เราแค่อยากเป็นผู้หญิงธรรมดา

สวัสดีค่ะ คือตอนนี้เราอยู่ในช่วงที่ค่อนข้างสับสนว่าเราจะเอายังไง เราเป็นอะไร จนเราไม่มีมีสมาธิเรียน ต้องเก็บความรู้สึกตัวเองไว้คนเดียวไม่รู้จะพูดกับใครเพราะมันเป็นเรื่องที่คิดว่าคนรอบข้างคงไม่เข้าใจเรา

เราเคยชอบผู้หญิง แล้วก็มีแฟนเป็นผู้หญิง ผู้หญิงที่เป็นผู้หญิงเลยนะคะไม่ใช่ทอม ไม่ชอบทอม และเราก็ไม่ใช่ทอมด้วย
หลังๆนี่ก็มีบ้างที่คุยกับผู้ชายเพราะมีคนมาจีบเราบ้างบลาๆๆ ปัจจุบันนี้เราก็ชอบผู้ชาย (เราคิดว่าเราน่าจะชอบผู้ชาย)
แต่เราก็ยังชอบมองผู้หญิงที่สวยๆ หรือบางครั้งก็มีบ้างที่เราหวั่นไหวกับผู้หญิงที่ทำตัวน่ารักๆ แบบรู้สึกดีมากๆ ไม่รู้ว่าแปลกไหม

เรามีผู้ชายที่เราชอบอยู่นะคะแต่เขาไม่ชอบเรา แล้วก็มีผู้หญิงคนนึงเข้ามาคุยกับเรา คุยกันได้ไม่นานนะคะแต่เรารู้สึกโอเคกับเขามาก
เราพยามมากที่จะไม่ให้รู้สึกอะไรกับผู้หญิงคนนี้มากเกินไปเพราะเราคิดว่าเราอยากเป็นผู้หญิงปกติธรรมดาที่ชอบผู้ชาย
เหมือนเคมีเขากับเรามันค่อนข้างตรงกันมั้งคะ เราเลยรู้สึกว่าเราติดผู้หญิงคนนี้ เราหวง เราถึงขั้นอยากกอด อยากจูบ อยากอยู่กับเธอตลอดเวลา
จนเราเริ่มคิดว่า เฮ้ย มันไม่ใช่แล้วว่ะ เราไม่ได้คิดกับเธอแค่เพื่อนผู้หญิงธรรมดา เราเลยพยามหนีเธอค่ะ หนีที่จะไม่พูดด้วย
แต่พอเราหนีเธอเรายิ่งกลับรู้สึกเสียใจมากมาก เราร้องไห้ออกจนตาบวม เราคิดถึงแต่เธอ
เราหยุดคิดถึงไม่ได้ มันเป็น4วันที่ทรมานเหมือน40ปีเลยนะ
แล้ววันนี้เธอก็ตามมาคุยกับเราค่ะ ไม่รู้ว่าเธอดูออกหรือเปล่าว่าเรากำลังหนีเธอ-_-
เธอบอกว่าเธอคิดถึงเรามาก เธออยากคุยด้วย แล้วก็บอกรักเรา

เราสับสนมากเราไม่รู้จะพูดอะไร คือเรารู้สึกดีนะที่เธอมาบอกรักเรา แต่เราก็เสียใจเพราะเราเป็นผู้หญิงทั้งคู่
เราแบบ เรางงกับตัวเองว่าสรุปเราชอบผู้หญิงหรือผู้ชาย เราชอบเธอมากแต่ถ้าเกิดเป็นแฟนกันเพื่อนๆก็คงมองว่าเราแปลก
แล้วเราก็ไม่รู้ว่าเราจะบอกกับที่บ้านเรายังไงถ้าเราคบเธอ เราแค่อยากเป็นผู้หญิงธรรมดา ชอบผู้ชายมีแฟนเป็นผู้ชาย แต่เราก็ชอบเธอมากจริงๆ เราสับสนไม่รู้จะทำยังไง ไม่รู้จะพูดยังไงกับเธอ ไม่รู้จะจัดการกับตัวเองยังไง