ผมเป็นคนหนึ่งที่รู้สึกไม่ชอบมาก เหมือนสังคมเราทุกวันนี้ถูกออกแบบมาให้ชิงดีชิงเด่นกัน คนเราชอบพูดให้สิ่งต่างๆดูแย่และโทษทุกอย่างที่ไม่ใช่ตัวเอง และไม่ยอมรับความจริงเพื่อให้ตัวเองดูดีแบบ fake fake
ผมเกิดมามีฐานะปานกลางค่อนข้างไปทางดี และแล้วก็ถึงจุดตกต่ำที่สุด เพื่อนฝูงที่เคยล้อมหน้าล้อมหลัง หายหน้าหมดสิ้น
ต่อมาผมสร้างเนื้อตัวเองขึ้นมาจากความไม่มีอะไร ทำธุระกิจกับเพื่อนก็ถูกโกง และโดนใส่ร้ายต่างๆนานา ดูเหมือนว่าไม่ว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีก็จะโยนความไม่ดี ความผิดทั้งหมดลงที่ผม
ผมเปลี่ยนมันให้เป็นแรงขับเคลื่อนเดินหน้าต่อไป ทุกวันนี้ผมมีชีวิตที่ค่อนข้างสะดวกสบายมีรถยนต์หลายคัน มีธุรกิจ และแผนอนาคตที่วางไว้อย่างดี ผมไม่เคยโทษใครนอกจากตัวผมเองที่หลงและคิดว่าเพื่อนจริงใจอย่างที่เราจริงใจด้วย หลายปีที่ผ่านมาประสบการณ์ สอนผมให้เข้าใจ พวกคนที่ทำไม่ดีกับผมล้วนได้รับการลงโทษจากโชคชะตา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักเพื่อเงินทองทรัพย์สิน มีความเครียดต้องออกไปใช้ชีวิตกลางคืน ธุระกิจประสบปัญหา เป็นโรคร้ายแรง และปัญหาหย่าร้าง
พวกคุณเชื่อไหมว่ามันเกิดขึ้นเช่นนั้นจริงๆในระยะไม่เกิน10ปี จากที่ทำตัวรวยฟู่ฟ่า กลับต้องมาติดหนี้ผม ผมก็พยายามที่จะถ่ายทอดความคิด พื้นฐานความคิดให้แต่คนเหล่านั้นกลับหยิ่งยะโสในตัวเอง ชีวิตเลยจมปลักติดล่ม
ผมเป็นคนที่มักจะทำบุญสุนทานมาแต่ไหนแต่ไร ไม่ว่าจะมีหรือไม่มีผมทำหมด มาทุกวันนี้ผมชวนทำบุญ ผมชวนไปทำทานก็ไม่มีใครสนใจ แต่บางคนที่เข้ามาทำด้วย กลิ่นของคนนั้นก็เต็มไปด้วยความโลภ บางก็แอบไปทำ ซึ่งผมเชื่อว่าธุรกิจเกิดจากความพึงพอใจ ถ้าเราเรียนรู้เรื่องความพึงพอใจอย่างแท้จริงได้ เราก็สามารถประกอบธุรกิจได้เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภค
ทุกวันนี้ผมเบื่อกับเพื่อนๆกลุ่มนี้มาก เหมือนเราถูกสร้างมาคนละสายพันธ์เลยทีเดียว และคนพวกนี้ก็จะจ้องดิสเครดิตผมต่างๆนานา ทั้งๆที่ตอนนี้ผมมีมากกว่าคนพวกนั้นเสียอีก เพื่อนใหม่ที่จะเข้ามาก็จะฟังลมที่คนพวกนั้น ผมไม่เข้าใจว่าเค้าทำอย่างนี้กับผมชีวิตเค้าก็ตกต่ำไปเรื่อยๆและเค้าจะยังทำไปทำไม... เพราะกลุ่มเพื่อนเก่าๆนี้เคยสนิทกับผมและเป็นคนพื้นที่ ผมก็ได้วางตัวเฉยๆ ไม่ค่อยอยากสุงสิงเท่าไหร่ เพราะเจอหน้าก็จองจะเอาเปรียบอยู่ร่ำไป
มีอยู่หลายครั้งที่ความผิดไม่ได้เกิดที่ผมแต่พวกมันก็จ้องจะจับผิดและพูดดิสเครดิตตามเรื่องราวที่สุดแล้วจะแต่งขึ้นมา
ผมรู้สึกเบื่อหน่ายกับเสียงนกเสียงกาและมันมักจะเข้าหูผมโดยบังเอิญ หรือจากผู้หวังดีเสมอๆ เมื่อไหร่สังคมแบบนี้จะหมดไปจากโลกนี้หรือเลิกเอาเรื่องส่วนตัวของผมไปพูดในทางเสียหายสักที...
คนไม่จริงใจ ชอบใส่หน้ากาก...ใส่กัน นับถือกันที่เงินไม่ใช่วิธีที่หามา...
ผมเกิดมามีฐานะปานกลางค่อนข้างไปทางดี และแล้วก็ถึงจุดตกต่ำที่สุด เพื่อนฝูงที่เคยล้อมหน้าล้อมหลัง หายหน้าหมดสิ้น
ต่อมาผมสร้างเนื้อตัวเองขึ้นมาจากความไม่มีอะไร ทำธุระกิจกับเพื่อนก็ถูกโกง และโดนใส่ร้ายต่างๆนานา ดูเหมือนว่าไม่ว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีก็จะโยนความไม่ดี ความผิดทั้งหมดลงที่ผม
ผมเปลี่ยนมันให้เป็นแรงขับเคลื่อนเดินหน้าต่อไป ทุกวันนี้ผมมีชีวิตที่ค่อนข้างสะดวกสบายมีรถยนต์หลายคัน มีธุรกิจ และแผนอนาคตที่วางไว้อย่างดี ผมไม่เคยโทษใครนอกจากตัวผมเองที่หลงและคิดว่าเพื่อนจริงใจอย่างที่เราจริงใจด้วย หลายปีที่ผ่านมาประสบการณ์ สอนผมให้เข้าใจ พวกคนที่ทำไม่ดีกับผมล้วนได้รับการลงโทษจากโชคชะตา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักเพื่อเงินทองทรัพย์สิน มีความเครียดต้องออกไปใช้ชีวิตกลางคืน ธุระกิจประสบปัญหา เป็นโรคร้ายแรง และปัญหาหย่าร้าง
พวกคุณเชื่อไหมว่ามันเกิดขึ้นเช่นนั้นจริงๆในระยะไม่เกิน10ปี จากที่ทำตัวรวยฟู่ฟ่า กลับต้องมาติดหนี้ผม ผมก็พยายามที่จะถ่ายทอดความคิด พื้นฐานความคิดให้แต่คนเหล่านั้นกลับหยิ่งยะโสในตัวเอง ชีวิตเลยจมปลักติดล่ม
ผมเป็นคนที่มักจะทำบุญสุนทานมาแต่ไหนแต่ไร ไม่ว่าจะมีหรือไม่มีผมทำหมด มาทุกวันนี้ผมชวนทำบุญ ผมชวนไปทำทานก็ไม่มีใครสนใจ แต่บางคนที่เข้ามาทำด้วย กลิ่นของคนนั้นก็เต็มไปด้วยความโลภ บางก็แอบไปทำ ซึ่งผมเชื่อว่าธุรกิจเกิดจากความพึงพอใจ ถ้าเราเรียนรู้เรื่องความพึงพอใจอย่างแท้จริงได้ เราก็สามารถประกอบธุรกิจได้เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภค
ทุกวันนี้ผมเบื่อกับเพื่อนๆกลุ่มนี้มาก เหมือนเราถูกสร้างมาคนละสายพันธ์เลยทีเดียว และคนพวกนี้ก็จะจ้องดิสเครดิตผมต่างๆนานา ทั้งๆที่ตอนนี้ผมมีมากกว่าคนพวกนั้นเสียอีก เพื่อนใหม่ที่จะเข้ามาก็จะฟังลมที่คนพวกนั้น ผมไม่เข้าใจว่าเค้าทำอย่างนี้กับผมชีวิตเค้าก็ตกต่ำไปเรื่อยๆและเค้าจะยังทำไปทำไม... เพราะกลุ่มเพื่อนเก่าๆนี้เคยสนิทกับผมและเป็นคนพื้นที่ ผมก็ได้วางตัวเฉยๆ ไม่ค่อยอยากสุงสิงเท่าไหร่ เพราะเจอหน้าก็จองจะเอาเปรียบอยู่ร่ำไป
มีอยู่หลายครั้งที่ความผิดไม่ได้เกิดที่ผมแต่พวกมันก็จ้องจะจับผิดและพูดดิสเครดิตตามเรื่องราวที่สุดแล้วจะแต่งขึ้นมา
ผมรู้สึกเบื่อหน่ายกับเสียงนกเสียงกาและมันมักจะเข้าหูผมโดยบังเอิญ หรือจากผู้หวังดีเสมอๆ เมื่อไหร่สังคมแบบนี้จะหมดไปจากโลกนี้หรือเลิกเอาเรื่องส่วนตัวของผมไปพูดในทางเสียหายสักที...