ช่วยเติมเเต่ง บทกลอน บทนี้ให้หน่อยครับ

...ภาษาไทยนั้นเป็นภาษาชาติ   อย่าประมาทใช้ผิดให้เคืองขุ่น
ครูท่านสอนสั่งไว้เลยนะคุณ      ความว้าวุ่นแห่งภาษาจะมากมี
...ถ้าเมื่อใดไร้ภาษาที่มีอยู่        คงอดสูอายเขาไปทุกที่
และอาจสิ้นชาติไทยไปด้วยซี    เพราะวิถีชีวีที่เปลี่ยนไป


ลองขัดเกลาช่วยประมาณนี้นะครับ

...ภาษาไทยนั้นเป็นภาษาชาติ       อย่าประมาทใช้ผิดให้เคืองขุ่น
ครูท่านสอนสั่งไว้ให้ค้ำจุน             ให้เกื้อหนุนรักษาคุณค่าความ
...หากเมื่อใดไร้ภาษาที่มีอยู่           การเรียนรู้สื่อสารอันล้นหลาม
คงผกผันอาเพศทั่วเขตคาม           เพราะสื่อความผิดวิถีชีวีเดิม

พอดูดีขึ้นไหมครับ
ท่าน จขกท. ก็เขียนได้ดีนะ ตรงไปตรงมา
แต่การตรงไปตรงมาอาจจะทำให้คำ,ความที่ใช้รู้สึกกระด้างไป

ลองนึกถึงคำซ็อฟๆลง  ค่อยๆนำมาเสริม,เติม,สอดใส่เข้าไป
ท่านจะเป็นนักกวีที่คมคายได้โดยไม่ยากครับ

ที่สำคัญนะครับ
การฝึกฝน
และการฝึกฝนนั้น  ต้องยึดมั่นอยู่ในกฎเกณฑ์ของอักขระ  ฉันทลักษณ์ ด้วยความเคารพอย่างตั้งใจ

เอาใจช่วยให้หมั่นฝึกฝน และเริ่มต้นลงมือนะครับ
หากท่านรักอักษรไทย