ขอเกร๋นก่อนน่ะครับว่า แรงบรรดาลใจที่ทำให้ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาคือ ผมได้อ่านกระทู้นึงใน pantip ซึ่งเป็นกระทู้ที่เป็นความรักที่ผิดหวัง.... และอาจจะเป็นกระทู้ที่มีลักษณะของเรื่องราวแนวเดียวกับผมก็ได้(หรือเปล่า!!!)
ขอเล่าเลยแล้วกันน่ะครับ ผมขอย้อยเวลากลับไปเมื่อสมัยเรียน ป.ตรี (ตอนนี้อายุ27) ผมเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยแห่งนึง พักอยู่หอพักในมหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นหอชายล้วน ผมได้รู้จักกับเพื่อนคนนึงที่อยู่ภายในหอเดียวกัน ผ่านทาง hi5 ครั้งแรกที่เราเจอกัน เราเจอกันภายในหอพัก ในความคิดของผม ผมคิดว่าผู้ชายคนนี้สงสัยจะหยิ่งมาก เพราะเขามักจะเดินก้มหน้า ไม่ค่อยสนใจใคร ถ้าเขามองหน้า ก็จะมองหน้าแบบหน้านิ่งๆ ไม่มีปฏิกิริยาใดๆกับใคร เมื่อผมเห็นเขาครั้งแรก ผมก็แอบรู้สึกดี เพราเขาเป็นคนหน้าตาค่อนข้างดี และเด่นในระดับนึง ผมจึงตัดสินใจ แอด hi5 เขาไป หลังจากผมแอดไป เราก็คุยกันบ้าง แต่ไม่ค่อยบ่อยมากนัก หลังจากที่เราคุยกันผ่าน hi5 เวลาเราเจอกัน เราก็ไม่ได้ทักทายกัน แค่แอบมองกัน (ประมาณแอ๊บกันอ่ะครับ!!) เพราะทั้งผมและเขาก็ต่างไม่เปิดเผยรสนิยมให้ชาวโลกรู้ แต่เราจะรู้กันเองว่าคนนี้น่าจะเป็นเกย์ เราจึงตัดสินใจแอดเขาไป และความรู้สึกผมก็เป็นจริง เขาเป็นเกย์ที่ไม่เปิดเผย แต่มีหลายๆคนมักจะรู้ว่าเขาเป็น เพราะเขาจะอยู่กะเพื่อนผู้หญิง โดยมีเขาเป็นผู้ชายคนเดียว และกิริยาบางครั้ง เขาก็แอบหลุดมา ทำให้แน่ใจว่าเขาเป็นเกย์แน่นอน ในระยะเวลาที่เริ่มรู้จักกับเขาขณะเรียน ป.ตรี โดยประมาณ 2 ปี เราสองคนก็ได้คุยกันบ้าง ห่างหายกันบ้าง และไม่เคยนัดเจอกันเลย จนเมื่อไม่นานนี้ ประมาณเดือน พ.ย. 56 เขาได้มาทำงานที่ กทม. ในบริษัทที่ทำธุรกิจเกี่ยวกับวงการทีวี ช่องดัง ช่องนึง อยู่มาวันนึง เป็นวันเริ่มต้นความสัมพันธ์ของเราอีกครั้ง(แบบจริงจัง) เขาโทรหาผม ชวนผมไปหาอะไรกิน ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เราไม่เคยโทรหากัน แค่มีการแลกเบอร์กันเฉยๆ วันนั้นเขาโทรชวนผมไปทานข้าวที่ห้างแห่งนึงแถวบางกระปิ เราก็เดินเล่นกันในห่างก่อนที่จะไปทานอะไรกัน ระหว่างเดิน ผมก็เดินทำตัวปกติ อยู่ๆ ก็มีมือมาจับที่เป้าของผม แบบที่ผมไม่ทันตั้งตัว ผมตกใจ รีบปัดมือที่มาจับเป้าออกไป และพูดออกไปว่า บ้าเหรอ ทำแบบนี้ไม่อายคนอื่นเหรอ คนที่เอามือมาจับเป้าผมก็คือ เขาคนนั้นนั้นเอง หลังจากที่ผทพูดจบ เขาก็หัวเราะ แล้วเดินไปแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังจากวันนั้น เราก็มักจะนัดเจอ ไปหาอะไรกินกันบ่อยในวันหยุด ถ่ายรูปตอนกินข้าว ตอนไปลอยกระทง ลง FB ด้วยกันตลอด จนมีคนแซวว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน (เป็นเวลาประมาณ พย. 56 ถึง เม.ย 57) ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นวันอาทิตย์ เพราะทั้งผมและเขาก็ว่างกันทั้งสองคน เรานัดกันเจอกันบ่อยๆ จนผมแอบมีความหวัง แอบมีความรู้สึกดีกับเขามากขึ้นๆ
จนอยู่มาวันนึง เขากลับมาจากบ้านที่ ตจว มาลงเครื่องที่ ดอนเมือง วันนั้นผมก็ไปรับเขาและนั่ง taxi ไปห้องเขา เมื่อถึงห้องพักเขา เขาก็ทำโน้น นี้ นั้น ส่วนผมก็นั่งเล่นโทสับบนเตียงนอนตามประสา เมื่อเขาทำกิจกรรมของเขาเสร็จ เขาก็เดินมานั่งบนเตียงนอนข้างๆผม และพูดกับผมว่า นอนเถอะๆ (ตอนนั้นเป็นเวลากลางวัน) สักพักเขาก็ปิดไฟ ปิดผ้าม่าน และล้มตัวนอนลง สักพักผมก็ล้มตัวลงนอน พร้อมกับยังคงเล่นโทสับอยู่ ซึ่งในหัวผมตอนนั้นก็แอบคิดแล้วน่ะว่า มันจะต้องเกิดอะไรขึ้นมาแน่ๆ หัวใจผมเต้นแรงมาก สักพักนึง เขาก็เอามือมาโอบกอดผม ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เราเคยนอนข้างๆกันครั้งนึง แต่เขาไม่เคยโอบกอดผมเลย หลังจากที่เขากอดผม เขาก็เริ่มขยับตัวมาชิดผม และเคลื่อนตัวมาทับผม เขาลงมือจูบปากผม แก้มผม ซึ่งตอนนั้นผมรู้สึกตัวสั่นมาก ที่สั่นเพราะไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้กับผม สักพักเขาก็เริ่มมาที่คอผม และใช้ปากไปตามลำตัว ณ ตอนนั้นเราสองคนก็เปลือยท่อนบนกันทั้งคู่ เหลือแต่ท่อนล่าง จนเวลาผ่านไปเราก็ทำอะไรกันจนเสด(แต่ไม่ได้สอดใสน่ะครับ!!) หลังจากเสดภารกิจ เราสองคนก็ออกไปข้างนอกหาอะไรกินกัน ระหว่างเดินทาง เขาพูดขึ้นมาว่า เขาไม่น่าทำแบบนี้เลย เมื่อเราได้ยินแบบนั้น เราก็พูดขึ้นมาประมาณว่า มันผ่านมาแล้ว แค่เราไม่ได้ทำผิดกับใคร ไม่เดือดร้อนใคร แค่นี้ก็พอแล้ว หลังจากนั้นเราสองคนก็ไปหาอะไรกินกัน จนแยกย้ายกลับบ้านของตัวเอง
หลังจากครั้งนั้น เราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันในวันหยุด และเมื่อมีโอกาสไปค้างคืนที่ห้องเขา เราก็มักจะมีอะไรกัน(ภายนอก เท่านั้น) บ่อยครั้ง โดยหลังจากมีอะไรกัน เขาก็มักจะพูดว่า เราเป็นเพื่อนกันน่ะ เราทำแบบนี้กัน นายไม่คิดมากใช่ไหม???? (แต่ตอนนั้นผมมีใจกับเขาเต็มที่แล้ว แต่ผมก็ไม่รุ้เขามีใจกับผมป่าว เพราะดูจากการกระทำ เขาก็มีเทคแคร์ ใส่ใจ ผมบ้างบางครั้ง แต่บางครั้งเขาก็จะพูดว่าเราเพื่อนกัน อย่าคิดไรเกินเลย ทั้งๆที่เรามักจะมีอะไรกันอยู่บ่อยครั้ง) ทำให้ผมตอบเขาไปว่า ไม่หรอก เราไม่คิดไร (ทั้งๆที่ในใจให้เขาไปหมดแล้ว!!) เราวนเวียนแบบนี้กันตลอดในเวลาที่เราเจอกัน มีทะเลาะกันบ้าง งอลๆกันบ้าง แต่สุดท้ายเราก็กลับมาดีกัน ...
จนมาวันนึง เป็นวันที่เราเริ่มงอแงใส่กัน หลังจากที่เราไม่ได้เจอกันประมาณสองอาทิตย์ ผมทักเขาไปผ่านทาง สนทนา FB เขาก็อ่านแต่ไม่ได้ตอบ หรือตอบบ้างแล้วแต่อารมณ์ เพราะช่วงนั้นเป็นช่วงที่เขามีปัญหากะที่ทำงาน และกำลังจะออกจากงานนั้น ผมก็ทักไปให้กำลังใจบ้าง ถามเรื่องราวบ้าง เขาก็อ่านแต่ไม่ได้ตอบ จนนานๆเข้า ผมก็เริ่มรู้สึกไม่ดี(เพราะผมเป็นคนที่ไม่ชอบ กรณีที่อ่านแล้วไม่ตอบอะไรกลับ) ผมจึงตัดสินใจเงียบไป หลังจากนั้นเราก็ขาดการติดต่อกันประมาณ เดือนนึง อยู่ๆ ก็มมีข้อความใน FB เด้งขึ้นมา ซึ่งเป็นข้อความจากเขาคนนั้น เขาได้ทักทายผมมา และถามว่าเป็นอะไร เราไม่ได้คุย กันานเลย ลืมเขาแล้วใช่ไหม มีอะไรพูดกันได้!!! (เอิ๋มๆๆๆ เท่าที่จำได้ นายเป็นคนไม่คุยกะเราก่อนน่ะครับ อันนี้แอบคิดในใจ) เราก็ตอบกลับไปว่า ไม่มีอะไรหรอก หลังจากนั้น เขาก็พยายามทักเรามา และถามถึงนัดที่เราจะไปหัวหินด้วยกัน (เคยนัดกันว่าจะไปหัวหินกัน) ซึ่งในตอนนั้นผมเริ่มรู้สึกไม่ดีกับเขาแล้ว และเริ่มคิดว่า เราไม่ควรที่จะมารู้สึกกับเขาแบบนี้ เพราะเขาอาจจะไม่คิดไรกับเรา เป็นเราฝ่ายเดียวที่คิดเข้าข้างตัวเอง คิดว่าสิ่งที่เขาทำกับเรา มีไรกับเรา มันเป็นความรัก เมื่อผมคิดเรื่องนี้ขึ้นมา ทำให้ผมตัดสินใจที่จะตอบคำถามเขาแบบ ถามคำ ตอบคำ และตอบปฏิเสธเขาเรื่องไปหัวหินว่า เราคงไปหัวหินกับนายไม่ได้แล้ว เพราะแฟนเราไม่ให้ไป แฟนหึง!!! (แอบสร้างเรื่องว่าเรามีแฟนแล้ว และแฟนเราไม่ให้ไปเที่ยวหัวหินกับเขา555) จนเขาคนนั้นชอบพูดประชดประชันว่า เรามีแฟนแล้ว แล้วลืมเขาใช่ไหม ลืมเพื่อนคนนี้ใช่ไหม เราก็ไม่ตอบไร และแค่อ่าน (ทำในสิ่งที่เขาเคยทำกับเรา!!) จนอยู่มาวันนึง เขาคงจะทนไม่ไหว และส่งข้อความมาประมาณว่า ถ้าไม่อยากคุยกับเขาแล้ว ไม่อยากคบเขาแล้ว งั้นเขาจะบล๊อคเฟสเรา จะลบไลน์เราออก และไม่ต้องคุยกันแล้ว และหลังจากวันนั้นไป เราสองคนก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย............
สุดท้าย เราอยากจะถามคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ว่า เราผิดไหมที่ตัดขาดความสัมพันธ์กับเขาคนนั้น โดยวิธีการนี้ เพราะเราไม่รู้ว่าจะทำยังงงัย ยิ่งคุย เราก็ยิ่งคิดไปเอง ยิ่งมีอะไรกันทั้งๆที่เขาพูดย้ำเสมอว่า เราเป็นเพื่อนกัน อย่าคิดไรมาก!!!
ปล. เราเป็นมือใหม่ ถ้าอ่านแล้วมึน งง ก็ขออภัยด้วยครับ
ผมเป็นคนผิดหรือเปล่า? 18+
ขอเล่าเลยแล้วกันน่ะครับ ผมขอย้อยเวลากลับไปเมื่อสมัยเรียน ป.ตรี (ตอนนี้อายุ27) ผมเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยแห่งนึง พักอยู่หอพักในมหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นหอชายล้วน ผมได้รู้จักกับเพื่อนคนนึงที่อยู่ภายในหอเดียวกัน ผ่านทาง hi5 ครั้งแรกที่เราเจอกัน เราเจอกันภายในหอพัก ในความคิดของผม ผมคิดว่าผู้ชายคนนี้สงสัยจะหยิ่งมาก เพราะเขามักจะเดินก้มหน้า ไม่ค่อยสนใจใคร ถ้าเขามองหน้า ก็จะมองหน้าแบบหน้านิ่งๆ ไม่มีปฏิกิริยาใดๆกับใคร เมื่อผมเห็นเขาครั้งแรก ผมก็แอบรู้สึกดี เพราเขาเป็นคนหน้าตาค่อนข้างดี และเด่นในระดับนึง ผมจึงตัดสินใจ แอด hi5 เขาไป หลังจากผมแอดไป เราก็คุยกันบ้าง แต่ไม่ค่อยบ่อยมากนัก หลังจากที่เราคุยกันผ่าน hi5 เวลาเราเจอกัน เราก็ไม่ได้ทักทายกัน แค่แอบมองกัน (ประมาณแอ๊บกันอ่ะครับ!!) เพราะทั้งผมและเขาก็ต่างไม่เปิดเผยรสนิยมให้ชาวโลกรู้ แต่เราจะรู้กันเองว่าคนนี้น่าจะเป็นเกย์ เราจึงตัดสินใจแอดเขาไป และความรู้สึกผมก็เป็นจริง เขาเป็นเกย์ที่ไม่เปิดเผย แต่มีหลายๆคนมักจะรู้ว่าเขาเป็น เพราะเขาจะอยู่กะเพื่อนผู้หญิง โดยมีเขาเป็นผู้ชายคนเดียว และกิริยาบางครั้ง เขาก็แอบหลุดมา ทำให้แน่ใจว่าเขาเป็นเกย์แน่นอน ในระยะเวลาที่เริ่มรู้จักกับเขาขณะเรียน ป.ตรี โดยประมาณ 2 ปี เราสองคนก็ได้คุยกันบ้าง ห่างหายกันบ้าง และไม่เคยนัดเจอกันเลย จนเมื่อไม่นานนี้ ประมาณเดือน พ.ย. 56 เขาได้มาทำงานที่ กทม. ในบริษัทที่ทำธุรกิจเกี่ยวกับวงการทีวี ช่องดัง ช่องนึง อยู่มาวันนึง เป็นวันเริ่มต้นความสัมพันธ์ของเราอีกครั้ง(แบบจริงจัง) เขาโทรหาผม ชวนผมไปหาอะไรกิน ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เราไม่เคยโทรหากัน แค่มีการแลกเบอร์กันเฉยๆ วันนั้นเขาโทรชวนผมไปทานข้าวที่ห้างแห่งนึงแถวบางกระปิ เราก็เดินเล่นกันในห่างก่อนที่จะไปทานอะไรกัน ระหว่างเดิน ผมก็เดินทำตัวปกติ อยู่ๆ ก็มีมือมาจับที่เป้าของผม แบบที่ผมไม่ทันตั้งตัว ผมตกใจ รีบปัดมือที่มาจับเป้าออกไป และพูดออกไปว่า บ้าเหรอ ทำแบบนี้ไม่อายคนอื่นเหรอ คนที่เอามือมาจับเป้าผมก็คือ เขาคนนั้นนั้นเอง หลังจากที่ผทพูดจบ เขาก็หัวเราะ แล้วเดินไปแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังจากวันนั้น เราก็มักจะนัดเจอ ไปหาอะไรกินกันบ่อยในวันหยุด ถ่ายรูปตอนกินข้าว ตอนไปลอยกระทง ลง FB ด้วยกันตลอด จนมีคนแซวว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน (เป็นเวลาประมาณ พย. 56 ถึง เม.ย 57) ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นวันอาทิตย์ เพราะทั้งผมและเขาก็ว่างกันทั้งสองคน เรานัดกันเจอกันบ่อยๆ จนผมแอบมีความหวัง แอบมีความรู้สึกดีกับเขามากขึ้นๆ
จนอยู่มาวันนึง เขากลับมาจากบ้านที่ ตจว มาลงเครื่องที่ ดอนเมือง วันนั้นผมก็ไปรับเขาและนั่ง taxi ไปห้องเขา เมื่อถึงห้องพักเขา เขาก็ทำโน้น นี้ นั้น ส่วนผมก็นั่งเล่นโทสับบนเตียงนอนตามประสา เมื่อเขาทำกิจกรรมของเขาเสร็จ เขาก็เดินมานั่งบนเตียงนอนข้างๆผม และพูดกับผมว่า นอนเถอะๆ (ตอนนั้นเป็นเวลากลางวัน) สักพักเขาก็ปิดไฟ ปิดผ้าม่าน และล้มตัวนอนลง สักพักผมก็ล้มตัวลงนอน พร้อมกับยังคงเล่นโทสับอยู่ ซึ่งในหัวผมตอนนั้นก็แอบคิดแล้วน่ะว่า มันจะต้องเกิดอะไรขึ้นมาแน่ๆ หัวใจผมเต้นแรงมาก สักพักนึง เขาก็เอามือมาโอบกอดผม ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เราเคยนอนข้างๆกันครั้งนึง แต่เขาไม่เคยโอบกอดผมเลย หลังจากที่เขากอดผม เขาก็เริ่มขยับตัวมาชิดผม และเคลื่อนตัวมาทับผม เขาลงมือจูบปากผม แก้มผม ซึ่งตอนนั้นผมรู้สึกตัวสั่นมาก ที่สั่นเพราะไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้กับผม สักพักเขาก็เริ่มมาที่คอผม และใช้ปากไปตามลำตัว ณ ตอนนั้นเราสองคนก็เปลือยท่อนบนกันทั้งคู่ เหลือแต่ท่อนล่าง จนเวลาผ่านไปเราก็ทำอะไรกันจนเสด(แต่ไม่ได้สอดใสน่ะครับ!!) หลังจากเสดภารกิจ เราสองคนก็ออกไปข้างนอกหาอะไรกินกัน ระหว่างเดินทาง เขาพูดขึ้นมาว่า เขาไม่น่าทำแบบนี้เลย เมื่อเราได้ยินแบบนั้น เราก็พูดขึ้นมาประมาณว่า มันผ่านมาแล้ว แค่เราไม่ได้ทำผิดกับใคร ไม่เดือดร้อนใคร แค่นี้ก็พอแล้ว หลังจากนั้นเราสองคนก็ไปหาอะไรกินกัน จนแยกย้ายกลับบ้านของตัวเอง
หลังจากครั้งนั้น เราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันในวันหยุด และเมื่อมีโอกาสไปค้างคืนที่ห้องเขา เราก็มักจะมีอะไรกัน(ภายนอก เท่านั้น) บ่อยครั้ง โดยหลังจากมีอะไรกัน เขาก็มักจะพูดว่า เราเป็นเพื่อนกันน่ะ เราทำแบบนี้กัน นายไม่คิดมากใช่ไหม???? (แต่ตอนนั้นผมมีใจกับเขาเต็มที่แล้ว แต่ผมก็ไม่รุ้เขามีใจกับผมป่าว เพราะดูจากการกระทำ เขาก็มีเทคแคร์ ใส่ใจ ผมบ้างบางครั้ง แต่บางครั้งเขาก็จะพูดว่าเราเพื่อนกัน อย่าคิดไรเกินเลย ทั้งๆที่เรามักจะมีอะไรกันอยู่บ่อยครั้ง) ทำให้ผมตอบเขาไปว่า ไม่หรอก เราไม่คิดไร (ทั้งๆที่ในใจให้เขาไปหมดแล้ว!!) เราวนเวียนแบบนี้กันตลอดในเวลาที่เราเจอกัน มีทะเลาะกันบ้าง งอลๆกันบ้าง แต่สุดท้ายเราก็กลับมาดีกัน ...
จนมาวันนึง เป็นวันที่เราเริ่มงอแงใส่กัน หลังจากที่เราไม่ได้เจอกันประมาณสองอาทิตย์ ผมทักเขาไปผ่านทาง สนทนา FB เขาก็อ่านแต่ไม่ได้ตอบ หรือตอบบ้างแล้วแต่อารมณ์ เพราะช่วงนั้นเป็นช่วงที่เขามีปัญหากะที่ทำงาน และกำลังจะออกจากงานนั้น ผมก็ทักไปให้กำลังใจบ้าง ถามเรื่องราวบ้าง เขาก็อ่านแต่ไม่ได้ตอบ จนนานๆเข้า ผมก็เริ่มรู้สึกไม่ดี(เพราะผมเป็นคนที่ไม่ชอบ กรณีที่อ่านแล้วไม่ตอบอะไรกลับ) ผมจึงตัดสินใจเงียบไป หลังจากนั้นเราก็ขาดการติดต่อกันประมาณ เดือนนึง อยู่ๆ ก็มมีข้อความใน FB เด้งขึ้นมา ซึ่งเป็นข้อความจากเขาคนนั้น เขาได้ทักทายผมมา และถามว่าเป็นอะไร เราไม่ได้คุย กันานเลย ลืมเขาแล้วใช่ไหม มีอะไรพูดกันได้!!! (เอิ๋มๆๆๆ เท่าที่จำได้ นายเป็นคนไม่คุยกะเราก่อนน่ะครับ อันนี้แอบคิดในใจ) เราก็ตอบกลับไปว่า ไม่มีอะไรหรอก หลังจากนั้น เขาก็พยายามทักเรามา และถามถึงนัดที่เราจะไปหัวหินด้วยกัน (เคยนัดกันว่าจะไปหัวหินกัน) ซึ่งในตอนนั้นผมเริ่มรู้สึกไม่ดีกับเขาแล้ว และเริ่มคิดว่า เราไม่ควรที่จะมารู้สึกกับเขาแบบนี้ เพราะเขาอาจจะไม่คิดไรกับเรา เป็นเราฝ่ายเดียวที่คิดเข้าข้างตัวเอง คิดว่าสิ่งที่เขาทำกับเรา มีไรกับเรา มันเป็นความรัก เมื่อผมคิดเรื่องนี้ขึ้นมา ทำให้ผมตัดสินใจที่จะตอบคำถามเขาแบบ ถามคำ ตอบคำ และตอบปฏิเสธเขาเรื่องไปหัวหินว่า เราคงไปหัวหินกับนายไม่ได้แล้ว เพราะแฟนเราไม่ให้ไป แฟนหึง!!! (แอบสร้างเรื่องว่าเรามีแฟนแล้ว และแฟนเราไม่ให้ไปเที่ยวหัวหินกับเขา555) จนเขาคนนั้นชอบพูดประชดประชันว่า เรามีแฟนแล้ว แล้วลืมเขาใช่ไหม ลืมเพื่อนคนนี้ใช่ไหม เราก็ไม่ตอบไร และแค่อ่าน (ทำในสิ่งที่เขาเคยทำกับเรา!!) จนอยู่มาวันนึง เขาคงจะทนไม่ไหว และส่งข้อความมาประมาณว่า ถ้าไม่อยากคุยกับเขาแล้ว ไม่อยากคบเขาแล้ว งั้นเขาจะบล๊อคเฟสเรา จะลบไลน์เราออก และไม่ต้องคุยกันแล้ว และหลังจากวันนั้นไป เราสองคนก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย............
สุดท้าย เราอยากจะถามคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ว่า เราผิดไหมที่ตัดขาดความสัมพันธ์กับเขาคนนั้น โดยวิธีการนี้ เพราะเราไม่รู้ว่าจะทำยังงงัย ยิ่งคุย เราก็ยิ่งคิดไปเอง ยิ่งมีอะไรกันทั้งๆที่เขาพูดย้ำเสมอว่า เราเป็นเพื่อนกัน อย่าคิดไรมาก!!!
ปล. เราเป็นมือใหม่ ถ้าอ่านแล้วมึน งง ก็ขออภัยด้วยครับ