อยากขี่มอเตอร์ไซค์ แต่ฝังใจกับอดีต

ผมจับมอเตอร์ไซค์ครั้งแรก ตอนอายุ 14 ครับ (ประมาณปี 45) เป็นรถของน้อง (ลูกพี่ลูกน้อง) Suzuki Swing น้องบอกให้ลองขี่ดู เกียร์อยู่ตรงนี้ นี่คันเร่ง นี่เบรค ผมก็พอเข้าใจ ก็เริ่มออกตัว ด้วยความคึกคะนอง ก็บิดใหญ่เลย ความเร็วตอนนั้นน่าจะ 60 ปรากฎว่า รถตกหลุมครับ หลุมเบ้อเร่อเลย ทรงตัวไม่อยู่ พลิกคว่ำ เข่ากับเท้าซ้ายเป็นแผลค่อนข้างใหญ่ เกือบ 2 เดือนกว่าจะหาย หลังจากนั้น ก็ไม่ได้จับมอเตอร์ไซค์อีกเลย

พออายุประมาณ 16 พ่อซื้อ Suzuki Akira มือ 2 ให้ ผมก็ขี่ไปโรงเรียนบ้าง แต่ไม่บ่อย เพื่อนหลายคนก็ชอบทักว่า เหมือนคนขี่มอเตอร์ไซค์ไม่แข็ง ผมก็เริ่มไม่มั่นใจ แต่ก็ไม่เคยเกิดอุบัติเหตุนะครับ

พอจบ ม.6 ผมก็ย้ายมาอยู่กับแม่ที่กรุงเทพ แม่ก็ซื้อ Honda Click ให้ ดีใจมากเลยครับ ขี่เกือบทุกวันเลย แต่เฉพาะในซอยบ้าน วันนึง ต้องออกไปธนาคาร ก็ขี่ออกถนนใหญ่ เจอรถเยอะ เริ่มกลัวเลยครับ แต่ก็พยายามขี่ระมัดระวัง ไปเจอรถติดไฟแดง ติดยาวเลย

ตอนแรกก็ไม่กล้ามุด แต่เห็นคนอื่นเค้ามุด เลยอยากลองดู ปรากฎว่า ไปชนกระจกมองข้างรถเก๋งครับ (กระจกมองข้างมันพับไปเล็กน้อย แต่ไม่มีรอยแตกร้าว) ตอนนั้นหน้าซีดเลย แต่โชคดีมากที่พี่เค้าไม่เอาเรื่อง ผมก็ค่อยๆขี่กลับบ้าน หลังจากนั้น ไม่กล้าออกถนนใหญ่อีกเลยครับ กลัวมากๆ ได้แต่ขี่ในซอยบ้าน ไม่กี่เดือน ก็ขายรถให้ลูกพี่ลูกน้องไป แล้วก็ไม่ได้ขี่มอเตอร์ไซค์อีกเลย

ปัจจุบัน อายุ 25 ครับ ทำงานที่ห้างแถวแยกพงษ์เพชร ทำมาเกือบ 2 ปีแล้ว ไปกลับต้องนั่งวินมอเตอร์ไซค์ตลอด แม่ก็ถาม เพื่อนที่ทำงานหลายคนก็ถาม ทำไมไม่ซื้อมอเตอร์ไซค์ ผมก็อ้างไปเรื่อย แต่ไม่กล้าบอกความจริง ว่า กลัวการขี่มอเตอร์ไซค์

ผมควรทำยังไงดีครับ ถึงจะหายกลัว