ระบาย เรื่องเพื่อนค่ะT^T

คือเราเพิ่งย้ายมาเรียนอ่ะค่ะ มาคนเดียวด้วย วันแรกที่เข้ามาก็เงียบๆ ไม่รู้จะคุยกับใคร เพื่อนบางคนก็มาทักบ้างว่าเด็กใหม่หรอ ก็พูดคุยกันตามธรรมดา จนถึงเวลาครูสั่งงาน กลุ่มละ2 คน คือพอดีตอนนั้นในห้องมี 17 คน  ก็เหลือเราเป็นตัวเศษ 1 คน ใช่มั้ยคะ เราก็ต้องได้ทำงานคนเดียวเรื่องนี้ไม่ซีเรียสค่ะ แต่อจ.ที่ปรึกษาบอกว่าเด่วจะมีเด็กใหม่มาอีกนะ เราก็ดีใจบ้างก็โอเคจะได้มีคนมาแบ่งเบางาน พอเพื่อนคนนั้น (ชื่อโอ๋) มาถึงเราก็แนะนำตัวและบอกเค้าว่าเราอยู่กลุ่มเดียวกันนะ เดี๋ยวมีงานอะไรเราค่อยแบ่งกันนะ (ปล.เราชอบทำงานคนเดียวนะไม่รู้เป็นไร เวลามีงานกลุ่ม2 คนถ้าเป็นเพื่อนที่รู้จักกันดี เราดูแล้วเค้าทำไม่ค่อยเป็นหรือเค้าบอกเองว่าไม่เป็นเราก็จะโอเคเดี๋ยวทำเองแต่ก็ให้ช่วยนิดหน่อย แต่ไม่เคยคิดว่าตัวเองเก่งนะ) แล้วเราก็ทำแบบนั้นอีก แต่เราไม่ค่อยซีเรียสกับงานค่อยๆทำไป เดี๋ยวปวดหัว แต่โอ๋เค้าดูซีเรียสมาก แบบมากๆเลยล่ะ เค้าก็เลยเอาไปทำเอง พอวิชาอื่นสั่งงานมาอีกเค้าบอกจะทำเองอีก แล้วก็อัพเฟสว่างานหนักมาก โอ๊ยพ่อแม่จ๋า อะไรประมาณนี้ เราคิดว่าเค้าคงไปเล่าให้เพื่อนๆในฟังว่าเราไม่ช่วยงานเค้า มั้งนะ ดูเพื่อนๆในห้องไม่ค่อยกับเราเลยจริงๆนะ บางคนก็พูดประชดบ้าง ไม่รู้เพราะอะไร เราก็คิดนะว่า เอ .. เราก็ไม่เคยไปทำอะไรให้เพื่อนในห้องไม่พอนี่ นอกจากนังโอ๋ เราก็ถามตลอดว่ามีอะไรให้ช่วยมั้ย โอ๋ก็ถ้ามีเดี๋ยวบอก แล้วคือบางทีจะส่งพรุ่งนี้แล้วค่อยเอางานมาให้เราบอกช่วยหน่อย !!!  ปล.เราลืมบอกว่าเราไม่ค่อยสุงสิงกับใคร เลิกเรียนก็กลับห้อง แต่โอ๋เค้าไปเล่นไปคุยกับกลุ่มใหญ่ๆในห้อง  ตอนนี้นางขอแยกกลุ่มกับเราไปคู่กะอีกคน เพราะคู่มันลาออก อยากบอกว่าดีใจนะที่ได้ทำงานคนเดียวถึงมันจะเหนื่อย แต่ก็ดีกว่าเจอเพื่อนแบบนี้ แต่มันเสียตรงที่ เราต้องเริ่มทุกอย่างใหม่หมด และวันส่งก็ใกล้เข้ามา แต่ไม่เป็นไร เพื่อนๆแบบนี้ขอจำไว้เป็นบทเรียนละกัน คิดถึงเพื่อนๆที่อยู่ รร..เดิม มีอะไรพูดกันตรงๆ ไม่มีลับหลัง หรือจะมีก็ไม่รู้แต่มันดูจริงใจกว่าเพื่อนใน รร. นี้ บอกตรงๆนะ เราเข้ากับเพื่อนใน ห้องไม่ได้ ไม่รู้เค้าไม่อยากเข้ากับหรือ
ขอบคุณพื้นที่ค่ะ ...........
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคนที่อ่านจนจบ ....