ขอเล่าความแบบรวบรัดนะครับ คือ ผมกะแฟนคบกันครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 แล้ว ซึ่งครั้งแรกเลิกกันไปเนื่องจากผมเจ้าชู้มีคนอื่น เลยเป็นสาเหตุให้เราเลิกกันในสมัยเรียนปี 1
อีก 3 ปี ต่อมา(ณ ปัจจุบัน) ผมกับแฟนได้กลับมาคบกัน ได้สักระยะเวลา 4 เดือน ซึ่งผมยอมรับเลยว่ามั่นใจว่าครั้งนี้จะไม่ทอดทิ้งเธอไปไหนอีก แต่สุดท้ายก็มีเหตุที่ทำให้จิตใจของผมมันแย่ลง เนื่องจากผมเป็นคนขี้หึง ขี้หวง เหตุการณ์ประมาณว่า แฟนเก่าติดต่อมาคุยอะไรต่อมิอะไรเรื่อยเปื่อยของเธอ ผมก็คิดนะ แต่ไม่ได้ห้ามไม่ให้คุย เพราะ เธอบอกกะผมว่าคิดเป็นแค่เพื่อน ผมก็OK เพื่อนก็เพื่อน หนักๆเข้ามันเริ่มบ่อยพร้อมกับแฟนเก่าสมัยโน้นมาทัก(คืองง ว่าทำไมก่อนตรูคบ ไม่ทักกันมา พอตรูมาคบขยันมาคุยกันจริง) แต่ก็ปล่อยๆ แต่ยอมรับว่าอึดอัดใจมาก แล้วก็คุยกันด้วยเหตุผล ว่าผมไม่ชอบแบบนี้นะ ถ้าไม่จำเป็นไม่ต้องคุยอะไรมากก็ได้ แต่ไม่ได้ห้ามคุย นิดๆหน่อยๆได้ไม่ว่ากัน จนมีบางทีขอดูโทรศัพท์(ต้องบอกก่อนนะครับว่าผมไม่ได้เช็คตลอด แค่นานๆจะขอดูนิดนึง เพราะถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัว) เธอก็จะทำยึกยักบอกไม่มีอะไร แต่พอดูแล้ว มันกลับเป็นเหมือนว่าเธอยังพูดเหมือน สงสารหรือให้ความหวังอันนี้ผมไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่ผมอ่านแล้ว แล้วรู้สึกว่ามันทำให้ผมน้อยใจที่ว่าเห็นผมเป็นอะไร แต่เราก็รักกันดี
จนมาถึงวันนี้ ผมรู้สึกว่ารักเธอน้อยลง ผมเข้าใจตัวเองดีว่าสาเหตุมันมาจาก ก่อนหน้าที่ผมรู้สึกแย่ต่างๆนานา จนทำให้ผมเหมือนสร้างภูมิให้ตัวเอง แล้วทำตัวเองให้เปลี่ยนไป ผมคิดว่า ณ เวลานี้ผมอยู่กับเธอเพราะว่าสงสารหรือผูกพันธ์มากกว่า แต่ผมไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดี เพราะผมเคยทำผิดกับเธอมาครั้งนึงแล้ว
***ผมควรทำอย่างไรดี ควรอยู่หรือควรไป ขอคำชี้แนะ หน่อยครับ หนักใจมากๆ***
ผมควรทำอย่างไรดี ??
อีก 3 ปี ต่อมา(ณ ปัจจุบัน) ผมกับแฟนได้กลับมาคบกัน ได้สักระยะเวลา 4 เดือน ซึ่งผมยอมรับเลยว่ามั่นใจว่าครั้งนี้จะไม่ทอดทิ้งเธอไปไหนอีก แต่สุดท้ายก็มีเหตุที่ทำให้จิตใจของผมมันแย่ลง เนื่องจากผมเป็นคนขี้หึง ขี้หวง เหตุการณ์ประมาณว่า แฟนเก่าติดต่อมาคุยอะไรต่อมิอะไรเรื่อยเปื่อยของเธอ ผมก็คิดนะ แต่ไม่ได้ห้ามไม่ให้คุย เพราะ เธอบอกกะผมว่าคิดเป็นแค่เพื่อน ผมก็OK เพื่อนก็เพื่อน หนักๆเข้ามันเริ่มบ่อยพร้อมกับแฟนเก่าสมัยโน้นมาทัก(คืองง ว่าทำไมก่อนตรูคบ ไม่ทักกันมา พอตรูมาคบขยันมาคุยกันจริง) แต่ก็ปล่อยๆ แต่ยอมรับว่าอึดอัดใจมาก แล้วก็คุยกันด้วยเหตุผล ว่าผมไม่ชอบแบบนี้นะ ถ้าไม่จำเป็นไม่ต้องคุยอะไรมากก็ได้ แต่ไม่ได้ห้ามคุย นิดๆหน่อยๆได้ไม่ว่ากัน จนมีบางทีขอดูโทรศัพท์(ต้องบอกก่อนนะครับว่าผมไม่ได้เช็คตลอด แค่นานๆจะขอดูนิดนึง เพราะถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัว) เธอก็จะทำยึกยักบอกไม่มีอะไร แต่พอดูแล้ว มันกลับเป็นเหมือนว่าเธอยังพูดเหมือน สงสารหรือให้ความหวังอันนี้ผมไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่ผมอ่านแล้ว แล้วรู้สึกว่ามันทำให้ผมน้อยใจที่ว่าเห็นผมเป็นอะไร แต่เราก็รักกันดี
จนมาถึงวันนี้ ผมรู้สึกว่ารักเธอน้อยลง ผมเข้าใจตัวเองดีว่าสาเหตุมันมาจาก ก่อนหน้าที่ผมรู้สึกแย่ต่างๆนานา จนทำให้ผมเหมือนสร้างภูมิให้ตัวเอง แล้วทำตัวเองให้เปลี่ยนไป ผมคิดว่า ณ เวลานี้ผมอยู่กับเธอเพราะว่าสงสารหรือผูกพันธ์มากกว่า แต่ผมไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดี เพราะผมเคยทำผิดกับเธอมาครั้งนึงแล้ว
***ผมควรทำอย่างไรดี ควรอยู่หรือควรไป ขอคำชี้แนะ หน่อยครับ หนักใจมากๆ***