อ้าย จิเป็นลม มันอีหลีบ่

สุดแต่แถนแนนแต่ฟ้า ผู้ปั้นแต่งให้น้องหล่ามาไลลืมพี่ สายคอแก้วมาบอกฮักแล้วกะหนี ฮู้บ่ว่ามีคนบ่ทันได้ลืมคำเก่าคิดอำล่ำ อ่ำล่ำ ฮำฮอน คือจังตอนคุ้ยป่นบ่มีลวกผักกะเดา ดนปานใด๋ใจกะคิดแต่นำเจ้า แม่นบ่มีเค้าว

โอ้จั่งแม่นงามแท้ละครับ ซะมาเป็นตาฮักคักแท้เด้ อยากจับอยากซูน อยากบายเบิ่งเด้ เฮ้ ป้าดจั่งแม่นสวดจู่นพูน ขอคำเบิ่งคิงแหน่ผู้สาว ทรงเป็นสีหนาว ๆ บ่ละนาง เป็นห่วงอาการปอดของนาง คือจั่งละเ

1. เปิดเรื่อง/เกริ่นนำ เรื่องมันเกิดขึ้นที่หมู่บ้านน้อย ๆ ทางยโสธร พุ่นล่ะ ประมาณสี่สิบปีมาแล้ว สมัยนั้นคนยังอยู่กันแบบง่าย ๆ บ่ได้มีหยังหลายดอก อ้ายคูน นี่กะเป็นเด็กน้อยคนนึง อยู่กับพ่อกับแม่ แล้วกะน

รบกวนช่วยแปล เป็นภาษากลางให้หน่อยคะ ทำนองเพราะมาก *อยากเข้าใจความหมาย *โอ้กัลยาว่าเจ้าผู้งาม งามแท้แม่อรดี ในฝ่าวบ่มีผู้ใด มาเทียบเจ้าได้ในครานี้ ว่าโอว่าแม่เนื้อกลอย เจ้าดอกเกสรของพี่ เบิ่ดทั้งใจนี

^_^ เนื้อเพลง ^_^ -------------------------------- น้องบ่แม่นเด็กเรียน แต่กะไปโรงเรียนสู่มื้อ อยากพ้อหน้าอ้าย... ซือซื้อ บ่แม่นขยันเรียนอีหยัง อยากเห็นฮอยยิ้มอ้าย... ที่เฮ็ดให้มีความหวัง เพราะโตอ้าย..