เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้มันเป็นเรื่องความรักของเราเองที่เกิดขึ้นแบบไม่ตั้งตัวและไม่คิดว่ามันจะเป็นจริงเพราะเป็นคนที่เจอกันในโซเชี่ยล เข้าเรื่องเลยละกันนะค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่าช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเรามีแฟนเป็นทอมคบกันไม่กี่เดือนเราก็เลิกกันเพราะเขากับไปหาแฟนเก่าของเขาเนื่องจากเรากะเขามีปัญหากันเมื่อเรารู้เรื่องก็เสียใจมากเป็นแบบว่าไม่เคยเสียใจอะไรแบบนี้มาก่อนแบบว่ากินไม่ได้นอนไม่หลับอยู่ประมาณอาทิตย์กว่าๆจนมีอยู่วันนึงเราเล่นแอพ BeeTalk เพื่อนๆน่าจะรู้จักมันก็จะแสดงรายชื่อคนที่อยู่ในระแวกเดียวกับเราเริ่มเข้าเรื่องละนะ คือเข้าใจป่ะว่าอารมณ์คนอกหักคนที่โดนทิ้งมันจะเเสรดมากเราก็เปนแบบนั้นจนวันนึงเราเล่น BeeTalk นี้ละจนไปเจอกับผู้ชายคนนี้ก็มีการขอไอดีไลน์กันละก็เริ่มคุยกันมาโทรแบบเห็นหน้ากันทักไลน์กันตลอดถามไถ่กัน ถามประวัติกันจนรูว่าเขาเป็นเพื่อนของคนแถวบ้านอายุก้33ละ ทำงานธุรกิจส่วนตัวเป็นคนตรงๆตัวสูงเป็นคนจริงจังกับชีวิตเอาแบบว่าเป็นคนจริงเอาเรื่องทีเดียวฐานะทางบ้านก็พอใช้ได้ละเราก็คุยกันตกลงกันเป็นแฟนเขาบอกว่าเขามองเรามานานมากเวลาเราขับรถผ่านหน้าบ้านเพื่อนเขาเพราะเขาจะชอบมานั่งกินข้าวกินเหล้ากันคุยกัน เขาบอกเขามองนานมากแรกๆเราก็ไม่คิดอะไรนะตอนนั้นคิดแค่ว่าหาเพื่อนคุยแก้เหงาหลังจากนั้นเขาก็โทรมาหาในไลน์ทักไลน์ตลอดคุยกันได้สองสามวันเขาก็โทรมาหาเราบอกว่าจะมารอรับที่หน้าโรงงานคือปกติเราจะปฏิเสธกับทุกคนนะเพราะเราจะไม่จริงจังเวลาที่คุยกับใครแล้วนัดเจอเราก็จะไม่ตกลงแต่กับเขาคนนี้ทำไม ณ ตอนนั้นเราไม่ปฏิเสธเขาก็ไม่รู้นะเราก็เลยตอบตกลงที่ให้เขามารับและเราก็ไปกินข้าวกันและมาส่งที่บ้านหลังจากวันนั้นมาพี่เขาก็โทรหาตลอดแทบจะทุกๆครึ่งชั่วโมงหรือสิบนาทีเปนได้ ซื้อขนมนมเนยมาส่งให้ที่หน้าโรงงานช่วงแรกๆที่คบกันแบบนี้ใช่ไหมที่เค้าเรียกว่าข้าวใหม่ปลามันแรกๆก็หวาน หลังจากนั้นมาประมาณอาทิตย์กว่าเรสก็ได้ออกไปกินงานวันเกิดเพื่อนและพี่เขาก็ตามไปนั่งร้านเดียวกันแต่เขาไปกับเพื่อนเขานะก็นั่งกินไปเรื่อยจนร้านจะปิดและเราก็กับกะพี่เขาและคืนนั้นละเราก็มีความสัมพันธ์กันแบบที่เราก็ไม่ตั้งใจที่จะให้เป็นแบบนั้น พอพ้นผ่านคืนนั้นมาพี่เขาก็ยังโทรหาและทักเราเหมือนเดิม ลืมบอกไปว่างานของพี่เขาจะต้องออกเดินทางไปต่างจังหวัดบ่อยทุกอาทิตย์จึงทำให้ไม่ค่อยมีเวลาและหลังจากวันนั้นเรากับพี่เขาก็คุยกันทางไลน์ไม่ค่อยได้เจอกันเพราะพี่เขาต้องส่งของทำงานต่างจังหวัดนานๆเจอทีสองสามอาทิตย์เจอทีแรกๆเราก็น้อยใจนะเพราะไม่เคยเจอกับสถานการณ์อะไรแบบนี้คบกันมาเรื่อยๆพี่เขาก็เริ่มเงียบไปไลท์ก็ไม่ทักโทรก็ไม่โทรแต่พี่เขาก็เข้ามาบ้านเรานะมาพบกับครอบครัวของเราและที่บ้านเราก็โอเคแต่พอนานไปๆพี่เขาเริ่มหายเงียบจนเราน้อยใจและไลท์ไปต่อว่าจนและพี่เขาก็เงียบไปอีกเราก็โทหาโทง้อจนดีกันพี่เขาบอกว่าเขาทำงานยกของก็เหนื่อยเเล้วยังมาเจอเราเเบบนี้อีกคือ ณ ตอนนั้นเราก็รับไม่ได้นะที่จะต้องรับกับอะไรแบบนี้แบบที่มีแฟนแต่แฟนไม่มีเวลาให้ไม่โทรหาไม่ค่อยไลน์หาถ้าเราไม่ไลน์ไป หลังจากนั้นมาเราก็พยายามเงียบไม่ติดต่อไม่โทรหาถ้าเขาคิดถึงเขาก็โทรมาหาทักมาหาเราเอง พี่เขาก็มีทักมานะบอกคิดถึงเราก็โอเคชื่นใจหน่อยและช่วงเข้าพรรษาที่ผ่านมาพี่เขาก็ส่งของตลอดทั้งเดือนเราก็ไม่เจอกันเลยโทรยังไม่โทรเท่าไหร่เลยพี่เขาบอกว่าขอเวลาเดือนนึงคือเดือนมิถุนายนที่ผ่านมาเพื่อที่พี่เขาจะส่งของต้องออกต่างจังหวัดโอเคเราก็เข้าใจจนเสร็จสิ้นงานและก็เข้าพรรษาก็ผ่านมาแล้วพี่เขาก็มาหาเราลัพาไปกินข้าวไลน์หาเหมือนจะเริ่มเข้าสู่สภาวะปกตินะ แต่มันก็ไม่ใช่ เพราะเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาพี่เขามาหาเพื่อนแถวบ้านเรา เราก็รู้นะเราเห็นรถเราก็รอว่าเขาจะทักมาไหมเพราะทุกครั้งเวลาที่เขามาเขาก็จะทักมาหาเราละมารับไปนั่งกินข้าวกันแต่วันนั้นเขาไม่ทักไม่โทรเราก็เริ่มละน้อยใจและโกรธมากพี่เขาออนไลน์ในBeeTalk แต่ไม่ทักมาหาเราเราเห็นตลอดเลยแต่เราก็พยายามไม่โวยวายเพราะพี่เขาไม่ชอบจนเมื่อวานเราก็เห็นว่าพี่เขาเล่นไลน์เปลี่ยนรูปโปรไฟล์แต่ทำไมไม่ทักมาหาเรา เราก็เลยโพสแบบน้อยใจละตัดพ้อ พอเย็นเมื่อวานเราจะเข้าไปดูในหน้าทามไลน์ของพี่เขาปรากฎว่าพี่เขากีดกันไม่ให้เราเห็นหน้าทามไลน์เขา เรารู้สึกเสียใจมากคิดในใจว่าเขาคงจะไปจริงๆหรอทำไมทำแบบนี้เราไม่เข้าใจและเราก็บล็อคพี่เขาไม่ให้เห็นของเราเหมินกันจนวันนี้เราเศร้าใจมากไม่รู้จะทำยังไง พี่เขาก็ไม่ทักละไม่โทรมานะเราคิดว่าโอเคถ้าเป็นแบบนี้พี่เขาคงจะเลิกลาละหายไปจริง เราควรจะทำยังไงดีเพื่อนๆว่าเราควรจะตัดใจหรือโทรหาพี่เขาว่าจะเอายังไงดี

#ตอนนี้สับสนเสียใจมาก