ฉันประกาศศึกกับนกพิราบจนได้ ด้วยการย้ายถังขยะใบเล็กของตัวเองเข้ามาไว้ในห้อง
นกบินมาอย่างที่มันเคยมา แล้วก็ทำอย่างที่มันเคยทำ เดินเชิดๆ กร่างๆ ไปทั่วระเบียง
มันเดินจากด้านหนึ่งไปถึงอีกด้าน ก่อนเอียงคองุนงง และครั้นรู้ว่าอะไรเป็นอะไร...ก็คูเสียงขุ่นข้อง เหมือนจะบอกว่า
“ยัยขี้งกเอ๊ย!” จากนั้นกางปีกฉุนเฉียวหนีไป
“แกนั่นแหละ เจ้านกไร้จรรณยาบรรณ” ฉันเข่นเขี้ยวฝากอากาศ “กินบนเรือนขี้รดบนระเบียง”
มันควรเป็นนกมีวัฒนธรรมเสียบ้าง ไม่ใช้เอะอะๆ ก็ถ่ายปรี๊ดๆ
ฉันไม่สนุกกับการล้างอุนจิเหม็นๆ ทุกวันหรอกนะ...ก็ว่างน่ะแหละ แต่ไม่ว่างมากถึงขนาดนั้น
อันที่จริง...ฉันไม่เคยรังเกียจนก ข้าวไร้ซ์เบอรี่กิโลละกว่าร้อยก็ยินดีหุงเผื่อ
ยกเว้นก็แต่โยเกิร์ตผสมคอลลาเจน ที่ฉันใช้ฟาดฟันกับความแก่
ฉันว่านกคงไม่แคร์รอยตีนกากระมัง ในเมื่อมันมี...teen ติดมาด้วยตั้งแต่เกิด
นกกับฉัน...เหมือนกันที่...เราต่างโดดเดี่ยวเดียวดาย
นกไม่มีใครเอา มันจึงไม่เคยพานกตัวอื่นมาด้วยเลย ส่วนฉันน่ะ...ถูกความรักทอดทิ้ง
คนที่เรารัก ไม่ รักเรา มันปวดร้าวสาหัส เจ็บยิ่งกว่าถูกโกงแชร์
แต่ฉันไม่ใช่คนงกนะ...ฉันขอแก้ข่าว
ฉันอาจไม่นิยมใส่บาตร…
ฉันอึดอัดที่เห็นหลวงพ่อกลับวัด พร้อมด้วยข้าวของล้นรถตุ๊กๆ ในขณะกรรมกรก่อสร้าง…อดมื้อกินมื้อ
ฉันอาจขวางโลกไปหน่อย ที่ฉันไม่ศัรทธาสังฆทานเวียน ไม่อุดหนุนคนเพาะนกเพาะปลาปล่อย แต่เลือกหย่อนตู้บริจาคตามโรงพยาบาลแทน และก็...ชอบยุ่งกับคนจรจัด
ฉันว่าคน ‘ทุกข์’ ที่สุด คือคนที่ ‘ต้องการ’ ความช่วยเหลือมากที่สุด
ฉันให้แม่ค้าหอยทอด ทอดหอยให้ชายชราขี้เมาคนหนึ่ง พอเธอยกไปชายคนนั้นชูกำปั้นด่าลั่น “ข้ามีศักดิ์ศรี มีปัญญาจ่าย”
อุแหม่ แหม แหม! ถ้าไม่เกรงใจว่าอายุมากกว่าพ่อ ฉันชี้หน้าท้าแล้ว... ว่าแน่จริงเรามาวิ่งแข่งกันมะ !
ครั้นพบหญิงวัยแปดสิบเดินงกๆ เงิ่นๆ ข้างถนน ฉันรี่เข้าไปสอบถาม
“ยายขายล๊อตเตอรี่ ไม่ใช่ขอทาน” นางตอกมาซะฉันเงิบ และได้กัดฟันซื้อตั้งหลายใบ
หากผลจากการทำความดีครั้งนั้นไม่สูญเปล่า...
ฉันถูกหวยกินเรียบ...ไม่อยากจะคุย.../
ฉัน...ไม่อยากจะคุย
นกบินมาอย่างที่มันเคยมา แล้วก็ทำอย่างที่มันเคยทำ เดินเชิดๆ กร่างๆ ไปทั่วระเบียง
มันเดินจากด้านหนึ่งไปถึงอีกด้าน ก่อนเอียงคองุนงง และครั้นรู้ว่าอะไรเป็นอะไร...ก็คูเสียงขุ่นข้อง เหมือนจะบอกว่า
“ยัยขี้งกเอ๊ย!” จากนั้นกางปีกฉุนเฉียวหนีไป
“แกนั่นแหละ เจ้านกไร้จรรณยาบรรณ” ฉันเข่นเขี้ยวฝากอากาศ “กินบนเรือนขี้รดบนระเบียง”
มันควรเป็นนกมีวัฒนธรรมเสียบ้าง ไม่ใช้เอะอะๆ ก็ถ่ายปรี๊ดๆ
ฉันไม่สนุกกับการล้างอุนจิเหม็นๆ ทุกวันหรอกนะ...ก็ว่างน่ะแหละ แต่ไม่ว่างมากถึงขนาดนั้น
อันที่จริง...ฉันไม่เคยรังเกียจนก ข้าวไร้ซ์เบอรี่กิโลละกว่าร้อยก็ยินดีหุงเผื่อ
ยกเว้นก็แต่โยเกิร์ตผสมคอลลาเจน ที่ฉันใช้ฟาดฟันกับความแก่
ฉันว่านกคงไม่แคร์รอยตีนกากระมัง ในเมื่อมันมี...teen ติดมาด้วยตั้งแต่เกิด
นกกับฉัน...เหมือนกันที่...เราต่างโดดเดี่ยวเดียวดาย
นกไม่มีใครเอา มันจึงไม่เคยพานกตัวอื่นมาด้วยเลย ส่วนฉันน่ะ...ถูกความรักทอดทิ้ง
คนที่เรารัก ไม่ รักเรา มันปวดร้าวสาหัส เจ็บยิ่งกว่าถูกโกงแชร์
แต่ฉันไม่ใช่คนงกนะ...ฉันขอแก้ข่าว
ฉันอาจไม่นิยมใส่บาตร…
ฉันอึดอัดที่เห็นหลวงพ่อกลับวัด พร้อมด้วยข้าวของล้นรถตุ๊กๆ ในขณะกรรมกรก่อสร้าง…อดมื้อกินมื้อ
ฉันอาจขวางโลกไปหน่อย ที่ฉันไม่ศัรทธาสังฆทานเวียน ไม่อุดหนุนคนเพาะนกเพาะปลาปล่อย แต่เลือกหย่อนตู้บริจาคตามโรงพยาบาลแทน และก็...ชอบยุ่งกับคนจรจัด
ฉันว่าคน ‘ทุกข์’ ที่สุด คือคนที่ ‘ต้องการ’ ความช่วยเหลือมากที่สุด
ฉันให้แม่ค้าหอยทอด ทอดหอยให้ชายชราขี้เมาคนหนึ่ง พอเธอยกไปชายคนนั้นชูกำปั้นด่าลั่น “ข้ามีศักดิ์ศรี มีปัญญาจ่าย”
อุแหม่ แหม แหม! ถ้าไม่เกรงใจว่าอายุมากกว่าพ่อ ฉันชี้หน้าท้าแล้ว... ว่าแน่จริงเรามาวิ่งแข่งกันมะ !
ครั้นพบหญิงวัยแปดสิบเดินงกๆ เงิ่นๆ ข้างถนน ฉันรี่เข้าไปสอบถาม
“ยายขายล๊อตเตอรี่ ไม่ใช่ขอทาน” นางตอกมาซะฉันเงิบ และได้กัดฟันซื้อตั้งหลายใบ
หากผลจากการทำความดีครั้งนั้นไม่สูญเปล่า...
ฉันถูกหวยกินเรียบ...ไม่อยากจะคุย.../