เมื่อช่วง summer เราไปเที่ยวกับเพื่อนค่ะ โดยจองทัวร์ไป ก็ไปเจอคนๆ นึงในกรุ๊ปเดียวกัน ก็นั่นล่ะค่ะ เที่ยว กิน คุย ด้วยกันไป ในเวลาแค่ 3 วัน 2 คืน แต่เรากลับรู้สึกดีๆ ให้กัน พอหลังจากกลับมาแล้วเราก็โทคุยกันตลอด ไลน์คุยกันบ้าง (อยู่คนละจังหวัดค่ะ)
จนความรู้สึกก้เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ แล้ววันนึงเค้าก็ถามเราตรงๆ ว่า คบเป็นแฟนกันมั้ย เราก็อึ้งไปพักนึง คือกำลังคิดว่า พึ่งรู้จักกันไม่ถึงเดือนเป็นแฟนเลยเรอะ แต่มาคิดอีกที แค่แฟนนี่ ถ้าไม่คบเราจะเรียนรู้กันได้ยังงัย แล้วอายุก็ไม่ใช่จะน้อยๆ กันแล้ว ก็เลยเอาวะ คบก้คบ เรียนรู้กันไป
แต่ก่อนที่คบกันเค้าก้บอกเราตลอดว่า ถ้าใครจะคบกับเค้าต้องทำใจหน่อย เพราะเค้าจะทำแต่งานอาจไม่มีเวลาให้ เค้าไม่ใช่คนโรแมนติก ไม่ใช่คนง้อคน ออกจะหงุดหงิดง่าย (ซึ่งบอกเลยว่า นั่นมันนิสัยเราชัดๆ !!!) เราก็รับรู้พร้อมเก็บข้อมูลไปเรื่อยๆ
ช่วงแรกๆ ก็โปรโมชั่นดี แต่พอผ่านไปสักเดือนสงสัยโปรโมชั่นเริ่มหมด ซึ่งเป็นช่วงที่เค้าประสบปัญหากิจการไม่ดี (จริงๆ เค้าบอกว่าเป็นมานานแล้วแต่มาหนักเอา 2-3 เดือนก่อนเจอเรา) ความเครียดทำให้เค้าไม่ค่อยคุย ไม่ค่อยรับโทรศัพท์ (เราเคยเอาเบอร์อื่นโทก็ไม่รับ) สงสัยนะว่าจะจริงอย่างที่ว่าหรือเปล่า เลยแอบเข้าไปส่องเฟสเห็นเค้าคุยกับคนอื่นเรื่องนี้ด้วย ก็เลย อืมม...เชื่อ
ช่วงหลังๆ เลยเริ่มคุยกันน้อยลง แต่เค้าก็ไม่ได้หายไปไหนนาน เวลาน้อยใจก็พยายามคิดถึงสิ่งที่เค้าบอกเราก่อนจะคบกัน ซึ่งมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ เพียงแต่ว่าระยะหลังเรางอนเค้าไม่ค่อยง้อ กลายเป็นว่าเราต้องไปขอโทษและง้อเค้าแทน (เอ๊ะ...ยังงัย..??)
เรายอมรับว่างี่เง่าใส่เค้าไปหลายครั้ง เค้าเครียดมากแค่ไหน (ซึ่งเราก็ชอบคิดว่า "จิงป่าวหว่า") แทนที่เราจะทำให้เค้าสบายใจ กับยิ่งไปเพิ่มความหงุดหงิดให้เค้าอีก เพราะมาลองนั่งนึกๆ ดู เค้าก็ยังสม่ำเสมอในการติดต่อกับเรา อย่างน้อยก็คุยทักทายกันทุกเช้าและก่อนนอน เพียงแต่ไม่จี๋จ๋าเท่าช่วงแรกๆ เท่านั้นเอง (แต่บางทีมันก็อดน้อยใจและระแวงไม่ได้นะ....อีกละ!!!) แต่เราด้วยนิสัยที่ผู้หญิงจ๋า (งี่เง่า) ก็ชอบที่จะคิดมาก หวาดระแวง น้อยใจ พยายามที่จะไม่คิดแล้วนะ แต่สุดท้ายของท้ายสุดก็คิดจนได้เรื่องจนได้ (เฮ้ออ....คนแบบนี้มีอีกมั้ย??) เพราะเมื่อวันก่อน เราส่งข้อความไปบอกว่า "คิดถึงจัง" เค้าตอบกลับมา "ไม่คิดถึง" รู้ละว่าอารมณ์ไม่ดี เราก้เลยถามแหย่กลับไปว่า "พูดจริงป่าวนี่" แต่คำตอบที่ได้มา เค้ากลับบอกว่า "ใช่" เราเริ่มอึ้งละ (จริงหรือเล่นวะนี่) อารมณ์น้อยใจมาเต็มๆ แบบควบคุมไม่อยู่ เลยใส่กลับไปประมาณว่า ถ้างั้นก็ขอโทษ ที่เค้าส่งข้อความไปนี่รบกวนตลอดเลยใช่มั้ย งั้นต่อไปจะไม่ส่งข้อความอะไรไปอีกแล้ว แล้วเค้าก็ตอบกลับมา "อื้ม"
ตั้งแต่วันนั้นก่อนนอนเราก็ไม่ได้ส่งข้อความอะไรไปอีกเลย ตอนเช้าเราไม่มีข้อความไปหาเค้า ซึ่งเค้าก็ไม่ส่งข้อความกลับมาหาเราเหมือนกัน เรียกได้ว่าขาดการติดต่อกันตั้งแต่วันนั้น
ถามว่าใครผิด เรานี่ล่ะที่ใจร้อน รู้ทั้งรู้ว่าเค้าอารมณ์ไม่ดีอยุ่ ถ้าเราไม่ตอบโต้ก็ไม่เป็นแบบนี้ (แต่ก็อดคิดไม่ได้ ว่าที่ตอบมานั่นคือความรู้สึกเค้าจริงๆ)
แล้วมานั่งบ่นอะไร?? ......หาที่ระบาย ที่ปรึกษา หาคนปลอบใจ หาคนด่า ประมาณนั้นมั้งคะ
แล้วก็กำลังคิดว่า ที่ผ่านมาเค้าเรียก ความรัก หรือเปล่า
เรารู้จักกันไม่กี่วัน ทำไมถึงถูกชะตาและรักกันได้ (รักจริงหรือ??)
เคยมีคนให้นิยามความรักว่า "รักคือการให้" แต่สำหรับเรานอกจากการให้แล้ว เรายังหวังครอบครองด้วย...ผิดไหม??
อารมณ์ตอนนี้คือ ลังเล จะหยุด หรือ ไปต่อ ถ้าหยุดก็คือเสียใจตอนนี้ อาจใช้เวลาสักพัก ถ้าไปต่อ ด้วยนิสัยเรา และเค้าที่เป็นคนแบบนี้ คิดว่าก็ต้องมีปัญหาแบบนี้อีก (ซึ่งเค้าเคยพูดก่อนหน้าที่จะคบกันแล้วว่าน่าจะไม่รอด....แล้วมาขอคบทำไมฟระ!!) บวกกับตอนนี้เราเริ่มไม่แน่ใจว่าความรู้สึกที่เค้ามีให้เรายังเหมือนเดิมหรือป่าว
เฮ้อออ....อย่างนี้เค้าเรียกว่า "รักเร็วไปเร็ว" มั้ย??
ปล. ไม่ทราบจะแท็กไปห้องไหน ขอห้องแป้งนี่ล่ะค่ะ ผญ เยอะ กะห้องความรักวัยรุ่น (ไม่รุ่นแล้วน้าาา)
เป็นไปได้ไหมที่คนเราจะรักกันในเวลาไม่กี่วัน (รักหรือลวง??....ระบาย ปรึกษา สนทนา)
จนความรู้สึกก้เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ แล้ววันนึงเค้าก็ถามเราตรงๆ ว่า คบเป็นแฟนกันมั้ย เราก็อึ้งไปพักนึง คือกำลังคิดว่า พึ่งรู้จักกันไม่ถึงเดือนเป็นแฟนเลยเรอะ แต่มาคิดอีกที แค่แฟนนี่ ถ้าไม่คบเราจะเรียนรู้กันได้ยังงัย แล้วอายุก็ไม่ใช่จะน้อยๆ กันแล้ว ก็เลยเอาวะ คบก้คบ เรียนรู้กันไป
แต่ก่อนที่คบกันเค้าก้บอกเราตลอดว่า ถ้าใครจะคบกับเค้าต้องทำใจหน่อย เพราะเค้าจะทำแต่งานอาจไม่มีเวลาให้ เค้าไม่ใช่คนโรแมนติก ไม่ใช่คนง้อคน ออกจะหงุดหงิดง่าย (ซึ่งบอกเลยว่า นั่นมันนิสัยเราชัดๆ !!!) เราก็รับรู้พร้อมเก็บข้อมูลไปเรื่อยๆ
ช่วงแรกๆ ก็โปรโมชั่นดี แต่พอผ่านไปสักเดือนสงสัยโปรโมชั่นเริ่มหมด ซึ่งเป็นช่วงที่เค้าประสบปัญหากิจการไม่ดี (จริงๆ เค้าบอกว่าเป็นมานานแล้วแต่มาหนักเอา 2-3 เดือนก่อนเจอเรา) ความเครียดทำให้เค้าไม่ค่อยคุย ไม่ค่อยรับโทรศัพท์ (เราเคยเอาเบอร์อื่นโทก็ไม่รับ) สงสัยนะว่าจะจริงอย่างที่ว่าหรือเปล่า เลยแอบเข้าไปส่องเฟสเห็นเค้าคุยกับคนอื่นเรื่องนี้ด้วย ก็เลย อืมม...เชื่อ
ช่วงหลังๆ เลยเริ่มคุยกันน้อยลง แต่เค้าก็ไม่ได้หายไปไหนนาน เวลาน้อยใจก็พยายามคิดถึงสิ่งที่เค้าบอกเราก่อนจะคบกัน ซึ่งมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ เพียงแต่ว่าระยะหลังเรางอนเค้าไม่ค่อยง้อ กลายเป็นว่าเราต้องไปขอโทษและง้อเค้าแทน (เอ๊ะ...ยังงัย..??)
เรายอมรับว่างี่เง่าใส่เค้าไปหลายครั้ง เค้าเครียดมากแค่ไหน (ซึ่งเราก็ชอบคิดว่า "จิงป่าวหว่า") แทนที่เราจะทำให้เค้าสบายใจ กับยิ่งไปเพิ่มความหงุดหงิดให้เค้าอีก เพราะมาลองนั่งนึกๆ ดู เค้าก็ยังสม่ำเสมอในการติดต่อกับเรา อย่างน้อยก็คุยทักทายกันทุกเช้าและก่อนนอน เพียงแต่ไม่จี๋จ๋าเท่าช่วงแรกๆ เท่านั้นเอง (แต่บางทีมันก็อดน้อยใจและระแวงไม่ได้นะ....อีกละ!!!) แต่เราด้วยนิสัยที่ผู้หญิงจ๋า (งี่เง่า) ก็ชอบที่จะคิดมาก หวาดระแวง น้อยใจ พยายามที่จะไม่คิดแล้วนะ แต่สุดท้ายของท้ายสุดก็คิดจนได้เรื่องจนได้ (เฮ้ออ....คนแบบนี้มีอีกมั้ย??) เพราะเมื่อวันก่อน เราส่งข้อความไปบอกว่า "คิดถึงจัง" เค้าตอบกลับมา "ไม่คิดถึง" รู้ละว่าอารมณ์ไม่ดี เราก้เลยถามแหย่กลับไปว่า "พูดจริงป่าวนี่" แต่คำตอบที่ได้มา เค้ากลับบอกว่า "ใช่" เราเริ่มอึ้งละ (จริงหรือเล่นวะนี่) อารมณ์น้อยใจมาเต็มๆ แบบควบคุมไม่อยู่ เลยใส่กลับไปประมาณว่า ถ้างั้นก็ขอโทษ ที่เค้าส่งข้อความไปนี่รบกวนตลอดเลยใช่มั้ย งั้นต่อไปจะไม่ส่งข้อความอะไรไปอีกแล้ว แล้วเค้าก็ตอบกลับมา "อื้ม"
ตั้งแต่วันนั้นก่อนนอนเราก็ไม่ได้ส่งข้อความอะไรไปอีกเลย ตอนเช้าเราไม่มีข้อความไปหาเค้า ซึ่งเค้าก็ไม่ส่งข้อความกลับมาหาเราเหมือนกัน เรียกได้ว่าขาดการติดต่อกันตั้งแต่วันนั้น
ถามว่าใครผิด เรานี่ล่ะที่ใจร้อน รู้ทั้งรู้ว่าเค้าอารมณ์ไม่ดีอยุ่ ถ้าเราไม่ตอบโต้ก็ไม่เป็นแบบนี้ (แต่ก็อดคิดไม่ได้ ว่าที่ตอบมานั่นคือความรู้สึกเค้าจริงๆ)
แล้วมานั่งบ่นอะไร?? ......หาที่ระบาย ที่ปรึกษา หาคนปลอบใจ หาคนด่า ประมาณนั้นมั้งคะ
แล้วก็กำลังคิดว่า ที่ผ่านมาเค้าเรียก ความรัก หรือเปล่า
เรารู้จักกันไม่กี่วัน ทำไมถึงถูกชะตาและรักกันได้ (รักจริงหรือ??)
เคยมีคนให้นิยามความรักว่า "รักคือการให้" แต่สำหรับเรานอกจากการให้แล้ว เรายังหวังครอบครองด้วย...ผิดไหม??
อารมณ์ตอนนี้คือ ลังเล จะหยุด หรือ ไปต่อ ถ้าหยุดก็คือเสียใจตอนนี้ อาจใช้เวลาสักพัก ถ้าไปต่อ ด้วยนิสัยเรา และเค้าที่เป็นคนแบบนี้ คิดว่าก็ต้องมีปัญหาแบบนี้อีก (ซึ่งเค้าเคยพูดก่อนหน้าที่จะคบกันแล้วว่าน่าจะไม่รอด....แล้วมาขอคบทำไมฟระ!!) บวกกับตอนนี้เราเริ่มไม่แน่ใจว่าความรู้สึกที่เค้ามีให้เรายังเหมือนเดิมหรือป่าว
เฮ้อออ....อย่างนี้เค้าเรียกว่า "รักเร็วไปเร็ว" มั้ย??
ปล. ไม่ทราบจะแท็กไปห้องไหน ขอห้องแป้งนี่ล่ะค่ะ ผญ เยอะ กะห้องความรักวัยรุ่น (ไม่รุ่นแล้วน้าาา)