เกลียดตัวเอง

คือตอนนี้เราขี้เกียจมากๆ วันๆไม่ทำอะไรแล้ว กินนอน ดูทีวี เล่นคอม อย่างเดียว จะเอ็นท์อยู่แล้ว หนังสือไม่อ่านเลย เรียนพิเศษก็ไม่ไป พึ่งมาเป็นประมาน 2 อาทิตย์ที่ผ่านมาเนี่ยค่ะ เป็นช่วงที่โรงเรียนกิจกรรม

เราอายุ16ปีค่ะ คือช่วงปีที่ผ่านมาถึงปีนี้ เรารู้สึกว่าเราขี้เกียจมากเลยค่ะ ออกจากวิทลัยที่เรียนมาอยู่บ้านแฟนเฉยๆ ไม่ทำงาน ไม่ทำงานบ้าน ไม่อาบน้ำ ขนาดแปรงฟันยังขี้เกียจ กินข้าวยังขี้เกียจเลยค่ะ ณ ปัจจุ

สวัสดีครับ อันนี้ผมมาระบายเฉยๆ พอดี ทำงานเช้า เลิกเย็น แล้วต้องรีบไปรับลูกที่ โรงเรียน ทุกวัน แล้วอยู่กับเขาตลอดเวลา ตอนแรกก็ ไม่มีอะไร นานวันเข้าเริ่มเหนื่อย เริ่มท้อ เพราะ ทำงาน เสริม ตอนเย็นถึงดึกด

ตั้งแต่เรียนจบมาก็ทำงานของที่บ้านค่ะ ปีกว่าๆแล้ว เรารู้สึกว่าเราเป็นคนขี้เกียจมากกกกกกกกกก มากถึงมากที่สุด วันๆก็อยู่ร้าน ไม่ได้ทำอะไร เช้ามาตื่นแต่งตัวเปิดร้าน ตอนเย็นออกกำลังกาย ให้ข้าวหมา อาบน้ำ นอ

ผมไม่อยากอยู่แล้วครับ ผมรู้สึกทรมานมากๆกับการที่ต้องอยู่ไปวันๆ ไม่ได้เรียน ไม่ได้ทำสิ่งที่ชอบ ผมรู้สึกเกรงใจพ่อกับแม่ผมมากๆ คือผมไม่ทำอะไรเลยนอกจากกินนอน ผมท้อมาก ผมเคยมีงานทำแต่ผมก็ดันออกเพราะทนไม่ได

คนแรกคืออาเรา แกเป็นผู้ชายที่อายุมากแล้วลูกก็3คนละส่วนคนพี่อายุเท่าเราเลย แต่ตัดกันไปละ โชคดีไป ตัดคนไม่ดีออกจากชีวิตได้1คน อะเล่าต่อ แกเคยเล่นยา เราเกลียดจริงๆผู้ชายเล่นยาเนี้ย นั้นแหละแล้วงานก้ไม่ทำ

ผู้ชายคิดยังไงกับผู้หญิงเป็นสิว ทำตัวซกมก(หมายถึงชอบอยู่แต่ในห้อง เล่นเกม ไม่ค่อยกินข้าว แต่ว่าอาบน้ำ แปรงฟันทุกวัน ) นิสัยเป็นคนเงียบๆ ขี้อาย ไม่เป็นแม่ศรีเรือน และที่สำคัญ เป็นโอตาคุไม่ค่อยมีความมั่

ผมเป็นเด็กคนนึงที่ชีวิตตอนนี้กำลังเข้ามหาลัยครับ ผมเป็นเด็กซิ่ว 2 ปีนะครับ แต่ซิ่วจริงๆ 1 ปี ปีแรกเรียนไป 1 เทอม มาเข้าเรื่องกันดีกว่าครับ มันประมาณว่าผมเป็นคนที่ขี้เกียจเลยก็ว่าได้ ชอบที่จะอยู่แต่ห้อ

คือตอนนี้เราอายุ18กำลังเข้าเรียนมหาลัยแต่อยู่ดีๆที่บ้านก็เกิดปัญหาการเงินเรามีพี่ชายอายกัน7ปีพี่เราถูกย่าเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กเพราะย่าไม่ชอบแม่เรา เราใช้ชีวิตเหมือนลูกคนเดตอนแต่ไม่เคยถูกสปอยเราอยู่ในกรอ