จบตรี จุฬา กับจบตรีเมืองนอก อันไหนดีกว่ากันคะ

มา....ทู้นี้ ขอเพี้ยนนำเหนอไอเดีย แบบเพี้ยนปฏิรูปจ้ะ..

              เริ่มเลย...เรื่องภาษีข้อดีกว่า ถ้าคุณเรียนต่ออเมริกา ได้เข้ายูท็อป และเผอิญเป็นเมืองที่มีชุมชนไทยขนาดใหญ่อย่างแอลเอ

              แต่ถามก่อนว่า คุณประเมินตนเอง เก่งมากน้อยแค่ไหน เก่ง หมายถึงสมองไว ปรับตัวได้ เป็นนักคิด นักแสวงหาความรู้ใหม่ๆ
              ถ้าตัวคุณ เป็นคนที่ใช้เวลากับคนอื่นๆมากกว่าชอบอยู่กับความคิดของตัวเอง และมีเป้าหมายจะทำงานหาปสก.ในต่างแดน
              ลักษณะนี้ มาเรียนต่ออเมริกาตั้งแต่ป.ตรี มีภาษีสูง ยิ่งได้เข้ายูเด่นๆ ที่มีสังคมไทยให้ติดต่อสะดวก ไม่ตกขอบจากเพื่อนไทย      

       จัดประเก๋าได้เลยคัฟ... (หมายถึงจัดกระเป๋าแบบเอามาทุกอย่างในชีวิต) เพราะคุณจะได้อยู่ถาวรแน่ๆ

             การเรียนรู้ระดับป.ตรีในสหรัฐฯ คุณจะเข้าไปสู่สังคมอารยะ ที่ให้วิทยาการแบบก้าวไปข้างหน้ากับสติปัญญาของตัวเอง
             ถึงได้บอกว่า ถ้าคุณเก่งและเอ้าท์โกอิ้งนะ ไม่กี่เดือน คุณก็จะเป็นเด็กมะกันที่ทำอะไรได้มากมาย มีศักยภาพกว่าอยู่ไทย
             ในขณะเดียวกัน คุณจะรู้วิธีพึ่งตนเอง เรียนได้เพราะคิดเองเป็น โต้แย้งได้ดีด้วยเหตุผล รู้จักคนมาก เปลี่ยนผ่านไอเดียดี
             จะเป็นคนที่ปุ่มอินพุท เอ้าพุท ทำงานอย่างสมดุล ต่อไปก็จะรู้วิธีคิดหาเงิน วางกรอบทางเดินที่ไปสู่อนาคตแบบเด็กนอก
             เพื่อนฝูงเครือข่ายจะชี้นำและพยุงคุณไปในทิศทางที่แข็งแกร่งกว่าอยู่ไทย การันตีว่า จะเป็นคนที่พัฒนาได้ในช่วงไม่กี่ปี

             อย่างไรก็ดี ให้คิดช่องทางเผื่อเลือกไว้นิดโหน่ย..เพราะถ้าคุณเรียนผิดสาขา มีโอกาสทรานสเฟอร์ และหรือเปลี่ยนฟิลด์
             และถ้าอยู่ใกล้ชุมชนไทย ไม่ใช่อะไร จะได้ไม่คลั่งกับการคิดถึงอาหารไทย หิวหนมของโปรด ก็กระโดดออกไปหามาได้
             เด็กวัยเจริญพันธุ์ต้องมีสิ่งประทังสังขารควบคู่ไปกับประเทืองปัญญา แต่คุณต้องจัดระบบชีวิตให้มั่นคง อย่าออกนอกลู่นะ
             เพราะสิ่งยั่วยุหรือตัวแปรมีมาก พบคนมากๆใช่ว่าจะดีไปทั้งหมด เพื่อนมากลากไปเรียนไม่สำเร็จป.ตรี ชีวิตจะยุ่งยากจ้ะ
             (เขียนเหมือนหมอดูพยากรณ์เลยเนอะ เออ..ใช่) คุณต้องมีพลังในใจสำหรับเวลาแก้ปัญหา ยามอยู่ไกลครอบครัวคนรัก

             ถ้าคุณทำสำเร็จ จบตรีจากอเมริกา ต่อไปข้างหน้า คุณเข้าสู่ทางพัฒนาได้เลย สมัครทำงานหาปสก.และต่อบัณฑิตศึกษา

             แต่ถ้าคุณไม่ค่อยเก่งมาก เป็นคนที่ต้องแล้วแต่สังคมมาก ต้องการเครือข่าย อยากไหลไปกับกระแสไทยๆแบบชิลๆ
             อันนี้อยู่จุฬาฯเถอะ...อย่าไปเลยลูกเอ๊ย... เพราะถ้าเข้าจุฬาได้ฯ ระบบจะโอบล้อมให้คุณมีเพื่อนรุ่นเอาไว้ติดต่อกัน
             ในอนาคต ถ้าคุณไม่ใช่คนที่อยากก้าวไปอย่างเสรี แต่อยากไปโดยมีคณะ มีพรรคพวก มีความทรงจำซียูคอรัสซาบซึ้ง
             เรียนจบแล้วต่อโทเอกในคณะไปด้วยเลย จบมาเป็นอาจารย์ทำวิจัย ช่วยเหลือประเทศชาติ เป็นขรก.ระดับสูง อธิบดี ฯ
             ถ้าวางอนาคตไว้เยี่ยงนี้ จง อย่า แตก แถว... อยู่ตรงนั้นไปให้ถาวร เพราะว่า สังคมจะไม่ทอดทิ้งคุณแน่ จุฬาตรีคูณ จุ๊บๆ

             ตอบแบบเพี้ยนๆนะจ๊ะ เพราะอันที่จริง เราคิดว่า คนที่จะเป็นนักเรียนนอกที่ประสบความสำเร็จอย่างแท้จริง
              ต้องมีความละเอียดในเรื่องลึกกว่าเทียบมหาวิทยาลัยในประเทศกับชื่อสถาบันที่แอลเอ คุณต้องรู้ตัว ว่าจะพุ่งไปไกลแค่ไหน

             อเมริกาจะเปลี่ยนชีวิตคุณ อันนี้แน่นอน แต่ทัศนคติหลายๆอย่างแบบไทย เปลี่ยนยากเหมือนกัน คุณพร้อมจะพึ่งตนเองรึเปล่า
             วัยสดใสกับการใช้ชีวิตในจุฬา กับการออกมาเป็นเด็กนอก มีข้อต่างกันแน่ คุณเรียนแพทย์ยูซีแอลเอ กับจบแพทย์จุฬา ต่างแน่
             หลักใหญ่ๆ คือ จะทำงานอาชีพกับระบบอเมริกัน หรือว่า เรียนก่อนแล้วไว้วางแผนตอนจบแล้ว ถ้าคุณบอกว่า อันนี้แล้วแต่แม่
             หรือฝันไว้จะเป็นเด็กนอกกลับมาแบบในละคร จะได้งานดีกว่าเด็กไทย แต่ในอนาคตไกลๆ ไม่มีเครือข่าย คุณจะอยู่ยากกว่าจ้ะ

            วัฒนธรรมอเมริกัน คุณมีโอกาสเรียนรู้การดำเนินชีวิตแบบอยู่ในโลกกว้าง อย่างไม่ต้องพึ่งใคร หรือพึ่งพาน้อยที่สุด จะนำตนเอง
            แต่ค่านิยมของไทย ถ้าคิดออกนอกกรอบไปแค่แฉล่บๆ คุณอาจโดนเม้าท์ไปสามเดือน เรื่องเล็กน้อยบานปลายกลายเป็นข่าวได้

             ตั้งเข็มไปเลย คุณจะเป็นผู้นำชะตาตนเองหรือเปล่า ถ้าใช่ ไปเรียนนอก และเตรียมวิทยายุทธ์กับการเปลี่ยนแปลงในทุกมิติด้วย
             สี่ปีในระหว่างเป็นนักศึกษา ถ้าคุณมาอยู่ต่างประเทศที่พัฒนาแล้ว ระบบจะดึงคุณขึ้น (ต่อให้หนักแค่ไหน) แต่คุณต้องทำตัวเบา
             แล้วจะเข้าใจเอง ว่าทำไมๆๆๆ คนไทยมาเมืองนอกแล้วกลายเป็นอีกคน หรือว่าไม่มีทีท่าจะกลับไปสู่ระบบเดิม ทนอยู่ไม่ไหว ฯ

            ประการสุดท้าย..อันนี้จะลืมไม่ได้ ใครให้ทุนคุณมาเรียน มีพันธะสัญญาอย่างไร และจะเป็นพันธนาการที่แน่นหนาขนาดไหน

       พบตัวอย่างบ่อยมาก ที่นร.ไทยไม่อยากหวนคืนถิ่น แต่ติดพันธะทางการเงิน ไม่ว่าจากครอบครัวหรือว่าจากหน่วยงานที่ส่งมา
       การกำหนดชีวิตให้เดินไปในทางที่ใจไม่อยากไป จะทำให้ผลลัพธ์ไม่เป็นบวก ข้อนี้คุณต้องระวังในทุกก้าว ขอให้โชคดีจ้า..

       อุ๊บส์...ลืมไป เพี้ยนไม่มีเจตนาลบหลู่สถาบันหรือว่าเทียบในเชิงที่เย้ยหยันนะ อย่าได้แปลไปในทางนั้นแล้วขยายผลจนดราม่า
       แต่อยากจะให้นักเรียนไทย ที่มีทางเลือกแบบนี้ มองให้ไกลที่สุด รับความจริง ว่าระบบการศึกษาของบ้านเรา ยังมีข้อบกพร่อง
       นักศึกษาจะมีโอกาสมากกว่า ที่จะแสดงความเห็นอย่างเสรีในอเมริกา มีการพัฒนาสูงกว่า ถูกหรือผิด สังคมจะมีคำตอบให้เอง
       ในขณะที่คุณจะต้องนอบน้อมครูอาจารย์ที่สถาบันในไทย เถียงได้ไหม อาจารย์ใจกว้างพอไหม แต่ละท่านเปิดทางมากแค่ไหน
       ไม่ได้ยุยงให้เกิดความกระด้างกระเดื่อง ว่ากันตามข้อเท็จจริง เด็กจบในไทยป.ตรี ออกไปตกงาน เพราะสอบได้เกรดสูงแต่ว่า
       ไม่มีความคิดอ่านของตนเอง ทำงานไม่เป็นท่า เพราะว่าสาขาไม่มีระบบฝึกงานร้อยละเท่าใด ไปอ่านผลงานวิจัย มีให้เห็นจริง
       แย่งกันเข้าเรียน แข่งขันกันหน้าดำทุกวันให้ได้เกรดเอ สเตรทเอ เกียรตินิยมล้นรุ่น ออกไปทำงานในที่เดียวกัน คบกันเป็นทีม
       ถ้าคุณต้องการชีวิตอย่างนั้น ลืมอเมริกาไปได้เลย เพราะต่อให้ออกมาต่อโททีหลัง กลับไปก็ยังอยู่ในวังวนนั้น ชั่วนิจนิรันดร

            คุณนามสกุลอะไร ถ้าหากว่า หายากมากในกูเกิ้ล ไม่มีที่มาที่ไป อย่าอยู่กับระบบนั้น สี่ปีในอเมริกาจะเป็นบันไดสีทองสู่อนาคต
            เพราะว่าการทำงานในสากล จะดูที่ความสามารถ คุณจบยูของรัฐ คุณเป็นคนเก่ง เขาเปิดทางให้ทุนคุณเรียน ทำงานต่อตรงจุด
            แต่ถ้าคุณจบไทย นามสกุลไม่มีใครรู้จัก กว่าคุณจะไต่ตามเขาทัน อีกสิบปี คนนามสกุลดีๆ เขาเป็นรองผู้อำนวยการไปแล้วมั้ง

            หนูจ๋า... ยายเพี้ยนไปสู้โลกข้างนอกก่อนนะ ย้ำว่าถ้าหนูเลือกอเมริกา ขอให้ตั้งใจ ใฝ่เรียน และ ระบบจะให้สวัสดิการเท่าเทียม

       สรุป ความเท่าเทียม ความเสมอภาค โอกาสที่คุณคว้าได้อย่างชัดเจน คือภาษีสูงกว่า สำหรับระบบการศึกษาในประเทศพัฒนา
       แต่ นั่นหมายความว่า คุณ ต้องมีศักยภาพที่จะช่วยเหลือสังคมในอนาคต เป็นผู้นำได้ในสาขานั้นอย่างน้อยที่สุดสร้างครอบครัว
            ที่อยู่ในกฎหมาย ความเป็นคนที่สมบูรณ์แบบ คืออยู่กับสังคมโดยไม่รู้สึกว่าต้องคล้อยตามคนอื่นในทุกเรื่อง มีเหตุผลมาตรฐาน
       คุณมาไม่ผิดทางหรอกจ้ะ ไม่ว่าจะเรียนสาขาไหน ข้อเสียจะมีอย่างเดียว...ถ้าคุณเลือกเรียนอเมริกา บางครั้ง จะมีความรู้สึกว่า..
       เมื่อไหร่นะ เด็กไทยคนอื่นๆ จะมีโอกาสอย่างนี้ได้ทุกคน และจะทำอย่างไร ให้สิทธิทางการศึกษามีขึ้นกับเพื่อนร่วมชาติเช่นนี้..

                           ...................................