ความรู้สึกส่วนตัวเกี่ยวกับการที่อาจารย์ทำโทษด้วยการตี :สืบเนื่องจาก ก้อย vs โค้ชเช

เห็นข่าว "ก้อย" กับ "โค้ชเช" ที่เหมือนจะยังไม่จบ ก็รู้สึกว่า ก้อยจะเยอะไปไหน (ไม่รู้ใครเสี้ยมเปล่า??) ด้วยความที่ตัวเองเกิดในยุคกลางๆ ระหว่างการทำโทษด้วย "การตี หยิก" ยังเป็นเรื่องธรรมดา พอมาสัก ม.ต้น เริ่มมีกฏห้ามตีแหละ ฉะนั้น คงจะแสดงความรู้สึกนึกคิดได้(ปกติไม่ค่อยจะโดนตีเพราะเป็นเด็กดี😙😙)
"มีบ้างนานๆ ครั้งที่อาจารย์จะหยิกบ้าง ตีบ้างเวลาคุยเสียงดัง ไม่มีระเบียบ ความรู้สึกเวลาโดนทำโทษ บ้างครั้งก็ขำๆ (ยิ่งเวลาโดนทั้งห้อง) บ้างครั้งก็ไม่พอใจ (ในกรณีที่รู้สึกว่าตัวเองไม่ผิด) และบ้างครั้งพาลจะโกรธ ไม่ชอบใจอาจารย์ แต่สักพักก็หาย เพราะอาจารย์ก็เหมือนพ่อแม่ ที่ไม่ต้องมีเหตุผล เพราะ "ตรู"ถูกตลอด  (อาจถูกผิดในสายตาผู้ใหญ่กับเด็กมันต่างกัน) วันนี้เมื่อคุยกับเพื่อนถึงอาจารย์ที่โหดๆ ชอบทำโทษ เรากลับไม่ได้พูดถึงอาจารย์คนนั้นด้วยความโกรธ แต่กลับพูดในทำนองที่รัก เคารพ และคิดถึง เพราะเมื่อโตขึ้น เจออะไรเยอะขึ้น ทำให้เข้าใจ และรู้ว่าสิ่งที่อาจารย์ทำไป ทำให้เราเป็นเราได้เช่นทุกวันนี้"
ปล.อันนี้ยกเว้นอาจารย์ที่ทำโทษนักเรียนจนเจ็บปางตายนะ ยังไงก็คิดว่าทำเกินกว่าเหตุ