คุณคิดอย่างไรกับการทำงานของคนทำpots ในวงการโฆษณา

สมัยที่ผมเป็นวัยรุ่นค้นหาตัวเอง ผมคิดว่าคนทำโฆษณา ภาพยนตร์
เป็นอะไรที่เท่มาก จนกระทั้ง

ได้มาทำงานเอง  จึงได้พบว่า สิ่งที่วาดฝันไว้มันไม่ได้ง่ายแบบนั้น
เมื่อเราเติบโตขึ้นก็พอรู้ว่า งานสายนี้ทำงานไม่เป็นเวลา
เราพอเข้าใจและยอมรับได้

แต่เมื่อถึงเวลาทำงานจริง  สายงานที่ว่า กลับทำให้ผมเบื่อชีวิต
"เราจะมีชีวิตที่ดี" หนังสือของคุณ ภาณุมาศ ได้กล่าวถึงการมีชีวิตที่ดี

คำถามมีอยุ่ว่าแล้วทำไมคนทำโพสอย่างผมจึงไม่มีชีวิตที่ดี

ในแต่ละวัน เราตื่นมาทำงานอยู่หน้าคอมทุกวัน แต่เมื่อถึงเวลาเลิกงานของคนทั่วไป เราก็ยังคงทำกันอยู่
มารู้ตัวอีกทีก็ตีสองตีสาม  ถึงเวลากลับ นอนตื่นขึ้นมาวันใหม่ทำต่อ
ชีวิตเป็นแบบนี้ตลอดในบางทีก็ปาไปถึงเช้าของอีกวัน  และก้ต้องมาทำงานต่อในเวลาสิบโมง
และบางทีก้เอาวันหยุดไปด้วย ดังนั้นก็เท่ากับว่าทำงานทุกวันไม่ได้หยุด

สิ่งเหล่านี้คุณเริ่มรู้สึกเหมือนผมไหม ต่อให้รักแค่ไหนก็คงเบื่อกันบ้างกับสิ่งที่ทำ
แต่สิ่งที่น่าเบื่อไปกว่านั้นทำไมคนทำpostอย่างผม ต้องคอยแก้งานแบบไม่รู้จบ
ทำไมต้องทำงานในวันเสาร์อาทิตย์ เข้าใจว่างานรีบ แต่คนในลำดับต้นๆของวงการ
จึงจองการทำงาน ให้คนทำโพสไม่มีวันหยุด  โดยเฉพาะวันอาทิตย์  ทำไมเวลาการทำงานของพวกคุณจึงไม่แบ่งเวลาให้คนทำโพสนานๆหน่อย
ทำไมจึงไม่คิดถึงการทำงานของคนโพส  ทำไม?


ปล. กลับมาต่อตอนต่อไป หลังจากได้คำตอบ