วันนึงครับ ผมช็อค เรื่องมีอยู๋ว่า แฟนผมกะผมทำงานคนละทีแต่ก้อคุยกันเกือบทุกวัน แฟนผมมีคนเข้ามาคุยเยอะ ผมไม่เคยว่าเลยครับ เพราะว่า แล้วแต่เค้า คือผมเชื่อใจมากกว่า แต่เรื่องมันไม่ใช่แค่นี้ครับ วันนั้นเค้าฝากโทรศัพไว้ที่ผมครับแล้วไลน์มันเด้งถี่ครับผมเลยเข้าไปดูเพราะรุ้รหัส ทำให้รุ้เรื่องเลยครับ คนแรก มีคุยวิดีคอลกัน ตอนผมไม่ได้คุยคือหลัง นอน แล้วนั้นผมก้อเก็บเเละลิสไว้ครับ ต่อมา มีอีกคนครับ คุย แล้วแฟนผมบอกว่า อย่าลืมมาหาเค้าน่ะ แล้วมีย้ำด้วยครับว่า อย่าลืมนะมาด้วย เป็นคุณคุณจะคิดยังงัย
หมดกันครับสิ่งที่ผมทำส่ิ่งดีดี มันหายไปหมดครับผมช็อคผผมทำอะไรไม่ถูก เค้าไม่บอกอะไรเลย ผมไม่ถามเพราะเชื่อใจ คนเราทำกันอย่างนี้เหรอครับผมไม่เจ็บนะไม่โกรธด้วย และวันนั้นผมคืนโทรศัพเธอไป ผมเลยอยากรุ้ว่าไอ้บ้านั้นคอลมาตอนก่อนนอนแฟนผมหรือป่าว มันคอลมาครับ แล้วผมก้อลองคอลวิดีโอไลน์ไปหาแฟนจะได้รุ้ครับว่าจริงมั้ยสุดท้าย แฟนผมไม่รับแล้วมันขึ้นสายไม่ว่างผมคิดว่าชัวเลยเพราะพึ่งว่างจากเธอไป ไม่ถึงนาที ชัวร์ครับแล้วคอลไปอีกคราวนี้รับเราถามทำมัยสายไม่ว่างเธอบอกไม่รุ้เราถามคุยกะใครป่าวเค้าบอกป่าวเค้าถามทำมัยไม่นอน
เราเลยบอกว่า ผมลืมถามคุณเรื่องนึงแต่ตอนนี้รุ้เเล้ว แล้วพักหลังหลังเริ่มหงุดหงิดใส่ผมครับทั้งทั้งที่ผมไม่ได้ทำอะไร เบื่อที่จะคุยกะผมครับไม่สนใจอะไรผมเลยครับ ผมกลายเป็นของตายครับ อันนี้ผมพอรับได้ครับ คุณคิดว่างัยครับ ผมช็อคครับผมไม่คิดคุยกับใครไม่อะไรกับใครผมจริงจังคนเดียวไม่ให้ความ หวังใครแต่ดูเค้าทำครับ ผมช็อคบอกไม่ถูกผมเก็บความรุ้สึกแล้ว อีกวันผมถามเค้าครับเค้าก็บอกไม่มีอะไรแต่ผมคิดว่าแน่นอนครับไม่มีความสุขผมเลยคิดว่าคบแบบนี้ทำให้เราไม่มีความสุขผมก็ เลิกเลยครับผมยอมทนที่จะไปจากเค้า ไม่โกรธครับ
แต่ มันปวดร้าวสุดสุด เค้าไม่โต้ตอบ ไม่รั้งผม ผมเลยรุ้ครับว่า ทำมัย ผมเลยโอเค บายครับ ผู้หญิง ที่จริงใจมีเยอะครับ ไม่เคยคิดครับว่าความจริงใจมันไม่สามารถยื้อได้ครับ จบครับยิ่งพิมยิ่ง นึกถึง เซงมากครับ ที่สำคัญมีบอกผมด้วยครับว่า ผมมันเด็กครับ ผมเซงตรงนี้ครับ ทั้งทั้งที่ผมพยายามคุยดีดีครับมาหงุดหงิดใส่แล้ว บายเบี่ยงไม่ตอบ ผมเซงตรงนี้ครับ ครบมาเป็น ปี ทำกับผมอย่างนี้ ไม่เครียล์ ไม่มีเหตุผลกะผมเลย
เจอแบบนี้ผมเงิบเลยครับ เกี่ยวกับแฟนอันเป็นที่รัก
หมดกันครับสิ่งที่ผมทำส่ิ่งดีดี มันหายไปหมดครับผมช็อคผผมทำอะไรไม่ถูก เค้าไม่บอกอะไรเลย ผมไม่ถามเพราะเชื่อใจ คนเราทำกันอย่างนี้เหรอครับผมไม่เจ็บนะไม่โกรธด้วย และวันนั้นผมคืนโทรศัพเธอไป ผมเลยอยากรุ้ว่าไอ้บ้านั้นคอลมาตอนก่อนนอนแฟนผมหรือป่าว มันคอลมาครับ แล้วผมก้อลองคอลวิดีโอไลน์ไปหาแฟนจะได้รุ้ครับว่าจริงมั้ยสุดท้าย แฟนผมไม่รับแล้วมันขึ้นสายไม่ว่างผมคิดว่าชัวเลยเพราะพึ่งว่างจากเธอไป ไม่ถึงนาที ชัวร์ครับแล้วคอลไปอีกคราวนี้รับเราถามทำมัยสายไม่ว่างเธอบอกไม่รุ้เราถามคุยกะใครป่าวเค้าบอกป่าวเค้าถามทำมัยไม่นอน
เราเลยบอกว่า ผมลืมถามคุณเรื่องนึงแต่ตอนนี้รุ้เเล้ว แล้วพักหลังหลังเริ่มหงุดหงิดใส่ผมครับทั้งทั้งที่ผมไม่ได้ทำอะไร เบื่อที่จะคุยกะผมครับไม่สนใจอะไรผมเลยครับ ผมกลายเป็นของตายครับ อันนี้ผมพอรับได้ครับ คุณคิดว่างัยครับ ผมช็อคครับผมไม่คิดคุยกับใครไม่อะไรกับใครผมจริงจังคนเดียวไม่ให้ความ หวังใครแต่ดูเค้าทำครับ ผมช็อคบอกไม่ถูกผมเก็บความรุ้สึกแล้ว อีกวันผมถามเค้าครับเค้าก็บอกไม่มีอะไรแต่ผมคิดว่าแน่นอนครับไม่มีความสุขผมเลยคิดว่าคบแบบนี้ทำให้เราไม่มีความสุขผมก็ เลิกเลยครับผมยอมทนที่จะไปจากเค้า ไม่โกรธครับ
แต่ มันปวดร้าวสุดสุด เค้าไม่โต้ตอบ ไม่รั้งผม ผมเลยรุ้ครับว่า ทำมัย ผมเลยโอเค บายครับ ผู้หญิง ที่จริงใจมีเยอะครับ ไม่เคยคิดครับว่าความจริงใจมันไม่สามารถยื้อได้ครับ จบครับยิ่งพิมยิ่ง นึกถึง เซงมากครับ ที่สำคัญมีบอกผมด้วยครับว่า ผมมันเด็กครับ ผมเซงตรงนี้ครับ ทั้งทั้งที่ผมพยายามคุยดีดีครับมาหงุดหงิดใส่แล้ว บายเบี่ยงไม่ตอบ ผมเซงตรงนี้ครับ ครบมาเป็น ปี ทำกับผมอย่างนี้ ไม่เครียล์ ไม่มีเหตุผลกะผมเลย