ผมคบเธอมาตั่งแต่วันที่ 2/7/2556 จนวันนี้ 19/7/2557
ผมเป็นคนบอกเลิกเธอก่อนเอง เพราะผมมีความรู้สึกว่าผมเหนื่อยกับเธอมาก
เล่าให้ฟังตั่งแต่แรกนะครับ
ตอนช่วงที่คบกันมา 1-7 เดือนแรก ผมพาเค้าไปทุกที่หลังเลิกเรียนไกลแค่ไหนก้อจะไป
พอวันเสาร์อาทิตย์ผมก้อพาเค้าไป ว่าง่ายๆพาไปทุกวันในช่วง 7 เดือน เค้าอยากได้อะไรเค้าจะไม่ค่อยพูดแต่เค้าจะบอกว่าน่ารักอะ
พอถึงบ้านก้อจะพูดแต่เรื่องเดิมๆ จนผมต้องซื้อให้เค้า ตอนนั้นผมซื้อ ชูก้า ราคา 700 กว่าบาท ผมคิดว่าเค้าคงดีใจ แต่รู้สึกการซื้อของให้เค้าครั้งมันยิ่งทำให้ผมเสียตังมาเรื่อยๆ พอจะถึงบ้านเค้าเราจะเวาะร้านสเต็กร้านนึง ซึ่งช่วงนั้นผมเลี้ยงเค้าตลอด แล้วก้อพาไปเที่ยวทุกที่ที่เค้าอยากไป ผมเป็นคนไม่ค่อยปฏิเสธใครเลยปล่อยให้เลยตามเลย และที่สำคัญตอนจะไป รร ผมต้องผ่านไปรับเค้าทุกวัน บ้านกับโรงเรียนผมอยู่ไม่ไกลมากแต่บ้านแฟนผมไกลพอสำควรผมต้องเวาะไปรับเค้าก่อนเสมอและรับทุกวันจนบางทีผมรู้สึกท้อบางครั้งถึงกับทะเลอะกันในรถ(มอไซต์)ก่อนถึงโรงเรียนตลอดผมจะเลิกกับเค้านานแล้วแต่ผมไม่กล้าพอเพราะบางครั้งเค้าก้อดีกับผมมาก
พอมาเดือนที่ 10 เค้าเริ่มอยากขายของทางเน็ตเค้าในผมพาเค้าไปซื้อของแถวร้านผมเกือบทุกวันบางวันในผมพาไปโอนตังซึ่งบางวันผมเหนื่อยจากการเรียนผมต้องพาไปทำเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของเรานี้นะ จนผมทนมาจนครบปีนึงพอดี ผมก้อไม่กล้าที่จะบอกเค้าจนวันนี้ผมบอกเลิกกับเค้า
เพราะว่าเพิ่ลของแฟนเค้าเสียใจจะฆ่าตัวตาย ทีนี้เค้เลยให้ผมไปคุยให้ ผมก้อคุยแล้วก้อบอกเดียวว่างๆเลี้ยงเบียร์
แค่นี้แหละแฟนผมมันน้อยใจโพสลงเฟลซผมเลยทนไม่ไหวเลยขอเลิกกับมัน
เพราะนิสัยของเค้ามันทำให้ผมท้อมาก
เลิกกับแฟนเข้ามาอ่าน
ผมเป็นคนบอกเลิกเธอก่อนเอง เพราะผมมีความรู้สึกว่าผมเหนื่อยกับเธอมาก
เล่าให้ฟังตั่งแต่แรกนะครับ
ตอนช่วงที่คบกันมา 1-7 เดือนแรก ผมพาเค้าไปทุกที่หลังเลิกเรียนไกลแค่ไหนก้อจะไป
พอวันเสาร์อาทิตย์ผมก้อพาเค้าไป ว่าง่ายๆพาไปทุกวันในช่วง 7 เดือน เค้าอยากได้อะไรเค้าจะไม่ค่อยพูดแต่เค้าจะบอกว่าน่ารักอะ
พอถึงบ้านก้อจะพูดแต่เรื่องเดิมๆ จนผมต้องซื้อให้เค้า ตอนนั้นผมซื้อ ชูก้า ราคา 700 กว่าบาท ผมคิดว่าเค้าคงดีใจ แต่รู้สึกการซื้อของให้เค้าครั้งมันยิ่งทำให้ผมเสียตังมาเรื่อยๆ พอจะถึงบ้านเค้าเราจะเวาะร้านสเต็กร้านนึง ซึ่งช่วงนั้นผมเลี้ยงเค้าตลอด แล้วก้อพาไปเที่ยวทุกที่ที่เค้าอยากไป ผมเป็นคนไม่ค่อยปฏิเสธใครเลยปล่อยให้เลยตามเลย และที่สำคัญตอนจะไป รร ผมต้องผ่านไปรับเค้าทุกวัน บ้านกับโรงเรียนผมอยู่ไม่ไกลมากแต่บ้านแฟนผมไกลพอสำควรผมต้องเวาะไปรับเค้าก่อนเสมอและรับทุกวันจนบางทีผมรู้สึกท้อบางครั้งถึงกับทะเลอะกันในรถ(มอไซต์)ก่อนถึงโรงเรียนตลอดผมจะเลิกกับเค้านานแล้วแต่ผมไม่กล้าพอเพราะบางครั้งเค้าก้อดีกับผมมาก
พอมาเดือนที่ 10 เค้าเริ่มอยากขายของทางเน็ตเค้าในผมพาเค้าไปซื้อของแถวร้านผมเกือบทุกวันบางวันในผมพาไปโอนตังซึ่งบางวันผมเหนื่อยจากการเรียนผมต้องพาไปทำเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของเรานี้นะ จนผมทนมาจนครบปีนึงพอดี ผมก้อไม่กล้าที่จะบอกเค้าจนวันนี้ผมบอกเลิกกับเค้า
เพราะว่าเพิ่ลของแฟนเค้าเสียใจจะฆ่าตัวตาย ทีนี้เค้เลยให้ผมไปคุยให้ ผมก้อคุยแล้วก้อบอกเดียวว่างๆเลี้ยงเบียร์
แค่นี้แหละแฟนผมมันน้อยใจโพสลงเฟลซผมเลยทนไม่ไหวเลยขอเลิกกับมัน
เพราะนิสัยของเค้ามันทำให้ผมท้อมาก