กลุ้มใจมากครับ เมียกับลูก 2ขวบครึ่ง หนีออกจากบ้าน

ครอบครัวบ้านผม ทำธุระกิจส่วนตัวไม่ได้ใหญ่โตมากครับ ไม่ได้จนเเละไม่ได้รวยอะไรครับ เเต่อยู่ได้สบายไม่ขัดสน
อยู่เป็น กงสี ผมเป็นพี่คนเเรกครับมีลูกเมียอยู่คนเดียว ส่วนน้องอีก 2 คนยังโสด
สงสารเมียเเละลูกมากครับ บางที่ผมก็รู้ว่าพ่อเเม่ผมบางอย่างก็ไม่ถูกเสมอไป เเต่เค้าก็ต้องถูกเสมอเราผิดตลอด
เถียงเหตุผมอะไรก็ไม่ได้ ถ้าเถียงไปพูดไปก็หาว่าหลงเมีย ตามเมีย
พูดว่า ด่า ต่างๆให้เมียผมต้องเสียใจ
ผมก็โดนด่าครับ เเต่ผมทนได้เพราะผมเป็นลูก
พ่อเเม่ ผม ก็ยิ่งอายุมากก็ยิ่งเเรงขึ้นตลอด ปากมากเเละขี้บ่น เเต่เค้าคงไม่รู้ตัว

พ่อเเม่ผมสร้างปัญหาตลอด เมียผมก็ไม่ได้ดีไปเสียทุกอย่างเเต่ทำไมต้องด่ากันขนาดนั้นคืดบางที่ดุด่าเกินความเป็นจริงครับ
เลี้ยงลูกไม่ได้ดังใจเค้าก็ด่า
หลายเรื่องครับนึกไม่ออก
คือทีมีปัญหาประมาณว่าเเย่งความรัก กลัวผมจะรักเมียมากกว่าพ่อเเม่
ผมควรจะให้เมียอยู่บ้านเลี้ยงลูกอยู่ที่บ้านเเม่เค้าไม่ครับ ผมก็คิดถึงลูกเมียเเต่ก็สงสารเมียครับ เพราะอยู่บ้านผมมีเรื่องไม่สบายใจตลอด
หรือทำยังไงดีครับ ตอนนี้ครวบครัวเเตกเเยก เพราะพ่อเเม่ผม