[CR] แดนซามูไร .... ไปแบบโหด มันส์ ฮา ตอน อิสตันบูลที่ฉันฝันหา ไม่น่าเลย ฮือๆๆ Part 1

จองตัวเสร็จก็ได้เวลาจัดทำโปรแกรมการท่องเที่ยวตลอดระยะเวลาหนึ่งสัปดาห์นั้นกันอย่างเบ็ดเสร็จโดยสรุปได้ดังนี้
วันที่ 11
เดินทางถึงอิสตันบูล ตอนบ่าย ไปติดต่อ embassy of Greece ขอวีซ่าเข้ากรีซ แล้วค่อยทัวร์รอบเมืองหลวงของตุรกีในช่วงเย็นถึงดึก
วันที่ 12
บินจากอิสตันบูลไปเอเธนส์ เที่ยวรอบเมืองเอเธนส์
วันที่ 13
นั่งเรือเฟอร์รี่ไป ซานโตรีนี่ แล้วก็ทัวร์รอบๆเกาะ
วันที่ 14
เดินทางกลับ เอเธนส์ และกลับอิสตันบูล ตามช่องทางเดิมที่มา
วันที่ 15
ออกเดินทางตอนเช้าเพื่อไป เมือง Canakalle โดยรถยนต์เช่า แวะเที่ยวตามรายทาง แล้วก็เดินทางไปค้างแรมที่ เมือง Cappadocia
วันที่ 16
ตื่นเช้ากว่าปกติเพื่อนั่งบอลลูนชม Cappadocia แล้วก็ออกเดินทางต่อเพื่อไปเล่นสกีที่ เมือง Baksirke จากนั้นเดินทางกลับอิสตันบูล คุยกันว่าระหว่างทางจะแวะดูน้ำตกที่เมือง Panakule (โดยเดินทางกันตอนกลางคืน)
วันที่ 17
เป็นวันชิวๆๆ ใครอยากเก็บตกที่ไหนในอิสตันบูลก็ไป แล้วก็เตรียมตัวกลับตอนหกโมงเย็น

พอแพลนแล้วก็ดำเนินการจองรถ จองเรือ หาข้อมูลว่าจะเตรียมตัวใช้ชีวิตอย่างไรในช่วงเดือนรอมฎอน
มีการเตรียมบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปไป 3 แพค เพื่อการประหยัด ยอดรับเลยว่าจริงจังกับทริปนี้มาก เพราะเป็นการเยือนยุโรปครั้งแรกในชีวิต

ในที่สุดวันเดินทางก็มาถึง เราหาตั๋วถูกจากขอนแก่น ไปดอนเมือง แล้วก็เดินทางไปสนามบินสุวรรณภูมิ เราไปถึงสุวรรณภูมิราวๆ 5 ทุ่ม
นั่งรอ นอนรอ เล่นเน็ตรอ เกือบตีหนึ่ง เราก็ตรงไปเคาน์เตอร์ Etihed Airways เพื่อเช็คอิน โหลดกระเป๋าอันมหึมา
เพื่อเตรียมตัวไปลุยหิมะบนเขาของนอกเมืองตุรกี มีทั้งมาม่าไว้ประทังชีวิต แล้วก็รองเท้าบูทที่คิดว่าจะเอาไว้กันหนาวกัน

คนแรก check in ผ่านไปปกติ พอคนที่สอง check in พนักงานภาคพื้นบอกว่าระบบขอเราแรนดอมของให้คุณแสดงบัตรเครดิต
ที่ใช้จองตั๋วครั้งนี้ด้วยครับ ถ้าไม่มีบัตรเครดิตแสดงคุณจะไม่สามารถเดินทางในครั้งนี้ได้ ถ้าจะเดินทางก็ต้องซื้อตั๋วใหม่
ลืมบอกไปว่าตอนนี้เรามาพร้อมกันแล้ว 3 คน เหลืออีกคนที่ยังมาไม่ถึง ซึ่งคนนั้นคือคนที่ถือบัตรเครดิต
สรุปว่าเพื่อนผมคนที่สอง เชคอินไม่ผ่าน เลยลองของผมบ้าง ก็ไม่ผ่าน
เรามีเฉพาะสำเนาบัตรเครดิตซึ่งถ่ายมาก็ไม่สามารถเห็นเลขบัตรเครดิตได้ มีอีกวิธีเดียวคือซื้อตั๋วใหม่ ซึ่งเป็นไปไม่ได้แน่
เพราะราคาปกติมันแพงมาก พนักงานเลยถามคนแรกว่า ถ้าเพื่อนคุณขึ้นเครื่องไม่ได้ คุณจะเดินทางคนเดี๋ยวไหม
เพราะกระเป๋าจะต้องโหลดเข้าสายพานแล้ว พวกเราเลยบอกว่ารอเพื่อนอีกคนก่อนครับ เพราะเขาคือความหวังของพวกเรา
พวกเราไปนั่งรอหน้าเคาน์เตอร์นั่นแหละครับ พร้อมกับพยายามติดต่อหาอีกคน ต่อก็ติดต่อไม่ได้
จนกระทั่งพนักงานเดินมาหาเราแล้วบอกว่า เคาน์เตอร์กำลังจะปิดแล้วนะครับ
วินาทีนั้นทุกคนเหมือนฝัน ถามกันว่า จริงหรอ มันเกิดขึ้นจริงๆ หรอ
ในที่สุดเราก็ได้แต่เฝ้ามอง กัปตันกับทีมนางฟ้าของ Etihed เดินผ่านเราไปจนสุดสายตาที่เราจะมองได้
ทุกคนถามขึ้นพร้อมกันว่า "สรุปเราตกเครื่องหรอ ตกแบบมานั่งรอดูเครื่องออกไปต่อหน้าต่อตานี่นะ"

ณ เวลานั้น ตีสาม ทำไรไม่ถูก เราทั้งสามขึ้นไปนอนบนชั้นบนสุดที่เป็นจุดดูเครื่องบินขึ้นลง
ทุกคนหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าทั้งๆ ที่ยังสงสัยว่านี่มันอะไรกัน มันเกิดอะไรขึ้น

ภาพนี้ผมกับเพื่อนคนหนึ่งหลับ ส่วนอีกคนคงคลั่งจนนอนไม่หลับ เลยมาถ่ายรูปผมนอนนี่แหละ

เช้าตรู่ทุกคนงัวเงียตื่น พร้อมกับถามกันว่า จะเอายังไงต่อไป จะกลับเลยไหม.....(ในส่วนลึกของใจผม ถามตัวเองว่า เฮ้ย กูฝันไปหรอว่ะ)
แป๊บหนึ่งแจ้งเตือนจากไลน์ดังขึ้นว่ามีข้อความใหม่ในกลุ่ม Trip Turkey นั่นคือสัญญาณแรกของเพื่อนอีกหนึ่งคนของพวกเราที่หายไป
พร้อมกับคำขอโทษว่ามันเกิดอะไรขึ้น ขออนุญาตไม่กล่าวถึงเหตุสุดวิสัยครั้งนี้ พร้อมกับยื่นข้อเสนอว่ายังอยากไปเที่ยวอยู่ไหม
ทุกคนเงียบ ...เพื่อนถามมาต่ออีกว่า ไปประเทศไหนก็ได้ในเอเชีย .............
“เมื่อก้าวออกมาจากบ้านแล้ว ลาพักผ่อนแล้ว บอกทุกคนแล้วว่าไปเที่ยว ถ้ากลับไปมือเปล่า จะอธิบายยังไงวะเนี้ย”
นี่เป็นคำพูดที่คุยกันตั้งแต่เมื่อคืน ในเมื่อเพื่อนคนนั้นยื่นข้อเสนอมาให้ อย่างน้อยถึงไม่ใช่ตุรกีแต่ก็ยังได้ไปว่ะ
ข้อสรุปจึงเป็นการเดินทางท่องเที่ยว ณ ประเทศญี่ปุ่น

เช้าวันที่ 11 ประมาณเก้าโมง เพื่อนบอกว่า จองตั๋วให้แล้วนะของสายการบินไทย รอบบ่ายโมง ....แต่ไม่ได้ไปด้วยนะ
ประโยคนี้ทุกคนเป็นไก่ตาแตกอีกครั้งว่าทำไมมันไม่เดินทางด้วยว่ะ (เพื่อน่าจะใช้สิทธิพนักงานจอง)
แต่เข้าใจเขานะครับเขามีปัญหาทางสุขภาพ เลยทำให้ไปไม่ได้ แต่เขาก็ยังดีที่รับผิดชอบทริปพวกเรา
ด้วยการหาตั๋วให้ใหม่ โดยเราไม่ได้ออกค่าใช้จ่ายเพิ่ม ซึ่งวินาทีนั้น ถ้าให้ออกเองในราคาที่ไหว ก็คงไปเพราะทริปนี้มาครึ่งทางแล้ว
แต่ตอนนั้นทำอะไรไม่ได้แล้ว อีกสามคนต้องไปต่อ อีก 3 ชั่วโมงจะต้องเดินทาง ที่พักยังไม่มี ข้อมูลของญี่ปุ่นไม่รู้อะไรเลย
ทุกคนเริ่มจาก inbox หาเพื่อนที่พอจะรู้จักญี่ปุ่น อันนี้ต้องของคุณเพื่อนอย่างยิ่งที่ให้ความช่วยเหลือ

ภาพจาก http://www.tibbook.com/index.php?lay=show&ac=cat_show_pro_detail&pid=219496
จากนั้นตัดสินใจซื้อหนังสือท่องเที่ยวประเทศญี่ปุ่น ที่สนามบิน ราคาสามร้อยกว่าบาทมั้ง เพื่อเป็นไกด์ไลน์
เกือบเที่ยงก็พากันรีบไปเชคอินกับเที่ยวบิน TG 660  แต่เพื่อนที่จองตั๋วให้บอกแล้วว่าเขาไม่ขอดูบัตรเครดิตแน่นอน
แต่พวกผมไม่ไว้ใจ เลยตัดสินใจไปเชคอิน โหลดกระเป๋าก่อนเวลา อย่างน้อยถ้าประวัติศาสตร์ซ้ำรอย ก็จะได้มีทางออก
ผลการเชคอินคือ ผ่านครับ เราก็ตรงไป ตม. เลยครับ หลัง ตม. เสร็จ นึกขึ้นได้ว่า ตม. ที่ญี่ปุ่นจะต้องถามว่าเราไปพักที่ไหน
ซึ่งตอนนั้นเรายังหาห้องพักไม่ได้ ก็เลยขอที่อยู่ของเพื่อนที่เรียนที่ญี่ปุ่น เพื่อไว้ในเป็นข้อมูลในการตอบ ตม. ญี่ปุ่นว่าเราพักที่ไหน
กระบวนการตรงนี้เรียบร้อย เราก็ไปหาเสกอะไรเข้าท้องแล้วก็ไปนั่งหาข้อมูลกับการที่จะใช้ชีวิตในญี่ปุ่นที่หน้า Gate
แล้วเราก็หาที่พักได้ผ่าน Agoda ซึ่งถูกที่สุดแล้ว สนนที่ราคา 2300 YEN ต่อคน ชื่อที่พักว่า Century Capsule and Sauna
ไม่รู้หรอกว่ารูปร่างหน้าตามันเป็นไง เราตัดสินใจจองไว้ก่อน 1 คืนกันไม่มีที่ซูกหัวนอน เพราะถึงญี่ปุ่น ราวๆ สี่ทุ่ม ......
ณ ขณะนั้นพวกเราก็ยังถามกันว่า “จริงๆ หรอ เราจะไปญี่ปุ่นหรอ เราไม่ได้ไปตุรกีหรอ”

พอดีกลับมามี'koด่วน เตรียมข้อมูลตัวชี้วัดรับผู้ตรวจราชการ เลยไม่มีเวลาเขียน พึ่งได้นั่งเขียนตะกี้ สำเร็จแล้วอีก 1 ตอน
อ่านต่อได้เลยนะครับ >>แดนซามูไร .... ไปแบบโหด มันส์ ฮา ตอน ทะยานฟ้าสู่มหานครโตเกียว Part 2
http://pantip.com/topic/32345509