วันนึง ตุ๊กแกเกาะอยู่หน้าประตูห้องนอน ฉันกลัวเลยเอาไม้ไล่มันหนี มันก็หนีไป
วันต่อมา ฉันก็จะเข้าห้องนอนก็ไม่กล้าเข้าเพราะกลัวตุ๊กแกอยู่หน้าประตู แต่จริงๆมันไม่มีตุ๊กแกหน้าห้องนอนนะ แต่ก็กลัว
วันที่สาม ฉันก็ยังไม่กล้าเปิดห้องนอนคนเดียวเพราะกลัวตุ๊กแกอยู่หน้าประตู
วันที่สี่ ฉันเริ่มรำคาญตุ๊กแก เลยดูจากประตูหน้าห้องนอนว่ามีไหม แต่ในใจยังคิดอยู่ว่าถ้าเรากำลังเปิดประตูแล้วมันมาพอดีหละ กลัวขึ้นไปอีก!!!
วันที่ห้า ฉันก็เริ่มใหม่ ดูที่ประตูห้องว่ามีตุ๊กแกไหม? ไม่มี ...ต่อมาไปจับที่ลูกบิดประตู แล้วดูอีกว่ามีตุ๊กแกไหม? มันก็ยังไม่มีตุ๊กแก ฉันก็โล่ง
วันที่หก ก็เลยสรุปว่า ตุ๊กแกอยู่ในหัวเราตลอดเวลาเลย ก่อนที่จะมีตุ๊กแกในหัวเราก็ไม่มีตุ๊กแกหน้าประตู พอมาเจอตุ๊กแกที่หน้าประตูวันนั่น ในหัวเราก็ดันไปจำและยึดมั่นไว้เรียบร้อย ถ้าจะเอาออก คงไม่ได้เอาไม้มาไล่ออกอย่างเดียวจากประตู ต้องเอาความจริงที่เห็นด้วยนะ ...
ปล.. เรื่องนี้ผมกลัวตุ๊กแกครับ สำหรับคนไม่กลัวก็เปลี่ยนตุ๊กแกเป็นอย่างอื่นที่กลัวนะครับ
ความกลัว = ตุ๊กแก
วันต่อมา ฉันก็จะเข้าห้องนอนก็ไม่กล้าเข้าเพราะกลัวตุ๊กแกอยู่หน้าประตู แต่จริงๆมันไม่มีตุ๊กแกหน้าห้องนอนนะ แต่ก็กลัว
วันที่สาม ฉันก็ยังไม่กล้าเปิดห้องนอนคนเดียวเพราะกลัวตุ๊กแกอยู่หน้าประตู
วันที่สี่ ฉันเริ่มรำคาญตุ๊กแก เลยดูจากประตูหน้าห้องนอนว่ามีไหม แต่ในใจยังคิดอยู่ว่าถ้าเรากำลังเปิดประตูแล้วมันมาพอดีหละ กลัวขึ้นไปอีก!!!
วันที่ห้า ฉันก็เริ่มใหม่ ดูที่ประตูห้องว่ามีตุ๊กแกไหม? ไม่มี ...ต่อมาไปจับที่ลูกบิดประตู แล้วดูอีกว่ามีตุ๊กแกไหม? มันก็ยังไม่มีตุ๊กแก ฉันก็โล่ง
วันที่หก ก็เลยสรุปว่า ตุ๊กแกอยู่ในหัวเราตลอดเวลาเลย ก่อนที่จะมีตุ๊กแกในหัวเราก็ไม่มีตุ๊กแกหน้าประตู พอมาเจอตุ๊กแกที่หน้าประตูวันนั่น ในหัวเราก็ดันไปจำและยึดมั่นไว้เรียบร้อย ถ้าจะเอาออก คงไม่ได้เอาไม้มาไล่ออกอย่างเดียวจากประตู ต้องเอาความจริงที่เห็นด้วยนะ ...
ปล.. เรื่องนี้ผมกลัวตุ๊กแกครับ สำหรับคนไม่กลัวก็เปลี่ยนตุ๊กแกเป็นอย่างอื่นที่กลัวนะครับ