ขอคำแนะนำค่ะ ละทิ้งการปฏิบัติมานานพอสมควรจะกลับไป กลับไปไม่ถูก เหมือนชีวิตกำลังหลงทาง
ย้อนไปราวๆ 7 ปี เราเป็นเด็กวัยรุ่นคนนึงที่เข้าวัด ปฏิบัติธรรม เนื่องจากทุกข์ที่เผชิญในตอนนั้น (ณ ตอนนั้นคิดว่าหนักมากแล้ว) ก็ปฏิบัติจนสามารถทุกข์น้อยลงได้ ปฏิบัติตามแนวหลวงพ่อท่านนึงค่ะ ก็ฟังจากซีดีแล้วก็ดูจิตไปเรื่อย เราทุกข์น้อยลงอย่างเห็นได้ชัด
พอผ่านเรื่องที่ทำให้ทุกข์ไปได้ เราก็กลับไปใช้ชีวิตหลงๆโลภๆต่อ ละทิ้งการปฏิบัติไปโดยสิ้นเชิง หลงระเริงกับความสุขความสำเร็จตรงหน้า ก็สุขบ้างทุกข์บ้าง แต่ก็ไม่ได้เจอความทุกข์หนักๆหรือรุนแรงอะไรมาก กอรปกับตอนนั้นมีข่าวหลวงพ่อท่านนี้ในทางไม่ดี เราก็เกิดความลังเลสงสัย จนในที่สุดก็ไม่ปฏิบัติอะไรเลย
พอมาปัจจุบันนี้ ชีวิตกำลังเผชิญกับเรื่องทุกข์ที่หนักที่สุดในชีวิตมนุษย์ของเรา เรียกได้ว่าทุกข์ทั้งหลายที่เจอมา ไม่มีเรื่องได้เทียบเท่า เราอับจนหนทาง ทุกข์เหลือเกิน เหมือนคนเสียสติ นั่งทำงานไป น้ำตาไหลไป แถมเราต้องเป็นหลักให้ครอบครัวด้วย ในวันที่ทุกคนต้องการกำลังใจ แต่เราเป็นหลักที่ง่อนแง่นเหลือเกินค่ะ เราอยากเริ่มต้นใหม่ ใช้ชีวิตที่มีธรรมะเป็นเครื่องค้ำจุน รบกวนชี้แนะแนวทางด้วย ขอบพระคุณค่ะ
ละทิ้งการปฏิบัติไปนาน จะกลับมาเริ่มต้นปฏิบัติใหม่ ขอคำแนะนำค่ะ
ย้อนไปราวๆ 7 ปี เราเป็นเด็กวัยรุ่นคนนึงที่เข้าวัด ปฏิบัติธรรม เนื่องจากทุกข์ที่เผชิญในตอนนั้น (ณ ตอนนั้นคิดว่าหนักมากแล้ว) ก็ปฏิบัติจนสามารถทุกข์น้อยลงได้ ปฏิบัติตามแนวหลวงพ่อท่านนึงค่ะ ก็ฟังจากซีดีแล้วก็ดูจิตไปเรื่อย เราทุกข์น้อยลงอย่างเห็นได้ชัด
พอผ่านเรื่องที่ทำให้ทุกข์ไปได้ เราก็กลับไปใช้ชีวิตหลงๆโลภๆต่อ ละทิ้งการปฏิบัติไปโดยสิ้นเชิง หลงระเริงกับความสุขความสำเร็จตรงหน้า ก็สุขบ้างทุกข์บ้าง แต่ก็ไม่ได้เจอความทุกข์หนักๆหรือรุนแรงอะไรมาก กอรปกับตอนนั้นมีข่าวหลวงพ่อท่านนี้ในทางไม่ดี เราก็เกิดความลังเลสงสัย จนในที่สุดก็ไม่ปฏิบัติอะไรเลย
พอมาปัจจุบันนี้ ชีวิตกำลังเผชิญกับเรื่องทุกข์ที่หนักที่สุดในชีวิตมนุษย์ของเรา เรียกได้ว่าทุกข์ทั้งหลายที่เจอมา ไม่มีเรื่องได้เทียบเท่า เราอับจนหนทาง ทุกข์เหลือเกิน เหมือนคนเสียสติ นั่งทำงานไป น้ำตาไหลไป แถมเราต้องเป็นหลักให้ครอบครัวด้วย ในวันที่ทุกคนต้องการกำลังใจ แต่เราเป็นหลักที่ง่อนแง่นเหลือเกินค่ะ เราอยากเริ่มต้นใหม่ ใช้ชีวิตที่มีธรรมะเป็นเครื่องค้ำจุน รบกวนชี้แนะแนวทางด้วย ขอบพระคุณค่ะ