หรือว่าแข่งบ่อยแล้วได้เหรียญบ่อยแล้ว เลยเฉยๆไม่กระตือรือล้น ช่างต่างกับผมเสียเหลือเกิน สมัยก่อน ไปแข่งฟุตบอลในนามโรงเรียน ตำแหน่งประตู สำรอง(เป็นประตูสำรอง เพื่อนๆคงรู้ว่ามือหนึ่งไม่เจ็บนี่อยากที่จะเบียดลงตัวจริงได้) แข่งบ่าย 2 พ้ม!!ยังออกมาวอร์มตั้งแต่ 6 โมงเช้า คือมันนอนไม่หลับจิตใจมันงุ่นง่าน อยากจะให้ถึงเวลาเร็วๆ ตอนนั้นไปถึงโรงเรียนวอร์มใหญ่ แต่งตัวเต็มยศเลย สาวๆเดินผ่านก็หัวเราะคิกคัก ปัจจุบันคิดเมื่อไหร่ก็อายตัวเองทุกที เพื่อนๆเป็นเหมือนกันหรือเปล่าครับ ผมอาจจะมีในมุมพวกไม่มีพรสวรรค์ตัวสำรองอะไรอย่างนี้นะครับ ขอบคุณครับ
ปล. แท็คห้องเทควันโด เห็นเป็นประเด็นในเรื่องของการไม่เตรียมตัวก่อนแข่งนะครับ
นักกีฬาที่จะลงแข่งนี่ เขาไม่ตื่นเต้นกันเหรอครับ เขาไม่เตรียมพร้อมกันเลยเหรอครับ เห็นน้องคนหนึ่งบอกว่าต้องรอคนอื่นมาเรียก
ปล. แท็คห้องเทควันโด เห็นเป็นประเด็นในเรื่องของการไม่เตรียมตัวก่อนแข่งนะครับ