คือเป็นเพื่อนกัน ตอนเจอกันแรกๆนี่ยอบรับเลยว่าคนนี้ตรงสเปกเลย สะดุดตรงการแต่งตัวของเขา
รู้จักกันแรกๆก็ไม่ได้มีโอกาสได้คุยกันมาก แต่พอเริ่มนานก็เริ่มได้คุยกันยิ่งรู้สึกว่าคนนี้แบบ
ทำไมชอบอะไรหลายๆอย่างคล้ายเราขนาดนี้
คือตอนนั้นที่คุยกันบ่อยขึ้นเราเริ่มรู้สึกแล้วนะว่า เราปลื้มเขาว่ะ ชอบคนแบบนี้ แต่งตัวแบบนี้ ฟังเพลงแบบนี้
แต่ตอนนั้นเขาเองก็มีแฟนอยู่แล้ว(แฟนสวยมาก) เราก็ไม่ได้คิดอะไร ตอนนั้นคิดว่าเราแค่ปลื้ม ไม่ได้ชอบจนอยากจะเป็นแฟน
แต่เรากับเขาก็มีออกไปสังสรรค์กันบ่อยๆ จนมันแบบนานวันเข้า เราก็เริ่มรู้สึกมากขึ้น คราวนี้คือ ชัวร์แน่
เลยคำว่าปลื้มละ
ตัวเขาเองก็เคยบอกเรานะว่าเรานี่ชอบอะไรๆเหมือนเขาหลายอย่างเลย ดีคุยง่ายดี (ลึกๆก็ดีใจนะ แต่เขามีแฟนแล้วไง T_T)
คือเรากับเขาเป็นเพื่อนกัน มันคือมิตรภาพที่ดี ดีมากๆด้วย
เราก็มีรู้สึกนะว่าบางทีเขาก็ดูเเลเราดีเกินเพื่อนนิดนึง แต่เราไม่พูด ทำเป็นเฉยๆ
มีช่วงนึง เราชอบเขาแบบหนักมากๆนะ(แต่ไม่แสดงอาการอะไร เก็บเงียบมาก) ถึงกับต้องเข้าไปดูเฟสเขาทุกวัน ดูโน่นดูนี่ของเขา
แล้วก็เจอเขาอัพรูปถ่ายกับแฟน ช่วงที่ยังไม่ชอบหนักก็เห็นได้ไม่เป็นไร แต่มีช่วงหนักอะ เห็นทีถึงกับจุก ก็ต้องงดไปดูบ้าง
แต่ช่วงไม่นานมานี้ เขาเพิ่งเลิกกับแฟน เขาก็บอกเราบ้างว่าทำไมถึงเลิก แต่เราก็ไม่ได้ถามมาก
ถ้าเขาอยากเล่าเราก็อยากฟัง ถ้าเขาไม่เล่าต่อเราก็ไม่เซ้าซี้ ใจลึกๆก็ใจหายนะ เพราะเขากับแฟนก็ดูรักกันดีมาตลอด
ถึงเราจะชอบเขา แต่ในหัวไม่เคยมีความคิดที่อยากจะไปแทรกหรือไปทำอะไรให้แฟนเขาลำบากใจเลย เขารักกันมันก็ดี
พอเขาเลิกกันเราก็ได้แต่บอกให้เข้มแข็ง คือ เขาก็เข้มแข็งนะ ถึงจะคบกันมานาน แต่เขาก็โอเค จบกับแบบดีต่อกันอยู่
พอเขาโสดเขาก็มีอิสระมากขึ้น อยากทำอะไรก็ทำ เราก็ดีใจที่เขาไม่ได้อมทุกข์อะไรมากมาย
เราเคยมีความคิดนึงนะ ตอนที่ชอบเขาแบบพี้คๆ ว่าถ้าเราได้เป็นแฟนกับเขา มันก็คงดีเพราะเราคุยกันได้แทบทุกเรื่อง
แต่ความจริงคือ เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่แรก และตลอดเวลาที่เป็นเพื่อนกันเขาก็เปิดเผย คือเพื่อนกันก็ไม่คิดอะไรมาก
พอเอาเข้าจริงๆเราก็คิดได้ว่า เออ เป็นเพื่อนกันมันดีกว่า มันยั่งยืนกว่า ถ้าเป็นแฟนกัน พอเลิกกันก็มีน้อยมากที่จะมองหน้ากันติด
ทุกวันนี้ความชอบเราเลยเปลี่ยนไปเป็นความรู้สึกดีๆแทน รู้สึกดีที่เขายังนึกถึงเพื่อนอย่างเราบ้าง เห็นเขามีความสุขกับเพื่อนๆเราก็ดีใจ
แต่อาการที่ยังติดอยู่ในใจทุกวันนี้คือ เวลาเห็นเขาคุยกับผู้หญิงในเฟส คือมันจี๊ดๆ ไม่ได้เจ็บนะ ไม่เสียใจ มันจี๊ดๆอะ บอกไม่ถูกเหมือนกัน
คือเรารู้สึกดีกับเขา แต่กล้าพูดได้เลยว่าไม่ได้อยากเป็นแฟนกับเขา แต่ก็ยังอยากอยู่ใกล้ๆเขา อยากเป็นเพื่อนที่เขานึกถึง
คือ ก็อยากให้เขานึกถึงเรา ไม่อยากให้ลืมเรา ถึงจะเป็นในฐานะเพื่อนเราก็ไม่ได้เสียใจ เพราะทุกวันนี้ก็เพื่อนกัน
ที่มาตั้งกระทู้วันนี้คือ บางทีเราก็ไม่ค่อยเข้าใจความคิดของตัวเองนะ มันสลับซับซ้อนไปหมด
ตกลงชอบเขาไหม ก็ชอบ อยากเป็นแฟนไหม ไม่อยาก คิดถึงเขาไหม ก็คิดถึง ห่วงเขาไหม ก็ห่วง
หวงไหมมีผู้หญิงมาวอแวเขา ไม่ค่อยเท่าไหร่
คือเนี่ย ความคิดมันอยู่แบบเนี้ย คนเรานี่ก็ความคิดหลากหลายได้จริงๆ เราคนนึงแหละที่เป็นอยู่
แต่ไม่ได้บ้านะ ชีวิตเรายังปกติดีอยู่นะ 55
แล้วเพื่อนๆในพันทิปมีใครเป็นอย่างเราบ้างไหม?
เคยเป็นไหม? รู้สึกดีกับเขา แต่ไม่ได้อยากเป็นแฟน
รู้จักกันแรกๆก็ไม่ได้มีโอกาสได้คุยกันมาก แต่พอเริ่มนานก็เริ่มได้คุยกันยิ่งรู้สึกว่าคนนี้แบบ
ทำไมชอบอะไรหลายๆอย่างคล้ายเราขนาดนี้
คือตอนนั้นที่คุยกันบ่อยขึ้นเราเริ่มรู้สึกแล้วนะว่า เราปลื้มเขาว่ะ ชอบคนแบบนี้ แต่งตัวแบบนี้ ฟังเพลงแบบนี้
แต่ตอนนั้นเขาเองก็มีแฟนอยู่แล้ว(แฟนสวยมาก) เราก็ไม่ได้คิดอะไร ตอนนั้นคิดว่าเราแค่ปลื้ม ไม่ได้ชอบจนอยากจะเป็นแฟน
แต่เรากับเขาก็มีออกไปสังสรรค์กันบ่อยๆ จนมันแบบนานวันเข้า เราก็เริ่มรู้สึกมากขึ้น คราวนี้คือ ชัวร์แน่
ตัวเขาเองก็เคยบอกเรานะว่าเรานี่ชอบอะไรๆเหมือนเขาหลายอย่างเลย ดีคุยง่ายดี (ลึกๆก็ดีใจนะ แต่เขามีแฟนแล้วไง T_T)
คือเรากับเขาเป็นเพื่อนกัน มันคือมิตรภาพที่ดี ดีมากๆด้วย
เราก็มีรู้สึกนะว่าบางทีเขาก็ดูเเลเราดีเกินเพื่อนนิดนึง แต่เราไม่พูด ทำเป็นเฉยๆ
มีช่วงนึง เราชอบเขาแบบหนักมากๆนะ(แต่ไม่แสดงอาการอะไร เก็บเงียบมาก) ถึงกับต้องเข้าไปดูเฟสเขาทุกวัน ดูโน่นดูนี่ของเขา
แล้วก็เจอเขาอัพรูปถ่ายกับแฟน ช่วงที่ยังไม่ชอบหนักก็เห็นได้ไม่เป็นไร แต่มีช่วงหนักอะ เห็นทีถึงกับจุก ก็ต้องงดไปดูบ้าง
แต่ช่วงไม่นานมานี้ เขาเพิ่งเลิกกับแฟน เขาก็บอกเราบ้างว่าทำไมถึงเลิก แต่เราก็ไม่ได้ถามมาก
ถ้าเขาอยากเล่าเราก็อยากฟัง ถ้าเขาไม่เล่าต่อเราก็ไม่เซ้าซี้ ใจลึกๆก็ใจหายนะ เพราะเขากับแฟนก็ดูรักกันดีมาตลอด
ถึงเราจะชอบเขา แต่ในหัวไม่เคยมีความคิดที่อยากจะไปแทรกหรือไปทำอะไรให้แฟนเขาลำบากใจเลย เขารักกันมันก็ดี
พอเขาเลิกกันเราก็ได้แต่บอกให้เข้มแข็ง คือ เขาก็เข้มแข็งนะ ถึงจะคบกันมานาน แต่เขาก็โอเค จบกับแบบดีต่อกันอยู่
พอเขาโสดเขาก็มีอิสระมากขึ้น อยากทำอะไรก็ทำ เราก็ดีใจที่เขาไม่ได้อมทุกข์อะไรมากมาย
เราเคยมีความคิดนึงนะ ตอนที่ชอบเขาแบบพี้คๆ ว่าถ้าเราได้เป็นแฟนกับเขา มันก็คงดีเพราะเราคุยกันได้แทบทุกเรื่อง
แต่ความจริงคือ เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่แรก และตลอดเวลาที่เป็นเพื่อนกันเขาก็เปิดเผย คือเพื่อนกันก็ไม่คิดอะไรมาก
พอเอาเข้าจริงๆเราก็คิดได้ว่า เออ เป็นเพื่อนกันมันดีกว่า มันยั่งยืนกว่า ถ้าเป็นแฟนกัน พอเลิกกันก็มีน้อยมากที่จะมองหน้ากันติด
ทุกวันนี้ความชอบเราเลยเปลี่ยนไปเป็นความรู้สึกดีๆแทน รู้สึกดีที่เขายังนึกถึงเพื่อนอย่างเราบ้าง เห็นเขามีความสุขกับเพื่อนๆเราก็ดีใจ
แต่อาการที่ยังติดอยู่ในใจทุกวันนี้คือ เวลาเห็นเขาคุยกับผู้หญิงในเฟส คือมันจี๊ดๆ ไม่ได้เจ็บนะ ไม่เสียใจ มันจี๊ดๆอะ บอกไม่ถูกเหมือนกัน
คือเรารู้สึกดีกับเขา แต่กล้าพูดได้เลยว่าไม่ได้อยากเป็นแฟนกับเขา แต่ก็ยังอยากอยู่ใกล้ๆเขา อยากเป็นเพื่อนที่เขานึกถึง
คือ ก็อยากให้เขานึกถึงเรา ไม่อยากให้ลืมเรา ถึงจะเป็นในฐานะเพื่อนเราก็ไม่ได้เสียใจ เพราะทุกวันนี้ก็เพื่อนกัน
ที่มาตั้งกระทู้วันนี้คือ บางทีเราก็ไม่ค่อยเข้าใจความคิดของตัวเองนะ มันสลับซับซ้อนไปหมด
ตกลงชอบเขาไหม ก็ชอบ อยากเป็นแฟนไหม ไม่อยาก คิดถึงเขาไหม ก็คิดถึง ห่วงเขาไหม ก็ห่วง
หวงไหมมีผู้หญิงมาวอแวเขา ไม่ค่อยเท่าไหร่
คือเนี่ย ความคิดมันอยู่แบบเนี้ย คนเรานี่ก็ความคิดหลากหลายได้จริงๆ เราคนนึงแหละที่เป็นอยู่
แต่ไม่ได้บ้านะ ชีวิตเรายังปกติดีอยู่นะ 55
แล้วเพื่อนๆในพันทิปมีใครเป็นอย่างเราบ้างไหม?