ถ้าคุณลืม iPad 2 เครื่องไว้บนรถแท๊กซี่ คิดว่าจะได้คืนหรือป่าวครับ ???
ของผมโชคดีที่ได้นั่งแท๊กซี่สีชมพูคันนั้น น้องคนขับเค้าตามมาส่งให้ถึงมือเลย..เรื่องย่อๆ มีแค่นี้ครับ
====================================================
เรื่องราวแบบเต็มๆ มีดังนี้
1. วันพฤหัสที่ผ่านมา เวลาประมาณบ่ายสามครึ่ง ผม คุณแม่ และลูกวัยอนุบาล เรียกแท๊กซี่จากแถวซอยราชครู ให้ไปส่งที่ตึก Q House อโศก
2. รถที่นั่งเป็นแท๊กซี่สีชมพู Toyota Altis รุ่นใหม่ นั่งสบายเลยคับ
3. น้องโชเฟอร์สุภาพมากทั้งการพูดจา และการขับรถ ไม่ปาด ไม่เร่ง ไม่จี้ ไม่แทรก ไม่ด่า ใครขอก้อให้ทาง เห็นทางม้าลายก็จอดให้คนข้าม รถติดก้อไม่บ่น ขับชิลๆ ของเขาไปเรื่อย ขับรถได้มีมารยาทมากขนาดคนที่เคยได้ใบขับขี่ USA อย่างผมยังต้องอายเลยอ่ะ ยกนิ้วให้เลยคับ
4. นั่งไปก้อคุยโน่นนี่ไปเรื่อยเปื่อย จนรู้ว่าน้องเขาเพิ่งออกจากราชการทหารมาขับแท๊กซี่เมื่อตอนต้นปีนี้เองคับ น้องเขาเป็นคนอุบลฯ เป็นทหารเกณฑ์ได้หนึ่งผลัด เสร็จแล้วก็ไปสมัครทหารพรานอยู่ปัตตานี พื้นที่อันตรายทีเดียว ถามเขาว่าไม่กลัวเหรอ
“ลึกๆ ก็กลัวกันทุกคนแหละครับ แต่ผมอยากรู้ อยากไปดูให้แน่ๆ ว่าโจรใต้มันจะแน่ซักแค่ไหน”
แล้วน้องเขาก็ได้เจอดีจริงๆ เพราะก่อนออกจากราชการ หน่วยเขาโดนระเบิด เพื่อนตายไปหนึ่ง สาหัสอีกสอง ตอนนี้ยังมีเหล็กดามที่กระดูกซี่โครงอยู่เลยคับ
“โชคดีที่โดนข้างๆ ถ้าโดนตรงๆ ผมคงเจ็บหนักกว่านี้”
5. ตอนขาลง รถยังไม่จอดที่ตึกดี แต่เห็นรถมันติดเลยรีบลงๆ ไปก่อน ได้เรื่องเลยครับ ผมลืมกระเป๋าไว้ตรงที่พักขาเบาะหน้า ลืมแบบลืมจริงๆ กว่าจะรู้ตัวก็เกือบสิบนาทีได้ ตัดสินใจเรียกมอเตอร์ไซค์รับจ้าง วิ่งตามไปถึงแยกไฟแดงอโศก-สุขุมวิท แต่ไม่เจอคับ หลังจากนั้นก็โทรเข้า สวพ. 91 จส.100 ไปตามเรื่อง เผื่อจะได้ของคืน แต่เบาะแสผมมีแค่รถแท๊กซี่อัลติสใหม่สีชมพู และนามสกุลของน้องโชเฟอร์เขาครับ หลังจากนั้นก็นั่งทำใจ แต่ผมกับคุณแม่ค่อนข้างมั่นใจคับว่า ถ้าน้องโชเฟอร์เห็นของน่าจะนำส่งคืนให้ แต่ถ้าผู้โดยสารคนอื่นหยิบไป อันนี้น่าจะไม่เหลือ
6. ประมาณ 17:30 หลังจากของหายได้ชั่วโมงกว่าๆ ก็มีโทรศัพท์จากฝ่ายอาคาร เรียกให้ไปรับของครับ
เจ้าหน้าที่ฝ่ายอาคารบอกรู้ว่าเป็นของผมเพราะลองเปิด iPad ดูหน้าโพรไฟล์ในไลน์เลยรู้ว่าของใคร เพราะน้องโชเฟอร์ไม่กล้าเปิดกระเป๋าดูครับ ลองถามไถ่เหตุการณ์เลยรู้ว่า..พอส่งผมเสร็จ น้องเขาขับไปเรื่อยจนถึงประมาณหน้าศูนย์ประชุมก้อเหลือบเห็นกระเป๋าผม เท่านั้นแหละครับตีรถกลับทันที แต่รถแถวนั้นติดมากเลยต้องจอดแถวปั๊มคาลเท็กซ์ข้างตึก GMM แล้วเดินย้อนมาเกือบครึ่งกิโลเพื่อจะมาหาผมที่ตึก น้องเขาว่าเขาตั้งใจจะคืนให้ถึงมือ ถ้าไม่เจอผมคงต้องไปแจ้งความฝากของไว้ที่สถานีตำรวจ ซึ่งโชคดีไปที่ไม่ถึงมือ ตร. 55555+
พอได้ของ คุณแม่ผมก็ตบรางวัลให้พันนึง แต่น้องเขาไม่รับครับ ยังไงก็ไม่รับ เลยต้องยัดเยียดบังคับกันอ่ะคับกว่าจะรับตังค์ได้ อยากให้เพื่อเป็นค่าเสียเวลาให้เขา และเป็นกำลังใจให้คนทำดีครับ น้องเขายังบอกอีกนะคับว่า
“ผู้โดยสารชอบลืมมือถือกันประจำ ถ้าผมเจอผมตามส่งให้ทุกคนแหละครับ”
อืมมม..ฟังแล้วประเทศชาติมีความหวังจริงๆ คนดีต้องเชิดชูและสนับสนุนกันครับ
น้องโชเฟอร์ชื่อ : คุณทวีศักดิ์ สาวรีย์
สังกัด : Easy Taxi
http://www.easytaxi.com/th
ลองเรียกใช้กันดูครับ คนนี้เขาดีจริงๆ
===============================================
Update 17/07/14
ผมส่งลิ้งค์กระทู้นี้ให้น้องโชเฟอร์ดูแล้วคับ แต่ไม่แน่เขาเปิดอ่านยังเพราะน่าจะขับรถอยู่
ใครอยากส่งข้อความหรือให้กำลังใจน้องเขา เชิญเลยค้าบ..
... แท๊กซี่ทหารหาญ..หัวใจเธอมันน่ากราบ ....
ของผมโชคดีที่ได้นั่งแท๊กซี่สีชมพูคันนั้น น้องคนขับเค้าตามมาส่งให้ถึงมือเลย..เรื่องย่อๆ มีแค่นี้ครับ
====================================================
เรื่องราวแบบเต็มๆ มีดังนี้
1. วันพฤหัสที่ผ่านมา เวลาประมาณบ่ายสามครึ่ง ผม คุณแม่ และลูกวัยอนุบาล เรียกแท๊กซี่จากแถวซอยราชครู ให้ไปส่งที่ตึก Q House อโศก
2. รถที่นั่งเป็นแท๊กซี่สีชมพู Toyota Altis รุ่นใหม่ นั่งสบายเลยคับ
3. น้องโชเฟอร์สุภาพมากทั้งการพูดจา และการขับรถ ไม่ปาด ไม่เร่ง ไม่จี้ ไม่แทรก ไม่ด่า ใครขอก้อให้ทาง เห็นทางม้าลายก็จอดให้คนข้าม รถติดก้อไม่บ่น ขับชิลๆ ของเขาไปเรื่อย ขับรถได้มีมารยาทมากขนาดคนที่เคยได้ใบขับขี่ USA อย่างผมยังต้องอายเลยอ่ะ ยกนิ้วให้เลยคับ
4. นั่งไปก้อคุยโน่นนี่ไปเรื่อยเปื่อย จนรู้ว่าน้องเขาเพิ่งออกจากราชการทหารมาขับแท๊กซี่เมื่อตอนต้นปีนี้เองคับ น้องเขาเป็นคนอุบลฯ เป็นทหารเกณฑ์ได้หนึ่งผลัด เสร็จแล้วก็ไปสมัครทหารพรานอยู่ปัตตานี พื้นที่อันตรายทีเดียว ถามเขาว่าไม่กลัวเหรอ
“ลึกๆ ก็กลัวกันทุกคนแหละครับ แต่ผมอยากรู้ อยากไปดูให้แน่ๆ ว่าโจรใต้มันจะแน่ซักแค่ไหน”
แล้วน้องเขาก็ได้เจอดีจริงๆ เพราะก่อนออกจากราชการ หน่วยเขาโดนระเบิด เพื่อนตายไปหนึ่ง สาหัสอีกสอง ตอนนี้ยังมีเหล็กดามที่กระดูกซี่โครงอยู่เลยคับ
“โชคดีที่โดนข้างๆ ถ้าโดนตรงๆ ผมคงเจ็บหนักกว่านี้”
5. ตอนขาลง รถยังไม่จอดที่ตึกดี แต่เห็นรถมันติดเลยรีบลงๆ ไปก่อน ได้เรื่องเลยครับ ผมลืมกระเป๋าไว้ตรงที่พักขาเบาะหน้า ลืมแบบลืมจริงๆ กว่าจะรู้ตัวก็เกือบสิบนาทีได้ ตัดสินใจเรียกมอเตอร์ไซค์รับจ้าง วิ่งตามไปถึงแยกไฟแดงอโศก-สุขุมวิท แต่ไม่เจอคับ หลังจากนั้นก็โทรเข้า สวพ. 91 จส.100 ไปตามเรื่อง เผื่อจะได้ของคืน แต่เบาะแสผมมีแค่รถแท๊กซี่อัลติสใหม่สีชมพู และนามสกุลของน้องโชเฟอร์เขาครับ หลังจากนั้นก็นั่งทำใจ แต่ผมกับคุณแม่ค่อนข้างมั่นใจคับว่า ถ้าน้องโชเฟอร์เห็นของน่าจะนำส่งคืนให้ แต่ถ้าผู้โดยสารคนอื่นหยิบไป อันนี้น่าจะไม่เหลือ
6. ประมาณ 17:30 หลังจากของหายได้ชั่วโมงกว่าๆ ก็มีโทรศัพท์จากฝ่ายอาคาร เรียกให้ไปรับของครับ
เจ้าหน้าที่ฝ่ายอาคารบอกรู้ว่าเป็นของผมเพราะลองเปิด iPad ดูหน้าโพรไฟล์ในไลน์เลยรู้ว่าของใคร เพราะน้องโชเฟอร์ไม่กล้าเปิดกระเป๋าดูครับ ลองถามไถ่เหตุการณ์เลยรู้ว่า..พอส่งผมเสร็จ น้องเขาขับไปเรื่อยจนถึงประมาณหน้าศูนย์ประชุมก้อเหลือบเห็นกระเป๋าผม เท่านั้นแหละครับตีรถกลับทันที แต่รถแถวนั้นติดมากเลยต้องจอดแถวปั๊มคาลเท็กซ์ข้างตึก GMM แล้วเดินย้อนมาเกือบครึ่งกิโลเพื่อจะมาหาผมที่ตึก น้องเขาว่าเขาตั้งใจจะคืนให้ถึงมือ ถ้าไม่เจอผมคงต้องไปแจ้งความฝากของไว้ที่สถานีตำรวจ ซึ่งโชคดีไปที่ไม่ถึงมือ ตร. 55555+
พอได้ของ คุณแม่ผมก็ตบรางวัลให้พันนึง แต่น้องเขาไม่รับครับ ยังไงก็ไม่รับ เลยต้องยัดเยียดบังคับกันอ่ะคับกว่าจะรับตังค์ได้ อยากให้เพื่อเป็นค่าเสียเวลาให้เขา และเป็นกำลังใจให้คนทำดีครับ น้องเขายังบอกอีกนะคับว่า
“ผู้โดยสารชอบลืมมือถือกันประจำ ถ้าผมเจอผมตามส่งให้ทุกคนแหละครับ”
อืมมม..ฟังแล้วประเทศชาติมีความหวังจริงๆ คนดีต้องเชิดชูและสนับสนุนกันครับ
น้องโชเฟอร์ชื่อ : คุณทวีศักดิ์ สาวรีย์
สังกัด : Easy Taxi
http://www.easytaxi.com/th
ลองเรียกใช้กันดูครับ คนนี้เขาดีจริงๆ
===============================================
Update 17/07/14
ผมส่งลิ้งค์กระทู้นี้ให้น้องโชเฟอร์ดูแล้วคับ แต่ไม่แน่เขาเปิดอ่านยังเพราะน่าจะขับรถอยู่
ใครอยากส่งข้อความหรือให้กำลังใจน้องเขา เชิญเลยค้าบ..