จากจันทร์ถึงอาทิตย์(ไดอารี่)
@ สวัสดีวันจันทร์สวรรค์หยาด
ตะวันวาดรุ้งแวงลงแต่งสี
สวนอักษรสะพรั่งดาวพราววลี
สลอนคลี่ช่อแต้มยิ้มแย้มพราย
ยังหอมหวนลำดวนเอยเคยรินร่ำ
ซ่อนดอกคำกลิ่นฟุ้งจรุงขยาย
พันธุ์แฮคแปลกแซมแย้มระบาย
สวนเวิลด์ไวด์ไหววันจันทร์วิงวอน
@ สวัสดีวันอังคารสราญรื่น
ยังรู้ตื่นตาเห็นแสงเส้นอ่อน
เช้าชุ่มนุ่มสายลมให้พร
นกตื่นคอนขานขับรับอรุณ
ดอกไม้ป่าระย้าช่อคลอคาคบ
หอมตระลบจบสวนกลิ่นอวลกรุ่น
แมกไม้ไหวใบพรูดูละมุน
คำคุ้นคุ้นยังคาค้างล่วงต่างวัน
@ สวัสดีวันพุธสุดอ้างว้าง
ตะวันพรางดวงแฝงดั่งแสร้งสรรค์
มวลเมฆซอนซุกแสงแต่งแพรพรรณ
ริ้วรายบรรจบไหมไหวระยับ
อีกอรุณหมุนวนบนวงวัฎร
ชีวิตลัดนิ้ววางหนทางขับ
ห้วงเวลาวารีไหลรี่ลับ
ไม่มีกลับหวนคืนอย่าฝืนรอ
@ สวัสดีวันพฤหัสรหัสบอด
ห่างถึงลอดตาเล็นเล่นหลอกล่อ
คนไม่เคยสำคัญมั่นใจพอ
จะไม่ง้องอนงอกให้ยอกใจ
เข้าพรรษาหันหน้าเข้าหาวัด
ปฏิบัติธรรมกล่อมย้อมจิตใส
ก้าวที่หนึ่งถึงช้าจะตั้งใจ
เช้าวันใหม่แสงสบสงบงาม
@ สวัสดีวันศุกร์สโมสร
นกขมิ้นเหลืองอ่อน
รวงรังรากจากหายหลายชั่วยาม
เพื่อตามหาสิ่งใดในชีวิต
ย่างเท้าสู่หนทางที่ว่างเปล่า
วางความเขลาขลาดขึ้งที่ตรึงติด
ลองลิ้มชิมรสอมฤทธิ์
ย้อนความคิดเข้าตัวดูเพื่อรู้ตน
@ สวัสดีเช้าวันเสาร์ใต้เงาร่ม
วางใจข่มจริตจับหยุดสับสน
จรดจ่อต่อขณะวางก้าวย่างวน
หัดท่องบ่นภาวนาพยายาม
กำหนดลมหายใจไหลเข้าออก
หยุดคิดวอกแวกไหวฝึกใจห้าม
ที่ฟุ้งเฟ้อเผลอไผลฝึกใจตาม
แม้นจะข้ามไม่พ้นอดทนรอ
@ สวัสดีวันอาทิตย์ยังติดหล่ม
แม้นใจห่มห้อมธรรมหยุดกรรมก่อ
แต่ใจหยาบกร้านหนักเกินถักทอ
เพียรไม่พอหมดเวลาจะฝ่าทวน
ยังติดบ่วงห่วงกรรมร้อยกำหนด
รอยกรรมทดแทนทุนหมุนแกนหวน
เป็นวงวัฎรสลัดยากจากขบวน
คิดใคร่ครวญหรือกรรมดีมีไม่พอ
ทุกคืนวันหมั่นตรองคอยมองย้อน
ตักตะกอนขุ่นข้องกลั่นกรองข้อ
วางไม่หมดงดได้บ้างทางธรรมทอ
ก้าวแรกขอศีลห้าหัดขัดถูใจฯ
................................
ขอบคุณทุกท่าน
กราบงามงาม ขอลายาว ยาว
จากจันทร์ถึงอาทิตย์(ไดอารี่)
@ สวัสดีวันจันทร์สวรรค์หยาด
ตะวันวาดรุ้งแวงลงแต่งสี
สวนอักษรสะพรั่งดาวพราววลี
สลอนคลี่ช่อแต้มยิ้มแย้มพราย
ยังหอมหวนลำดวนเอยเคยรินร่ำ
ซ่อนดอกคำกลิ่นฟุ้งจรุงขยาย
พันธุ์แฮคแปลกแซมแย้มระบาย
สวนเวิลด์ไวด์ไหววันจันทร์วิงวอน
@ สวัสดีวันอังคารสราญรื่น
ยังรู้ตื่นตาเห็นแสงเส้นอ่อน
เช้าชุ่มนุ่มสายลมให้พร
นกตื่นคอนขานขับรับอรุณ
ดอกไม้ป่าระย้าช่อคลอคาคบ
หอมตระลบจบสวนกลิ่นอวลกรุ่น
แมกไม้ไหวใบพรูดูละมุน
คำคุ้นคุ้นยังคาค้างล่วงต่างวัน
@ สวัสดีวันพุธสุดอ้างว้าง
ตะวันพรางดวงแฝงดั่งแสร้งสรรค์
มวลเมฆซอนซุกแสงแต่งแพรพรรณ
ริ้วรายบรรจบไหมไหวระยับ
อีกอรุณหมุนวนบนวงวัฎร
ชีวิตลัดนิ้ววางหนทางขับ
ห้วงเวลาวารีไหลรี่ลับ
ไม่มีกลับหวนคืนอย่าฝืนรอ
@ สวัสดีวันพฤหัสรหัสบอด
ห่างถึงลอดตาเล็นเล่นหลอกล่อ
คนไม่เคยสำคัญมั่นใจพอ
จะไม่ง้องอนงอกให้ยอกใจ
เข้าพรรษาหันหน้าเข้าหาวัด
ปฏิบัติธรรมกล่อมย้อมจิตใส
ก้าวที่หนึ่งถึงช้าจะตั้งใจ
เช้าวันใหม่แสงสบสงบงาม
@ สวัสดีวันศุกร์สโมสร
นกขมิ้นเหลืองอ่อน
รวงรังรากจากหายหลายชั่วยาม
เพื่อตามหาสิ่งใดในชีวิต
ย่างเท้าสู่หนทางที่ว่างเปล่า
วางความเขลาขลาดขึ้งที่ตรึงติด
ลองลิ้มชิมรสอมฤทธิ์
ย้อนความคิดเข้าตัวดูเพื่อรู้ตน
@ สวัสดีเช้าวันเสาร์ใต้เงาร่ม
วางใจข่มจริตจับหยุดสับสน
จรดจ่อต่อขณะวางก้าวย่างวน
หัดท่องบ่นภาวนาพยายาม
กำหนดลมหายใจไหลเข้าออก
หยุดคิดวอกแวกไหวฝึกใจห้าม
ที่ฟุ้งเฟ้อเผลอไผลฝึกใจตาม
แม้นจะข้ามไม่พ้นอดทนรอ
@ สวัสดีวันอาทิตย์ยังติดหล่ม
แม้นใจห่มห้อมธรรมหยุดกรรมก่อ
แต่ใจหยาบกร้านหนักเกินถักทอ
เพียรไม่พอหมดเวลาจะฝ่าทวน
ยังติดบ่วงห่วงกรรมร้อยกำหนด
รอยกรรมทดแทนทุนหมุนแกนหวน
เป็นวงวัฎรสลัดยากจากขบวน
คิดใคร่ครวญหรือกรรมดีมีไม่พอ
ทุกคืนวันหมั่นตรองคอยมองย้อน
ตักตะกอนขุ่นข้องกลั่นกรองข้อ
วางไม่หมดงดได้บ้างทางธรรมทอ
ก้าวแรกขอศีลห้าหัดขัดถูใจฯ
................................
ขอบคุณทุกท่าน
กราบงามงาม ขอลายาว ยาว