ทำไมต้องพยายามยกเลิกโครงการ 30 บาทรักษาทุกโรค โครงการมันไม่ดียังไง แล้วผู้เสนอได้ประโยชน์อะไร?

อยากทราบว่าก่อนหน้าที่โครงการสามสิบบาทจะเริ่มดำเนินการ (ราวปี 2544 ในต่างจังหวัด และ 2545 ในกทม.ชั้นใน) เรื่องที่กล่าวกันว่าสามสิบบาททำให้
1. คนไม่เห็นคุณค่าของยา แล้วขอไปเก็บไว้มากๆ เพราะไม่ได้จ่ายเงินเอง
2. คนไม่ใส่ใจป้องกันการเกิดโรค ทำให้มารพ.กันมากขึ้น
3. คนไม่รักษาตนเองเบื้องต้น เอะอะก็รีบมารพ.ทั้งที่ไม่จำเป็นทำให้คนไข้ล้น
4. ยาที่ใช้แย่ลงเพราะมี สปสช.มาควบคุม และไม่ค่อยได้ใช้ยา original

ก่อนหน้าที่โครงการนี้จะดำเนินการ มันไม่มีปัญหาเหล่านี้หรือ หรือว่าปัญหาที่ว่าไม่ปรากฏเพราะคนไข้ "ไม่กล้า" ป่วย หรือ"ไม่กล้า"มารพ. เพราะกลัวค่ารักษาพยาบาลแพงๆ ปัญหาจึงไม่ปรากฏเพราะยอมตายที่บ้านดีกว่าสิ้นเนื้อประดาตัว คนเราถ้าไม่สุดๆคงไม่อยากให้ใครเรียกว่าคนไข้"อนาถา" หรอก ก็ต้องไปกู้หนี้ยืมสิน หรือขายทรัพย์สินมารักษาตัว เพื่อให้มี"ศักดิ์ศรี"แห่งความเป็นมนุษย์ทัดเทียมคนอื่น หรือเป็น"คนไข้"ที่ไม่มีคำว่าอนาถาต่อท้าย

คนไข้มารพ.มากขึ้นคงใช่ แต่เขามามากขึ้นด้วยเหตุผลอะไร คำกล่าวที่ว่าเพราะมันฟรีหรือถูกเลย"แวะมาตรวจ"เสียหน่อย(ทั้งที่เสียเวลาทั้งวัน) ตามที่เห็นหมอหลายๆคนพยายามโยงมา หรือมันเป็นเพราะคนที่ไม่กล้ามารพ.ในอดีตกล้ามาในปัจจุบันเพราะเห็นว่าคงไม่ถึงกับต้องล้มละลายถ้าจะต้องรักษากัน

การใส่ใจป้องกันโรคปัจจุบันลดลงเมื่อเทียบกับอดีตจริงหรือมีหลักฐานเชิงประจักษ์ไหม?

หรือเห็นหมอบางคนบอกว่าพวกกินเหล้าเมายาแล้วบาดเจ็บสมควรต้องร่วมจ่ายเพราะ"ทำตัวเอง" ถ้าอย่างนั้นหมอต้องทำการสืบสวนแทนตำรวจ และทำการตัดสินด้วยหรือว่าเขาทำตัวเองจริงหรือเปล่า หรือใช้เพียงอารมณ์มาตัดสิน?

คนที่มารพ.เร็วขึ้นกว่าแต่ก่อน ส่วนนึงเป็นเพราะรู้ว่าค่ารักษาพยาบาลสามารถเอื้อมถึง เลยมาตรวจกับ "มืออาชีพ" ดีกว่าลองยาผิดๆถูกๆเอง แล้วเกิดผลแทรกซ้อน หรือผลร้ายแรงทีหลัง มากกว่าจะเห็นว่าการสาธารณสุขมันไม่มีค่าไม่มีราคากระมัง? มิใช่หมอเองหรือ เมื่อมาถึงรพ.แล้วจะบ่นกับคนไข้ว่าทำไมปล่อยไว้จนแย่ขนาดนี้หรือทำไมไปซื้อยากินเอง หรือบางครั้งก็บ่นว่ามาเร็วแบบนี้หมอก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ท่านเรียนมาบางครั้งเจอคนไข้ครั้งแรกยังไม่รู้เลยว่าเป็นอะไร แล้วคนที่ป่วยอยู่แล้วกลัวว่าจะเป็นอันตรายทำไมจึงจะมาความเห็นจาก "ผู้เชี่ยวชาญ" หรือ "มืออาชีพ"ไม่ได้ ท่านต้องการให้ปฏิบัติตัวยังไงก็กรุณาแจ้ง guideline ที่ท่านต้องการให้ประชาชนปฏิบัติตัวทราบด้วยจะดีกว่าไหม?

การร่วมจ่าย โรคบางโรคค่ารักษาอาจเป็นหลักล้าน ถ้าคิด 10% ก็แสนนึงแล้ว มารพ.แต่ละครั้ง หาเงินร่วมหมื่นมาจ่าย ไม่ต้องเหลือไว้กินเลยหรือ คนไข้น่าจะลดลงแน่ แต่ไม่ใช่สุขภาพโดยรวมดีขึ้น แต่เป็นจากคนไม่กล้าที่จะมารพ. หรือยอมตายที่บ้านมากกว่า  

ยาราคาแพงถ้าคนไข้ compliance ไม่ดี แพงยังไงเขาก็อาจจะไม่กิน หรือเป็นคนแก่อยู่คนเดียวหลงๆลืมๆ ก็อาจจะเหลือยาเยอะแต่เจ้าตัวเข้าใจว่าฉันกินครบก็ได้ เราต่างคนต่างไม่มีหลักฐานเชิงประจักษ์ที่ดีพอที่จะอ้างอิงไปในประชากรได้ว่าอะไรเป็นสาเหตุของปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้น มีoutcome ก่อน และหลังการ implement โครงการนี้มาเปรียบเทียบกันหรือเปล่าก็ยังไม่เห็น การกล่าวอ้างว่าสามสิบบาทมำให้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ไม่ต่างกับการจับ"แพะ"

การเข้าถึงการรักษาพยาบาลเป็น right ไม่ใช่ privilege ที่คนมีเงินซื้อได้เท่านั้น หรือไม่ใช่ว่าคนมีเงินจะ"เมตตาสงเคราะห์" คนจนกว่าเป็นรายๆไปในนามของ "ผู้ป่วยอนาถา"