กลัวตกสัมภาษณ์แอดฯค่ะ พ่อแม่ก็คิดว่าติดแล้ว ถ้าไม่ติดขึ้นมาเฟลทั้งบ้านแน่ค่ะ

เรามีสิทธิ์สัมภาษณ์คณะนึงซึ่งในระเบียบการรับ80 รับจริง110
วันสัมภาษณ์ไปตรวจร่างกายก่อน ไม่ได้มีปัญหาอะไร ยกเว้นสายตาสั้นมากกกกก(ใส่แว่นก็จบ)
แล้วก็ไปทำแบบทดสอบสุขภาพจิต โหดมาก ฝน 400 กว่าข้อ 1ชม. 45นาที มือหงิก
บางข้อเราตอบเฟคๆไปด้วยอ่ะ เรากังวลง่ายไง(ดูจากการที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา) เลยตอบไปแนวๆว่า ไม่ใช่คนคิดมาก(ความจริงคิดมากกก)
เรายังเครียดเลยว่าถ้าคำตอบแต่ละข้อแย้งกันเองแล้วนักจิตวิทยาคนตรวจแบบทดสอบจะให้เราตกเพราะเราเฟคหรือโรคจิตหรือเปล่า
ถ้าให้เราตอบแบบไม่เฟค ผลจะออกมาว่า เรามีภาวะเครียดค่ะ และนั่นทำให้เราสอบรับตรงที่นึงไม่ติดเพราะกรรมการคิดว่าเราโรคจิต
ก่อนเข้าห้องสัมภาษณ์ รุ่นพี่แจกเอกสารกำหนดการนู่นนี่เหมือนว่าติดแล้ว
ตอนสัมภาษณ์เรานั่งตัวตรงแหน่ว สบตากรรมการ ยิ้มแป้น แอบพูดติดอ่างบ้างแต่เนียนทำไม่รู้ไม่ชี้พูดต่อไป
เราคิดว่าเราสัมภาษณ์สบายๆ ชิวๆ นะ เรายิ้มหน้าบานตลอด แลดูอารมณ์ดีมาก
พอดีเราซิ่วมาคณะเดิมด้วยไง กรรมการเลยไม่ถามว่าเรียนอะไร(เพราะรู้พื้นๆหมดเแล้ว)
กรรมการกอดอกตลอดเวลาที่พูดกับเราอ่ะ มันเป็นสัญลักษณ์ของการไม่ยอมรับ แอบกลัวนะเนี่ย
พูดๆไป กรรมการก็ชมว่า หนูเสียงเพราะนะ เคยเป็นตัวแทนร้องเพลงไรป่าว(สงสัยเห็นในใบประวัติที่ให้กรอก เรากรอกว่าชอบร้องเพลง) เราก็ตอบว่า ขอบคุณค่ะ(หัวเราะ) ไม่เคยเป็นตัวแทนหรอกค่ะ ที่โรงเรียนมีแต่คนร้องเพลงเก่ง ออกชิงช้าสวรรค์หลายคนค่ะ จะให้หนูร้องเพลงให้ฟังมั๊ยคะ(หน้าด้าน)
กรรมการบอกว่า ไม่ดีกว่า(มันเป็นห้องสัมภาษณ์รวม มีโต๊ะสัมภาษณ์หลายโต๊ะ) เราก็เลยยิ้มแหะๆแล้วแซวตัวเองว่า ดีแล้วจะได้ไม่เป็นมลพิษทางเสียง
เราถามกรรมการว่า อ. สอนอะไรคะ (คณะที่เราไปสัมภาษณ์มี 2 สาขาหลักๆ A B เราอยากเข้าA) กรรมการตอบว่าA เรายิ้ม แล้วพูด ดีเลยค่ะ
เราทำหน้าจริงจังถามว่า จะมีตกสัมภาาณ์ไหมคะ กรรมการตอบว่า มีนะถ้าคุณสมบัติไม่ตรง ตรวจร่างกายไม่ผ่าน
แล้วเราถามต่อว่า แล้วหนูอ่ะผ่านมั๊ย กรรมการมองหน้า ถาม คิดเองสิ เราเลยยิ้มๆ ตอบว่า ผ่านค่ะ (หน้าด้านอีกละ)
พอเราออกจากห้องสัมภาษณ์เราคิด "ตอบอะไรไปเนี่ย จะถือว่าเรากวนteenมั๊ย? ถ้าตกจะว่าไงเนี่ย อ๊าาากกกกก"