ปล. หากใครอยากรู้ว่าการไปครั้งนี้เรื่องราวที่ไม่คาดคิดมันเป็นอย่างไร ทำไมถึงกลายเป็นรูปพวกเราก็ต้องอ่าน story ก่อนนะคะ
แต่ถ้าอยากเข้ามาชมภาพเฉยๆ ขอให้เลื่อนลงไปดูได้เลยค่า เชิ้บ เชิ้บ
ก่อนอื่นซึ่งสำคัญมากเราอยากบอกก่อนว่า เราไม่ใช่เวดดิ้งสตูดิโอนะคะ เราเป็นทีมที่มีการรวมกลุ่มจากคนที่รักภาพสวยงาม ไม่ว่าจะเป็นแฟน เพื่อน พี่ น้อง ที่ชอบงานในสไตล์ที่คล้ายกัน เลยเกิดการรวมตัวกันขึ้นมาเพื่อถ่ายภาพ และวีดีโอที่ดูแล้ว แฮบปี้ให้กับลูกค้า ไม่มีใครเป็นเจ้านาย ลูกน้อง มีชื่อทีมว่า Bouquetmemories ค่ะ
แต่ !!!! ครั้งนี้เป็นภาพถ่ายเล่นของพวกเรากันเองที่สิงคโปร์ค่ะ ทำไมเราถึงถ่ายกันเองน่ะหรอคะ T_____T มาฟังเราเล่าไปพร้อมๆกันเลยดีกว่าค่ะ
เริ่มกันเลยนะคะ ^^ ทีมเราได้รับการจ้างไปถ่ายพรีเวดดิ้ง และพรีเซนเทชั่น ให้กับคู่รักคนไทยคู่หนึ่งที่อยากจะไปถ่ายที่ประเทศสิงคโปร์ค่ะ ซึ่งเราก็ได้รับมัดจำ จองที่พัก จองตั๋วเครื่องบินเรียบร้อยแล้วตั้งแต่เดือน มีนาคม 2557 เวลาเดินทางไปสิงคโปร์ของเราคือ 6 - 10 มิถุนายน 2557 ค่ะ ทริปนี้เราไปทั้งหมด 5 วัน 6- 10 มิถุนายน ทีมงานทั้งหมด 5 คน รวมช่างแต่งหน้าด้วย โมส อัครา ตั้ม บอย ตี้ ซึ่งแน่นอนว่า สัมภาระของพวกเราอลังการแน่นอน
พวกเราได้เดินทางล่วงหน้าคู่รักไปก่อน 2 วันค่ะ เพื่อจะไปเซอเวย์สถานที่ ๆ ลูกค้า อยากได้ และเก็บ insert VDO มาบ้าง จะได้ไม่เสียเวลา และลูกค้าจะตามมาในวันที่ 3 ของทริปค่ะ เพื่อถ่ายทำกันในวันที่ 8-10 มิถุนายน
2 วันแรกที่ไปเซอเวย์ ออกจากโรงแรม 9 โมงเช้า กลับเข้ามาโรงแรมเกินเที่ยงคืนทั้ง 2 วัน ขอบอกว่าเป็นการเซอเวย์ที่สุดแสนจะมาราธอน คำว่าขาราก คงน้อยไปสำหรับเรา เรียกได้ว่าวัยทองไม่ทราบสังขาร ต้องกินยาคลายกล้ามเนื้อกันระหว่างทางเลยทีเดียว เพราะส่วนมากเราจะเดินค่ะ เดินกันเหมือนใกล้ แต่ โค ตะ ระ ไกล ไปกัน 5 คนหาแท็กซี่ขึ้นไม่ได้ เพราะแท็กซี่ เค้าให้ขึ้นแค่ 4 คน ( ก็คือไม่มีตังค์จะแยกเป็นสองคุนแค่นั้นแหละค่ะ งบน้อยหอยน้อย ) ที่สำคัญของเยอะมาก แบกขาตั้ง แบกกล้อง หลายตัว เลนส์หลายช่วง ซึ่งมีน้ำหนักพอสมควรไปด้วย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เพื่องานที่ออกมาสมบูรณ์ และความพึงพอใจของลูกค้า พวกเราสู้ตายค่ะ ฮุ่ย เล่ ฮุ่ย
อ้อออ ลืมบอกไปค่ะ การเดินทางครั้งนี้พวกเราเตรียมค่าครองชีพกันมาประมาณ 2 วันค่ะ เพราะหลังจากคู่รักมาถึง ตามตกลงคือคู่รักจะช่วยซัพพอตในเรื่องของค่าเดินทางและค่าอาหารกรุบกริบ
เช้าวันที่ 3 วันนี้แล้วสินะ ที่ลูกค้าจะมา ซึ่งเรานัดเจอกันที่ “Santa Grand hotel China town” เลย เพราะเราจะต้องพักที่เดียวกัน ให้ลูกค้าเอาของมาเก็บแล้วก็ออกไปถ่ายแต่เลย แต่ !!!!!!!!!!!!!!!
ในเวลา 9 โมงเช้า กริ๊งงงงงงงง !! โทรศัพท์ภายในโทรเข้ามา ซึ่งเรากำลังสลบอยู่ เพราะเป็นวันแรกที่จะได้ตื่นสายหน่อย
Tum : พี่ ๆ อ่าน Line ยัง ลูกค้าพิมพ์มาอะ ว่าไม่มาแล้ว
Most : ฮ๊ะ !!! จริงอะ เดี๋ยวดูก่อน ( เปิด LINE อ่าน ) เชี่ยยยยยยยยยยแล้ว ( ไม่ได้ด่าลูกค้านะคะ คือช็อค และก็ตกใจมากก )
มีข้อความ LINE มาว่า “ ขอโทษนะคะ ต้องขอยกเลิก เราเกิดอุบัติเหตุไปไม่ได้จริง ๆ” อ้าววววว
แล้วทำไงดีเนี่ย เค้าเป็นอะไร ยังไง เกิด
อุบัติเหตุยังไงเนี่ย แล้วเป็นอะไรมากรึป่าว เมื่อคืนตอนตีหนึ่งยังคุยกะเราใน Line อยู่เลย ( สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว )
Tum : งั้นเดี๋ยวผมไปนั่งคุย ที่ห้อง …..
ก๊อกๆ ตั้มเดินมาด้วยหน้าตางัวเงีย เสื้อกล้าม บ็อกเซอร์ กางเกงในไม่ใส่ ( อาจจะละเอียดไป ต้องขออภัยใน ณ จุดนี้ ) พวกเรา ตั้ม โมส และแฟน ได้นั่งช็อกกันไปพักนึง ก่อนที่จะตั้งสติ พิมพ์ถามว่าที่เจ้าสาวกลับไปว่า เกิดอะไรขึ้น เป็นยังไงบ้าง แต่ !!! ไม่มีการตอบรับใดๆ มาเลย เราก็ได้แต่คิดต่างๆนาๆไป วิเคราะห์ไปเรื่อยเปื่อย พอตั้งสติได้ เราก็ตัดสินใจ แยกย้ายกันไปอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน และมาคิดกันใหม่ว่า ถ้าลูกค้าไม่มาชัวร์แล้ว เราจะทำอย่างไรกันต่อไปดี ด้วยงบประมาณอันจำกัดของเรา ตอนแรก ช่างแต่งหน้ายังไม่รู้เรื่องนี้ พอรู้เท่านั้นแหละ ช็อคหนักเหมือนกันค่ะ เพราะเตรียมพร้อมมาก ขนชุดแต่งงานและอุปกร์แต่งหน้าพร็อพอลังกาลมากระเป๋าลากไซส์ใหญ่สุด 2 ใบ และหนักใช้ได้เลยทีเดียว
ในระหว่างที่เราต่างทำภารกิจส่วนตัว เราก็ได้ทำการติดต่อกับว่าที่เจ้าสาวไปเรื่อยๆค่ะ จนได้คำตอบว่า เค้าไม่ได้ประสบอุบัติเหตุ แต่เกิดมีปัญหาส่วนตัวกระทันหันที่ทำให้ไม่สามารถมาที่สิงคโปรได้แน่นอน แน่นอน แน่นอนนนนนน เอาล่ะสิ ความซวยบังเกิดแบบไม่สามารถ โรงแรมก็จ่ายล่วงหน้าครบไปหมดแล้ว สถานที่เซอเวย์ไปแล้ว แถมทีมงานน่ารักเก็บ Insert มาแล้วครบถ้วน แถมกระเป๋าตังค์ก็แฟบลงเต็มที ที่ผ่านมายังไม่ได้กินอะไรหรูหราเลยอะ ส่วนมากกินที่ Chinatown Hawker’s Food Centre เป็นฟู้ดเซ็นเตอร์พัดลมธรรมดาๆ ที่มีพนักงาน คุณป้า อาม่า อาอึ้ม มาทานทั่วๆไป แต่ราคาก็ตามคำล่ำรือว่า แพง อาหารธรรมดาๆ เลยก็ราคากลางอยู่ที่ 150 บาทไทย แต่จานใหญ่ค่ะ ใครทานน้อยๆ สามารถแบ่งปันหรรษากันได้ แต่ใครหิวโซมานี่ จานเดียวคงไม่พอ
เข้าเรื่องกันต่อ ทีนี้เราก็มาประชุมกันแล้วว่า ไหนๆมาแล้ว เราต้องได้อะไรกลับไปแซ่ มีเพื่อนๆ พ่อ แม่ รอชมรูปด้วย เอาวะ !! ตั้งสติ เราตกลงกันว่าวันนี้ และพรุ่งนี้ เราจะเอาตังค์ที่เหลือ ไปเที่ยวถ่ายรูปเล่น เก็บพอร์ตด้วยตัวของเราเอง ( ดีนะ คือเป็นแฟนกัน ไม่งั้นไม่รู้จะถ่ายได้ไง ไมู่้จะเอาอารมณ์ไหนมาถ่าย ) ตอนนี้เราจะพักเรื่องของลูกค้าไว้ก่อน จุดนี้ทำอะไรไม่ได้นอกจาก ต้องเดินหน้าต่อไป ช่างแต่งหน้ามาแล้วใช่มั้ย งั้นมาเลยแต่งหน้ากัน ขอเบาๆพอ เพราะแก๊งเราเน้นงานหน้าเบา ส่วนคุณผู้ชาย ต้องทารองพื้นด้วย 5555 ชีวิตนี้ไม่คิดจะทามาก่อน เมื่อแต่งหน้า แต่งตัวเสร็จเราจึงออกจากโรงแรม ไปกันเลยจ้าาาาาา ฝนพึ่งหยุดตก แดดมาไวมากกกก
ภาพแรก ก็เริ่มจากแถวๆโรงแรมเลยค่ะ คือตรง China town ค่ะ โซนนั้นกลางวันจะคล้ายๆกับ บ้านเราโซนที่มีนักท่องเที่ยว เช่นตรอกข้าวสาร ของที่ขายจะคล้ายๆกับบ้านเรา ค่ะ และก็จะมีของที่ระลึกของสิงคโปร์ขายค่ะ
มีร้านที่ขาย เสื้อลายดอกตามเทศกาลสงกรานต์ Made in Thailand ด้วย อิอิ
ภาพที่ 2 ขอแอ็คนิดนึงค่ะ จะได้จบๆ เพราะว่าร้อนมาก แหะแหะ
ภาพที่ 3 ลงรถไฟใต้ดินจาก สถานี China Town ว่าจะไปเดินเล่นแถวๆ little india ค่ะ
ภาพที่ 4 ถึงแย้ว little india แต่คือร้อนมากจริงๆค่ะ แดดแบบนี้ ไม่ใช่แนวเราเลย เราชอบแดดอ่อนๆ ขอกางแผนที่ดูซิว่า เดินไปตรงไหนยังไงได้บ้าง
ภาพที่ 5 - 6 เดินเล่นใน little india นิดๆหน่อยๆ ดูวิถีชีวิตเค้า ส่วนมากเป็นตึกสีๆค่ะ มีตลาดขายผักด้วยตามทาง แล้วก็กลับค่ะ ไปที่อื่นกันต่อ
ภาพที่ 7 - 14 ย่าน haji lane ที่นี้ที่รอคอย คือชอบโดยส่วนตัวอยู่แล้วค่ะ เป็นย่านที่มีร้านน่ารักๆ เยอะมากกกก ตอนแรกว่าจะถ่ายรูปย่านนี้มากกว่านี้ แต่ไปๆมาๆ เดินเข้าไปตามร้านต่างๆ จนไม่มีเวลาถ่ายเลยค่ะ แหะๆ ก็ร้านมันน่ารักนี่นาาาา
ภาพที่ 15 - 16 เดินเล่น haji lane ได้ไม่นานก็ฝนตกค่ะ พอหยุดก็เลยรีบมูฟกลับมาตรงย่านสุดฮิต Marina Bay Sand มาเก็บภาพตอนพระอาทิตย์ใกล้จะตกดูดีกว่าว่าจะสวยมั้ย พอมาถึงก็ใกล้จะตกพอดีค่ะ เกือบไม่ทันแหนะ
ภาพที่ 17 เดี๋ยวมาอัพต่อนะคะ ตอนนี้หิวแย้วววว ไปกินข้าวก่อนค่ะ ฟิ้วววว
เดินเล่นถ่ายภาพชิลๆ ที่ Singapore ซึ่งเกิดโดยไม่ได้ตั้งใจสักกะนิดเดียว
แต่ถ้าอยากเข้ามาชมภาพเฉยๆ ขอให้เลื่อนลงไปดูได้เลยค่า เชิ้บ เชิ้บ
ก่อนอื่นซึ่งสำคัญมากเราอยากบอกก่อนว่า เราไม่ใช่เวดดิ้งสตูดิโอนะคะ เราเป็นทีมที่มีการรวมกลุ่มจากคนที่รักภาพสวยงาม ไม่ว่าจะเป็นแฟน เพื่อน พี่ น้อง ที่ชอบงานในสไตล์ที่คล้ายกัน เลยเกิดการรวมตัวกันขึ้นมาเพื่อถ่ายภาพ และวีดีโอที่ดูแล้ว แฮบปี้ให้กับลูกค้า ไม่มีใครเป็นเจ้านาย ลูกน้อง มีชื่อทีมว่า Bouquetmemories ค่ะ
แต่ !!!! ครั้งนี้เป็นภาพถ่ายเล่นของพวกเรากันเองที่สิงคโปร์ค่ะ ทำไมเราถึงถ่ายกันเองน่ะหรอคะ T_____T มาฟังเราเล่าไปพร้อมๆกันเลยดีกว่าค่ะ
เริ่มกันเลยนะคะ ^^ ทีมเราได้รับการจ้างไปถ่ายพรีเวดดิ้ง และพรีเซนเทชั่น ให้กับคู่รักคนไทยคู่หนึ่งที่อยากจะไปถ่ายที่ประเทศสิงคโปร์ค่ะ ซึ่งเราก็ได้รับมัดจำ จองที่พัก จองตั๋วเครื่องบินเรียบร้อยแล้วตั้งแต่เดือน มีนาคม 2557 เวลาเดินทางไปสิงคโปร์ของเราคือ 6 - 10 มิถุนายน 2557 ค่ะ ทริปนี้เราไปทั้งหมด 5 วัน 6- 10 มิถุนายน ทีมงานทั้งหมด 5 คน รวมช่างแต่งหน้าด้วย โมส อัครา ตั้ม บอย ตี้ ซึ่งแน่นอนว่า สัมภาระของพวกเราอลังการแน่นอน
พวกเราได้เดินทางล่วงหน้าคู่รักไปก่อน 2 วันค่ะ เพื่อจะไปเซอเวย์สถานที่ ๆ ลูกค้า อยากได้ และเก็บ insert VDO มาบ้าง จะได้ไม่เสียเวลา และลูกค้าจะตามมาในวันที่ 3 ของทริปค่ะ เพื่อถ่ายทำกันในวันที่ 8-10 มิถุนายน
2 วันแรกที่ไปเซอเวย์ ออกจากโรงแรม 9 โมงเช้า กลับเข้ามาโรงแรมเกินเที่ยงคืนทั้ง 2 วัน ขอบอกว่าเป็นการเซอเวย์ที่สุดแสนจะมาราธอน คำว่าขาราก คงน้อยไปสำหรับเรา เรียกได้ว่าวัยทองไม่ทราบสังขาร ต้องกินยาคลายกล้ามเนื้อกันระหว่างทางเลยทีเดียว เพราะส่วนมากเราจะเดินค่ะ เดินกันเหมือนใกล้ แต่ โค ตะ ระ ไกล ไปกัน 5 คนหาแท็กซี่ขึ้นไม่ได้ เพราะแท็กซี่ เค้าให้ขึ้นแค่ 4 คน ( ก็คือไม่มีตังค์จะแยกเป็นสองคุนแค่นั้นแหละค่ะ งบน้อยหอยน้อย ) ที่สำคัญของเยอะมาก แบกขาตั้ง แบกกล้อง หลายตัว เลนส์หลายช่วง ซึ่งมีน้ำหนักพอสมควรไปด้วย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เพื่องานที่ออกมาสมบูรณ์ และความพึงพอใจของลูกค้า พวกเราสู้ตายค่ะ ฮุ่ย เล่ ฮุ่ย
อ้อออ ลืมบอกไปค่ะ การเดินทางครั้งนี้พวกเราเตรียมค่าครองชีพกันมาประมาณ 2 วันค่ะ เพราะหลังจากคู่รักมาถึง ตามตกลงคือคู่รักจะช่วยซัพพอตในเรื่องของค่าเดินทางและค่าอาหารกรุบกริบ
เช้าวันที่ 3 วันนี้แล้วสินะ ที่ลูกค้าจะมา ซึ่งเรานัดเจอกันที่ “Santa Grand hotel China town” เลย เพราะเราจะต้องพักที่เดียวกัน ให้ลูกค้าเอาของมาเก็บแล้วก็ออกไปถ่ายแต่เลย แต่ !!!!!!!!!!!!!!!
ในเวลา 9 โมงเช้า กริ๊งงงงงงงง !! โทรศัพท์ภายในโทรเข้ามา ซึ่งเรากำลังสลบอยู่ เพราะเป็นวันแรกที่จะได้ตื่นสายหน่อย
Tum : พี่ ๆ อ่าน Line ยัง ลูกค้าพิมพ์มาอะ ว่าไม่มาแล้ว
Most : ฮ๊ะ !!! จริงอะ เดี๋ยวดูก่อน ( เปิด LINE อ่าน ) เชี่ยยยยยยยยยยแล้ว ( ไม่ได้ด่าลูกค้านะคะ คือช็อค และก็ตกใจมากก )
มีข้อความ LINE มาว่า “ ขอโทษนะคะ ต้องขอยกเลิก เราเกิดอุบัติเหตุไปไม่ได้จริง ๆ” อ้าววววว
อุบัติเหตุยังไงเนี่ย แล้วเป็นอะไรมากรึป่าว เมื่อคืนตอนตีหนึ่งยังคุยกะเราใน Line อยู่เลย ( สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว )
Tum : งั้นเดี๋ยวผมไปนั่งคุย ที่ห้อง …..
ก๊อกๆ ตั้มเดินมาด้วยหน้าตางัวเงีย เสื้อกล้าม บ็อกเซอร์ กางเกงในไม่ใส่ ( อาจจะละเอียดไป ต้องขออภัยใน ณ จุดนี้ ) พวกเรา ตั้ม โมส และแฟน ได้นั่งช็อกกันไปพักนึง ก่อนที่จะตั้งสติ พิมพ์ถามว่าที่เจ้าสาวกลับไปว่า เกิดอะไรขึ้น เป็นยังไงบ้าง แต่ !!! ไม่มีการตอบรับใดๆ มาเลย เราก็ได้แต่คิดต่างๆนาๆไป วิเคราะห์ไปเรื่อยเปื่อย พอตั้งสติได้ เราก็ตัดสินใจ แยกย้ายกันไปอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน และมาคิดกันใหม่ว่า ถ้าลูกค้าไม่มาชัวร์แล้ว เราจะทำอย่างไรกันต่อไปดี ด้วยงบประมาณอันจำกัดของเรา ตอนแรก ช่างแต่งหน้ายังไม่รู้เรื่องนี้ พอรู้เท่านั้นแหละ ช็อคหนักเหมือนกันค่ะ เพราะเตรียมพร้อมมาก ขนชุดแต่งงานและอุปกร์แต่งหน้าพร็อพอลังกาลมากระเป๋าลากไซส์ใหญ่สุด 2 ใบ และหนักใช้ได้เลยทีเดียว
ในระหว่างที่เราต่างทำภารกิจส่วนตัว เราก็ได้ทำการติดต่อกับว่าที่เจ้าสาวไปเรื่อยๆค่ะ จนได้คำตอบว่า เค้าไม่ได้ประสบอุบัติเหตุ แต่เกิดมีปัญหาส่วนตัวกระทันหันที่ทำให้ไม่สามารถมาที่สิงคโปรได้แน่นอน แน่นอน แน่นอนนนนนน เอาล่ะสิ ความซวยบังเกิดแบบไม่สามารถ โรงแรมก็จ่ายล่วงหน้าครบไปหมดแล้ว สถานที่เซอเวย์ไปแล้ว แถมทีมงานน่ารักเก็บ Insert มาแล้วครบถ้วน แถมกระเป๋าตังค์ก็แฟบลงเต็มที ที่ผ่านมายังไม่ได้กินอะไรหรูหราเลยอะ ส่วนมากกินที่ Chinatown Hawker’s Food Centre เป็นฟู้ดเซ็นเตอร์พัดลมธรรมดาๆ ที่มีพนักงาน คุณป้า อาม่า อาอึ้ม มาทานทั่วๆไป แต่ราคาก็ตามคำล่ำรือว่า แพง อาหารธรรมดาๆ เลยก็ราคากลางอยู่ที่ 150 บาทไทย แต่จานใหญ่ค่ะ ใครทานน้อยๆ สามารถแบ่งปันหรรษากันได้ แต่ใครหิวโซมานี่ จานเดียวคงไม่พอ
เข้าเรื่องกันต่อ ทีนี้เราก็มาประชุมกันแล้วว่า ไหนๆมาแล้ว เราต้องได้อะไรกลับไปแซ่ มีเพื่อนๆ พ่อ แม่ รอชมรูปด้วย เอาวะ !! ตั้งสติ เราตกลงกันว่าวันนี้ และพรุ่งนี้ เราจะเอาตังค์ที่เหลือ ไปเที่ยวถ่ายรูปเล่น เก็บพอร์ตด้วยตัวของเราเอง ( ดีนะ คือเป็นแฟนกัน ไม่งั้นไม่รู้จะถ่ายได้ไง ไมู่้จะเอาอารมณ์ไหนมาถ่าย ) ตอนนี้เราจะพักเรื่องของลูกค้าไว้ก่อน จุดนี้ทำอะไรไม่ได้นอกจาก ต้องเดินหน้าต่อไป ช่างแต่งหน้ามาแล้วใช่มั้ย งั้นมาเลยแต่งหน้ากัน ขอเบาๆพอ เพราะแก๊งเราเน้นงานหน้าเบา ส่วนคุณผู้ชาย ต้องทารองพื้นด้วย 5555 ชีวิตนี้ไม่คิดจะทามาก่อน เมื่อแต่งหน้า แต่งตัวเสร็จเราจึงออกจากโรงแรม ไปกันเลยจ้าาาาาา ฝนพึ่งหยุดตก แดดมาไวมากกกก
ภาพแรก ก็เริ่มจากแถวๆโรงแรมเลยค่ะ คือตรง China town ค่ะ โซนนั้นกลางวันจะคล้ายๆกับ บ้านเราโซนที่มีนักท่องเที่ยว เช่นตรอกข้าวสาร ของที่ขายจะคล้ายๆกับบ้านเรา ค่ะ และก็จะมีของที่ระลึกของสิงคโปร์ขายค่ะ
มีร้านที่ขาย เสื้อลายดอกตามเทศกาลสงกรานต์ Made in Thailand ด้วย อิอิ
ภาพที่ 2 ขอแอ็คนิดนึงค่ะ จะได้จบๆ เพราะว่าร้อนมาก แหะแหะ
ภาพที่ 3 ลงรถไฟใต้ดินจาก สถานี China Town ว่าจะไปเดินเล่นแถวๆ little india ค่ะ
ภาพที่ 4 ถึงแย้ว little india แต่คือร้อนมากจริงๆค่ะ แดดแบบนี้ ไม่ใช่แนวเราเลย เราชอบแดดอ่อนๆ ขอกางแผนที่ดูซิว่า เดินไปตรงไหนยังไงได้บ้าง
ภาพที่ 5 - 6 เดินเล่นใน little india นิดๆหน่อยๆ ดูวิถีชีวิตเค้า ส่วนมากเป็นตึกสีๆค่ะ มีตลาดขายผักด้วยตามทาง แล้วก็กลับค่ะ ไปที่อื่นกันต่อ
ภาพที่ 7 - 14 ย่าน haji lane ที่นี้ที่รอคอย คือชอบโดยส่วนตัวอยู่แล้วค่ะ เป็นย่านที่มีร้านน่ารักๆ เยอะมากกกก ตอนแรกว่าจะถ่ายรูปย่านนี้มากกว่านี้ แต่ไปๆมาๆ เดินเข้าไปตามร้านต่างๆ จนไม่มีเวลาถ่ายเลยค่ะ แหะๆ ก็ร้านมันน่ารักนี่นาาาา
ภาพที่ 15 - 16 เดินเล่น haji lane ได้ไม่นานก็ฝนตกค่ะ พอหยุดก็เลยรีบมูฟกลับมาตรงย่านสุดฮิต Marina Bay Sand มาเก็บภาพตอนพระอาทิตย์ใกล้จะตกดูดีกว่าว่าจะสวยมั้ย พอมาถึงก็ใกล้จะตกพอดีค่ะ เกือบไม่ทันแหนะ
ภาพที่ 17 เดี๋ยวมาอัพต่อนะคะ ตอนนี้หิวแย้วววว ไปกินข้าวก่อนค่ะ ฟิ้วววว