ตอนเด็กๆ...
โดนเพื่อนแกล้ง...ก็วิ่งไปบอกแม่
โดนครูตี...ก็กลับไปบอกแม่
ปั่นจักรยานล้ม...คนทำแผลให้ก็คือแม่
จนถึงวัยทำงาน...
เหนื่อย...ผมก็ยังโทรไปหาแม่
ท้อ...ผมก็ยังเก็บเอาไปบอกแม่
ไม่รู้จะไปไหน...ผมก็ไปหาแม่
และก็ยังไม่เคยมีครั้งไหนที่ผมโทรหาแม่แล้วแม่จะซ้ำเติม จะสมน้ำหน้า
มีแต่คำว่า "สู้ๆนะลูก ลูกต้องผ่านมันไปได้"...
วันนี้...คุณย้อนดูบันทึกการโทรในมือถือกันบ้างมั้ยครับ ว่าโทรหา"แม่" ครั้งล่าสุด นานแค่ไหนแล้ว...
เคยเป็นมั้ยครับ เบอร์ในมือถือ4ร้อยกว่ารายชื่อ ไม่มีใครอยากคุยด้วยเลย ยกเว้น...รายชื่อที่เราบันทึกว่า"คุณแม่"...
โดนเพื่อนแกล้ง...ก็วิ่งไปบอกแม่
โดนครูตี...ก็กลับไปบอกแม่
ปั่นจักรยานล้ม...คนทำแผลให้ก็คือแม่
จนถึงวัยทำงาน...
เหนื่อย...ผมก็ยังโทรไปหาแม่
ท้อ...ผมก็ยังเก็บเอาไปบอกแม่
ไม่รู้จะไปไหน...ผมก็ไปหาแม่
และก็ยังไม่เคยมีครั้งไหนที่ผมโทรหาแม่แล้วแม่จะซ้ำเติม จะสมน้ำหน้า
มีแต่คำว่า "สู้ๆนะลูก ลูกต้องผ่านมันไปได้"...
วันนี้...คุณย้อนดูบันทึกการโทรในมือถือกันบ้างมั้ยครับ ว่าโทรหา"แม่" ครั้งล่าสุด นานแค่ไหนแล้ว...