เหตุเกิดเมื่อวาน 12 ก.ค. ตอนประมาณ2ทุ่มกว่าๆค่ะ
ขอลำดับเหตุการณ์ตามนี้
19.45: เรากับแฟนนั่งกินข้าวไข่เจียวอยู่แถวๆโกดัง9 วางโทรศัพท์มือถือไว้บนโต๊ะ
20.00: มีกลุ่มน้องผู้ชาย เป็นวัยรุ่นประมาณม.ปลายมานั่งโต๊ะข้างๆกัน
20.15: เรากินข้าวเสร็จก็ลุกออกไป
20.30: เริ่มรู้สึกตัวว่าลืมโทรศัพท์ไว้ที่ร้าน แฟนเราเลยวิ่งกลับไปถาม นาทีที่วิ่งไปนั้น เราโทรเข้าเครื่องที่ลืมไว้ ทำใจไว้ 95%แล้วว่าถ้าโทรเข้าไปแล้วมือถือปิดเครื่อง ก็คงไม่ตามหาแล้ว เพราะมันคงหายแน่นอน -..-!!! แต่ๆๆๆๆมันยังโทรติดอยู่ ความหวังที่หริบหรี่เริ่มมีกำลังใจขึ้น
20.35: พอแฟนเราวิ่งไปที่ร้าน น้องๆวัยรุ่นกลุ่มนั้นเค้ายังอยู่ ก็เลยบอกว่าไปตามที่พี่การ์ดได้เลยฮะ เอาไปฝากไว้เเล้ว.....นาทีนั้น น้ำตาพี่จิไหล ซึ้งน้ำใจน้องๆเค้ามากๆๆๆๆ
20.40: เรากับแฟนก็เลยวิ่งไปหาพี่การ์ดโซนแถวนั้น พี่เค้าก็ให้ความร่วมมือดีมาก ช่วยวอล์ตามให้ สรุปมือถือเราได้ถูกนำไปฝากไว้ที่เจ้าหน้าที่ที่อยู่ตรงโกดังที่มีรถโชว์ มีการแสดงด้านหน้า
20.45: วิ่งไปรับมือถือคืนกับเจ้าหน้าที่ ซึ่งพวกพี่ๆเค้าก็มีความละเอียดรอบคอบมากๆ มีการตรวจเช็คความเป็นเจ้าของมือถือก่อนนำส่งคืนเจ้าของ
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเพราะความเผลอเรอของเราเอง ซึ่งถ้ามือถือมันหายไปจริงๆก็คงโทษตัวเองที่สะเพร่าเอง >,<
และจากเหตุการณ์นี้ เราไม่ได้โชคดีที่ได้มือถือคืน แต่เราคิดว่าเราโชคดีที่เจอคนดีๆอย่างน้องๆวัยรุ่นผู้ชายกลุ่มนั้น เราถึงได้มือถือคืนมา
เราอยากจะตอบแทนน้ำใจของน้องๆเค้า แต่กลับไปก็ไม่เจอพวกเค้าแล้ว เราเลยอยากใช้ช่องทางนี้เป็นสื่อกลางในการแชร์เรื่องราวดีๆของน้องๆกลุ่มนี้ พี่ขอบคุณน้องมากๆนะคะ คิดดี ทำดีต่อไป ความดีของน้องๆจะเป็นตัวอย่างที่ดีที่ทำให้สังคมน่าอยู่ขึ้น
สุดท้ายนี้ เราขอขอบคุณทุกๆคนที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้นะคะ ทั้งกลุ่มน้องวัยรุ่น พี่การ์ด เจ้าหน้าที่ทุกคน ขอให้ความดีในครั้งนี้ส่งผลให้ทุกๆคนพบเจอแต่สิ่งดีๆนะคะ
[:Mr.H ขอบคุณ:]
โทรศัพท์หายได้คืน ณ ตลาดรถไฟ ถ.ศรีนครินทร์
ขอลำดับเหตุการณ์ตามนี้
19.45: เรากับแฟนนั่งกินข้าวไข่เจียวอยู่แถวๆโกดัง9 วางโทรศัพท์มือถือไว้บนโต๊ะ
20.00: มีกลุ่มน้องผู้ชาย เป็นวัยรุ่นประมาณม.ปลายมานั่งโต๊ะข้างๆกัน
20.15: เรากินข้าวเสร็จก็ลุกออกไป
20.30: เริ่มรู้สึกตัวว่าลืมโทรศัพท์ไว้ที่ร้าน แฟนเราเลยวิ่งกลับไปถาม นาทีที่วิ่งไปนั้น เราโทรเข้าเครื่องที่ลืมไว้ ทำใจไว้ 95%แล้วว่าถ้าโทรเข้าไปแล้วมือถือปิดเครื่อง ก็คงไม่ตามหาแล้ว เพราะมันคงหายแน่นอน -..-!!! แต่ๆๆๆๆมันยังโทรติดอยู่ ความหวังที่หริบหรี่เริ่มมีกำลังใจขึ้น
20.35: พอแฟนเราวิ่งไปที่ร้าน น้องๆวัยรุ่นกลุ่มนั้นเค้ายังอยู่ ก็เลยบอกว่าไปตามที่พี่การ์ดได้เลยฮะ เอาไปฝากไว้เเล้ว.....นาทีนั้น น้ำตาพี่จิไหล ซึ้งน้ำใจน้องๆเค้ามากๆๆๆๆ
20.40: เรากับแฟนก็เลยวิ่งไปหาพี่การ์ดโซนแถวนั้น พี่เค้าก็ให้ความร่วมมือดีมาก ช่วยวอล์ตามให้ สรุปมือถือเราได้ถูกนำไปฝากไว้ที่เจ้าหน้าที่ที่อยู่ตรงโกดังที่มีรถโชว์ มีการแสดงด้านหน้า
20.45: วิ่งไปรับมือถือคืนกับเจ้าหน้าที่ ซึ่งพวกพี่ๆเค้าก็มีความละเอียดรอบคอบมากๆ มีการตรวจเช็คความเป็นเจ้าของมือถือก่อนนำส่งคืนเจ้าของ
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเพราะความเผลอเรอของเราเอง ซึ่งถ้ามือถือมันหายไปจริงๆก็คงโทษตัวเองที่สะเพร่าเอง >,<
และจากเหตุการณ์นี้ เราไม่ได้โชคดีที่ได้มือถือคืน แต่เราคิดว่าเราโชคดีที่เจอคนดีๆอย่างน้องๆวัยรุ่นผู้ชายกลุ่มนั้น เราถึงได้มือถือคืนมา
เราอยากจะตอบแทนน้ำใจของน้องๆเค้า แต่กลับไปก็ไม่เจอพวกเค้าแล้ว เราเลยอยากใช้ช่องทางนี้เป็นสื่อกลางในการแชร์เรื่องราวดีๆของน้องๆกลุ่มนี้ พี่ขอบคุณน้องมากๆนะคะ คิดดี ทำดีต่อไป ความดีของน้องๆจะเป็นตัวอย่างที่ดีที่ทำให้สังคมน่าอยู่ขึ้น
สุดท้ายนี้ เราขอขอบคุณทุกๆคนที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้นะคะ ทั้งกลุ่มน้องวัยรุ่น พี่การ์ด เจ้าหน้าที่ทุกคน ขอให้ความดีในครั้งนี้ส่งผลให้ทุกๆคนพบเจอแต่สิ่งดีๆนะคะ