ขอแก้ไขเพิ่มเติมนะครับและขออภัยสำหรับชื่อกระทู้ด้วยนะครับ จริงๆแล้วต้องเขียนว่า "ข่มขืน=ประหาร" ครับต้องขออภัยจริงๆ
ก่อนอื่นเลยผมขอบอกว่าในคดีปัจจุบันนั้นผมก็เห็นด้วยกับหลายๆท่านที่จะให้มีการประหารชีวิตนักโทษคนนี้ แต่ถ้าตามกฏหมายแล้วนั้นผมมองว่ากฏหมายได้ระบุโทษที่จะลงโทษผู้กระทำความผิดฐานนี้เพียงพอแล้วที่ผมบอกอย่างนี้ก็เพราะถ้าดูกันตามหลักกฏหมายจริงๆแล้วนั้นผู้ที่กระทำความผิดฐานนี้ย่อมที่จะได้รับโทษสูงสุดถึงขั้นประหารชีวิตอยู่แล้ว
แต่ที่หลายๆท่านออกมาเรียกร้องนั้นเพียงคำสั้นๆว่า
"ข่มขืน=ประหาร" ซึ่งอาจจะทำให้หลายๆคนเข้าใจผิดได้ ซึ่งที่หลายๆคนออกมาเรียกร้องนั้นเพียงเพราะการใช่
อารมณ์เสียมากกว่า เพราะที่ผ่านมาเรามักจะเห็นนักโทษแต่ละคนที่ได้ถูกลงโทษพียงจำคุกตลอดชีวิต แล้วภายหลังได้รับเหตุลดโทษจนหลุดออกมาจากคุกแล้วออกมาสร้างความเดือดร้อนให้สังคมอีกคนจึงไม่เห็นด้วยและออกมาเรียกร้องขอความเป็นธรรมกัน
แต่หากเราลองมามองกันที่กฏมหายเกี่ยวกับการข่มขืนจริงๆนั้นผมจะขอพูดอย่างง่ายๆให้หลายๆท่านเข้าใจได้นะครับว่าปัจจุบันไม่ว่า ชายจะข่มขืนหญิง หรือหญิงข่มขืนชาย หรือชายข่มชืนชาย หรือหญิงข่มขืนหญิง
หรือแม้กระทั่งสามีข่มขืนภริยา หรือภริยาข่มขืนสามีก็สามารถฟ้องคดีข่มขืนกระทำชำเราได้เช่นกันและถือเป็นความผิดฐานข่มขืนด้วยถ้าหากอีกฝ่ายไม่ยินยอม
โดยตามหลักแล้วถ้าคุณกระทำต่ออวัยะเพศ ช่องทวาร หรือแม้แต่ช่องปาก(โดยใช้อวัยวะเพศ)ของผู้เสียหายเพียงแค่กระทำการสอดใส่ไม่ว่าจะเป็นอวัยะในร่างกายหรือสิ่งอื่นใดก็ตาม เข้าไปเพียง
1 องคุลีคุณก็มีความผิดฐานข่มขืนแล้ว(1 องคุลีชื่อมาตราวัดแต่โบราณ ยาวเท่ากับข้อปลายของ นิ้วกลาง)
ถ้าหากคุณเรียกร้องให้แก้ไขโทษข่มขืนเป็นโทษประหาร สมมตถ้าคุณเป็นสามีต้องการมีเพศสัมพันธ์กับภริยาคุณแล้วภริยาคุณไม่ยอม แล้วได้คุณทำการข่มขืนแล้วภริยา ภายหลังภริยาของคุณไปฟ้องคดีขึ้นสู่ศาลคุณต้องถูกประหารสถานเดียวคุณจะทำอย่างไร?
และที่ยิ่งไปกว่านั้นถึงขั้นมีการเรียกร้องว่า
ข่มขืนต้องมีโทษประหารเท่านั้น ไม่มียกเว้นกรณีใดๆทั้งสิ้น แล้วถ้าหากคุณพลั้งเผลอด้วยอารมณ์ชั่ววูบแค่คุณไปกระทำชำเราแฟนคุณโดยการแฟนคุณทั้งๆที่เค้าไม่ยินยอมคุณก็มีความผิดฐานข่มขืนแล้ว และเมื่อแฟนคุณนำเรื่องนี้ขึ้นสู่ศาลแล้วคุณไม่สามารถอุทธรณ์ ฏีกาได้คุณจะทำอย่างไร?
คุณเคยรู้หรือไม่ว่ากรณีข่มขืนกระทำชำเรานั้นที่ผ่านมา
เคยมีการจับแพะไปแล้วกี่ครั้ง? ถ้ายกตัวอย่างก็คดีสะเทือนขวัญที่สุดคดีหนึ่งคือคดีของ "
เชอร์รี่ แอน" ที่มีการจับแพะจนถึงขนาดตายคาคุกแล้วภายหลังศาลมีคำพิพากษาว่านักโทษที่ตายไม่มีความผิดฐานข่มขืนแต่อย่างใด
ท้ายที่สุดแล้วผมว่าตอนนี้เรากำลังหลงประเด็น เราควรมองที่วิธีการพิจารณาโทษของคดีนี้ให้คนร้ายได้รับโทษถึงที่สุดเท่าที่เค้าได้กระทำความผิด
แล้วคุณละคิดว่าอย่างไร?
เพิ่มเติม นะครับ ประเทศไทยเป็นเมืองพุทธ ถ้าท่านไหนได้เรียนกฎหมายจะทราบดีว่ากฎหมายกับศาสนานั้นย่อมสอดคล้องกัน
มีคนถามว่าทำไมต้องมีการอภัยโทษ คำตอบก็คือ ศาสนาพุทธจะเน้นเรื่องของการ
รู้จักให้อภัย จึงทำให้กฎหมายนั้นย่อมต้องมีการลดโทษ หรือละเว้นโทษ ด้วยเช่นกันครับ
เพิ่มเติม2สำหรับผมนั้นคิดว่าการประหารแท้จริงแล้วเป็นเพียงการป้องปรามเท่านั้นมิใช่การป้องกันอย่างแท้จริง แต่หากจะพูดถึงวิธีการป้องกันผมว่าเราต้องเริ่มจากการปลูกฝังตั้งแต่ในครอบครัวถึงจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดครับ
ประหาร=ข่มขืน ควรมองที่การแก้กฏหมายหรือมองที่รูปคดี?
ก่อนอื่นเลยผมขอบอกว่าในคดีปัจจุบันนั้นผมก็เห็นด้วยกับหลายๆท่านที่จะให้มีการประหารชีวิตนักโทษคนนี้ แต่ถ้าตามกฏหมายแล้วนั้นผมมองว่ากฏหมายได้ระบุโทษที่จะลงโทษผู้กระทำความผิดฐานนี้เพียงพอแล้วที่ผมบอกอย่างนี้ก็เพราะถ้าดูกันตามหลักกฏหมายจริงๆแล้วนั้นผู้ที่กระทำความผิดฐานนี้ย่อมที่จะได้รับโทษสูงสุดถึงขั้นประหารชีวิตอยู่แล้ว
แต่ที่หลายๆท่านออกมาเรียกร้องนั้นเพียงคำสั้นๆว่า "ข่มขืน=ประหาร" ซึ่งอาจจะทำให้หลายๆคนเข้าใจผิดได้ ซึ่งที่หลายๆคนออกมาเรียกร้องนั้นเพียงเพราะการใช่อารมณ์เสียมากกว่า เพราะที่ผ่านมาเรามักจะเห็นนักโทษแต่ละคนที่ได้ถูกลงโทษพียงจำคุกตลอดชีวิต แล้วภายหลังได้รับเหตุลดโทษจนหลุดออกมาจากคุกแล้วออกมาสร้างความเดือดร้อนให้สังคมอีกคนจึงไม่เห็นด้วยและออกมาเรียกร้องขอความเป็นธรรมกัน
แต่หากเราลองมามองกันที่กฏมหายเกี่ยวกับการข่มขืนจริงๆนั้นผมจะขอพูดอย่างง่ายๆให้หลายๆท่านเข้าใจได้นะครับว่าปัจจุบันไม่ว่า ชายจะข่มขืนหญิง หรือหญิงข่มขืนชาย หรือชายข่มชืนชาย หรือหญิงข่มขืนหญิง หรือแม้กระทั่งสามีข่มขืนภริยา หรือภริยาข่มขืนสามีก็สามารถฟ้องคดีข่มขืนกระทำชำเราได้เช่นกันและถือเป็นความผิดฐานข่มขืนด้วยถ้าหากอีกฝ่ายไม่ยินยอม
โดยตามหลักแล้วถ้าคุณกระทำต่ออวัยะเพศ ช่องทวาร หรือแม้แต่ช่องปาก(โดยใช้อวัยวะเพศ)ของผู้เสียหายเพียงแค่กระทำการสอดใส่ไม่ว่าจะเป็นอวัยะในร่างกายหรือสิ่งอื่นใดก็ตาม เข้าไปเพียง 1 องคุลีคุณก็มีความผิดฐานข่มขืนแล้ว(1 องคุลีชื่อมาตราวัดแต่โบราณ ยาวเท่ากับข้อปลายของ นิ้วกลาง)
ถ้าหากคุณเรียกร้องให้แก้ไขโทษข่มขืนเป็นโทษประหาร สมมตถ้าคุณเป็นสามีต้องการมีเพศสัมพันธ์กับภริยาคุณแล้วภริยาคุณไม่ยอม แล้วได้คุณทำการข่มขืนแล้วภริยา ภายหลังภริยาของคุณไปฟ้องคดีขึ้นสู่ศาลคุณต้องถูกประหารสถานเดียวคุณจะทำอย่างไร?
และที่ยิ่งไปกว่านั้นถึงขั้นมีการเรียกร้องว่า ข่มขืนต้องมีโทษประหารเท่านั้น ไม่มียกเว้นกรณีใดๆทั้งสิ้น แล้วถ้าหากคุณพลั้งเผลอด้วยอารมณ์ชั่ววูบแค่คุณไปกระทำชำเราแฟนคุณโดยการแฟนคุณทั้งๆที่เค้าไม่ยินยอมคุณก็มีความผิดฐานข่มขืนแล้ว และเมื่อแฟนคุณนำเรื่องนี้ขึ้นสู่ศาลแล้วคุณไม่สามารถอุทธรณ์ ฏีกาได้คุณจะทำอย่างไร?
คุณเคยรู้หรือไม่ว่ากรณีข่มขืนกระทำชำเรานั้นที่ผ่านมาเคยมีการจับแพะไปแล้วกี่ครั้ง? ถ้ายกตัวอย่างก็คดีสะเทือนขวัญที่สุดคดีหนึ่งคือคดีของ "เชอร์รี่ แอน" ที่มีการจับแพะจนถึงขนาดตายคาคุกแล้วภายหลังศาลมีคำพิพากษาว่านักโทษที่ตายไม่มีความผิดฐานข่มขืนแต่อย่างใด
ท้ายที่สุดแล้วผมว่าตอนนี้เรากำลังหลงประเด็น เราควรมองที่วิธีการพิจารณาโทษของคดีนี้ให้คนร้ายได้รับโทษถึงที่สุดเท่าที่เค้าได้กระทำความผิด แล้วคุณละคิดว่าอย่างไร?
เพิ่มเติม นะครับ ประเทศไทยเป็นเมืองพุทธ ถ้าท่านไหนได้เรียนกฎหมายจะทราบดีว่ากฎหมายกับศาสนานั้นย่อมสอดคล้องกัน
มีคนถามว่าทำไมต้องมีการอภัยโทษ คำตอบก็คือ ศาสนาพุทธจะเน้นเรื่องของการ รู้จักให้อภัย จึงทำให้กฎหมายนั้นย่อมต้องมีการลดโทษ หรือละเว้นโทษ ด้วยเช่นกันครับ
เพิ่มเติม2สำหรับผมนั้นคิดว่าการประหารแท้จริงแล้วเป็นเพียงการป้องปรามเท่านั้นมิใช่การป้องกันอย่างแท้จริง แต่หากจะพูดถึงวิธีการป้องกันผมว่าเราต้องเริ่มจากการปลูกฝังตั้งแต่ในครอบครัวถึงจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดครับ