อย่าไว้ใจใครง่ายๆ ถ้าไม่อยากสูญเสียแบบฉัน

สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาเล่า อุทาหรณ์เกี่ยวกับน้องแมวที่เราเลี้ยง เราขอเกริ่นก่อนว่า เราาเป็นคนรักสัตว์มาก เลี้ยงงแมวตั้งแต่เด็ก ค่อนข้างจะผูกพันกับแมวมาก เรื่องมันเกิดคือ เราได้แมวตัวนี้มาจากรุ่นพี่ที่มหาลัย เพราะเค้าไม่มีเวลาดูแล เลยให้เราเลี้ยง เพราะเราเป็นคนรักแมว เรื่องมันเกิดช่วงที่เราทำงาน ตอนกลางวัน ไม่มีใครอยู่บ้าน เราก็เลยฝากเพื่อนของหลาน ช่วยเอาอแาหารแมวในช่วงเที่ยงๆ เราค่อนข้างไว้ใจ เพราะมาที่บเานบ่อย พอผ่านไป1อาทิตย์ เรากลับ มาจากที่ทำงานเห็นลูกแมวนอนซม จะมีคราบเลือดกบปากก  เราก็เลยถามว่าทำไมเปนแบบนี้ น้องบอกว่ามันซนคงเล่นจนเป็นไข้ เราไม่ติดใจอะไร เพราะงานเยอะ จนเราฝากอีกครั้ง เพราะต้องไปประชุม ตางจังหวัด. กลับมาเพื่อนของหลานบอกว่า ลูกแมวหาย เราไม่ค่อยเชื่อ เพราะมันไม่ค่อยออกไปไหน เพราะขี้กลัว เราหาครึ่งวัน ไปเจอมันแอบ หลังบ้าน แต่สภาพแมวมอมแมม หวาดกลัว ปาสาทิกะ เราก็พามานอนในบ้าน ตื่นมาเช้าวันนี้ ลูกแมวหน้าบวม ปากบวม.อ้วกเป็นเลือด เลยพาหาหมอ. หมอถามว่าให้กินยาพารารึเปล่า เราำม่ให้กินนะ เพราะรู้ว่า. ยาพาราอันตรายต่อหมา และแมว หมอบอกเป็นภาวะตับวาย สมองบวม.โอกาสรอดคงน้อยมาก หลังจากนั้นประมาณ1ชม น้องแมวเราก็จากไป.เราเลยไปเค้นอย่างหนัก ทำอะไรกับลูกแมวเรา จนมันยอมรับ มันบอกว่า แมวดื้อมันโมโห โยนแมวเราฟาดกับพื้น โยนลงคูน้ำ ทุบตีที่หน้า แล้แล้วที่หนักสุด มันบดยาพาราเป็นผง แลเวจับกรอกปาก สาเหตุที่สมองบวม เพราะได้รับการกระทบกระเทือนส มองอย่างหนัก

คิดดูนะ.แมว3เดือน ทำแบบนี้ได้ยังไง



เราขอฝากให้คนที่รักสัตว์ ดูแลเอาใจใส่ให้ดี.อย่าไว้ใจใครง่ายๆ.คนสมัยนี้น่ากลัว .เราเสียใจมาก ช่วยอะไรไม่ได้เลย

ปล. พิมในโทรสับ.พิมยาก.คำผิดอาจเยอะหน่อย ข ภัยด้วย