บ่น บ้า บอ ไร้สาระ กับชีวิตการดูหนัง และการอ่านรีวิวหนังในพันทิปยุค 2014

โรงหนัง คิวยาวไปไหน ไอ้คิวยาวไม่ว่านะ แต่คิวยาวแล้วเปิดช่องขายตั๋ว 2 ช่อง เป็นช่องจองทางโทรศัพท์ + บัตร VIP 1 ช่อง  และ ช่องทั่วไปอีก 1 ช่อง ส่วนช่องที่เหลือปิดหมด พนักงานไปไหนหมด คำตอบคือพนักงานออกมาพูดใส่ไมค์บอกว่าให้ซื้อบัตรเอ็มแคชแล้วไปซื้อตั๋วผ่านตู้อีกทีนึง ส่วนช่องปกติ ก็ไม่อยากจะบ่นนะ แต่ขอบ่นหน่อยเถอะ คนที่จะเข้าคิวซื้อตั๋วเนี่ย ไม่ตัดสินใจออกจากบ้านมาก่อนเหรอครับว่าจะดูเรื่องอะไร หรือเอาเข้าจริงๆ อยากดูหนัง แต่คิดไม่ได้เลยเหรอจะดูเรื่องอะไร เห็นคุยกับพนักงานน๊านนนนนาน ไหนจะเลือกที่นั่ง ไหนจะอะไรต่อมิอะไร คือที่ผมสงสัยเพราะว่าเวลาผมไปซื้อตั่วปุ้บ ผมจำทั้งรอบทั้งเรื่องแล้วดูผังแล้วจิ้มเลย ไม่เคยใช้เวลานานแน่นอน อันนี้มั่นใจไม่คิดไปเองว่าเรารอเลยลนๆว่าคนอื่นช้า แต่มันตีตั๋วกันช้าจริงๆจังๆครับ ไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไหร่ บ่นจบเรื่องแรก ในฐานะคนดูหนัง คนซื้อตั๋วแบบเสียตังตัวเล็กๆน่ะครับ ไม่มีอภิสิทธิ์ในการได้แซงคิวหรือดูฟรีนะครับ ถ้าโรงหนังจะช่วยกรุณาเอาพนักงานไปเพิ่มตามช่องขายตั๋วสัก 4-5 คนในวันหยุดก็คงจะดีนะครับ เพราะบางทีหนังมันจะเข้าแล้ว แต่ยังรอคิวอยู่เลย ลานจอดรถก็คนแน่น กว่าจะปีนขึ้นมาดูก็เกือบจะไม่ค่อยทันแล้วนะครับ ไหนจะค่าตั๋วก็แพงแสนแพง ปรับปรุงบริการตรงนี้เถอะครับ ตั๋วหนังใบนึง 310 บาทนะครับ โรง Atmos

ทีนี้ก็แอบบ่นรีวิวในเฉลิมไทยนิดนึงนะ บ่นนิดเดียวจริงๆ ผมก็เขียนรีวิวบ้าง แต่ผมจะเขียนสั้นๆ เอาแบบบ้านๆคนดูบ้านๆอ่านเฉยๆว่าสนุกดี ไม่สนุก น่าดูไม่น่าดู แต่นักรีวิวในเฉลิมไทยเดี๋ยวนี้จะมาแบบ คลิป ภาพประกอบ อารัมภบท เพื่อจะเริ่มรีวิวจะเขียนว่า ขอเชิญไปอ่านรีวิวเต็มๆได้ที่เพจของผมนะครับ บลาๆๆๆๆ คือ คือ คือ บางคนก็โอเค แต่บางคนเข้าไปอ่านในเพจ ที่เขียนรีวิวก็ไม่ได้เป็นสับปะรดเลยยยยยยยยยยยย แบบอ่านแล้ว แบบ เออ นี่เรียกวิจารณ์แล้วเหรอ นี่ฉานนนน ต้องกด Link เพื่อเข้าไปเยี่ยมชมเพจแกหราาาาาาาาาาาา ดีออก

ปล บ่นเรื่อยเปื่อยนะครับ ตามภาษาคนขี้บ่น