ยายกับแม่มีปัญหากันตลอด ขอความกรุณาให้คำปรึกษาหน่อยค่ะ

ขอเริ่มเลยนะคะ ยายกับแม่เรามีปัญหากันมาตั้งนานแล้ว คือเขาจะคุยกันดีๆไม่ได้เลยค่ะ ทะเลาะกันตลอด นั่นรวมไปถึงการอาศัยอยู่ด้วยกันด้วย เขาอยู่ด้วยกันไม่ได้เลย ในอดีตเคยทะเลาะกันรุนแรงมาก

เท่าที่คุยกับแม่ เราคิดว่าสาเหตุคือตอนแม่เด็กๆ ยายไม่ได้เป็นคนเลี้ยงดูแม่ค่ะ คือยายเราเลิกกะตาเรา (แบบเลิกกันไม่ดีด้วยอะค่ะ ตาเราเจ้าชู้ เราว่ายายเห็นแม่ อาจจะทำให้นึกถึงตาเลยไม่แสดงความรักแม่เราเท่าที่ควร + คนสมัยก่อนไม่ค่อยแสดงความรักลูกเท่าไหร่) แล้วก็เลี้ยงลูกคนเดียวความรับผิดชอบเขาเยอะ ต้องส่งเสียที่บ้านด้วย เขาก็จ้างคนเลี้ยงแม่ตอนเด็กๆ ต่อมาก็ส่งเข้าโรงเรียนประจำ ทำให้แม่เราโตมากะคนอื่นตลอด เรารู้สึกว่าแม่ไม่ผูกพันกับยายเท่าที่ควร มันทำให้แม่ฝังใจว่ายายไม่รักแม่มาตลอด ทำให้อคติไปต่างๆนานา

ก่อนหน้านี้แม่กับยายไม่เคยอยู่ด้วยกันค่ะ (ตั้งแต่แม่แต่งงานกับพ่อเรา) แต่เมื่อเร็วๆนี้มันมีเหตุที่ยายต้องย้ายมาอยู่กับแม่ (ยายมีลูกคนเดียวคือแม่นะคะ) และน้องชายเรา  ผลก็คือ อย่างที่บอกไว้ตอนต้นค่ะ อยู่กันได้ 3 วันก็แทบจะแยกบ้าน ยายเราก็ปกติคนแก่อะค่ะ เขาก็จะพูดเยอะ บ่นๆไปเรื่อย ส่วนตัวเราไม่ถือสา ก็ปล่อยให้เขาพูดไป แต่แม่เราเป็นคนปากไว ก็จะพูดว่ายายตลอด ทำอะไรก็ว่า น้องเราพอเห็นแม่ว่ายาย ก็ผสมโรงไปด้วย เรื่องยิ่งแย่ไปใหญ่ พูดทำร้ายจิตใจกันตลอด ยายเราก็ขี้น้อยใจ พอโดนบ่อยๆก็ไม่อยากพูดกับใครในบ้าน เก็บตัวอยู่แต่บนห้อง แม่กับน้องเลยยิ่งไม่สนใจยาย ออกไปข้างนอกกันหมดให้ยายเราอยู่บ้านคนเดียวกลับดึกๆบ้าง ซื้อของมากินไม่เรียกบ้าง น้องชายพาแฟนมาบ้านกินข้าวทิ้งไว้ให้ยายล้างบ้าง เราสงสารยายมาก เขาโทรมาบ่นร้องไห้เสียใจบ่อยมาก ส่วนตัวเราแต่งงานแล้วย้ายมาอยู่บ้านสามีและทำงานกับกงสีที่บ้านสามีค่ะ เอายายมาอยู่ด้วยไม่ได้ เพราะบ้านที่เราอยู่มันเป็นออฟฟิศของครอบครัวสามี ทั้งจำกัดด้วยพื้นที่และผู้คน และเราคิดว่าถ้าเอายายมาอยู่แม่ก็คงกระแนะกระแหนอีก (ก่อนหน้านี้เวลาเราไปหาที่บ้านชอบพูดว่า ทั้งอาทิตย์ยายแต่รอเราอยู่คนเดียว ฯลฯ ยายคุยแต่กับเราเพราะเราไม่พูดว่ายาย ให้เงินกับหาของใช้อะไรที่ต้องการให้ตลอด)

เราเคยบอกแม่ว่าที่ยายไม่อยากยุ่งกับใครในบ้านก็เพราะทุกคนทำกับยายแบบนี้ แม่เราเงียบไปแปปนึงแล้วก็บอกว่า "ยายก็อย่าทำให้คนอื่นเขาเครียดสิ ทำงานมาก็เครียดพออยู่แล้ว" เราก็เลยไม่รู้จะพูดไงต่อดี

เรากลุ้มใจอะค่ะ ไม่อยากให้สถานการณ์ที่บ้านเป็นแบบนี้ ทั้งที่เขาต้องอยู่ด้วยกันแท้ๆ มันพอจะมีวิธีไหนที่จะทำให้เขาพยายามปรับความเข้าใจกันบ้างไหมคะ เราคนกลาง ฟังทั้งสองด้านแล้วปวดหัว จะปล่อยไปก็คงไม่ได้ เมื่อเช้ายายโทรมาร้องไห้บอกว่าจะย้ายไปอยู่ที่อื่น เราก็ไม่อยากให้ไปล่ะค่ะ อายุก็มากแล้ว กลุ้มใจจริงๆ ช่วยแนะนำหน่อยนะคะ