อยากแชร์ อยากให้เพื่อนๆ ได้อ่าน สักหน่อยยะค่ะ การที่เรามาอยู่กันกับคนที่ไม่มีความเกรงใจเราทั้งๆมันก้อมาอาศัยเราอยู่ เนียทำไมมันทำให้เราต้องอึดอัด นอนไม่หลับ ก้อไม่รู้
คือเรื่องมันก้อเป็นแบบนี้นะค่ะ
มีลูกสาวของป้า มาอยู่กับเรา ที่ได้มาอยู่เนี้ยก้อคือ เค้าติดยา ก่อนหน้านี้ไปอยู่ญาติห่าง เค้าคงรับไม่ได้ เค้าเลยโทรมาหาพ่อเรา พ่อของเรา เลยไปรับตัวมา เะอพาไปรักษา ตอนเเรกกะว่าจะส่งตัวไปที่ร.พ.ธัญญารักษ์ แต่เค้าไม่ตัว ไว้ เนื่องจากอาการยังไม่หนัก.....
สุดท้ายเลยได้มาอยู่กับเรา คือว่าที่บ้านเราเป็นบ้านของสามีอยู่กัยเป็นครอบครัวใหญ่ทุกห้องเต็มหมด เราจึงให้มานอนห้องเดียวกับเรา คือนอนบนเตียงกับเรา ส่วนลูกกับสามีเรานอนพื้น ปูที่นอนปิกนิกนอน อันนี้ก้อพอรับได้นะ ที่รับได้จริงๆคือนิสัย สันดาร ของมัน เอาจริงคือตัวมันไปที่ไหนใครๆก้อไม่เอา ว่ายหน้านี้มันหมด
ตั้งแต่มาอยู่ไม่เคยช่วยงานบ้าน กินข้าวต้องตะโกเรียก ทุกครั้ง พอเราบอกให้กินยา ทำหูทวนลม ใส่เรา แบบไม่ตอบ ทำเป็นไม่ได้ยิน เราก้อพยายามสอน บอก มาอยู่บ้านเค้า เราก้อต้องปรับตัวนะ กลับบอกเราว่าไม่เเคร์ใครอยากเกลียดก้อ้เกลียดไปดิ สุดทนอะ เอาเป็นว่าที่เขียนมาเล่าอยากขอคำปรึกษามากค่ะเนะยำด้วยว่าต้องทำไง ขอขอบพระคุณมากค่ะ
ขอคำแนะกับชีวิตหน่อยค่ะรบกวนอ่านด้วยนะค่ะ
คือเรื่องมันก้อเป็นแบบนี้นะค่ะ
มีลูกสาวของป้า มาอยู่กับเรา ที่ได้มาอยู่เนี้ยก้อคือ เค้าติดยา ก่อนหน้านี้ไปอยู่ญาติห่าง เค้าคงรับไม่ได้ เค้าเลยโทรมาหาพ่อเรา พ่อของเรา เลยไปรับตัวมา เะอพาไปรักษา ตอนเเรกกะว่าจะส่งตัวไปที่ร.พ.ธัญญารักษ์ แต่เค้าไม่ตัว ไว้ เนื่องจากอาการยังไม่หนัก.....
สุดท้ายเลยได้มาอยู่กับเรา คือว่าที่บ้านเราเป็นบ้านของสามีอยู่กัยเป็นครอบครัวใหญ่ทุกห้องเต็มหมด เราจึงให้มานอนห้องเดียวกับเรา คือนอนบนเตียงกับเรา ส่วนลูกกับสามีเรานอนพื้น ปูที่นอนปิกนิกนอน อันนี้ก้อพอรับได้นะ ที่รับได้จริงๆคือนิสัย สันดาร ของมัน เอาจริงคือตัวมันไปที่ไหนใครๆก้อไม่เอา ว่ายหน้านี้มันหมด
ตั้งแต่มาอยู่ไม่เคยช่วยงานบ้าน กินข้าวต้องตะโกเรียก ทุกครั้ง พอเราบอกให้กินยา ทำหูทวนลม ใส่เรา แบบไม่ตอบ ทำเป็นไม่ได้ยิน เราก้อพยายามสอน บอก มาอยู่บ้านเค้า เราก้อต้องปรับตัวนะ กลับบอกเราว่าไม่เเคร์ใครอยากเกลียดก้อ้เกลียดไปดิ สุดทนอะ เอาเป็นว่าที่เขียนมาเล่าอยากขอคำปรึกษามากค่ะเนะยำด้วยว่าต้องทำไง ขอขอบพระคุณมากค่ะ