09/ก.ค/2557
เริ่มต้นที่วันนี้ ที่ประกาศผลสอบหัวข้อวิทยานิพนธ์ เราเองกลัวและหวั่นไหวมากๆกับผลสอบ
ปกติไม่ใช่คนที่จริงจังกับเรื่องเรียนหรือโปรเจ็คเลย ไม่เคยกังวลอะไรขนาดนี้ ก่อนที่จะส่งหัวข้อก็ยังชิลล์มาก
จนถึงวันสอบพรีเซนต์หัวข้อเท่านั้น ก่อนสอบก็ยังคงชิลล์อยู่ แต่พอก้าวเข้าไปในห้องสอบเท่านั้นแหละ (...)
โอยย ขอหายใจเข้ายาวๆก่อนนะคะ มันเย็นมาก(แอร์เย็นมากไม่รู้จะเปิดให้มันเย็นอะไรขนาดนั้น หรือเราคิดไปเอง)
อาจารย์ 6 คน กับเรา 1 คน ตอนนั้นความชิลล์หายไปหมดสิ้น เพิ่งรู้สึกถึงความกดดันก็ตอนนี้
ตอนพรีเซนต์โปรเจ็คที่ผ่านๆมาอาจารย์ก็เยอะแบบนี้นะ ทำไมไม่เห็นจะกดดันแบบนี้เลย
เราพูดถึงโครงการที่เราจะทำ พูดไปเรื่อยๆ อาจารย์ก็นั่งฟัง ฟังเงียบๆ ยิ่งเงียบยิ่งสยอง พูดจบอาจารย์ก็ถาม เราก็ตอบ เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว
เร็วมากเลยนะ เราคิดว่าอาจารย์เข้าใจที่เราพูดมั้ยเนี่ย ชักจะกังวลขึ้นมาอีกระลอกแล้ว
จนการพรีเซนต์สิ้นสุดลง เราเดินออกจากห้องเย็นมา เพื่อนๆถามว่าทำไมนานจัง-*- นานไรฟระ มันแป๊บเดียวจริงๆนะ5555
โห้ยยย คิดว่ามันจะโล่งอกแต่มันไม่โล่งเลย มันยังคงกังวลอยู่ตลอด
เราไม่เป็นตัวของตัวเองเลย ไม่รู้จะใช้วิธีไหนทำให้หายดี นี่แหละเลยเป็นที่มาของการมาบ่นระบายระเบิดอยู่ในนี้
จนวันประกาศผลสอบมาถึง มันคุ้มกับที่คิดกังวลและเตรียมความพร้อมมาพอสมควร อาจารย์ประกาศผลผ่านทางเฟสบุค
โครงการเราผ่าน ไม่ต้องส่งแก้รอบสอง ไม่รู้จะดีใจท่าไหนดีเหมือนกัน ... แต่ดีใจมากๆนะ
นี่เราจริงจังกับเรื่องเรียน! รู้สึกตกใจตัวเอง ปกติแกเคยเป็นที่ไหน
เรียนสถาปัตย์ทุลักทุเลแค่ไหน ผ่านมา4ปีก็ไม่เคยเสียการทรงตัวขนาดนี้
วันนี้ก้าวที่ 1 แค่เพิ่งเริ่มต้น บอกตัวเองว่าอย่าได้ใจ ยังเหลือด่านโหดหินอีกมากที่จะเข้ามาทดสอบ
ตลอด1ปีสุดท้ายที่ต้องอยู่กับวิทยานิพนธ์ชิ้นนี้ ถ้าผิดพลาดก็แค่เรียนเพิ่มอีกซักปี
พูดเล่นๆเหมือนปลง แต่จริงๆแล้ว 5 ปีนี่ก็นานเกินไปกับการเรียน อยากจะทำให้มันออกมาดีที่สุด
ไม่รู้ว่าคนอื่นเครียดแบบนี้เหมือนกันหรือเปล่าแต่เราลืมกังวลเรื่องอื่นๆไปหมดเลย
เพื่อนมาปรึกษาเรื่องแฟนนอกใจ เราก็ให้คำปรึกษาไป ไม่อิน ฮ่าๆๆๆ ไม่ใช่ว่าเราไม่มีแฟนนะเห้ย แต่เราไม่ได้คิดเรื่องอื่นเลย
คิดมันอยู่เรื่องเดียว หวังว่าจะจริงจังแบบนี้จนตลอดรอดฝั่ง ถ้าแฟนเราจะคิดนอกใจ ตอนนี้แหละเหมาะสุด ฮ่าๆๆๆ
* ขอบคุณพันทิปสำหรับพื้นที่ หากมีใครหลงเข้ามาอ่านก็ต้องขอบคุณที่รับฟังนะคะ
ไว้ วิทยานิพนธ์มีความคืบหน้า มีปัญหา หรือมีอะไรประหลาดระหว่างการดำเนินชีวิต จะมาบ่นอีกทีเน้อ
ขอให้พลังจงอยู่กับข้า!
"บันทึกช่วยจำ เรื่องราววิทยานิพนธ์สถาปัตยกรรม ชีวิตนิสิตตัวเล็กๆชั้นปีสุดท้าย"
เริ่มต้นที่วันนี้ ที่ประกาศผลสอบหัวข้อวิทยานิพนธ์ เราเองกลัวและหวั่นไหวมากๆกับผลสอบ
ปกติไม่ใช่คนที่จริงจังกับเรื่องเรียนหรือโปรเจ็คเลย ไม่เคยกังวลอะไรขนาดนี้ ก่อนที่จะส่งหัวข้อก็ยังชิลล์มาก
จนถึงวันสอบพรีเซนต์หัวข้อเท่านั้น ก่อนสอบก็ยังคงชิลล์อยู่ แต่พอก้าวเข้าไปในห้องสอบเท่านั้นแหละ (...)
โอยย ขอหายใจเข้ายาวๆก่อนนะคะ มันเย็นมาก(แอร์เย็นมากไม่รู้จะเปิดให้มันเย็นอะไรขนาดนั้น หรือเราคิดไปเอง)
อาจารย์ 6 คน กับเรา 1 คน ตอนนั้นความชิลล์หายไปหมดสิ้น เพิ่งรู้สึกถึงความกดดันก็ตอนนี้
ตอนพรีเซนต์โปรเจ็คที่ผ่านๆมาอาจารย์ก็เยอะแบบนี้นะ ทำไมไม่เห็นจะกดดันแบบนี้เลย
เราพูดถึงโครงการที่เราจะทำ พูดไปเรื่อยๆ อาจารย์ก็นั่งฟัง ฟังเงียบๆ ยิ่งเงียบยิ่งสยอง พูดจบอาจารย์ก็ถาม เราก็ตอบ เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว
เร็วมากเลยนะ เราคิดว่าอาจารย์เข้าใจที่เราพูดมั้ยเนี่ย ชักจะกังวลขึ้นมาอีกระลอกแล้ว
จนการพรีเซนต์สิ้นสุดลง เราเดินออกจากห้องเย็นมา เพื่อนๆถามว่าทำไมนานจัง-*- นานไรฟระ มันแป๊บเดียวจริงๆนะ5555
โห้ยยย คิดว่ามันจะโล่งอกแต่มันไม่โล่งเลย มันยังคงกังวลอยู่ตลอด
เราไม่เป็นตัวของตัวเองเลย ไม่รู้จะใช้วิธีไหนทำให้หายดี นี่แหละเลยเป็นที่มาของการมาบ่นระบายระเบิดอยู่ในนี้
จนวันประกาศผลสอบมาถึง มันคุ้มกับที่คิดกังวลและเตรียมความพร้อมมาพอสมควร อาจารย์ประกาศผลผ่านทางเฟสบุค
โครงการเราผ่าน ไม่ต้องส่งแก้รอบสอง ไม่รู้จะดีใจท่าไหนดีเหมือนกัน ... แต่ดีใจมากๆนะ
นี่เราจริงจังกับเรื่องเรียน! รู้สึกตกใจตัวเอง ปกติแกเคยเป็นที่ไหน
เรียนสถาปัตย์ทุลักทุเลแค่ไหน ผ่านมา4ปีก็ไม่เคยเสียการทรงตัวขนาดนี้
วันนี้ก้าวที่ 1 แค่เพิ่งเริ่มต้น บอกตัวเองว่าอย่าได้ใจ ยังเหลือด่านโหดหินอีกมากที่จะเข้ามาทดสอบ
ตลอด1ปีสุดท้ายที่ต้องอยู่กับวิทยานิพนธ์ชิ้นนี้ ถ้าผิดพลาดก็แค่เรียนเพิ่มอีกซักปี
พูดเล่นๆเหมือนปลง แต่จริงๆแล้ว 5 ปีนี่ก็นานเกินไปกับการเรียน อยากจะทำให้มันออกมาดีที่สุด
ไม่รู้ว่าคนอื่นเครียดแบบนี้เหมือนกันหรือเปล่าแต่เราลืมกังวลเรื่องอื่นๆไปหมดเลย
เพื่อนมาปรึกษาเรื่องแฟนนอกใจ เราก็ให้คำปรึกษาไป ไม่อิน ฮ่าๆๆๆ ไม่ใช่ว่าเราไม่มีแฟนนะเห้ย แต่เราไม่ได้คิดเรื่องอื่นเลย
คิดมันอยู่เรื่องเดียว หวังว่าจะจริงจังแบบนี้จนตลอดรอดฝั่ง ถ้าแฟนเราจะคิดนอกใจ ตอนนี้แหละเหมาะสุด ฮ่าๆๆๆ
* ขอบคุณพันทิปสำหรับพื้นที่ หากมีใครหลงเข้ามาอ่านก็ต้องขอบคุณที่รับฟังนะคะ
ไว้ วิทยานิพนธ์มีความคืบหน้า มีปัญหา หรือมีอะไรประหลาดระหว่างการดำเนินชีวิต จะมาบ่นอีกทีเน้อ