.
สองวันที่ผ่านมาปฏิเสธไม่ได้เลยว่าข่าวเรื่องน้องแก้มเป็นประเด็นที่ร้อนที่สุด...โดยเฉพาะประเด็นเรื่องควรเพิ่มโทษการข่มขืนให้ถึงประหารชีวิตเลยหรือไม่
แล้วจู่ๆก็มีประเด็นใหม่เข้ามาอีก..เป็นประเด็นที่มีการข่มขืนกันบนรถไฟ เมื่อ 13 ปีที่แล้ว ซึ่งไม่แน่ว่าป่านนี้นักโทษที่ว่าอาจจะพ้นโทษจากการจองจำมาแล้ว แต่เธอก็ยังมิได้รับเงินเยียวยาจากการรถไฟแต่อย่างใด เพราะอยู่ในขั้นขอทุเลาคดีในชั้นฎีกา...ตามที่ผมโพสต์เอาไว้เมื่อเช้าวันนี้
...จดหมายทวงความเป็นธรรม จากเหยื่อข่มขืนบนรถไฟเมื่อ 13 ปีก่อน..จี้เพิ่มโทษ-เลิกเตะถ่วงค่าเยียวยา...
http://pantip.com/topic/32300453
โปรดสังเกตุว่า คดีทั้ง 2 ล้วนเป็นคดีที่เกิดขึ้นในระหว่างการให้บริการ ดูแลของรัฐวิสาหกิจ อย่างการรถไฟฯทั้งสิ้น..
ล่าสุด คุณประภัสร์ จงสงวน ผู้ว่าการรถไฟฯก็ออกมาชี้แจงปผ่านรายการคุณสรยุทธ ..โดยผมขอจับประเด็นหลักๆสักสาม สี่ประเด็นที่ต่อเนื่องเกี่ยวข้องกับโพสต์ของผม เมื่อเช้านี้เพื่อนำมาถกเถียงกันต่อดังนี้ครับ
1 ) ปัญหาเรื่องการเยียวยาชดเชยให้กับผู้เสียหาย
คุณประภัสร์ ตอบว่าไม่ทราบมาก่อนเพราะเรื่องนี้เกิดมานานแล้ว แต่ได้สอบถามไปยังนิติกรว่า ค่าชดเชยเยียวยาเท่าไหร่ สู้ไปทำไม ทางคดีมีทางชนะหรือไม่ เป็นนโยบายของใคร ก็ได้คำตอบว่า
1.1 ค่าชดเชยเยียวยา มาจนถึงขั้นปัจจุบัน รวมดอกเบี้ยแล้วประมาณ 5.8 ล้านบาท
1.2 คดีก็ไม่มีทางชนะ ส่วนที่ต้องยื้อ..เพราะเป็นนโยบาย และเป็นคำสั่งของผู้บริหาร..?
1.3 คุณประภัสร์สั่งให้ถอนฎีกา และจะนำเรื่องเสนอบอร์ดการรถไฟ เพื่อชดเชยเยียวยากรณีนี้โดยด่วน..!
2 ) ปัญหาเรื่องกระบวนการคัดเลือกผู้เข้าทำงานกับการถไฟฯ
เป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อเมื่อสาวลึกลงไปก็พบว่า
2.1 ผู้ต้องหาที่ว่ามีประวัติพัวพัน ทั้งกับการค้าทั้งเสพยาเสพติดมาก่อน มีบันทึกประวัติในแฟ้มตำรวจแต่ ผ.อ.ที่รับเข้าทำงานกลับบอกว่ายังตรวจสอบไม่เสร็จ ยังไม่ทราบผล แต่รับเข้าทำงานแล้ว...??????
2.2 คุณประภัสร์ ยอมรับว่าได้สอบสวนลึกลงไปแล้วก็พบว่า ผู้ต้องหารายนี้ฯ ใช้เส้นสายของผู้บริหารระดับล่างฝากเข้ามาทำงานจริงๆ..!!!!
3 ) ปัญหาเรื่องการดื่มสุรา ของมึนเมาในระหว่างปฏิบัติหน้าที่
3.1 มีจริง..ทำจริง ฝ่าฝืนจริง..แค่ว่ากล่าวตักเตือน..?
4 ) ปัญหาเรื่องความปลอดภัยในชีวิต และทรัพย์สินของผู้โดยสาร
4.1 จะให้พนักงานที่ปฏิบัติหน้าที่ของตนเองเสร็จแล้วมารวมกันที่ โบกี้รวมเฉพาะของพนักงาน..หากผู้โดยสารมีปัญหาใดๆก็ให้กดออดเรียก
ข้อสังเกตุ :
- ประเด็นปัญหาเหล่านี้ ถ้าไม่มีเรื่องน้องแก้มเป็นข่าวคึกโครม เราก็คงไม่ทราบว่าจนป่านนี้ 13 ปีแล้วยังมีผู้เสียหายอีกรายหนึ่งที่ยังเจ็บปวด ยังถูกซ้ำเติม ด้วยการยื้อเวลาการชดเชยเยียวยาซะอีก..ใช่หรือไม่...?
- กระบวนการชดเชย เยียวยาผู้เสียหายสามารถจบในชั้นศาลชั้นต้น หรืออย่างช้าสุดไม่เกินชั้นอุทธรณ์ได้หรือไม่..?
- กระบวนการชดเชยดังกล่าวฯ ควรเป็นแนวนโยบาย ใช้กับทุกหน่วยงานของรัฐ ได้หรือไม่..?
- เราควรมีกระบวนการเข้มงวดต่อการคัดเลือกบุคคลเข้าทำงานในหน่วยงานรัฐวิสาหกิจให้เข้มข้น รัดกุมได้อย่างไร..?
- เราจะมีวิธีกำจัดกระบวนการใช้เส้นสาย ซ็กแซ็กรับคนเข้าทำงานดังกล่าวได้อย่างไร..สามารถทำให้เป็นวาระแห่งชาติได้หรือไม่..?
- ความปลอดภัยในชีวิต และทรัพย์สินของ ปชช.เป็นเรื่องสำคัญ ไม่ว่าเรื่องดังกล่าว รถไฟตกราง รถไฟชนกัน ห้องน้ำสกปรก ที่อุดมไปด้วยเชื้อโรค ฯลฯ แล้วเราจะมั่นใจได้อย่างไรว่ามาตรการต่างๆที่กำหนดขึ้นมาไม่ใช่ การแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าเท่านั้น..?
กล่าวโดยสรุป
ผมมีความเห็นว่าปัญหา และ ข้อที่ผมยกตัวอย่างมานั้นเปรียบเสมือนเป็นเพียงปัญหาของปลายยอดน้ำแข็งที่เรามองเห็นเท่าที่เป็นส่วน พ้นน้ำเท่านั้น ส่วนที่ฐานของน้ำแข็งนั้นมันใหญ่มหึมานัก..ยากที่จะมองเห็น และกำจัดได้ในเร็ววัน
การรถไฟฯ ไม่เว้นแม้แต่รัฐวิสาหกิจอื่นๆก็คงมีปัญหาเช่นเดียวกันก็คือ
ปัญหาเรื่องของ คน อำนาจ และการเมือง
ตราบใดที่ รัฐ ไทย ยังไม่สามารถกำจัด หรือจำกัดปัญหาทั้ง 3 สิ่งนี้ได้
ปัญหาเรื่อง น้องแก้ม หรือ เหยื่อสาวปริญญาโท ..ก็ยังจะเกิดขึ้นเป็นกงกำกงเกวียนต่อไปไม่รู้จบ...
เพราะสังคมไทยชอบที่จะ รับรู้ เท่าที่รู้ เท่าที่เห็น เท่าที่ สัมผัสได้เท่านั้น..
ไม่ตรงไปตรงมาเหมือนตะวันตก ไม่เจ้าระเบียบเหมือนญี่ปุ่น แต่ลึกลับ สลับซับซ้อนเหมือนใครคนหนึ่งเคยว่าไว้
เบื้องลึกเบื้องหลังกลับไม่สนใจ ไม่อยากรู้ ไม่อยากเห็น ไม่อยากให้ปัญหาของใครมาเป็นภาระกับตนเอง..
เชื่อเถอะครับ เมื่อมีเรื่องร้อนๆใหม่ๆเข้ามา ยอดน้ำแข็งเก่าละลาย เราก็จะเห็นยอดน้ำแข็งใหม่ๆโผล่ขึ้นมา ส่วนฐานน้ำแข็งมันก็ยังคงอยู่ต่อไปเพียงแต่รอเวลาก่อเป็นยอดน้ำแข็งก้อนใหม่ให้เราเห็นเช่นเคย
ถึงเวลานั้นก็จะมี ฮีโร่ มาปรากฎตัว แล้วก็จากไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทุกทีแหละครับ...
......
Blowin in The Wind - Bob Dylan......
.
......กรณีน้องแก้ม และเหยื่อสาวป.โท เหยื่อข่มขืนบนรถไฟ...ปัญหาของปลายยอดน้ำแข็ง......
สองวันที่ผ่านมาปฏิเสธไม่ได้เลยว่าข่าวเรื่องน้องแก้มเป็นประเด็นที่ร้อนที่สุด...โดยเฉพาะประเด็นเรื่องควรเพิ่มโทษการข่มขืนให้ถึงประหารชีวิตเลยหรือไม่
แล้วจู่ๆก็มีประเด็นใหม่เข้ามาอีก..เป็นประเด็นที่มีการข่มขืนกันบนรถไฟ เมื่อ 13 ปีที่แล้ว ซึ่งไม่แน่ว่าป่านนี้นักโทษที่ว่าอาจจะพ้นโทษจากการจองจำมาแล้ว แต่เธอก็ยังมิได้รับเงินเยียวยาจากการรถไฟแต่อย่างใด เพราะอยู่ในขั้นขอทุเลาคดีในชั้นฎีกา...ตามที่ผมโพสต์เอาไว้เมื่อเช้าวันนี้
...จดหมายทวงความเป็นธรรม จากเหยื่อข่มขืนบนรถไฟเมื่อ 13 ปีก่อน..จี้เพิ่มโทษ-เลิกเตะถ่วงค่าเยียวยา...
http://pantip.com/topic/32300453
โปรดสังเกตุว่า คดีทั้ง 2 ล้วนเป็นคดีที่เกิดขึ้นในระหว่างการให้บริการ ดูแลของรัฐวิสาหกิจ อย่างการรถไฟฯทั้งสิ้น..
ล่าสุด คุณประภัสร์ จงสงวน ผู้ว่าการรถไฟฯก็ออกมาชี้แจงปผ่านรายการคุณสรยุทธ ..โดยผมขอจับประเด็นหลักๆสักสาม สี่ประเด็นที่ต่อเนื่องเกี่ยวข้องกับโพสต์ของผม เมื่อเช้านี้เพื่อนำมาถกเถียงกันต่อดังนี้ครับ
1 ) ปัญหาเรื่องการเยียวยาชดเชยให้กับผู้เสียหาย
คุณประภัสร์ ตอบว่าไม่ทราบมาก่อนเพราะเรื่องนี้เกิดมานานแล้ว แต่ได้สอบถามไปยังนิติกรว่า ค่าชดเชยเยียวยาเท่าไหร่ สู้ไปทำไม ทางคดีมีทางชนะหรือไม่ เป็นนโยบายของใคร ก็ได้คำตอบว่า
1.1 ค่าชดเชยเยียวยา มาจนถึงขั้นปัจจุบัน รวมดอกเบี้ยแล้วประมาณ 5.8 ล้านบาท
1.2 คดีก็ไม่มีทางชนะ ส่วนที่ต้องยื้อ..เพราะเป็นนโยบาย และเป็นคำสั่งของผู้บริหาร..?
1.3 คุณประภัสร์สั่งให้ถอนฎีกา และจะนำเรื่องเสนอบอร์ดการรถไฟ เพื่อชดเชยเยียวยากรณีนี้โดยด่วน..!
2 ) ปัญหาเรื่องกระบวนการคัดเลือกผู้เข้าทำงานกับการถไฟฯ
เป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อเมื่อสาวลึกลงไปก็พบว่า
2.1 ผู้ต้องหาที่ว่ามีประวัติพัวพัน ทั้งกับการค้าทั้งเสพยาเสพติดมาก่อน มีบันทึกประวัติในแฟ้มตำรวจแต่ ผ.อ.ที่รับเข้าทำงานกลับบอกว่ายังตรวจสอบไม่เสร็จ ยังไม่ทราบผล แต่รับเข้าทำงานแล้ว...??????
2.2 คุณประภัสร์ ยอมรับว่าได้สอบสวนลึกลงไปแล้วก็พบว่า ผู้ต้องหารายนี้ฯ ใช้เส้นสายของผู้บริหารระดับล่างฝากเข้ามาทำงานจริงๆ..!!!!
3 ) ปัญหาเรื่องการดื่มสุรา ของมึนเมาในระหว่างปฏิบัติหน้าที่
3.1 มีจริง..ทำจริง ฝ่าฝืนจริง..แค่ว่ากล่าวตักเตือน..?
4 ) ปัญหาเรื่องความปลอดภัยในชีวิต และทรัพย์สินของผู้โดยสาร
4.1 จะให้พนักงานที่ปฏิบัติหน้าที่ของตนเองเสร็จแล้วมารวมกันที่ โบกี้รวมเฉพาะของพนักงาน..หากผู้โดยสารมีปัญหาใดๆก็ให้กดออดเรียก
ข้อสังเกตุ :
- ประเด็นปัญหาเหล่านี้ ถ้าไม่มีเรื่องน้องแก้มเป็นข่าวคึกโครม เราก็คงไม่ทราบว่าจนป่านนี้ 13 ปีแล้วยังมีผู้เสียหายอีกรายหนึ่งที่ยังเจ็บปวด ยังถูกซ้ำเติม ด้วยการยื้อเวลาการชดเชยเยียวยาซะอีก..ใช่หรือไม่...?
- กระบวนการชดเชย เยียวยาผู้เสียหายสามารถจบในชั้นศาลชั้นต้น หรืออย่างช้าสุดไม่เกินชั้นอุทธรณ์ได้หรือไม่..?
- กระบวนการชดเชยดังกล่าวฯ ควรเป็นแนวนโยบาย ใช้กับทุกหน่วยงานของรัฐ ได้หรือไม่..?
- เราควรมีกระบวนการเข้มงวดต่อการคัดเลือกบุคคลเข้าทำงานในหน่วยงานรัฐวิสาหกิจให้เข้มข้น รัดกุมได้อย่างไร..?
- เราจะมีวิธีกำจัดกระบวนการใช้เส้นสาย ซ็กแซ็กรับคนเข้าทำงานดังกล่าวได้อย่างไร..สามารถทำให้เป็นวาระแห่งชาติได้หรือไม่..?
- ความปลอดภัยในชีวิต และทรัพย์สินของ ปชช.เป็นเรื่องสำคัญ ไม่ว่าเรื่องดังกล่าว รถไฟตกราง รถไฟชนกัน ห้องน้ำสกปรก ที่อุดมไปด้วยเชื้อโรค ฯลฯ แล้วเราจะมั่นใจได้อย่างไรว่ามาตรการต่างๆที่กำหนดขึ้นมาไม่ใช่ การแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าเท่านั้น..?
กล่าวโดยสรุป
ผมมีความเห็นว่าปัญหา และ ข้อที่ผมยกตัวอย่างมานั้นเปรียบเสมือนเป็นเพียงปัญหาของปลายยอดน้ำแข็งที่เรามองเห็นเท่าที่เป็นส่วน พ้นน้ำเท่านั้น ส่วนที่ฐานของน้ำแข็งนั้นมันใหญ่มหึมานัก..ยากที่จะมองเห็น และกำจัดได้ในเร็ววัน
การรถไฟฯ ไม่เว้นแม้แต่รัฐวิสาหกิจอื่นๆก็คงมีปัญหาเช่นเดียวกันก็คือ ปัญหาเรื่องของ คน อำนาจ และการเมือง
ตราบใดที่ รัฐ ไทย ยังไม่สามารถกำจัด หรือจำกัดปัญหาทั้ง 3 สิ่งนี้ได้
ปัญหาเรื่อง น้องแก้ม หรือ เหยื่อสาวปริญญาโท ..ก็ยังจะเกิดขึ้นเป็นกงกำกงเกวียนต่อไปไม่รู้จบ...
เพราะสังคมไทยชอบที่จะ รับรู้ เท่าที่รู้ เท่าที่เห็น เท่าที่ สัมผัสได้เท่านั้น..
ไม่ตรงไปตรงมาเหมือนตะวันตก ไม่เจ้าระเบียบเหมือนญี่ปุ่น แต่ลึกลับ สลับซับซ้อนเหมือนใครคนหนึ่งเคยว่าไว้
เบื้องลึกเบื้องหลังกลับไม่สนใจ ไม่อยากรู้ ไม่อยากเห็น ไม่อยากให้ปัญหาของใครมาเป็นภาระกับตนเอง..
เชื่อเถอะครับ เมื่อมีเรื่องร้อนๆใหม่ๆเข้ามา ยอดน้ำแข็งเก่าละลาย เราก็จะเห็นยอดน้ำแข็งใหม่ๆโผล่ขึ้นมา ส่วนฐานน้ำแข็งมันก็ยังคงอยู่ต่อไปเพียงแต่รอเวลาก่อเป็นยอดน้ำแข็งก้อนใหม่ให้เราเห็นเช่นเคย
ถึงเวลานั้นก็จะมี ฮีโร่ มาปรากฎตัว แล้วก็จากไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทุกทีแหละครับ...
......Blowin in The Wind - Bob Dylan......
.