แนะนำตัวก่อนผมเป็นเกย์รับ แต่ภายนอกอาจจดูเหมือนเกย์รุก ย้อนไปเมื่อปีที่แล้ว เมื่อต้นปี ผมได้คุยกับเกย์คนนึง เรารุ้จักกันทางapp แล้วเราก้อตกลงเจอกัน เพราะเค้าทำงานใกล้ๆๆที่พักเรา เราก้อเจอกัน ปกติทุกวัน ทานข้าว แล้วต่างคนต่างกลับบ้าน ต่างคนต่างคลิกกัน ซึ่งเค้าก้อบอกผมเสมอว่าว่ามีแฟนเเล้ว แต่กำลังจะเลิก แต่น้องเค้าไม่เลิก เนื่องจากผมไม่มีเคยมีแฟนมาก่อนด้วยครับ เราก้อเลยทุ่มเทมาก ไว้ใจ จนวันนึงผมเราตัดสินใจ ไปดุหนัง แล้วเริ่มตกลงเป็นเเฟนกัน แล้ววันนึงผมก้อไป ห้องเค้าหลังจากดูหนังเสร็จ เราก้อไปรีดผ้าให้เค้า ที่ห้อง ก็ไม่มีอะไรผิดปกติ จนรีดเสร็จเค้าก้อมาส่งผม เดินมาอยุ่ดีๆๆ จะถึงป้ายรถเมล์ ก้อเดินมาหาแฟนผม แล้วก้อหันหน้ามาถามผมว่า เป็นอะไรกัน ท่ามกลางผู้คนมากมายที่ป้ายรถเมล์ ผมอายมากกกกก แล้วก้องง ช๊อคไป5วิ แล้วก้อไม่ตอบอะไร จนแท็กซี่มา ผมก้อรีบเดินไป แบบหน้าชาๆๆ (เล่าไปก้อเหมือนละครเนาะ แต่เจอกับตัวเอง ไปไม่เป็นเลยทีเดียว) หลังจากนั้นผมก้อตั้งใจว่า ผมกับเค้าจะเลิกคุยกัน เพราะผมไม่ชอบคนโกหก แล้ววันรุ่งขึ้น เค้าก้อมาหาผมที่ห้อง เพื่อมาคืนดี เราคุยกันจนเข้าใจ ก้อคิดว่าถ้ามีครั้งที่2 ก้อคงเลิก จนอีกหนึ่งครั้ง ผมกับเค้ามาทานข้าวที่ห้างเเห่งหนึ่ง ทานเสร็จ ก้อไม่รุ้จะไปไหน ก้อเลยมานั่งเล่นที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง นั่งไปสักพัก อยุ่ดีๆผมก้อเหลือบตาไปเห็นแฟนเก่าเค้ากำลังเดินมา ซึ่งแฟนผมพูดกับผมว่า "คุณหลบไปก่อน" ผมตกใจ ผมงงมากกก พอผมได้สติ ผมบอกว่า ผมไม่ไปอ่ะ ผมจะอยุ่ตรงนี้ มีอะไรคุยกันให้รุ้เรื่องไปเลย แล้วสักพักน้องคนนั้นก้อมา เรา3คน คุยกันทั้งน้ำตา ผมหลีกทางให้ ผมเสียใจมาก กลับไปห้องแบบโลกนี้มืดมน มากมาย แต่หลังจากนั้น เค้าก้อโทรหาผม ประมาณ100 กว่าสาย ผมไม่รับ เค้าโทรหาพี่ชายผม เพราะผมอยุ่กับพี่ชาย เค้าบอกกับพี่ชายผมว่า เค้าเข้าไปเคลียร์กับที่บ้านน้องคนนั้นแล้ว เราจบกันแล้ว ผมอยากคบน้องพี่จริงๆจังๆ หลังจากนั้น เค้าก้อมาหาผมที่ห้อง มาคุยกับผม กับพี่ชาย หลังจากนั้นเราก้อคบกัน แล้วอยู่ด้วยกัน แต่!!!!!!!!!มันไม่จบแค่นั้น ผมเริ่มย้ายไปอยุ่คอนโดเดียวกันกับเค้า ก้อไม่ได้มีปัญหาอะไรมากมาย อยุ่กันสองคน ทำงานเช้า เย็นกลับมาทำกับข้าวทานกัน เดินเล่น ช๊อปปิ้ง ตามประสา โคตรมีความสุข หลังจากนั้น ประมาณเดือนนี้ ผมต้องกลับมาทำงานพิเศษที่ต่างจังหวัด ทุกเสาร์และอาทิตย์ ซึ่งบางทีวันอาทิตย์ ไม่มีงานผมก้อรีบกลับมาเพื่อดูหนัง ทานข้าวกัน เพราะเค้าเป็นคนชอบดูหนัง มากกก ผมเหนื่อยน่ะ แต่มีความสุขมากๆๆๆ
แต่เค้าก้อเริ่มเหมือนไม่แฮปปี้เท่าไหร่ เพราะเค้าต้องการอยุ่กับเราตลอดเวลา แต่ผมก้ออธิบายว่า ผมต้องไปทำงาน อยากมีเงินเยอะๆๆ ซึ่งงานที่ทำแค่ 2-3 เดือนเอง เด่วก้อเสร็จแล้ว จนกระทั้ง อาทิตย์สุดท้ายของการไปทำงาน ในวันธรรมดา ผมก้อนั่งทำงานอยู่ โทรศัพท์ผมแบตหมด พี่ชายผมโทรหาผมไม่ติด พี่ชายก้อเลยโทรหาเค้า เค้าก้อหยิบมาให้ผม พอผมคุยเสร็จ โทรศัพท์เค้าก้อมีหน้าเเชตของเฟรชบุค วึ่งเค้ากำลังคุยกับใครไม่รุ้ ผมก้อเเซวเค้าว่า "แหนะ!!! คุยกับใครอ่าส์ อย่าให้รุ้น่ะ โดน!!!
สิ้นเสียงคำว่า โดน เค้าก้อด่าผม ว่า "ไปเลยไป น่ารำคาน ออกไปจากห้องเลยไป พุดมาก " ผมแบบอึ้งไปเลย งง ผมก้อถามว่าทำไมพุดจาแบบนี้อ่ะ เราแค่เเซวเล่นน่ะ เค้าก้อตอบกลับมาว่า "ออกไป หยุดพูด " ผมน้ำตาไหลเลยน่ะครับ ผมโมโหมาก ทำอะไรไม่ถุก แบตก้อหมด ลงมาชั้นล่างเพื่อมาโทรศัพท์หาพี่ชายให้มารับ พี่ชายมารับ พี่ชายถามว่า เกิดอะๆไรขึ้น เค้าไม่ตอบอะไรทั้งสิ้น นิ่ง เงียบ จนผมเก็บเสื้อผ้าเสร็จ ผมเดินออกไป เค้าบอกกับผมว่า 'เอากุญแจทิ้งไว้ด้วย" ผมขว้างกุญแจแบบไม่คิดชีวิตเลย แล้วเดินออกไป แบบเอางานที่ค้างไปทำด้วย รุ่งขึ้นอีกวันผมต้องกลับต่างจังหวัด 4 วันรวมเสาร์อาทิตย์ ผมทำแต่งานโดยลืมเรื่องนี้ไปเลย หลังจากเสร็จงาน ผมก้อใช้ชีวิตปกติ แต่เศร้า ไม่สนุกเหมือนที่เป็น เงียบครึ้ม เหมือนชีวิตขาดอะไรไปเยอะมาก ผ่านมาสัก2เดือน ทนไม่ไหว เลยอยากลองโทรไปหาเค้าดู ตัดใจโทรไปหา ผม ฮัลโหล เค้ารับแล้วพูดว่า "ใครอ่ะครับ จะคุยสายกับใครครับ " ผมอึ้งหงายเงิบ ไปสักพัก เค้าก้อยื่นโทรศัพท์ให้อีกคนนึง เป็นเสียงผุ้ชาย ก้อรับแล้วก้อฮัลโหล ฮัลโหล จนเค้ามาพูดอีกรอบแล้วก้อ พูดชื่อผมออกมาว่าใช่ไหม ผมก้อตอบว่าใช่ เป็นไงบ้างสบายดี ไหม เค้าก้อบอกสบายดี เราก้อถามว่า อยุ่ไหนอ่ะ เค้าตอบว่า อ่อ ออกมาทานข้าวกับแฟนอ่ะ ผมไปไม่เป็นเลยทีเดียว รีบวางสาย แล้วก้อเดินไปเล่นฟิตเนต แบบตาแดงๆๆ หลังจากวันนั้นผมก้อเสียใจไม่น้อย เค้าวส่งรุปแฟนเค้ามาให้ดู ซึ่งที่ผมโกรธที่สุดคือรูปที่ส่งมา คือ เค้าใส่ชุดเหมือนกัน ซึ่งตอนที่เคยคบกัน เราเคยบอกว่า อยากใส่ชุดเหมือนกัน อ่ะ เค้าไม่เอาอ่ะ ไร้สาระ ผมแบบ @##$%&&&*9 แล้วก้อยังมีอีกมากมาย บลาบลา ผมก้อเริ่มออกห่างมา ตั้งใจทำงานมากขึ้น ไม่อยู่คนเดียว เข้าฟิตเนต ทำตัวไม่ให้ว่าง ให้มากที่สุด ก้อเริ่มทำใจได้ แต่ก้อไม่มีใครใหม่เลย มีคนเข้ามาแต่ผมก้อขออยุ่คนเดียว จนวันนึ่ง ซึ่งเราก้อไม่เคยเจอกันนานมาก แต่เราก้อยังคงเดินทางเส้นเดียวกันอยู่ตลอด จนล่าสุด ผม เค้า และเเฟนเค้า มาเจอกันบังเอิญมาก ในBTS ซึ่งคนแน่นมาก ในตอนเช้า ซึ่งผมก้อไม่เคยเจอแฟนเค้าตัวเป็นๆเจอแต่ในรูป จนวันนั้น เราทั้ง3คน เจอกันในBTS พร้อมกัน ยืนเรียงกัน ความรุ้สึกผมแบบ เอ่อออออออ งงง ๆๆ เบลอๆๆ แปลกๆๆ แต่เราก้อไม่ได้ทักกันน่ะครับ ต่างคนต่างลงสถานีของตัวเอง แแล้วก้อมาทานข้าวร้านเดียวกันอีกครั้งหลังจากเจอกันได้สัก2-3 วัน โลกกลมมาก มันก้เป็นเรื่องแปลกอีกเรื่อง ที่เข้ามาในชีวิตผม
ผมก้อมองในแง่บวก ไม่คิดอะไรแล้ว อยุ่กับตัวเอง อยู่กับครอบครัว มีความสุขมากๆๆ อาจจะเหงาบ้างในบ้างครั้ง แต่ก้อคิดว่าถ้ามีแล้วเป็นแบบเดิม ผมขออยุ่คนเดียวดีกว่าแต่ก้อไม่ได้ปิดอะไร เพศที่สามบางคนอาจะโชคดีที่เจอรักแท้ อยุ่กันจนแก่เฒ่า บางคนอาจจะเจอที่ไม่ดี แต่ผมบอกอย่างหนึ่งน่ะครับ มีแล้ว ดูแลกันให้ดีๆๆเวลาทุกวินาทีมีค่า เราทุกคนมีเจอกันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ อาจจะยาวไปนิดน่ะครับ ^^^
บทเรียนของความรัก(เพศเดียวกัน)
แต่เค้าก้อเริ่มเหมือนไม่แฮปปี้เท่าไหร่ เพราะเค้าต้องการอยุ่กับเราตลอดเวลา แต่ผมก้ออธิบายว่า ผมต้องไปทำงาน อยากมีเงินเยอะๆๆ ซึ่งงานที่ทำแค่ 2-3 เดือนเอง เด่วก้อเสร็จแล้ว จนกระทั้ง อาทิตย์สุดท้ายของการไปทำงาน ในวันธรรมดา ผมก้อนั่งทำงานอยู่ โทรศัพท์ผมแบตหมด พี่ชายผมโทรหาผมไม่ติด พี่ชายก้อเลยโทรหาเค้า เค้าก้อหยิบมาให้ผม พอผมคุยเสร็จ โทรศัพท์เค้าก้อมีหน้าเเชตของเฟรชบุค วึ่งเค้ากำลังคุยกับใครไม่รุ้ ผมก้อเเซวเค้าว่า "แหนะ!!! คุยกับใครอ่าส์ อย่าให้รุ้น่ะ โดน!!!
สิ้นเสียงคำว่า โดน เค้าก้อด่าผม ว่า "ไปเลยไป น่ารำคาน ออกไปจากห้องเลยไป พุดมาก " ผมแบบอึ้งไปเลย งง ผมก้อถามว่าทำไมพุดจาแบบนี้อ่ะ เราแค่เเซวเล่นน่ะ เค้าก้อตอบกลับมาว่า "ออกไป หยุดพูด " ผมน้ำตาไหลเลยน่ะครับ ผมโมโหมาก ทำอะไรไม่ถุก แบตก้อหมด ลงมาชั้นล่างเพื่อมาโทรศัพท์หาพี่ชายให้มารับ พี่ชายมารับ พี่ชายถามว่า เกิดอะๆไรขึ้น เค้าไม่ตอบอะไรทั้งสิ้น นิ่ง เงียบ จนผมเก็บเสื้อผ้าเสร็จ ผมเดินออกไป เค้าบอกกับผมว่า 'เอากุญแจทิ้งไว้ด้วย" ผมขว้างกุญแจแบบไม่คิดชีวิตเลย แล้วเดินออกไป แบบเอางานที่ค้างไปทำด้วย รุ่งขึ้นอีกวันผมต้องกลับต่างจังหวัด 4 วันรวมเสาร์อาทิตย์ ผมทำแต่งานโดยลืมเรื่องนี้ไปเลย หลังจากเสร็จงาน ผมก้อใช้ชีวิตปกติ แต่เศร้า ไม่สนุกเหมือนที่เป็น เงียบครึ้ม เหมือนชีวิตขาดอะไรไปเยอะมาก ผ่านมาสัก2เดือน ทนไม่ไหว เลยอยากลองโทรไปหาเค้าดู ตัดใจโทรไปหา ผม ฮัลโหล เค้ารับแล้วพูดว่า "ใครอ่ะครับ จะคุยสายกับใครครับ " ผมอึ้งหงายเงิบ ไปสักพัก เค้าก้อยื่นโทรศัพท์ให้อีกคนนึง เป็นเสียงผุ้ชาย ก้อรับแล้วก้อฮัลโหล ฮัลโหล จนเค้ามาพูดอีกรอบแล้วก้อ พูดชื่อผมออกมาว่าใช่ไหม ผมก้อตอบว่าใช่ เป็นไงบ้างสบายดี ไหม เค้าก้อบอกสบายดี เราก้อถามว่า อยุ่ไหนอ่ะ เค้าตอบว่า อ่อ ออกมาทานข้าวกับแฟนอ่ะ ผมไปไม่เป็นเลยทีเดียว รีบวางสาย แล้วก้อเดินไปเล่นฟิตเนต แบบตาแดงๆๆ หลังจากวันนั้นผมก้อเสียใจไม่น้อย เค้าวส่งรุปแฟนเค้ามาให้ดู ซึ่งที่ผมโกรธที่สุดคือรูปที่ส่งมา คือ เค้าใส่ชุดเหมือนกัน ซึ่งตอนที่เคยคบกัน เราเคยบอกว่า อยากใส่ชุดเหมือนกัน อ่ะ เค้าไม่เอาอ่ะ ไร้สาระ ผมแบบ @##$%&&&*9 แล้วก้อยังมีอีกมากมาย บลาบลา ผมก้อเริ่มออกห่างมา ตั้งใจทำงานมากขึ้น ไม่อยู่คนเดียว เข้าฟิตเนต ทำตัวไม่ให้ว่าง ให้มากที่สุด ก้อเริ่มทำใจได้ แต่ก้อไม่มีใครใหม่เลย มีคนเข้ามาแต่ผมก้อขออยุ่คนเดียว จนวันนึ่ง ซึ่งเราก้อไม่เคยเจอกันนานมาก แต่เราก้อยังคงเดินทางเส้นเดียวกันอยู่ตลอด จนล่าสุด ผม เค้า และเเฟนเค้า มาเจอกันบังเอิญมาก ในBTS ซึ่งคนแน่นมาก ในตอนเช้า ซึ่งผมก้อไม่เคยเจอแฟนเค้าตัวเป็นๆเจอแต่ในรูป จนวันนั้น เราทั้ง3คน เจอกันในBTS พร้อมกัน ยืนเรียงกัน ความรุ้สึกผมแบบ เอ่อออออออ งงง ๆๆ เบลอๆๆ แปลกๆๆ แต่เราก้อไม่ได้ทักกันน่ะครับ ต่างคนต่างลงสถานีของตัวเอง แแล้วก้อมาทานข้าวร้านเดียวกันอีกครั้งหลังจากเจอกันได้สัก2-3 วัน โลกกลมมาก มันก้เป็นเรื่องแปลกอีกเรื่อง ที่เข้ามาในชีวิตผม
ผมก้อมองในแง่บวก ไม่คิดอะไรแล้ว อยุ่กับตัวเอง อยู่กับครอบครัว มีความสุขมากๆๆ อาจจะเหงาบ้างในบ้างครั้ง แต่ก้อคิดว่าถ้ามีแล้วเป็นแบบเดิม ผมขออยุ่คนเดียวดีกว่าแต่ก้อไม่ได้ปิดอะไร เพศที่สามบางคนอาจะโชคดีที่เจอรักแท้ อยุ่กันจนแก่เฒ่า บางคนอาจจะเจอที่ไม่ดี แต่ผมบอกอย่างหนึ่งน่ะครับ มีแล้ว ดูแลกันให้ดีๆๆเวลาทุกวินาทีมีค่า เราทุกคนมีเจอกันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ อาจจะยาวไปนิดน่ะครับ ^^^