การกระทำสำคัญกว่าคำพูด

ตั้งใจว่าจะตั้งกระทู้ในตอนเช้า  แต่กว่าจะว่างได้รอถึงบ่าย
เมื่อตอนเช้าผมขับรถมอเตอร์ไซด์มาทำงานตามปกติ ซึ่งอยู่นอกเมือง ผ่านหน้าโรงเรียนหลายๆโรงเรียนทั้งระดับประถม มัธยม  เห็นผู้ปกครองนักเรียนมาส่งบุตรหลานกันสิ่งที่ผิดปกติแต่ดูเหมือนปกติคือ  หากเป็นมอเตอร์ไซด์จะขับย้อนศร  ฝ่าไฟแดง ไม่สวมหมวกกันน๊อค ทั้งที่มีเด็กนั่งอยู่บนรถด้วย หากเป็นรถยนต์ถ้ามีโอกาสจะฝ่าไฟแดงทันที  
ไม่ใช่ผมไม่เคยทำ  ไม่ใช่ที่บ้านไม่เคยทำ  แต่คิดถึงลูกผมซึ่งยังไม่ถึงขวบปี  หากลูกโตขึ้นต้องซ้อนท้ายหรือนั่งรถยนต์แล้วผมทำผิดกฎจราจรโดยตั้งใจ  ผมจะสอนให้ลูกเคารพกฎกติกาได้อย่างไร  หรือเด็กๆที่ผมเห็นมากับผู้ปกครองในทุกๆวัน  ทำผิดแบบเดิมทุกๆวัน เค้าจะมองเป็นเรื่องปกติใครๆเค้าก็ทำกันถ้ามีโอกาส  ผมว่าถึงเวลาแล้วนะครับที่ต้องทำให้ดูเป็นแบบอย่างที่ดี ดีกว่ามานั่งพูดสั่งสอนในสิ่งที่เราทำผิดอยู่เป็นประจำ  ขอบคุณที่อ่านครับ