คนกินแซนวิซชูสามนิ้ว กับ คนฆ่าข่มขืนเด็กบนรถไฟแล้วโยนศพทิ้งแบบไหนเป็นภัยต่อชาติ สังคม มากกว่ากัน

เห็นเรื่องน้องแก้ม นี้แล้วเจ็บปวด รันทดใจมาก ขอแสดงความเสียใจกับวิญญาณของน้องและครอบครัวด้วย ที่น่ารันทดอีกจุดคือกระบวนการกฎหมายไม่เป็นที่ยำเกรงของอาชญากร มันเฉยมาก ไม่กลัว ไม่ตะหนก คงคิดว่าติดคุกไม่กี่ปีก็ออกมาแล้ว  รวมถึงเคสอื่นๆ อีก ไม่ว่ารายสาวปริญญาโท หรือ น้องยิ้มที่โลตัส บางกะปิ และที่ยังนึกไม่ออก จำไม่ได้อีกเยอะ

ไม่ว่ายุคไหน ชาวบ้านชาวช่องจะตายกันยังไง คนมีอำนาจปกครองบ้านเมือง เค้าใส่ใจ เห็นใจ ห่วงใย ชาวบ้านธรรมดา เดินดินกินข้าวแกงกันแค่ไหน ชาวบ้านที่เดินทางไปไหนก็ไม่มีขบวนเปิดทางนำ ผู้คุ้มกันติดอาวุธที่ฝึกฝนมาเป็นอย่างดีอีกฝูงใหญ่ อำนาจบารมีทีสั่ง จนท ได้ทุกท้องที่ ทั้งๆที่มันเป็นหน้าที่ตามกฎหมายที่ต้องเอาใจใส่ดูแลประชาชน แต่บ้านเราอำนาจบารมีที่มีส่วนใหญ่เอาไว้ทำหน้าที่ตามรัฟฐธรรมนูญ หรือ เบียดบังอำนาจเพื่อประโยชน์ตนเองและพวกพ้องกันแน่

ที่ผมเสียใจอีกเรื่องคือ ปฏิกิริยา ของ คสช ต่อ เรื่อง คดีของน้องแก้ม ท่านแค่ออกแถลงการณ์ได้จัดการตามกฏหมายแค่นั้นหรือครับ เวลาท่านยึดอำนาจอ้างเพื่อประชาชน แล้วกรณีนี้ทำเพื่อประชาชนแค่ออกแถลงการณ์แค่นี้เองหรือ ทีคนกินแซนวิส ชูสามนิ้ว ระดมเจ้าหน้าที่ไปเยอะแยะ มันเป็นภัยร้ายแรงยิ่งกว่าการฆ่าข่มขานเด็กบนรถไฟแล้วโยนศพทิ้ง

หรือครับ?