***สวัสดีครับเพื่อนๆชาวพันทิปที่เคารพรักทุกท่าน***
ที่ตั้งกระทู้นี้ไม่มีอะไรมากมายครับกล่าวคืออีกไม่กี่ปี่ข้างหน้านี้อายุผมก็จะขยับใกล้เลขสามเข้าไปทุกทีแล้ว แต่ชะตาชีวิตกลับพลิกผันให้เจอเรื่องตลกร้ายคือตนเองพึ่งจะมาได้สติสตังเอาหลังจากคุณแม่เสียไปเมื่อช่วงต้นปีว่า ไอ้เจ้างานที่ทำงกๆเงิ่นๆอยู่ในปัจจุบันมาหลายปีดีดักนี้มันไม่ใช่สิ่งที่ตนเองรักและถนัดเลยครับ และผมเองก็คงจะทนอยู่กับมันไปตลอดชีวิตที่เหลือของตัวเองไม่ได้แน่ๆ
ดังนั้นหลังจากคุณแม่เสียไปผมจึงตัดสินใจปฏิวัติตัวเองเสียใหม่ตั้งแต่หัวจรดเท้าในทุกๆเรื่อง รวมถึงตัดสินใจกลับไปเรียนต่ออีกครั้งหนึ่งแต่ปัญหาแรกที่เจอคือจะทำอย่างไรในเมื่อร้างราชีวิตการเรียนมานานมากแล้ว จะไปสอบเข้ามหาวิทยาลัยปิดก็ตามระบบสมับนี้ไม่ทัน(ยุคผมยังใช้ระบบเอ็นทรานซ์อยู่)เลยตัดสินใจไปลงเรียนที่รามฯซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยเดียวกับที่คุณแม่ของผมจบมา
ที่ตัดสินใจเลือกที่นี่ทั้งที่มีคนค่อนแคะตั้งแต่แรกๆเพราะคิดไว้ว่าถ้าไปเรียนมหาลัยปิดในบางหลักสูตรที่มีค่าใช้จ่ายสูงนั้นผมอาจจะพอทำได้แต่มันจะต้องเอาเวลางานมาแลก แต่เรียนที่รามฯอย่างน้อยผมก็ยังสามารถเรียนไปด้วยและทำงานเก็บเงินเพื่อเอาไปใช้ทำตามความฝันของตนเองไปได้พร้อมๆกัน โดยที่ทำให้ผมตัดสินใจนั้นมีอยู่อย่างเดียวคือคำสัญญาที่ผมให้ไว้กับยแม่ก่อนท่านจะสิ้นใจว่าผมจะต้องประสบความสำเร็จให้ได้เท่านั้นเอง
ป.ล. ตอนนี้ที่หนักใจอยู่อย่างหนึ่งคือวิชา "แคลคูลัส" ครับ(MA113)เพราะห่างเหินจากการทำโจทย์คำนวณมานานหลายปีแล้วคาดว่าคงต้องเคาะสนิมกันครั้งใหญ่เลย ไม่รู้ว่าเพื่อนๆพอจะมีแนวทางในการเรียนวิชาสายนี้บ้างไหมครับ
(May the Spoil be with you)
ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน
***ผมคิดผิดไหมครับ?*** อายุใกล้จะเลขสามแล้วแต่ตัดสินใจกลับไปเรียนมหาลัยใหม่อีกครั้งหนึ่ง!
ที่ตั้งกระทู้นี้ไม่มีอะไรมากมายครับกล่าวคืออีกไม่กี่ปี่ข้างหน้านี้อายุผมก็จะขยับใกล้เลขสามเข้าไปทุกทีแล้ว แต่ชะตาชีวิตกลับพลิกผันให้เจอเรื่องตลกร้ายคือตนเองพึ่งจะมาได้สติสตังเอาหลังจากคุณแม่เสียไปเมื่อช่วงต้นปีว่า ไอ้เจ้างานที่ทำงกๆเงิ่นๆอยู่ในปัจจุบันมาหลายปีดีดักนี้มันไม่ใช่สิ่งที่ตนเองรักและถนัดเลยครับ และผมเองก็คงจะทนอยู่กับมันไปตลอดชีวิตที่เหลือของตัวเองไม่ได้แน่ๆ
ดังนั้นหลังจากคุณแม่เสียไปผมจึงตัดสินใจปฏิวัติตัวเองเสียใหม่ตั้งแต่หัวจรดเท้าในทุกๆเรื่อง รวมถึงตัดสินใจกลับไปเรียนต่ออีกครั้งหนึ่งแต่ปัญหาแรกที่เจอคือจะทำอย่างไรในเมื่อร้างราชีวิตการเรียนมานานมากแล้ว จะไปสอบเข้ามหาวิทยาลัยปิดก็ตามระบบสมับนี้ไม่ทัน(ยุคผมยังใช้ระบบเอ็นทรานซ์อยู่)เลยตัดสินใจไปลงเรียนที่รามฯซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยเดียวกับที่คุณแม่ของผมจบมา
ที่ตัดสินใจเลือกที่นี่ทั้งที่มีคนค่อนแคะตั้งแต่แรกๆเพราะคิดไว้ว่าถ้าไปเรียนมหาลัยปิดในบางหลักสูตรที่มีค่าใช้จ่ายสูงนั้นผมอาจจะพอทำได้แต่มันจะต้องเอาเวลางานมาแลก แต่เรียนที่รามฯอย่างน้อยผมก็ยังสามารถเรียนไปด้วยและทำงานเก็บเงินเพื่อเอาไปใช้ทำตามความฝันของตนเองไปได้พร้อมๆกัน โดยที่ทำให้ผมตัดสินใจนั้นมีอยู่อย่างเดียวคือคำสัญญาที่ผมให้ไว้กับยแม่ก่อนท่านจะสิ้นใจว่าผมจะต้องประสบความสำเร็จให้ได้เท่านั้นเอง
ป.ล. ตอนนี้ที่หนักใจอยู่อย่างหนึ่งคือวิชา "แคลคูลัส" ครับ(MA113)เพราะห่างเหินจากการทำโจทย์คำนวณมานานหลายปีแล้วคาดว่าคงต้องเคาะสนิมกันครั้งใหญ่เลย ไม่รู้ว่าเพื่อนๆพอจะมีแนวทางในการเรียนวิชาสายนี้บ้างไหมครับ
(May the Spoil be with you)
ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน