สวัสดีค่ะ^^ เราเพิ่งสมัครสมาชิกสดๆร้อนๆเป็นกระทู้แรกด้วย อยากจะมาเล่าประสบการณ์ของผู้ชายคนนึงที่เราโดนหลอกมานะค่ะ
ก่อนอื่นเลย!! ก่อนหน้าที่เราจะมาคบผู้ชาย เราเคยเป็นดี้มาก่อน เราก็ไม่รู้นะค่ะเพราะอะไรถึงเป็น หรือว่าเพราะเรามีเพื่อนสมัยเรียนมัธยมเป็นทอมกันซะส่วนมาก เราเลยรู้สึกชอบทอมขึ้นมา เพราะตอนเด็กๆเราเป็นคนขี้กลัวผู้ชายแปลกหน้ามากๆ เพราะแม่เคยเตือนไว้ตลอดอย่าไปคุยกับคนแปลกหน้าโดยเฉพาะผู้ชาย เราโตมาเราเลยไม่ค่อยจะอะไรกับผู้ชายเลยค่ะ แม้แต่จะคิดชอบก็ไม่มีในหัวในช่วงเวลานั้น.
ต่อมานะค่ะ เราก็คบทอมมาเรื่อยๆ มาถึงตอนม.6เราก็อกหักจากทอมคนนึงเป็นการอกหักครั้งแรกของการมีความรัก เราเลยเข็ด ก็เลยกลับกลายมาเป็นผู้หญิง เลิกค่ะเลิกเป็นดี้เลย!! เรารู้สึกว่าการเป็นดี้มันไม่ใช่ตัวตนเราอ่ะแบบมีแต่ความทุกข์ตลอดร้องไห้กับคนรักบ่อยมาก จนคิดได้ว่าเราเป็นผู้หญิงก็ควรมีความรักกับผู้ชายนะ(อันนี้คือความคิดเรานะ คนอื่นคิดไงไม่รู้).
พอเราเป็นผู้หญิง ช่วงนั้นม.6เทอม2เราก็ได้รู้จักผู้ชายคนนึงซึ่งคนนี้เป็นแฟนกับเราคนแรก (ผู้ชายที่เราคบนะคือผู้ชายในชีวิตคนแรกของเรา) หลังจากนั้นพอได้คบกันมาประมาน8เดือน เราก็ขึ้นปี1 ช่วงปี1เทอม1เราก็ได้ไปเข้าค่ายปลูกป่าของมหาลัย จนได้พบกับรุ่นพี่คนนึง รุ่นพี่คนนี้เป็นคนแบบเฟรนลี่มากๆ กวนนิดๆ เราก็แอบปลื้มอยู่ห่างๆ เพราะเรามีแฟนแล้ว พอหลังจากเข้าค่ายเสร็จก็เดินทางกลับกันก็ได้แลกเบอร์กัน เพราะรุ่นพี่เขาขอไว้(ในใจเราคิดเลยว่าเขาต้องจีบเราแน่ๆ5555) เราก็ไม่ลีลาเลยไม่เล่นตัวสักนิดเพราะเราก็แอบปลื้มรุ่นพี่อยู่ (จะหาว่าเราใจง่ายก็ได้นะ แต่คือเราก็ไม่ได้คิดอะไรแค่ปลื้มๆ) ก็แลกเบอร์กันเรียบร้อย ช่วงที่เราไปค่ายเราก็โทรคุยกับแฟนปกตินะ แต่พอหลังจากที่กลับจากค่ายเราก็ไม่ค่อยได้คุยกับแฟนเลย เพราะแฟนเราไม่ค่อยมีเวลาทำแต่การบ้าน เวลามาเจอยังไม่มี เราก็รู้สึกน้อยใจแบบอะไรว้ะแฟนกันไม่มีเวลาให้เลยหรอ?? แต่ช่วงเวลานั้นรุ่นพี่คนนั่นเขาก็โทมาหาคุยเล่นกับเรา(เหมือนแอบมีกิ๊กเลยเนอะเรา) แต่คือเราก็เป็นคนอัธยาศัยดีอ่ะใครมาคุยด้วยเราก็คุยได้หมดประมาณนั้น(หรือว่าแบบนี้เขาเรียกเจ้าชู้หรือป่าวว้ะ55). พอได้คุยกับรุ่นพี่คนนี้ก็รู้สึกดีรู้สึกชอบขึ้นมา เขาดูเหมือนเป็นผู้ใหญ่พูดจาดูมีเหตุผล และอีกอย่างเราก็ชอบคนโตกว่าด้วยแบบดูแลเราได้ประมาณนี้ (ก็แอบมีใจให้นิดๆ55)
พอเราคุยกับรุ่นพี่นานวันไป เรารู้สึกว่ามันใช่อ่ะ เห้ยมันใช่จิงๆต่างกับแฟนเรามาก เพราะทุกวันนี้เราคุยกับรุ่นพี่บ่อยกว่าแฟนเราอีก จนวันหนึ่งเราเลิกกับแฟนด้วยเหตุผลที่ว่า "
ไม่มีเวลาให้!!"และเราก็เทใจไปให้รุ่นพี่มากกว่าแฟนตัวเอง เรารู้เราผิดเต็มๆแฟนไม่ได้ทำไรผิดเลยแต่เราเลือกแบบนี้ไปแล้ว. จุดจบมันก็เป็นเราที่เราทำผิดไป
หลังจากที่เราเลิกกับแฟน สักพักนึงเราก็นัดเจอกับรุ่นพี่คนนี้ เจอกันบ่อยได้เพราะเรียนมหาลัยเดียวกันแต่คนละเขต รุ่นพี่เขาก็มารับไปกินข้าวมั่ง มารับไปนั่งเล่นที่เขตเขามั่ง เลิกเรียนก็ขี่รถไปส่งมั่ง ทำแบบนี้ใครจะไม่ชอบล้ะค่ะ ว่าป่ะ? ดูแลเอาใจซะขนาดนี้ จนวันนึงก็ได้คบกันเป็นแฟนกัน.
อ่ะลืมบอก! ก่อนที่จะคบ รุ่นพี่เคยบอกว่าไม่มีแฟนโดนแฟนทิ้งมาปีนึงแล้ว เราก็เชื่อ พอคบกันก็จะอยู่ด้วยกันบ่อยมากขึ้นเลิกเรียนก็มาหารุ่นพี่ที่เขตเขาทุกวัน เหมือนมันตัวติดกันไปแล้วอ่ะ แบบต้องเจอให้ได้ทุกวัน55 ไม่งั้นเราก็จะรู้สึกนอยๆ ก็รุ่นพี่เขาดีกับเราขนาดนี้พาไปกินข้าวพาไปนู้นไปนี่ตลอด จะไม่ให้รักได้ไงรักจนหลงเชื่อไปทุกอย่าง(ตรงกับเพลงนี้มากๆ ความรักมันทำให้ตาบอด55) จนกระทั่งวันที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น.
ยังไม่ถึงเดือนที่คบกัน ก็รู้สึกรุ่นพี่เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม จากคนที่โทรมาหาตลอดแต่ตอนนี้เราเป็นคนโทรหาตลอด จากมารับไปกินข้าวแต่ตอนนี้ไม่ว่างติดเรียน จากพาไปไหนต่อไหนแต่ตอนนี้ไม่ได้ไปสักที่ แต่มีอยู่อย่างนึงที่ยังทำอยู่ก็คือมารับไปส่งขึ้นรถกลับบ้าน แต่คือต้องรอเป็นชั่วโมง รอไปเหอะรอจนไม่มีเพื่อนอยู่ที่มหาลัยสักคน ต้องนั่งหงอยรออยู่คนเดียว เฮ้อ! แต่คือเราก็ยังไม่ได้คิดอะไรเพราะรักมากมั้งถึงไม่เป็นไรเราเข้าใจ(นางเอกก็มาจ้า55) สุดท้ายและแล้ววันนั้นก็มาถึง.
วันนั้นวันที่เรากำลังกินข้าวกับรุ่นพี่และก็พวกเพื่อนพี่เขา เราก็ไม่ค่อยคุยกับใครนอกจากรุ่นพี่ก็คือแฟนเราเท่านั้น ก็มีคุยนิดๆหน่อยๆเท่านั้น ถามมาตอบไป แล้วเราก็เป็นไรไม่รู้อยู่ๆวันนั้นดันไปหยิบโทรสับรุ่นพี่มากดเล่นเปิดดูนู้นนี่(เหมิอนจะเช็คว่าคุยกับใครหริอป่าว) จากความคิดในใจก็ไม่ใช่แค่ความคิดแล้ว แต่มันดันเป็นเรื่องจริง ดันไปเจอในข้อความที่ส่งออกหาเบอร์นึง (เราขอแทนผู้หญิงคนนั้นว่าเฟียนะ) ข้อความว่า"หายเร็วๆนะคับ กินยาด้วยเป็นห่วง รักเฟียนะคับ" อะไรนะรักนะด้วยหรอ แบบในใจเต้นรัวมากมือสั่นไปหมด แต่คืออยากรู้ไงว่าเป็นใคร ไม่รู้คิดไงแบบกระทันหันคืออยากรู้มากตอนนั้น. เป็นใคร?? เลยเอาโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมากดเบอร์ที่แฟนเราส่งไปหา แล้วก็เดินลุกออกมาจากโต๊ะกินข้าว ในใจก็คิดว่า"ถ้ากุโทรไปตอนนี้จะพูดยังไงดี?" แค่คิดเท่านั้นล้ะก็กดโทรออกเลย รอสายนานอยู่ นึกว่าจะไม่รับซะแล้ว พอรับเท่านั้นคำพูดเราที่ไม่รู้จะพูดยังไงก็หลุดออกมาจากปากได้กระทันหันว่า(ขอแทนชื่อแฟนเราว่าไอซ์นะ)
"เอิ่มม...นี่ใช่พี่เฟียแฟนพี่ไอซ์ป่ะค่ะ คือตอนนี้พี่ไอซ์เขาเมามากอ่ะ เขาบอกให้โทรหาพี่ ให้พี่โทรหาเขาหน่อยเขาจะคุยด้วยอ่ะค่ะ" (ไม่รู้คิดได้ไงแต่งเรื่องซะเก่งเลยกุ) ทางนั้นเขาก็บอกว่า"ได้ค่ะ" ไอ้เราก็อยากรู้ว่าใช่แฟนหรือป่าว? เราก็พูดย้ำอีกที นี่พี่ใช่แฟนพี่ไอซ์ป่ะค่ะ?" ทางนั้นก็ตอบมาว่า"ใช่ค่ะ" เท่านั้นแหละแบบใจหลุดหายรู้สึกตัวเองเบาขึ้นมากทันทีกะจิตกะใจไม่อยู่กับตัวเอง แต่คือเดี๋ยวไม่เนียนเลยบอกกลับว่า"อ่อค่ะ พี่ไปโทรหาพี่ไอซ์เลยนะ" ทางนั้นก็บอกว่า"ได้ๆ โอเค" แล้วเราก็ยืนอยู่ห่างๆแต่คือตามองไปที่แฟนว่าจะรับโทรศัพท์หรือป่าว? ปรากฏไม่รับจ้าทำเนียนด้วยไม่รับสาย แล้วทางนั้นก็โทรกลับมาหาเราว่า"โทรไปแล้ว ไอซ์ไม่เห็นรับสาย นี้อยู่ด้วยกันหรือป่าว" ไอ้เราก็อยากจะรู้ก็บอกไปว่า"อ่อ อยู่ค่ะ เดี๋ยวเอาโทรศัพท์ไปให้พี่ไอซ์คุยก็ได้ค่ะ รอสักครู่นะค่ะ" แล้วทางนั้นเขาก็ถามกลับแล้วนี้เป็นไรกับไอซ์หรอ? เราก็เนียนไปว่า"อ่อ เป็นรุ่นน้องอ่ะค่ะ" แล้วก็เดินเอาโทรศัพท์ยืนให้แฟนเราแล้วบอกว่า"อ่ะ มีคนจะคุยด้วย" มันก็ถามว่าใคร? เราก็บอกไม่รู้ๆไปคุยเองดิจะได้รู้ เท่านั้นแหละพอมันHello มันถึงกับต้องลุกจากโต๊ะไปคุยไกลๆ เราก็ชัดเลยตอนนั้นแบบน้ำตาคลอแล้วอ่ะ เพื่อนๆมันก็ถามเป็นไร เราก็พูดได้แค่คำเดียวว่า"พี่เขามีแฟนแล้วตามด้วยน้ำตาไหลพรากTT"
แบบไม่คิดมาก่อนว่าจะต้องโดนหลอก ตอนนั้นอยากจะกลับบ้านมากๆอยากรีบหนีไปไกลๆจากมัน แต่คือโทรศัพท์มันเอาไปคุยอยู่ แล้วซึ่งคุยนานมากสงสัยจะแถไปเรื่อย เราก็รอโทรศัพท์จนมันคุยเสร็จเดินมา เราก็ขอโทรศัพท์คืน แล้วเราก็บอกจะกลับแล้ว มันก็มาพูดกับเราว่า"ขอคุยไรด้วยหน่อยแปปนึง" เราก็บอกก็พูดมาดิ แต่มันบอกให้ไปคุยกัน2คนที่อื่นไม่ใช่ตรงนี้คนอื่นไม่เกี่ยวด้วย ตอนแรกเราก็จะไม่ไป แต่มันพูดว่า"ก็อยากจะบอกให้จบๆเรื่อง บอกทุกอย่างให้ฟัง จะได้ถ้ากลับไปแล้วไม่ต้องคิดเอาเองคนเดียว จะได้จบปัญหากันที่นี้" (คิดว่ากุจะจบง่ายๆหรอห่ะ?) ไอ้เราก็หลงเชื่อคำพูดมันอีกตามเคย ก็เดินตามมันไปคุย.
และแล้วมันก็คุยกับเราว่าเราจะเอายังไง? เราก็บอกว่าไม่เอาไรทั้งนั้น มีแฟนอยู่แล้วทำไมถึงทำแบบนี้พูดไปน้ำตาก็คลอเตรียมจะไหลตลอด TT รู้ไหมว่ามันเจ็บโดนพี่หลอกอ่ะ บลาๆ ไป แล้วมันก็แถอีกว่า"เอาความจริงนะคือพี่ทะเลาะกับเฟียบ่อยจนเลิกๆคบๆเพราะว่าเฟียมันไปคบกับผู้ชายอีกคนก็เลยเลิก พี่ก็โกรธว่าพี่ก็ไม่ได้ทำไรผิดทำไมทำกับพี่แบบนี้ แล้วตอนนี้เฟียมันทะเลาะกับผู้ชายคนนั้นเลยกลับมาหาพี่ ตอนนี้พี่ก็คบกับเราอยู่ จะให้พี่ทำยังไงบอกมา พี่ก็บอกมันไปแล้วว่า"พี่เลือกเรา" ดูมันแถดิ แถไปเรื่อยตอนแรกบอกเราว่าโดนทิ้งได้ปีนึง จิงๆมันอ่ะเป็นคนทิ้งเขา ไอ้เราก็ไม่เชื่อก็บอกไปว่า"ไม่ใช่แค่พูดอย่างเดียวเสียน้ำลายเปล่าๆ" มันก็บอกว่า"ได้เดี๋ยวโทรหาเลยตอนนี้เปิดลำโพงให้ฟังด้วยเลย" เราก็บอกเอาดิเชิญ!!!
พอมันโทรหามันก็พูดๆๆใส่พี่เฟียประมาณว่าพี่เฟียเป็นคนผิดที่ทำให้มันต้องเป็นแบบนี้ พอพี่เฟียพูดกลับมั้ง มันดันปิดลำโพงไม่ให้ได้ยิน เอ้อก็ดีนะ! ไหนบอกว่าจะเปิดลำโพงให้ฟังไง ให้กุฟังแค่นี้อ่ะนะ เหอะๆ มันก็ฟังอยู่คนเดียวประโยคสุดท้ายก่อนวางคือคำว่า"
ไอซ์เลือกเราโอเคนะ" อะไรฟังไม่ถนัดอึ้งไปสักแปป เห้ยพูดแบบนั้นเลยอ่อ? ทั้งๆที่เรามาที่หลัง แล้วพี่เฟียได้ยินแบบนั้นจะว่าไงเนี่ย? แต่คือในใจแอบดีใจที่มันเลือกเราเหมิอนแสดงให้รู้ว่ารักเราจริงๆไม่ยอมเลิกประมานนี้มั้งนะ555(คิดเองเออเองทั้งนั้นกุ) หลังจากนั้นก็คืนดีกันกลับมาเป็นปกติ ที่หายโกรธเร็วก็เพราะรัก เนี่ยล่ะนะความฮัก.
แต่คือไม่ได้จบแค่นั้นยังมีวันต่อมาอีกที่ไม่คิดว่าจะโดนหลอกซ้ำแล้วซ้ำอีก เฮ้อ! มันทำอะไรน้า?
ขอพักก่อนนะค่ะเดี๋ยวมาต่อ .. . . ^^ ขอบคุณที่อ่านเรื่องของเราจนจบนะ
ถ้าคำพูดไหนไม่สุภาพขออภัยด้วยนะค่ะ.
{ประสบการณ์ตรง} อกหักจากทอม มาคบผู้ชาย "รู้ซึ้งกับผู้ชายรูปแบบนี้เลยค่ะ" TT
ก่อนอื่นเลย!! ก่อนหน้าที่เราจะมาคบผู้ชาย เราเคยเป็นดี้มาก่อน เราก็ไม่รู้นะค่ะเพราะอะไรถึงเป็น หรือว่าเพราะเรามีเพื่อนสมัยเรียนมัธยมเป็นทอมกันซะส่วนมาก เราเลยรู้สึกชอบทอมขึ้นมา เพราะตอนเด็กๆเราเป็นคนขี้กลัวผู้ชายแปลกหน้ามากๆ เพราะแม่เคยเตือนไว้ตลอดอย่าไปคุยกับคนแปลกหน้าโดยเฉพาะผู้ชาย เราโตมาเราเลยไม่ค่อยจะอะไรกับผู้ชายเลยค่ะ แม้แต่จะคิดชอบก็ไม่มีในหัวในช่วงเวลานั้น.
ต่อมานะค่ะ เราก็คบทอมมาเรื่อยๆ มาถึงตอนม.6เราก็อกหักจากทอมคนนึงเป็นการอกหักครั้งแรกของการมีความรัก เราเลยเข็ด ก็เลยกลับกลายมาเป็นผู้หญิง เลิกค่ะเลิกเป็นดี้เลย!! เรารู้สึกว่าการเป็นดี้มันไม่ใช่ตัวตนเราอ่ะแบบมีแต่ความทุกข์ตลอดร้องไห้กับคนรักบ่อยมาก จนคิดได้ว่าเราเป็นผู้หญิงก็ควรมีความรักกับผู้ชายนะ(อันนี้คือความคิดเรานะ คนอื่นคิดไงไม่รู้).
พอเราเป็นผู้หญิง ช่วงนั้นม.6เทอม2เราก็ได้รู้จักผู้ชายคนนึงซึ่งคนนี้เป็นแฟนกับเราคนแรก (ผู้ชายที่เราคบนะคือผู้ชายในชีวิตคนแรกของเรา) หลังจากนั้นพอได้คบกันมาประมาน8เดือน เราก็ขึ้นปี1 ช่วงปี1เทอม1เราก็ได้ไปเข้าค่ายปลูกป่าของมหาลัย จนได้พบกับรุ่นพี่คนนึง รุ่นพี่คนนี้เป็นคนแบบเฟรนลี่มากๆ กวนนิดๆ เราก็แอบปลื้มอยู่ห่างๆ เพราะเรามีแฟนแล้ว พอหลังจากเข้าค่ายเสร็จก็เดินทางกลับกันก็ได้แลกเบอร์กัน เพราะรุ่นพี่เขาขอไว้(ในใจเราคิดเลยว่าเขาต้องจีบเราแน่ๆ5555) เราก็ไม่ลีลาเลยไม่เล่นตัวสักนิดเพราะเราก็แอบปลื้มรุ่นพี่อยู่ (จะหาว่าเราใจง่ายก็ได้นะ แต่คือเราก็ไม่ได้คิดอะไรแค่ปลื้มๆ) ก็แลกเบอร์กันเรียบร้อย ช่วงที่เราไปค่ายเราก็โทรคุยกับแฟนปกตินะ แต่พอหลังจากที่กลับจากค่ายเราก็ไม่ค่อยได้คุยกับแฟนเลย เพราะแฟนเราไม่ค่อยมีเวลาทำแต่การบ้าน เวลามาเจอยังไม่มี เราก็รู้สึกน้อยใจแบบอะไรว้ะแฟนกันไม่มีเวลาให้เลยหรอ?? แต่ช่วงเวลานั้นรุ่นพี่คนนั่นเขาก็โทมาหาคุยเล่นกับเรา(เหมือนแอบมีกิ๊กเลยเนอะเรา) แต่คือเราก็เป็นคนอัธยาศัยดีอ่ะใครมาคุยด้วยเราก็คุยได้หมดประมาณนั้น(หรือว่าแบบนี้เขาเรียกเจ้าชู้หรือป่าวว้ะ55). พอได้คุยกับรุ่นพี่คนนี้ก็รู้สึกดีรู้สึกชอบขึ้นมา เขาดูเหมือนเป็นผู้ใหญ่พูดจาดูมีเหตุผล และอีกอย่างเราก็ชอบคนโตกว่าด้วยแบบดูแลเราได้ประมาณนี้ (ก็แอบมีใจให้นิดๆ55)
พอเราคุยกับรุ่นพี่นานวันไป เรารู้สึกว่ามันใช่อ่ะ เห้ยมันใช่จิงๆต่างกับแฟนเรามาก เพราะทุกวันนี้เราคุยกับรุ่นพี่บ่อยกว่าแฟนเราอีก จนวันหนึ่งเราเลิกกับแฟนด้วยเหตุผลที่ว่า "ไม่มีเวลาให้!!"และเราก็เทใจไปให้รุ่นพี่มากกว่าแฟนตัวเอง เรารู้เราผิดเต็มๆแฟนไม่ได้ทำไรผิดเลยแต่เราเลือกแบบนี้ไปแล้ว. จุดจบมันก็เป็นเราที่เราทำผิดไป
หลังจากที่เราเลิกกับแฟน สักพักนึงเราก็นัดเจอกับรุ่นพี่คนนี้ เจอกันบ่อยได้เพราะเรียนมหาลัยเดียวกันแต่คนละเขต รุ่นพี่เขาก็มารับไปกินข้าวมั่ง มารับไปนั่งเล่นที่เขตเขามั่ง เลิกเรียนก็ขี่รถไปส่งมั่ง ทำแบบนี้ใครจะไม่ชอบล้ะค่ะ ว่าป่ะ? ดูแลเอาใจซะขนาดนี้ จนวันนึงก็ได้คบกันเป็นแฟนกัน.
อ่ะลืมบอก! ก่อนที่จะคบ รุ่นพี่เคยบอกว่าไม่มีแฟนโดนแฟนทิ้งมาปีนึงแล้ว เราก็เชื่อ พอคบกันก็จะอยู่ด้วยกันบ่อยมากขึ้นเลิกเรียนก็มาหารุ่นพี่ที่เขตเขาทุกวัน เหมือนมันตัวติดกันไปแล้วอ่ะ แบบต้องเจอให้ได้ทุกวัน55 ไม่งั้นเราก็จะรู้สึกนอยๆ ก็รุ่นพี่เขาดีกับเราขนาดนี้พาไปกินข้าวพาไปนู้นไปนี่ตลอด จะไม่ให้รักได้ไงรักจนหลงเชื่อไปทุกอย่าง(ตรงกับเพลงนี้มากๆ ความรักมันทำให้ตาบอด55) จนกระทั่งวันที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น.
ยังไม่ถึงเดือนที่คบกัน ก็รู้สึกรุ่นพี่เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม จากคนที่โทรมาหาตลอดแต่ตอนนี้เราเป็นคนโทรหาตลอด จากมารับไปกินข้าวแต่ตอนนี้ไม่ว่างติดเรียน จากพาไปไหนต่อไหนแต่ตอนนี้ไม่ได้ไปสักที่ แต่มีอยู่อย่างนึงที่ยังทำอยู่ก็คือมารับไปส่งขึ้นรถกลับบ้าน แต่คือต้องรอเป็นชั่วโมง รอไปเหอะรอจนไม่มีเพื่อนอยู่ที่มหาลัยสักคน ต้องนั่งหงอยรออยู่คนเดียว เฮ้อ! แต่คือเราก็ยังไม่ได้คิดอะไรเพราะรักมากมั้งถึงไม่เป็นไรเราเข้าใจ(นางเอกก็มาจ้า55) สุดท้ายและแล้ววันนั้นก็มาถึง.
วันนั้นวันที่เรากำลังกินข้าวกับรุ่นพี่และก็พวกเพื่อนพี่เขา เราก็ไม่ค่อยคุยกับใครนอกจากรุ่นพี่ก็คือแฟนเราเท่านั้น ก็มีคุยนิดๆหน่อยๆเท่านั้น ถามมาตอบไป แล้วเราก็เป็นไรไม่รู้อยู่ๆวันนั้นดันไปหยิบโทรสับรุ่นพี่มากดเล่นเปิดดูนู้นนี่(เหมิอนจะเช็คว่าคุยกับใครหริอป่าว) จากความคิดในใจก็ไม่ใช่แค่ความคิดแล้ว แต่มันดันเป็นเรื่องจริง ดันไปเจอในข้อความที่ส่งออกหาเบอร์นึง (เราขอแทนผู้หญิงคนนั้นว่าเฟียนะ) ข้อความว่า"หายเร็วๆนะคับ กินยาด้วยเป็นห่วง รักเฟียนะคับ" อะไรนะรักนะด้วยหรอ แบบในใจเต้นรัวมากมือสั่นไปหมด แต่คืออยากรู้ไงว่าเป็นใคร ไม่รู้คิดไงแบบกระทันหันคืออยากรู้มากตอนนั้น. เป็นใคร?? เลยเอาโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมากดเบอร์ที่แฟนเราส่งไปหา แล้วก็เดินลุกออกมาจากโต๊ะกินข้าว ในใจก็คิดว่า"ถ้ากุโทรไปตอนนี้จะพูดยังไงดี?" แค่คิดเท่านั้นล้ะก็กดโทรออกเลย รอสายนานอยู่ นึกว่าจะไม่รับซะแล้ว พอรับเท่านั้นคำพูดเราที่ไม่รู้จะพูดยังไงก็หลุดออกมาจากปากได้กระทันหันว่า(ขอแทนชื่อแฟนเราว่าไอซ์นะ)
"เอิ่มม...นี่ใช่พี่เฟียแฟนพี่ไอซ์ป่ะค่ะ คือตอนนี้พี่ไอซ์เขาเมามากอ่ะ เขาบอกให้โทรหาพี่ ให้พี่โทรหาเขาหน่อยเขาจะคุยด้วยอ่ะค่ะ" (ไม่รู้คิดได้ไงแต่งเรื่องซะเก่งเลยกุ) ทางนั้นเขาก็บอกว่า"ได้ค่ะ" ไอ้เราก็อยากรู้ว่าใช่แฟนหรือป่าว? เราก็พูดย้ำอีกที นี่พี่ใช่แฟนพี่ไอซ์ป่ะค่ะ?" ทางนั้นก็ตอบมาว่า"ใช่ค่ะ" เท่านั้นแหละแบบใจหลุดหายรู้สึกตัวเองเบาขึ้นมากทันทีกะจิตกะใจไม่อยู่กับตัวเอง แต่คือเดี๋ยวไม่เนียนเลยบอกกลับว่า"อ่อค่ะ พี่ไปโทรหาพี่ไอซ์เลยนะ" ทางนั้นก็บอกว่า"ได้ๆ โอเค" แล้วเราก็ยืนอยู่ห่างๆแต่คือตามองไปที่แฟนว่าจะรับโทรศัพท์หรือป่าว? ปรากฏไม่รับจ้าทำเนียนด้วยไม่รับสาย แล้วทางนั้นก็โทรกลับมาหาเราว่า"โทรไปแล้ว ไอซ์ไม่เห็นรับสาย นี้อยู่ด้วยกันหรือป่าว" ไอ้เราก็อยากจะรู้ก็บอกไปว่า"อ่อ อยู่ค่ะ เดี๋ยวเอาโทรศัพท์ไปให้พี่ไอซ์คุยก็ได้ค่ะ รอสักครู่นะค่ะ" แล้วทางนั้นเขาก็ถามกลับแล้วนี้เป็นไรกับไอซ์หรอ? เราก็เนียนไปว่า"อ่อ เป็นรุ่นน้องอ่ะค่ะ" แล้วก็เดินเอาโทรศัพท์ยืนให้แฟนเราแล้วบอกว่า"อ่ะ มีคนจะคุยด้วย" มันก็ถามว่าใคร? เราก็บอกไม่รู้ๆไปคุยเองดิจะได้รู้ เท่านั้นแหละพอมันHello มันถึงกับต้องลุกจากโต๊ะไปคุยไกลๆ เราก็ชัดเลยตอนนั้นแบบน้ำตาคลอแล้วอ่ะ เพื่อนๆมันก็ถามเป็นไร เราก็พูดได้แค่คำเดียวว่า"พี่เขามีแฟนแล้วตามด้วยน้ำตาไหลพรากTT"
แบบไม่คิดมาก่อนว่าจะต้องโดนหลอก ตอนนั้นอยากจะกลับบ้านมากๆอยากรีบหนีไปไกลๆจากมัน แต่คือโทรศัพท์มันเอาไปคุยอยู่ แล้วซึ่งคุยนานมากสงสัยจะแถไปเรื่อย เราก็รอโทรศัพท์จนมันคุยเสร็จเดินมา เราก็ขอโทรศัพท์คืน แล้วเราก็บอกจะกลับแล้ว มันก็มาพูดกับเราว่า"ขอคุยไรด้วยหน่อยแปปนึง" เราก็บอกก็พูดมาดิ แต่มันบอกให้ไปคุยกัน2คนที่อื่นไม่ใช่ตรงนี้คนอื่นไม่เกี่ยวด้วย ตอนแรกเราก็จะไม่ไป แต่มันพูดว่า"ก็อยากจะบอกให้จบๆเรื่อง บอกทุกอย่างให้ฟัง จะได้ถ้ากลับไปแล้วไม่ต้องคิดเอาเองคนเดียว จะได้จบปัญหากันที่นี้" (คิดว่ากุจะจบง่ายๆหรอห่ะ?) ไอ้เราก็หลงเชื่อคำพูดมันอีกตามเคย ก็เดินตามมันไปคุย.
และแล้วมันก็คุยกับเราว่าเราจะเอายังไง? เราก็บอกว่าไม่เอาไรทั้งนั้น มีแฟนอยู่แล้วทำไมถึงทำแบบนี้พูดไปน้ำตาก็คลอเตรียมจะไหลตลอด TT รู้ไหมว่ามันเจ็บโดนพี่หลอกอ่ะ บลาๆ ไป แล้วมันก็แถอีกว่า"เอาความจริงนะคือพี่ทะเลาะกับเฟียบ่อยจนเลิกๆคบๆเพราะว่าเฟียมันไปคบกับผู้ชายอีกคนก็เลยเลิก พี่ก็โกรธว่าพี่ก็ไม่ได้ทำไรผิดทำไมทำกับพี่แบบนี้ แล้วตอนนี้เฟียมันทะเลาะกับผู้ชายคนนั้นเลยกลับมาหาพี่ ตอนนี้พี่ก็คบกับเราอยู่ จะให้พี่ทำยังไงบอกมา พี่ก็บอกมันไปแล้วว่า"พี่เลือกเรา" ดูมันแถดิ แถไปเรื่อยตอนแรกบอกเราว่าโดนทิ้งได้ปีนึง จิงๆมันอ่ะเป็นคนทิ้งเขา ไอ้เราก็ไม่เชื่อก็บอกไปว่า"ไม่ใช่แค่พูดอย่างเดียวเสียน้ำลายเปล่าๆ" มันก็บอกว่า"ได้เดี๋ยวโทรหาเลยตอนนี้เปิดลำโพงให้ฟังด้วยเลย" เราก็บอกเอาดิเชิญ!!!
พอมันโทรหามันก็พูดๆๆใส่พี่เฟียประมาณว่าพี่เฟียเป็นคนผิดที่ทำให้มันต้องเป็นแบบนี้ พอพี่เฟียพูดกลับมั้ง มันดันปิดลำโพงไม่ให้ได้ยิน เอ้อก็ดีนะ! ไหนบอกว่าจะเปิดลำโพงให้ฟังไง ให้กุฟังแค่นี้อ่ะนะ เหอะๆ มันก็ฟังอยู่คนเดียวประโยคสุดท้ายก่อนวางคือคำว่า"ไอซ์เลือกเราโอเคนะ" อะไรฟังไม่ถนัดอึ้งไปสักแปป เห้ยพูดแบบนั้นเลยอ่อ? ทั้งๆที่เรามาที่หลัง แล้วพี่เฟียได้ยินแบบนั้นจะว่าไงเนี่ย? แต่คือในใจแอบดีใจที่มันเลือกเราเหมิอนแสดงให้รู้ว่ารักเราจริงๆไม่ยอมเลิกประมานนี้มั้งนะ555(คิดเองเออเองทั้งนั้นกุ) หลังจากนั้นก็คืนดีกันกลับมาเป็นปกติ ที่หายโกรธเร็วก็เพราะรัก เนี่ยล่ะนะความฮัก.
แต่คือไม่ได้จบแค่นั้นยังมีวันต่อมาอีกที่ไม่คิดว่าจะโดนหลอกซ้ำแล้วซ้ำอีก เฮ้อ! มันทำอะไรน้า?
ขอพักก่อนนะค่ะเดี๋ยวมาต่อ .. . . ^^ ขอบคุณที่อ่านเรื่องของเราจนจบนะ
ถ้าคำพูดไหนไม่สุภาพขออภัยด้วยนะค่ะ.