ไม่เคยคิดจะเขียนกระทู้เเบบนี้เลย แต่อีกนัยนึง ก็คงจะดีเหมือนกัน ที่จะเขียนสนทนากับคนที่เราไม่เคยรู้จักกันเลย แน่นอน การที่ทุกคนมีภาพลักษณ์ของตัวเอง ด้วยหน้าที่การงาน ความรับผิดชอบอื่น เป็นที่ยอมรับของคนรอบข้าง คนที่ไฝ่ฝัน หรือคนที่พยายามกำลังจะไข่วขว้า หรือคนที่มีพร้อมอยู่เเล้วทุกอย่าง เพียงเเต่ คนทุกคนย่อมมีความอ่อนไหวในตัวเอง จะมากหรือจะน้อย จะเเสดงออกให้คนรอบข้างเราได้รับรู้ ยิ่งความอ่อนไหวมากเท่าไหร่คนรอบข้างเรายิ่งจะเป็นทุกข์เพราะเรามากเท่านั้น ผมว่าคนทุกคนคิดออกว่าผมหมายถึงอะไร ผิดก็เเค่ใครอีกคนเขาไม่รู้ว่าความหมายที่คุณเเสดงออกนั่นคืออะไร เพื่อให้คนอื่นมาเห็นใจหรือเพียงเเค่คุณอยากจะอธิบายเเต่ไม่มีใครเข้าใจคุณ
เคยเป็นมั้ย หรือมีฉันคนเดียวที่เป็น