ของผมเคยเจอ มีร้านประจำอยู่ร้านนึงหมูกระเทียมไข่ดาวไม่สุกร้านลุงเเกอร่อยมากๆๆ พอตอนเที่ยงต้องไปกินร้านแกทุกวัน
วันนั้นอาการร้อนมากเลยหันไปขอลุงเเกว่า "ลุง ขอเป๊ปซี่ขวด เอาเย็นๆเลยนะ"
แกก็ค่อยๆเดินหายเข้าไปหลังร้านออกมาถือขวดเป๊ปซี่มาด้วย ไอเราก็กลัวจะไม่เย็นเลยถามเเกไปอีกว่าเย็นเเน่นะลุง
ลุงตอบเสียงดังว่า "โอ้โห้!! นี้เย็นเเล้วน่า เย็นสุดในร้านเลย ดูสิเย็นจนขวดเเข็งโป๊กเลย"
- - เเล้วมันก็ไม่เย็น...
----------------------------------
เมื่อวานหยุดไม่ได้ไปทำงาน ขี้เกียจทำกับข้าวกินเลยออกมาซื้อข้าวที่ร้านอาหารตามสั่งหน้าหน้าปากทาง ยังไม่ทันจะก้าวเข้าร้าน
ไอ้หมาพุดเดิ้ลสีดำรีบวิ่งออกมาเห่าเสียงดังประหนึ่งไล่ลูกค้าให้ออกไปพ้นรัสมีร้านห้าสิบเมตร จนพี่เจ้าของร้านรีบดุไล่มันกลับไปนอนคลั่งเเค้นที่เดิม ผมเดินมาสั่งข้าวกินปกติเเต่อยู่ดีดีพี่เจ้าของร้านก็ตีสีหน้าเคร่ง พร้อมเล่าเรื่องด้วยน้ำเสียงโทนต่ำ
"เลี้ยงมันไว้เพราะสงสารมัน รักมันด้วยนั้นแหละ" พูดกับใครว่ะ..ตูหรอ??
"อ่อๆครับ..."
"มันเคยฆ่าเด็กตายนะ มันดุมาก" ฮ้ะ!!! ไอ้ตัวนี้เนี้ยน่ะ!! เหลือบมองไปที่มันที่นอนอยู่บนเบาะ มันมองมาที่ผมด้วย!
ผมไม่รู้จะพูดอะไร พี่เเกเลยพูดต่อไป
"วันนั้นมันไล่กัดเด็กไปทั่วร้านเลย เด็กมันก็หนีๆ พี่ห้ามมันก็ไม่ฟัง เอามันไม่อยู่..."
"มันขย้ำเด็กหรอพี่" ต่อมเผือกทำงาน ผมเห็นเขาเงียบไปเลยรีบถาม
"หึ!! เด็กมันวิ่งออกไปโดนรถชนตาย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ!!" เเล้วหันไปแท็กมือกับเมียเเล้วบอกว่าอำได้อีกคนเเล้ว
"พี่เอาไว้หยอกคนกลัวหมา ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"
อืมม...เเล้วตูจะไม่มาซื้อข้าวร้านเมิงเเล้วไอ้พี่
------------------------------------
้เรื่องนี้ผมชอบที่สุดในซอยบ้านผมตอนเย็นๆจะมีรถมาขายทุกวัน พวกรถลูกชิ้นทอด รถขายโตเกียว น้ำปั่นส่วนใหญ่จะขายให้เด็กๆที่เพิ่งเลิกเรียน
วันนั้นผมยืนรอซื้อลูกชิ้นทอด ก็เห็นเด็กสองใส่ชุดนักเรียนสะพายกระเป๋าใบเท่าบ้านประมาณปอหนึ่งปอสอง สองคนยืนรอซื้อขนมโตเกียว ที่นี้น้องเขาสั่งไปก่อนเเล้วเเต่คงลืมนับตังค์มั้งพอนับไปนับมามันขาดครับ ผมว่าลุงคนขายเขาคงได้ยินเเล้วเเหละเเต่แกก็ตีหน้าเครียดเลย น้องก็คงไม่รู้ทำยังไงเลย บอกลุงไปว่าขอไม่เอาเเล้วได้ไหม
เเต่ลุงก็บอกประมาณว่าไม่ได่เพราะเเกทำไปเเล้ว เเละบอกให้น้องนั่งรอข้างๆรถแกก่อนอย่าเพิ่งไปไหนน้องทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ลูกชิ้นของผมเสร็จพอดีก็ว่าจะไปดูจ่ายให้เพราะมันก็น่าจะประมาณยี่สิบบาทเป็นเครปใส่ใส้สองอันม้วนๆ ..เเต่ลุงก็ได้ทำในสิ่งที่พระเอกที่สุดในสายตาผมเเละป้าขายลูกชิ้น
เเกยืนเครปที่ม้วนเสร็จเเล้วใส่ถุงกระดาษเเล้วให้น้องสองคนที่นั่งหน้าเสียอยู่ข้างหลัง แกบอกว่า
"เอาไปเลยหนุ่มไม่พอไม่ต้อง ลุงทำเเล้วไม่เอาได้ไง อุตสาทำสุดฝีมือ" เเล้วเเกก็ยิ้มจนผมลืมหน้าตาโหดๆของเเกไปเลย น้องไหว้ขอบคุณแกก่อนจะวิ่งเข้าซอยบ้านไป ผมว่าลุงเเกโคตะระเท่เลยนะ ^^
------------------------------------
ก็ประมาณนี้ครับเเต่ยังมีอีก ผมเจอเยอะนะที่น่ารักๆตลกๆ ตอนนั้นก็มีเงิบนะเเต่คิดเเล้วมันก็น่ารักมากกว่าโหดเหวี่ยงใส่ลูกค้า เเบบนั้นเก๊ากลัว
มีใครเจออะไรดีดีเเบบผมบ้างไหม
เคยเจอพ่อค้าแม่ค้าขาโหดกันมาเเล้วเคยเจอที่น่ารักๆกันบ้างรึเปล่า
วันนั้นอาการร้อนมากเลยหันไปขอลุงเเกว่า "ลุง ขอเป๊ปซี่ขวด เอาเย็นๆเลยนะ"
แกก็ค่อยๆเดินหายเข้าไปหลังร้านออกมาถือขวดเป๊ปซี่มาด้วย ไอเราก็กลัวจะไม่เย็นเลยถามเเกไปอีกว่าเย็นเเน่นะลุง
ลุงตอบเสียงดังว่า "โอ้โห้!! นี้เย็นเเล้วน่า เย็นสุดในร้านเลย ดูสิเย็นจนขวดเเข็งโป๊กเลย"
- - เเล้วมันก็ไม่เย็น...
----------------------------------
เมื่อวานหยุดไม่ได้ไปทำงาน ขี้เกียจทำกับข้าวกินเลยออกมาซื้อข้าวที่ร้านอาหารตามสั่งหน้าหน้าปากทาง ยังไม่ทันจะก้าวเข้าร้าน
ไอ้หมาพุดเดิ้ลสีดำรีบวิ่งออกมาเห่าเสียงดังประหนึ่งไล่ลูกค้าให้ออกไปพ้นรัสมีร้านห้าสิบเมตร จนพี่เจ้าของร้านรีบดุไล่มันกลับไปนอนคลั่งเเค้นที่เดิม ผมเดินมาสั่งข้าวกินปกติเเต่อยู่ดีดีพี่เจ้าของร้านก็ตีสีหน้าเคร่ง พร้อมเล่าเรื่องด้วยน้ำเสียงโทนต่ำ
"เลี้ยงมันไว้เพราะสงสารมัน รักมันด้วยนั้นแหละ" พูดกับใครว่ะ..ตูหรอ??
"อ่อๆครับ..."
"มันเคยฆ่าเด็กตายนะ มันดุมาก" ฮ้ะ!!! ไอ้ตัวนี้เนี้ยน่ะ!! เหลือบมองไปที่มันที่นอนอยู่บนเบาะ มันมองมาที่ผมด้วย!
ผมไม่รู้จะพูดอะไร พี่เเกเลยพูดต่อไป
"วันนั้นมันไล่กัดเด็กไปทั่วร้านเลย เด็กมันก็หนีๆ พี่ห้ามมันก็ไม่ฟัง เอามันไม่อยู่..."
"มันขย้ำเด็กหรอพี่" ต่อมเผือกทำงาน ผมเห็นเขาเงียบไปเลยรีบถาม
"หึ!! เด็กมันวิ่งออกไปโดนรถชนตาย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ!!" เเล้วหันไปแท็กมือกับเมียเเล้วบอกว่าอำได้อีกคนเเล้ว
"พี่เอาไว้หยอกคนกลัวหมา ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"
อืมม...เเล้วตูจะไม่มาซื้อข้าวร้านเมิงเเล้วไอ้พี่
------------------------------------
้เรื่องนี้ผมชอบที่สุดในซอยบ้านผมตอนเย็นๆจะมีรถมาขายทุกวัน พวกรถลูกชิ้นทอด รถขายโตเกียว น้ำปั่นส่วนใหญ่จะขายให้เด็กๆที่เพิ่งเลิกเรียน
วันนั้นผมยืนรอซื้อลูกชิ้นทอด ก็เห็นเด็กสองใส่ชุดนักเรียนสะพายกระเป๋าใบเท่าบ้านประมาณปอหนึ่งปอสอง สองคนยืนรอซื้อขนมโตเกียว ที่นี้น้องเขาสั่งไปก่อนเเล้วเเต่คงลืมนับตังค์มั้งพอนับไปนับมามันขาดครับ ผมว่าลุงคนขายเขาคงได้ยินเเล้วเเหละเเต่แกก็ตีหน้าเครียดเลย น้องก็คงไม่รู้ทำยังไงเลย บอกลุงไปว่าขอไม่เอาเเล้วได้ไหม
เเต่ลุงก็บอกประมาณว่าไม่ได่เพราะเเกทำไปเเล้ว เเละบอกให้น้องนั่งรอข้างๆรถแกก่อนอย่าเพิ่งไปไหนน้องทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ลูกชิ้นของผมเสร็จพอดีก็ว่าจะไปดูจ่ายให้เพราะมันก็น่าจะประมาณยี่สิบบาทเป็นเครปใส่ใส้สองอันม้วนๆ ..เเต่ลุงก็ได้ทำในสิ่งที่พระเอกที่สุดในสายตาผมเเละป้าขายลูกชิ้น
เเกยืนเครปที่ม้วนเสร็จเเล้วใส่ถุงกระดาษเเล้วให้น้องสองคนที่นั่งหน้าเสียอยู่ข้างหลัง แกบอกว่า
"เอาไปเลยหนุ่มไม่พอไม่ต้อง ลุงทำเเล้วไม่เอาได้ไง อุตสาทำสุดฝีมือ" เเล้วเเกก็ยิ้มจนผมลืมหน้าตาโหดๆของเเกไปเลย น้องไหว้ขอบคุณแกก่อนจะวิ่งเข้าซอยบ้านไป ผมว่าลุงเเกโคตะระเท่เลยนะ ^^
------------------------------------
ก็ประมาณนี้ครับเเต่ยังมีอีก ผมเจอเยอะนะที่น่ารักๆตลกๆ ตอนนั้นก็มีเงิบนะเเต่คิดเเล้วมันก็น่ารักมากกว่าโหดเหวี่ยงใส่ลูกค้า เเบบนั้นเก๊ากลัว
มีใครเจออะไรดีดีเเบบผมบ้างไหม