ได้ฤกษ์ตีแผ่ แฉตัวละครตัวนี้
"โสมสุภางค์"
บ้างก็ว่านางจริงๆแล้วแสนดี แต่ถูก
ปฐวี กับ ชิดชบา กระทำนางจึงต้องร้าย บ้างก็ว่าจริงๆนางเป็นนางเอกด้วยซ้ำ บ้างก็ว่านางเรียบร้อย แต่ต้องมาร้ายเพราะทนชิดชบากับปฐวีไม่ได้ งั้นเรามาดูกัน...
โสมสุภางค์ ลูกสาวคนเดียวของคุณนายเถาว์เครือ ซึ่งสนิทสนมกับหม่อมจรัสเรืองแม่ของชายเอี่ยว
โสมสุภางค์สตรีสูงศักดิ์มีเชื้อสายผู้ดีเก่า กริยามารยาทเรียบร้อย งดงามทั้งกริยามารยาทและวาจา เป็นที่น่าชื่นชมและยกย่องในวงสังคมชั้นสูง และปฐวีก็ให้เกียรติและยกย่องเธอราวกับนางฟ้า
มาเริ่มกันเลย...
เดี้ยนขอยกตัวอย่างกิริยามารยาทสมบัติผู้ดีของนางผู้นี้มาให้อ่านบางช่วงบางตอนที่เดี้ยน...อึ้ง..ทึ่ง ในความเป็นลูกผู้ดีของนางมาก -*-
ก็นางเป็นคนนะ ถ้ารู้ว่าคนรักตัวเองจะไปฉึ่งๆโป๊ะกับสาวอื่น แถมสวยกว่า อึ๋มกว่า สาวกว่า ก็ต้องมีเหวี่ยงกันบ้าง นางฟ้าก็คนนะ ตรงนี้เดี้ยนก็เข้าใจ
นางฟ้าของปฐวีกิริยามารยาทงดงามสมเป็นลูกผู้ดี
คำพูดคำจาช่างอ่อนหวาน...สมเป็นลูกผู้ดี
ขอประทานโทษนะคะ คุณหนูโสมใช้ศัพท์ว่า
ก-ะ-ห-รี่ ภาษาเดียวกับชิดชบาเลย ขนาดพี่วียังใช้ศัพท์แค่ "นางบำเรอ"เลย โอ้...ชีเริ่มแร้งง!!!
นางฟ้าก็คนมีความรู้สึกหึงหวงเป็น เข้าใจนะวี
เรื่องพูดจาเหน็บแนมใครก็คมบาดลึกเชียวค่ะ
และเธอก็ยังคงเป็นนางฟ้า แม้พ่อเทวดาจะอยากพา"นางบำเรอ"ไปท่องยุโรปด้วยกันก็ตาม เป็นอิฉันหน่อยไม่ได้ จะเอามีดเสียบพ่อปฐวีบัดเดี๋ยวนั้นเลย คิดได้ไง ไปเที่ยวกับคนรักดันเอานางบำเรอไปด้วย
เอิ่ม...โสมจ๊ะ ใจกว้างมากเลยเน่อะ เห่อๆๆ
คำพูดคำจาดุเด็ดเผ็ดร้อน ถึงจะไม่แรงเท่าชิดชบา แต่ที่แน่ๆ เธอไม่แอ๊บ เธอไม่แบ๊วแบบที่พี่วีคิดแน่ๆ เธอซ่อนความอิจฉาริษยาไว้ภายใต้ใบหน้าที่อ่อนหวาน พี่วีคงมองไม่เห็น แต่ก็นับว่าโดยเนื้อแท้นางไม่ได้เป็นคนที่มีใจคอโหดร้ายแต่อย่างใด นางก็คน มีความรู้สึก หึง หวง โกรธ โมโห ริษยาบ้าง แต่นางก็ไม่เคยคิดทำร้ายใครแม้แต่ชิดชบา ผู้หญิงที่เปรียบเสมือนหนามที่คอยทิ่มแทงหัวใจเธอ เข้ามาทำให้ชีวิตคู่ระหว่างเธอกับปฐวีต้องพังพินาศไป ความแค้นระหว่างปฐวีกับชิดชบานั้นเปรียบเสมือนระเบิด และเพราะชนวนระเบิดทั้งสองลูกนี้ ก็ทำให้นางโดนลูกหลง จนทำให้เธอต้องเสียชีวิต ผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่เคยทำบาปทำกรรมกับใคร แต่ต้องมามีจุดจบที่น่าเศร้า ผู้ตกเป็นเหยื่อเพราะไฟแค้นของผู้ชายเช่นปฐวีที่มีทั้งไฟแห่งความโกรธแค้น ไฟแห่งตัณหาราคะ ความเห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ ไม่นึกถึงจิตใจของเธอผู้เป็นหญิงที่รักตนมาก จะมีผู้หญิงสักกี่คนที่ยอมให้คนที่ตนรักมีหญิงอื่นแม้เธอจะจำใจแต่เธอก็ยอม แล้วผลตอบแทนที่ได้ คือ
ความชอกช้ำและความตาย ในที่สุดเธอก็ไม่มีโอกาสได้รู้ว่าทำไมปฐวีถึงไม่ปล่อยชิดชบาไป เธอไม่เคยรู้และไม่มีโอกาสได้รู้ว่าทุกอย่างที่เขาทำมันเป็นเพราะเขาต้องการล้างแค้นครอบครัวของชิดชบา เหตุผลเหล่านี้ที่เธอไม่อาจจะได้รู้ตราบจนเธอตายเธอก็ยังไม่รู้
ในทู้หน้า เราจะมาตีแผ่ "ปฐวี" ผู้ชายที่มีแต่ความแค้น ราคะ และความเห็นแก่ตัวกัน
ปล. ทู้นี้ยาวมากเลยเนอะ 555+ ขออภัยด้วย
เม้าท์มอย "โสมสุภางค์" ตัวละครในนวนิยาย 'ไม่สิ้นไร้ไฟสวาท'
บ้างก็ว่านางจริงๆแล้วแสนดี แต่ถูกปฐวี กับ ชิดชบา กระทำนางจึงต้องร้าย บ้างก็ว่าจริงๆนางเป็นนางเอกด้วยซ้ำ บ้างก็ว่านางเรียบร้อย แต่ต้องมาร้ายเพราะทนชิดชบากับปฐวีไม่ได้ งั้นเรามาดูกัน...
โสมสุภางค์ ลูกสาวคนเดียวของคุณนายเถาว์เครือ ซึ่งสนิทสนมกับหม่อมจรัสเรืองแม่ของชายเอี่ยว โสมสุภางค์สตรีสูงศักดิ์มีเชื้อสายผู้ดีเก่า กริยามารยาทเรียบร้อย งดงามทั้งกริยามารยาทและวาจา เป็นที่น่าชื่นชมและยกย่องในวงสังคมชั้นสูง และปฐวีก็ให้เกียรติและยกย่องเธอราวกับนางฟ้า
มาเริ่มกันเลย...
เดี้ยนขอยกตัวอย่างกิริยามารยาทสมบัติผู้ดีของนางผู้นี้มาให้อ่านบางช่วงบางตอนที่เดี้ยน...อึ้ง..ทึ่ง ในความเป็นลูกผู้ดีของนางมาก -*-
ก็นางเป็นคนนะ ถ้ารู้ว่าคนรักตัวเองจะไปฉึ่งๆโป๊ะกับสาวอื่น แถมสวยกว่า อึ๋มกว่า สาวกว่า ก็ต้องมีเหวี่ยงกันบ้าง นางฟ้าก็คนนะ ตรงนี้เดี้ยนก็เข้าใจ
นางฟ้าของปฐวีกิริยามารยาทงดงามสมเป็นลูกผู้ดี
คำพูดคำจาช่างอ่อนหวาน...สมเป็นลูกผู้ดี
ขอประทานโทษนะคะ คุณหนูโสมใช้ศัพท์ว่า ก-ะ-ห-รี่ ภาษาเดียวกับชิดชบาเลย ขนาดพี่วียังใช้ศัพท์แค่ "นางบำเรอ"เลย โอ้...ชีเริ่มแร้งง!!!
นางฟ้าก็คนมีความรู้สึกหึงหวงเป็น เข้าใจนะวี
เรื่องพูดจาเหน็บแนมใครก็คมบาดลึกเชียวค่ะ
และเธอก็ยังคงเป็นนางฟ้า แม้พ่อเทวดาจะอยากพา"นางบำเรอ"ไปท่องยุโรปด้วยกันก็ตาม เป็นอิฉันหน่อยไม่ได้ จะเอามีดเสียบพ่อปฐวีบัดเดี๋ยวนั้นเลย คิดได้ไง ไปเที่ยวกับคนรักดันเอานางบำเรอไปด้วย
เอิ่ม...โสมจ๊ะ ใจกว้างมากเลยเน่อะ เห่อๆๆ
คำพูดคำจาดุเด็ดเผ็ดร้อน ถึงจะไม่แรงเท่าชิดชบา แต่ที่แน่ๆ เธอไม่แอ๊บ เธอไม่แบ๊วแบบที่พี่วีคิดแน่ๆ เธอซ่อนความอิจฉาริษยาไว้ภายใต้ใบหน้าที่อ่อนหวาน พี่วีคงมองไม่เห็น แต่ก็นับว่าโดยเนื้อแท้นางไม่ได้เป็นคนที่มีใจคอโหดร้ายแต่อย่างใด นางก็คน มีความรู้สึก หึง หวง โกรธ โมโห ริษยาบ้าง แต่นางก็ไม่เคยคิดทำร้ายใครแม้แต่ชิดชบา ผู้หญิงที่เปรียบเสมือนหนามที่คอยทิ่มแทงหัวใจเธอ เข้ามาทำให้ชีวิตคู่ระหว่างเธอกับปฐวีต้องพังพินาศไป ความแค้นระหว่างปฐวีกับชิดชบานั้นเปรียบเสมือนระเบิด และเพราะชนวนระเบิดทั้งสองลูกนี้ ก็ทำให้นางโดนลูกหลง จนทำให้เธอต้องเสียชีวิต ผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่เคยทำบาปทำกรรมกับใคร แต่ต้องมามีจุดจบที่น่าเศร้า ผู้ตกเป็นเหยื่อเพราะไฟแค้นของผู้ชายเช่นปฐวีที่มีทั้งไฟแห่งความโกรธแค้น ไฟแห่งตัณหาราคะ ความเห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ ไม่นึกถึงจิตใจของเธอผู้เป็นหญิงที่รักตนมาก จะมีผู้หญิงสักกี่คนที่ยอมให้คนที่ตนรักมีหญิงอื่นแม้เธอจะจำใจแต่เธอก็ยอม แล้วผลตอบแทนที่ได้ คือความชอกช้ำและความตาย ในที่สุดเธอก็ไม่มีโอกาสได้รู้ว่าทำไมปฐวีถึงไม่ปล่อยชิดชบาไป เธอไม่เคยรู้และไม่มีโอกาสได้รู้ว่าทุกอย่างที่เขาทำมันเป็นเพราะเขาต้องการล้างแค้นครอบครัวของชิดชบา เหตุผลเหล่านี้ที่เธอไม่อาจจะได้รู้ตราบจนเธอตายเธอก็ยังไม่รู้
ในทู้หน้า เราจะมาตีแผ่ "ปฐวี" ผู้ชายที่มีแต่ความแค้น ราคะ และความเห็นแก่ตัวกัน
ปล. ทู้นี้ยาวมากเลยเนอะ 555+ ขออภัยด้วย