หลับเถอะคืนนี้
ฝันดีเถิดหนา
ถนอมกายา
พักฟื้นผ่อนแรง

อาทิตย์ลับฟ้า
ดาราฉายแสง
เมฆาคลายแคลง
สาดแสงแห่งจันทร์

ฉันคอยปกปักษ์
พิทักษ์ความฝัน
ป้องเภทภัยพลัน
มิให้กร้ำกราย

หนูมดแมงสาบ
หลบลี้หนีหาย
มิให้ย่ำกราย
รบกวนตัวเธอ

ขอให้ได้รู้
ห่วงอยู่เสมอ
ปกป้องตัวเธอ
คือหน้าที่เรา

บทกลอนบทนี้
แต่งอย่างขลาดเขลา
ซ่อนอยู่ในเงา
มิกล้าสบตา

แต่ยามใดแล้ว
ประสบพบหน้า
ขอเธอเมตตา
จงจำความดี

ตุ๊กแกอย่างฉัน
ก็มีหน้าที่
ขจัดราวี
แห่งแมลงเภทภัย








"แฮ่........."