อันดับแรกเลย ก่อนที่จะบอกความรู้สึกกับคุณครู ...
ผมคงไม่ขออนุญาตใครทั้งสิ้นเลยนะฮะ ... แบบว่ามารยาทไม่ค่อยมีสักเท่าไหร่ หึ หึ
คืออยากจะบอก คุณครู อ่ะครับว่า ... ระยะเวลาเกือบๆ 2 เดือนที่ได้มีโอกาสทักทายกันทางหน้าไมค์
ผมมีความรู้สึก เวรี่แฮปปี้ม๊ากๆเลยจริงๆครับ ถึงแม้ว่าคุณครูจะไม่เคยหลังไมค์มาหาเลยสักครั้งเดียว
และผมเองก็ไม่เคยหลังไมค์ไปหาคุณครูเลยสักครั้งเช่นกัน
จุดเริ่มต้นคงมาจาก ในทุกๆครั้งที่ผมตั้งกระทู้ หรือแม้แต่คอมเม้นใดๆไป คุณครูจะคอยเข้ามากดแสดงความรู้สึก ...
" หลงรัก " ให้ผมแทบจะตลอดเลยก็ว่าได้ จนผมเก็บไปแอบคิดแอบฝันคนเดียวนะฮะ ...
ว่าคุณครูอาจจะรู้สึก ตามที่กดๆให้ผมเข้าแบบนั้นจริงๆ ขี้เกียจแคปภาพมาให้ดูนะ เยอะจัด ...
และถ้าถามถึงความประทับใจที่ผมมีให้คุณครูมันเริ่มจากตรงไหน ? ก็ตอบยากเหมือนกันฮะ
เพราะผมเองก็ไม่ค่อยจะตื่นทันทู้ของท่านบริสุทธิ์ดุจน้ำตามังกรสักเท่าไหร่นัก
แถมกระทู้เวิ่นเว้อของ น้องแสงสีทําให้ผีกลายเป็นคน ผมเองก็ไม่เวิ่นไม่ค่อยเก่งซะด้วย
แต่ก็นะ ถึงผมจะตื่นมาไม่ทันส่งหรือรับข้อความเล็กๆน้อยๆจากครู ก่อนไปทำงาน
ซึ่งผมค่อนข้างมั่นใจว่า จากช่วงเวลาหนึ่งที่เราทั้งคู่ได้คุยกันมาเพียงเวลาไม่นาน ...
และสิ่งที่หัวใจของผมเรียกร้องให้จำต้องตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา ...
ต้องเกิดขึ้นมาจาก กระทู้โพสรูปของน้องขอลลอยล่าสุด พร๊อปของกิน ซึ่งในรูปที่2ของคุณครูนั้น !!?
ทำให้จินตนการของผมบรรเจิดสุดๆ ภาพนี่ติดตาผมไปทั้งวันเลยฮะ แต่เสียดายไม่ได้ก็อปไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ถ้าท่านใดเชพไปขอบริจาคด้วยนะครับผม 
ภาพนี้ทำให้ผมต้องรวบรวมความกล้า แล้วตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาครับ
สงสัยอาการแบบนี้คงจะคล้ายๆ เส้นขนติดปากอ่ะครับ (งงละสิ ... )
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หึหึ ... เป็นความผูกพัน ที่ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี ติดทีไรเอาออกยากชมัด
ซึ่ง ณ.เวลานี้บอกตรงๆ ... รู้สึกดีกับ มิตรภาพแบบที่เป็นอยู่ม๊ากๆครับ ...
อยากจะเก็บรักษาความรู้สึกแบบนี้ไปนานแสนนาน
สุดท้ายนี้ผมเอง ผมเองคงไม่สามารถจะบรรยายตัวหนังสือให้ดูโรแมนติกได้มากกว่านี้
แต่อยากจะขอให้คุณครูรับทราบไว้เอย่างนึง ... ว่า
ถึงแม้เรื่องอื่นๆผมอาจจะสู้ใครเค้าไม่ได้ ...
แต่เรื่องถ้าเป็นเรื่องหน้าตา !! แล้วล่ะก็ ... มั่นใจได้เลยฮะ ว่าถ้าคุณครูเดินควงผม ...
แล้วไปเดินตลาดสดด้วยกัน รับรองไม่อายใครแน่นอนครับ นี่บอกเลย
และอีกเรื่องนึง ... ผมเองคงจะไม่ไปลงสอบแข่งขันอะไรกะใครหรอกนะ ...
จะสอบผ่านหรือไม่ผ่าน ไม่ใช่สาระสำคัญกะผมเท่าไหร่นัก ... แค่อยากให้รู้ว่า ...
ไม่ว่าคุณครูจะสอนอยู่ชั้นไหนหรือสูงแค่ไหน ผมก็พยายามขึ้นไปให้ได้ครับ ...
ขอแค่คุณครูอนุญาตให้ผมขึ้น ... เท่านั้นเองครับผม
☼ ~ ทู้นี้ สีอะไรดี ( ep5 ) ~ ♥
ผมคงไม่ขออนุญาตใครทั้งสิ้นเลยนะฮะ ... แบบว่ามารยาทไม่ค่อยมีสักเท่าไหร่ หึ หึ
คืออยากจะบอก คุณครู อ่ะครับว่า ... ระยะเวลาเกือบๆ 2 เดือนที่ได้มีโอกาสทักทายกันทางหน้าไมค์
ผมมีความรู้สึก เวรี่แฮปปี้ม๊ากๆเลยจริงๆครับ ถึงแม้ว่าคุณครูจะไม่เคยหลังไมค์มาหาเลยสักครั้งเดียว
และผมเองก็ไม่เคยหลังไมค์ไปหาคุณครูเลยสักครั้งเช่นกัน
จุดเริ่มต้นคงมาจาก ในทุกๆครั้งที่ผมตั้งกระทู้ หรือแม้แต่คอมเม้นใดๆไป คุณครูจะคอยเข้ามากดแสดงความรู้สึก ...
" หลงรัก " ให้ผมแทบจะตลอดเลยก็ว่าได้ จนผมเก็บไปแอบคิดแอบฝันคนเดียวนะฮะ ...
ว่าคุณครูอาจจะรู้สึก ตามที่กดๆให้ผมเข้าแบบนั้นจริงๆ ขี้เกียจแคปภาพมาให้ดูนะ เยอะจัด ...
และถ้าถามถึงความประทับใจที่ผมมีให้คุณครูมันเริ่มจากตรงไหน ? ก็ตอบยากเหมือนกันฮะ
เพราะผมเองก็ไม่ค่อยจะตื่นทันทู้ของท่านบริสุทธิ์ดุจน้ำตามังกรสักเท่าไหร่นัก
แถมกระทู้เวิ่นเว้อของ น้องแสงสีทําให้ผีกลายเป็นคน ผมเองก็ไม่เวิ่นไม่ค่อยเก่งซะด้วย
แต่ก็นะ ถึงผมจะตื่นมาไม่ทันส่งหรือรับข้อความเล็กๆน้อยๆจากครู ก่อนไปทำงาน
ซึ่งผมค่อนข้างมั่นใจว่า จากช่วงเวลาหนึ่งที่เราทั้งคู่ได้คุยกันมาเพียงเวลาไม่นาน ...
และสิ่งที่หัวใจของผมเรียกร้องให้จำต้องตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา ...
ต้องเกิดขึ้นมาจาก กระทู้โพสรูปของน้องขอลลอยล่าสุด พร๊อปของกิน ซึ่งในรูปที่2ของคุณครูนั้น !!?
ทำให้จินตนการของผมบรรเจิดสุดๆ ภาพนี่ติดตาผมไปทั้งวันเลยฮะ แต่เสียดายไม่ได้ก็อปไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ภาพนี้ทำให้ผมต้องรวบรวมความกล้า แล้วตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาครับ
สงสัยอาการแบบนี้คงจะคล้ายๆ เส้นขนติดปากอ่ะครับ (งงละสิ ... )
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ซึ่ง ณ.เวลานี้บอกตรงๆ ... รู้สึกดีกับ มิตรภาพแบบที่เป็นอยู่ม๊ากๆครับ ...
อยากจะเก็บรักษาความรู้สึกแบบนี้ไปนานแสนนาน
สุดท้ายนี้ผมเอง ผมเองคงไม่สามารถจะบรรยายตัวหนังสือให้ดูโรแมนติกได้มากกว่านี้
แต่อยากจะขอให้คุณครูรับทราบไว้เอย่างนึง ... ว่า
ถึงแม้เรื่องอื่นๆผมอาจจะสู้ใครเค้าไม่ได้ ...
แต่เรื่องถ้าเป็นเรื่องหน้าตา !! แล้วล่ะก็ ... มั่นใจได้เลยฮะ ว่าถ้าคุณครูเดินควงผม ...
แล้วไปเดินตลาดสดด้วยกัน รับรองไม่อายใครแน่นอนครับ นี่บอกเลย
และอีกเรื่องนึง ... ผมเองคงจะไม่ไปลงสอบแข่งขันอะไรกะใครหรอกนะ ...
จะสอบผ่านหรือไม่ผ่าน ไม่ใช่สาระสำคัญกะผมเท่าไหร่นัก ... แค่อยากให้รู้ว่า ...
ไม่ว่าคุณครูจะสอนอยู่ชั้นไหนหรือสูงแค่ไหน ผมก็พยายามขึ้นไปให้ได้ครับ ...
ขอแค่คุณครูอนุญาตให้ผมขึ้น ... เท่านั้นเองครับผม