เรื่อง ที่จอดรถจักรยานยนต์ในโรงแรม

ผมลอกมาจากผู้ใช้รถ จากในfacebookนะครับ ขออนุญาตเจ้าของเรื่องมาเรียบร้อย
ผมคิดว่าเป็นเรื่องที่ดี เพราะผมก้อใช้มอเตอร์ไซค์และบางครั้งจะไปงานแต่งเพื่อน รุ่นพี่ ใจเราอยากขี่รถไปเองมากกว่า จะได้กลับบ้านง่ายๆและผมคิดว่าคงมีอีกหลายคนที่คิดเหมือนกันบ้างครับ

ผมชื่อ "โดม" ครับ อายุ38 เป็นคุณพ่อลูก1 อาชีพ ผจก.โรงแรม งานอดิเรก"แต่งรถมอไซค์ สไตล์ทั่วริ่ง"
ผมอยากจะขอร้องให้ท่าน ผจกโรงแรม (เพื่อนร่วมอาชีพ), ผจก.ร้านอาหาร, สถานที่ให้บริการต่างๆ หยุดคิดและพิจารณาตอบคำถามผมสักนิด...ว่า...เหตุใดท่านไม่สามารถจัดให้มีที่จอดรถจักรยานยนต์สำหรับลูกค้า???? ตอบกันให้ดีๆนะครับเพราะมันอาจจะเป็นแค่ข้ออ้างเท่านั้น
เนื่องจากเมื่อหลายเดือนก่อนผมขี่ ‪#‎Forza300‬ คู่ใจไปงานเลี้ยงอาหารคำ่ ตามคำเชิญของผู้รู้จักมักคุ้น ที่โรงแรมหรู5ดาวย่านราชประสงค์ ด้วยการที่เป็นคนโรงแรมผมก็รักษามารยาทและให้เกียรติพนักงานของโรงแรมนั้นทุกท่าน ผมขี่รถขึ้นไปถาม จนท ว่า "ที่จอดรถมอไซค์ลูกค้าอยู่ตรงไหน?" "ด้านหลังตึกเลยพี่" เป็นเสียงตอบจากชายคนนั้น ผมก็ขี่ลงไปโดยดี พอลงมาเจอพี่สิคคิวริตี้ของโรงแรม ผมก็ถามคำถามเดิม คำตอบที่ได้ก็คือ "ห้ามจอดตรงนี้! ไปหลังตึกเลย" พร้อมกับชี้ทิศทางด้วยวิทยุสื่อสารที่ตนถืออยู่ ผมก็เลยย้ำไปว่า "ผมมากินอาหารที่โรงแรมนะ" คำตอบที่ตีกลับมาตอกหน้าผมทันทีคือ "มอไซค์จอดด้านหลังอย่างเดียวครับ ตรงนี้ของพนักงานเค้า" ผมนึกในใจ "โอพระคุณเจ้า!" คุณไล่ลูกค้าไปจอดด้านหลังตึก ด้วยเหตุผลเดียวคือไม่มีที่จอดมอไซค์ไว้ให้ลูกค้า!!! ผมก็เข้าใจเค้านะเพราะเรื่องนี้มันอยู่ที่นโยบายของผู้บริหารของสถานที่นั้นๆ ผมจึงขี่ไปด้านหลังตึกตามคำไล่นำของ จนท คนดังกล่าว พอไปถึงก็พบซอกมืดมืดที่เต็มไปด้วยก้นบุหรี่ และก็มีชายท่านนึง ซึ่งผมเข้าใจว่าเป็น รปภ ของโรงแรมเดินมา ผมก็ถามอีก น้อง รปภ ก็บอกผมว่า ต้องไปจอดที่หลังตึกฝั่งโน้นเพราะมืดแล้วตรงนี้ไม่มีไฟ สิ่งที่ผมคิดอยู่ในใจตอนนั้นคือ อดทน อดทน อดทน สรุปผมต้องไปจอดรถที่ห้าง(ข้างโรงแรม) แล้วรับบัตรเดินย้อนกลับมาที่โรงแรมอีกที...อืม...
ผมได้รับแจ้งว่า "ติดต่อส่วนไหน ต้องประทับตราด้วยนะครับ" ซึ่งเป็นเรื่องปกติและผมเข้าใจดีอยู่แล้ว พอเดินมาถึงโรงแรมที่หมาย ผมจึงไปติดต่อที่เคาท์เตอร์เพื่อจะประทับตรา ปรากฏว่า....."มอเตอร์ ประทับตราไม่ได้นะคะ!!!" โอย...พระคุณหลวง.....งงงงงงง ครับ ผมยืนสงบสติอารมณ์ 5วิ แล้วจึงบอกน้องสาวสวยท่านนั้นไปว่า "ไม่เป็นไรผมจ่ายได้แค่20-30บาทเอง" "แต่ผมขอคุยกับผู้จัดการรอบบ่ายหน่อยสิ" "ผู้จัดการไม่อยู่ตรงนี้คะ แต่เดี๋ยวจะตามให้นะคะ" น้องสาวสวยแผนกคองเซียสตอบด้วยท่าทางและน้ำเสียงที่เป็นมืออาชีพมาก ....
เมื่อผู้จัดการมาถึง เจอผมจัดชุดจัมโบ้พิเศษเข้าไป (สงสารเค้าเหมือนกันนะ เกือบร้องไห้แนะ เพราะผมโกรธแล้วจะพูดเสียงดังมาก) สุดท้ายโรงแรมตอบผมไม่ได้ว่า
1) เหตุใดไม่มีที่จอดมอเตอร์ไซค์ในยริเวณโรงแรม?
2) เหตุใดลูกค้าซึ่งมาใช้บริการโรงแรมยังต้องเสียค่าจอดรถอีก ในขณะที่รถยนต์จอดฟรี?
สรุป....ทางโรงแรมเป็นผู้จ่ายค่าจอดรถที่ห้างนั้นให้ผม และส่ง จนท เดินไปอำนวยความสะดวกผมถึงรถ...,
เหตุการณ์นี้ จึงเป็นเหตุการณ์ตัวอย่างที่ผมไม่อยากให้เกิดขึ้นทั้งกับผมและผู้ใช้มอเตอร์ไซค์ท่านอื่นๆอีก จึงขอเรียกร้ิงให้ท่านผู้บริหารทุกท่าน ....หยุด คิด ลุกจากโต๊ะทำงาน แล้วเดินไปดู บูรณะที่จอดรถมอเตอร์ไซค์ของตึกท่านได้แล้ว ... โลกมันเปลี่ยนไปเยอะแล้วนะครับ และผมฝากไว้ด้วยว่า:-
A) อย่าคิดว่ามอไซค์ไม่มีกำลังซื้อ
B) อย่าคิดว่าเราไม่มีมารยาท
C) คิดใหม่เถอะครับว่าเราเป็นลูกค้าของท่าน
E) เลิกคิดเถอะครับว่ามันไม่สวยงาม (ก็จัดให้มันน่ามองสิครับ)
D) ปัจจุบันผู้ใช้รถมอเตอร์ไซค์มีแนวโน้มแต่จะเพิ่มขึ้น โดยเฉพาะในกรุงเทพฯ
ในทางกลับกัน ผมว่าเรามาช่วยกันรณรงค์ ชมเชย และโฆษณาโรงแรม ร้านอาหาร สถานบริการต่างๆ ที่มีการจัดที่จอดรถมอเตอร์ไซค์ที่เหมาะสมและดูดีกันดีกว่า เผื่อบรรดาผู้บริหารที่ล้าหลังจะได้เอาเป็นแบบอย่าง
ป.ล.โรงแรมผมจัดให้มีที่จอดรถมอไซค์อย่างดีนานแล้วครับ