นี้เป็นกระทู้แรกของเราถ้าเราผิดพลาดตรงไหนขอโทษไว้ตรงนี้นะค่ะ
เรากับแฟนคบกันมาอีกไม่กี่วันนี้จะ 7 เดือนค่ะ แฟนเราเป็นคนน่ารักมาก เป็นคนดี คือเค้าใช่สำหรับเราทุกอย่าง ก่อนหน้านี้เรามีแฟนเก่าแต่เราโดนทิ้งค่ะ ยังจำได้ว่ามันโครตเจ็บ เจ็บมากเหมือนจะอยู่บนโลกนี้ไม่ไหวใจจะขาด แต่ผ่านไปแค่สองเดือนก็ได้มาเจอกับแฟนคนปัจจุบันค่ะ เราเล่าให้เค้าฟังค่ะว่าเจออะไรมาบ้าง เค้าบอกว่าเค้าเองก็เข้าใจเพราะเค้าก็เคยโดนทิ้งมา ยังจำคำของเค้าได้เลยค่ะ "เรามองตาเธอแล้วรู้สึกเลยว่าเจ็บปวดขนาดไหน" ประมานนี้อะค่ะ ซึ่งตลอดระยะเวลาที่เราคบกันเค้าทำให้เราเชื่อใจ ไว้ใจ รักเค้ามาก เค้าเป็นผู้ชายที่น่ารักจริงๆ แล้วมาช่วงตอนปิดเทอมเค้ามีงานจะต้องทำซึ่งเค้าบอกเราแล้วว่า ให้เราอดทนนะ เค้าจะไม่ค่อยมีเวลาให้เรา เราก็พอเข้า แต่พอนานเข้า จากที่เราใช้เวลาคุยกันนานพอสำควรวันนึงหลายชั่วโมงเลยค่ะ ทั้งคุยทั้งเฟสทาม แต่มาช่วงหลังลดลงมาก มากจนทำให้เรางี่เง่าใส่เค้า เซ้าซี้ จู้จี้เค้าเกินไป ก็มันน้อยใจอะค่ะ ทั้งวันเค้าจะโทมาแค่ตอนนี้หนึ่งบอกว่า เสร็จแล้วนะ เหนื่อยมาก ขอนอนก่อนนะ แค่อีกแง่นึงเราก็เข้าใจค่ะว่าเค้าเหนื่อยจากงาน แล้วเค้าก็มีเรื่องเครียดหลายเรื่อง แต่ตอนนั้นผีอะไรเข้าสิงเราไม่รู้ทำให้มีความคิดว่า ลองเลิกสักดีกว่ามั้ยนะ เราไม่อยากทำให้แฟนเราปวดหัวเพราะเราไม่ต้องมาคอยตอบไลน์คอยรับโทรศัพท์เรา คือเราไม่อยากให้เค้ารำคาณเรา พอเราบอกไป เอิ่ม ลืมค่ะ ลืมถามตัวเองว่า จะอยู่ได้หรอ งานเข้าเลยค่ะ เค้าบอกกับเราว่าทำไมต้องบอกเลิกเค้า เค้าเหนื่อย สิ่งที่เค้าอยากได้คือกำลังใจ เราเพิ่งได้สติค่ะ เราขอโทษขอโพยเราพูดทุกอย่างเลยค่ะ แต่ไม่ทันค่ะ เค้าบอกงั้นเราเป็นเพื่อนกันนะ เรายิ่งฟูมฟายหนักเลย เค้าก็เลยบอกเราว่าถ้าเป็นแบบนี้คำว่าเพื่อนก็จะไม่ได้จากเค้านะ แล้วก้จะเอาสถานะะออก เราก็เลยเงียบค่ะ แล้วสักพักเค้าก็บอกเอาสถานะลงแล้วนะ เราอึ้งเลยค่ะ เราพูดแต่คือไม่ว่าจะพูดอะไรตอนนั้นเค้าเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ รูปคู่ที่เค้าเคยตั้งเป็นรูปโปฟายเค้าก็ลบค่ะ คือเราเสียใจมากทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะ เราให้เพื่อนโทรไปคุยให้ เค้าให้คำตอบเดิมค่ะ แล้วเค้าก็บอกอยากอยู่คนเดียว มันสบายใจกว่า เราเจ็บมาก เราไม่รุ้จะทำยังไงเลยค่ะ คือมันเสียใจยิ่งกว่าครั้งที่แล้วเพราะเค้าพูดให้เราเชื่อใจทุกอย่างว่าเค้าจะไม่ทิ้งเราไปแบบคนเก่า แต่อีกแง่นึงเราเข้าใจว่าเรามันงี่เง่าเกินไป ยุ่งกับเค้ามากไป ให้กำลังใจเค้าน้อยเกินไป เราอยากจะปรับปรุงตัวแล้วกลับไปคบกันอีกจะไม่ทำแบบนั้นกับเค้าจะงี่เง่าน้อยลง แต่มันคงไม่ได้แล้วเค้าเปลี่ยนไปเลย จากที่เค้าชอบให้เรามาโพสหน้าเฟส พอเลิกปุ้บเราก็ง้อเค้าโพสเพลงลงหน้าวอลเค้า เค้าลบออกค่ะ แล้วเค้าก็บอก 'อย่ามาโพสหน้าเฟสอีก' เราทรุดอะ เค้าเปลี่ยนไปมาก ไม่มีเยื่อใยให้เราเลย เราทำใจไม่ได้ค่ะ ส่งข้อความไปหาเค้าทั้งไลน์ทั้งเฟส ห้านาทีส่งห้านาทีส่ง คือขาดเค้าไม่ได้จริงๆ แต่เพื่อนก็บอกให้ห่างออกมาก่อน เราทำใจไม่ได้ค่ะ เลยปิดบัญชีเฟสเรา เพราะถ้าไม่ปิดเราจะนั่งมองอยู่อย่างงั้นอะค่ะว่าเค้าจะออนรึยัง ตอบกลับมาหาเรามั้ย เราเป็นห่วงเค้าค่ะ เค้าจะกินข้าวรึยัง ทำงานมาทั้งวันเหนื่อยได้พักมั้ย ได้กินน้ำเย็นชื่นใจบ้างรึป่าว จะนอนรึยัง แล้วเรื่องที่เครียด ดีขึ้นรึยัง ห่วงมากจริงๆ เราเพิ่งปิดเฟสไปเมื่อคืนค่ะ เราฟุ้งซ่านมาก ตอนนี้อยู่บ้านด้วย ไม่ได้อยู่กับเพื่อนไม่มีใครให้คุยด้วย มีบางอารมณ์นะค่ะที่คิดสั้น เข้าใจฟีลที่คนคิดฆ่าตัวตายเลย คือถ้าเราอยุ่คนเดียวเราจะเริ่มคิดอย่างงั้นเลยค่ะ เรารีบลงไปหาพ่อกับแม่ข้างล่างเลย แม่เรียกเรากินข้าวบ่อยมากเราอยากกินนะค่ะ แต่ถึงให้ข้าวอยู่ในปากก็กลืนไม่ลงค่ะ เศร้าจริงๆ เราคิดหาวิธีง้อค่ะ เปิดดูในเว็บต่างๆ เราอยากง้อเค้าแบบ เดินเข้าไปหาเค้าร้องเพลงให้เค้า แล้วขอคืนดี แต่กลัวว่าเค้าจะไม่คืนดีด้วย อยากจะปล่อยเค้าให้อยู่คนเดียวสักพักแต่เรากลัวเค้าลืมเราค่ะ เราไม่อยากตัดใจเค้าเป็นคนดีมากๆแล้วเราเองที่ผิด เราอยากคืนดีกับเค้าเราควรทำไงดี ง้อเค้าจะง้อไงดี คืออีกไม่ถึงอาทิตย์เราจะได้เจอกันแล้วค่ะ ถ้าเห็นหน้ากันมันจะกลับมาเหมือนเดิมมั้ย เรากลัวมากๆ ใครเคยมีประสบการณ์ช่วยตอบหน่อยนะค่ะ ใครที่งี่เง่าเลิกนะ ลดลงมาก็ได้ เดี๋ยวเป็นแบบเรามันทรมารจริงๆ
เค้าเปลี่ยนไปเร็วมากๆ ขอวีธีง้อแฟนให้ได้ผลหน่อยค่ะ
เรากับแฟนคบกันมาอีกไม่กี่วันนี้จะ 7 เดือนค่ะ แฟนเราเป็นคนน่ารักมาก เป็นคนดี คือเค้าใช่สำหรับเราทุกอย่าง ก่อนหน้านี้เรามีแฟนเก่าแต่เราโดนทิ้งค่ะ ยังจำได้ว่ามันโครตเจ็บ เจ็บมากเหมือนจะอยู่บนโลกนี้ไม่ไหวใจจะขาด แต่ผ่านไปแค่สองเดือนก็ได้มาเจอกับแฟนคนปัจจุบันค่ะ เราเล่าให้เค้าฟังค่ะว่าเจออะไรมาบ้าง เค้าบอกว่าเค้าเองก็เข้าใจเพราะเค้าก็เคยโดนทิ้งมา ยังจำคำของเค้าได้เลยค่ะ "เรามองตาเธอแล้วรู้สึกเลยว่าเจ็บปวดขนาดไหน" ประมานนี้อะค่ะ ซึ่งตลอดระยะเวลาที่เราคบกันเค้าทำให้เราเชื่อใจ ไว้ใจ รักเค้ามาก เค้าเป็นผู้ชายที่น่ารักจริงๆ แล้วมาช่วงตอนปิดเทอมเค้ามีงานจะต้องทำซึ่งเค้าบอกเราแล้วว่า ให้เราอดทนนะ เค้าจะไม่ค่อยมีเวลาให้เรา เราก็พอเข้า แต่พอนานเข้า จากที่เราใช้เวลาคุยกันนานพอสำควรวันนึงหลายชั่วโมงเลยค่ะ ทั้งคุยทั้งเฟสทาม แต่มาช่วงหลังลดลงมาก มากจนทำให้เรางี่เง่าใส่เค้า เซ้าซี้ จู้จี้เค้าเกินไป ก็มันน้อยใจอะค่ะ ทั้งวันเค้าจะโทมาแค่ตอนนี้หนึ่งบอกว่า เสร็จแล้วนะ เหนื่อยมาก ขอนอนก่อนนะ แค่อีกแง่นึงเราก็เข้าใจค่ะว่าเค้าเหนื่อยจากงาน แล้วเค้าก็มีเรื่องเครียดหลายเรื่อง แต่ตอนนั้นผีอะไรเข้าสิงเราไม่รู้ทำให้มีความคิดว่า ลองเลิกสักดีกว่ามั้ยนะ เราไม่อยากทำให้แฟนเราปวดหัวเพราะเราไม่ต้องมาคอยตอบไลน์คอยรับโทรศัพท์เรา คือเราไม่อยากให้เค้ารำคาณเรา พอเราบอกไป เอิ่ม ลืมค่ะ ลืมถามตัวเองว่า จะอยู่ได้หรอ งานเข้าเลยค่ะ เค้าบอกกับเราว่าทำไมต้องบอกเลิกเค้า เค้าเหนื่อย สิ่งที่เค้าอยากได้คือกำลังใจ เราเพิ่งได้สติค่ะ เราขอโทษขอโพยเราพูดทุกอย่างเลยค่ะ แต่ไม่ทันค่ะ เค้าบอกงั้นเราเป็นเพื่อนกันนะ เรายิ่งฟูมฟายหนักเลย เค้าก็เลยบอกเราว่าถ้าเป็นแบบนี้คำว่าเพื่อนก็จะไม่ได้จากเค้านะ แล้วก้จะเอาสถานะะออก เราก็เลยเงียบค่ะ แล้วสักพักเค้าก็บอกเอาสถานะลงแล้วนะ เราอึ้งเลยค่ะ เราพูดแต่คือไม่ว่าจะพูดอะไรตอนนั้นเค้าเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ รูปคู่ที่เค้าเคยตั้งเป็นรูปโปฟายเค้าก็ลบค่ะ คือเราเสียใจมากทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะ เราให้เพื่อนโทรไปคุยให้ เค้าให้คำตอบเดิมค่ะ แล้วเค้าก็บอกอยากอยู่คนเดียว มันสบายใจกว่า เราเจ็บมาก เราไม่รุ้จะทำยังไงเลยค่ะ คือมันเสียใจยิ่งกว่าครั้งที่แล้วเพราะเค้าพูดให้เราเชื่อใจทุกอย่างว่าเค้าจะไม่ทิ้งเราไปแบบคนเก่า แต่อีกแง่นึงเราเข้าใจว่าเรามันงี่เง่าเกินไป ยุ่งกับเค้ามากไป ให้กำลังใจเค้าน้อยเกินไป เราอยากจะปรับปรุงตัวแล้วกลับไปคบกันอีกจะไม่ทำแบบนั้นกับเค้าจะงี่เง่าน้อยลง แต่มันคงไม่ได้แล้วเค้าเปลี่ยนไปเลย จากที่เค้าชอบให้เรามาโพสหน้าเฟส พอเลิกปุ้บเราก็ง้อเค้าโพสเพลงลงหน้าวอลเค้า เค้าลบออกค่ะ แล้วเค้าก็บอก 'อย่ามาโพสหน้าเฟสอีก' เราทรุดอะ เค้าเปลี่ยนไปมาก ไม่มีเยื่อใยให้เราเลย เราทำใจไม่ได้ค่ะ ส่งข้อความไปหาเค้าทั้งไลน์ทั้งเฟส ห้านาทีส่งห้านาทีส่ง คือขาดเค้าไม่ได้จริงๆ แต่เพื่อนก็บอกให้ห่างออกมาก่อน เราทำใจไม่ได้ค่ะ เลยปิดบัญชีเฟสเรา เพราะถ้าไม่ปิดเราจะนั่งมองอยู่อย่างงั้นอะค่ะว่าเค้าจะออนรึยัง ตอบกลับมาหาเรามั้ย เราเป็นห่วงเค้าค่ะ เค้าจะกินข้าวรึยัง ทำงานมาทั้งวันเหนื่อยได้พักมั้ย ได้กินน้ำเย็นชื่นใจบ้างรึป่าว จะนอนรึยัง แล้วเรื่องที่เครียด ดีขึ้นรึยัง ห่วงมากจริงๆ เราเพิ่งปิดเฟสไปเมื่อคืนค่ะ เราฟุ้งซ่านมาก ตอนนี้อยู่บ้านด้วย ไม่ได้อยู่กับเพื่อนไม่มีใครให้คุยด้วย มีบางอารมณ์นะค่ะที่คิดสั้น เข้าใจฟีลที่คนคิดฆ่าตัวตายเลย คือถ้าเราอยุ่คนเดียวเราจะเริ่มคิดอย่างงั้นเลยค่ะ เรารีบลงไปหาพ่อกับแม่ข้างล่างเลย แม่เรียกเรากินข้าวบ่อยมากเราอยากกินนะค่ะ แต่ถึงให้ข้าวอยู่ในปากก็กลืนไม่ลงค่ะ เศร้าจริงๆ เราคิดหาวิธีง้อค่ะ เปิดดูในเว็บต่างๆ เราอยากง้อเค้าแบบ เดินเข้าไปหาเค้าร้องเพลงให้เค้า แล้วขอคืนดี แต่กลัวว่าเค้าจะไม่คืนดีด้วย อยากจะปล่อยเค้าให้อยู่คนเดียวสักพักแต่เรากลัวเค้าลืมเราค่ะ เราไม่อยากตัดใจเค้าเป็นคนดีมากๆแล้วเราเองที่ผิด เราอยากคืนดีกับเค้าเราควรทำไงดี ง้อเค้าจะง้อไงดี คืออีกไม่ถึงอาทิตย์เราจะได้เจอกันแล้วค่ะ ถ้าเห็นหน้ากันมันจะกลับมาเหมือนเดิมมั้ย เรากลัวมากๆ ใครเคยมีประสบการณ์ช่วยตอบหน่อยนะค่ะ ใครที่งี่เง่าเลิกนะ ลดลงมาก็ได้ เดี๋ยวเป็นแบบเรามันทรมารจริงๆ