ถ้าสมมุติผมเจอคนที่ใช่ละ
ในใจผมก็อยากจะคบเป็นเพื่อนกันก่อนสักระยะนึงโดยเป็นเพื่อนกันไปสักระยะนึงถ้าลงตัวกันได้จริงๆก็คบกันแบบแฟน
แล้วผมไม่ค่อยเล่นเฟซบุคจริงๆมีเฟซบุคไว้ดูแฟนซับรันนิ่งแมนกับวีก๊อตเท่านั้นเอง ไลน์ก็ไม่ได้เปิดตลอดปิดบ้างเปิดบ้าง
มันจะมีปัญหากับค่านิยมของผู้หญิงยุคนี้รึเปล่า??
นิสัยคร่าวๆ
ผมไม่ค่อยชอบคนจุ้จี้ แบบว่าถ้าผมจะไปใหนแล้วผมบอกว่าเนี่ยผมจะไปนะ อาจจะไลน์หรือโทรบอก
บอกเพื่ออะไร ?? เพื่อจะได้ไม่ต้องโทรหรือไลน์มาเพราะผมอาจจะไม่ได้รับหรือรับช้า ยิ่งไลน์ถึงจุดหมายที่ผมจะไปแล้วผมไม่เปิดไลน์มานั้งกดแน่นอน
บอกไว้เพื่อถ้าไลน์มาแล้วไม่ตอบจะได้รู้ไว้เพราะผมเองไม่ใช่พวกโกหกอยู่แล้ว นอกจากว่าผมบอกว่าจะไปหาเพื่อนสนิท ก็จะเป็นผู้ชายล้วน 3-5 คนแล้วแต่ว่าว่างครบหรือเปล่า ไปนั้งกินข้าวและไปเล่นเกมต่ออันนี้ไลน์มาได้แต่คงตอบไม่บ่อยเพราะไปเล่น lol แล้ว มันติดพันอะ เล่นกันจริงๆก็เดือนนึง 2-3ครั้ง
เรื่องเวลาผมก็งานค่อนข้างยุ่ง วันธรรมดาเนี่ยผมอาจจะไปหาคุณไม่ได้เลยเพราะเหนื่อยอาจจะต้องกลับบ้านไปพักแต่ผมสามารถคุยเฟซทามได้ในตอนกลางคืนหรือถ้าวันใหนเลิกเร็วผมก็อยากจะหาสถานที่ๆเราสามารถไปเดินเล่นด้วยกันได้ อาจจะไปหาข้าวกินแล้วก็เดินคุยกัน เดินดูของและใช้เวลาอยู่ด้วยกันแต่เสาร์อาทิตย์ว่างบ้างไม่ว่างบ้าง แต่ถ้าว่างก็สามารถให้เวลาได้ทั้งวันแต่อีกหน่อยอาจจะว่างเยอะขึ้นถ้าได้ออกไปธุรกิจส่วนตัวแล้ว
ผมไม่ค่อยชอบไปเที่ยวตามห้างยกเว้นว่าจะไปดูหนังที่ชอบหรือไปซื้อของในซุปเปอร์เยอะๆมาเก็บไว้ที่บ้าน ไม่ชอบกินข้าวในห้าง ชอบหาร้านข้างนอกกิน
กินข้าวก็ธรรมดาๆอะไรก็ได้ไม่ซีเรียส นั้งกินมาม่าหน้าเซเว่นยังกินได้เพราะจริงๆผมชอบเที่ยวแบบ backpack ไปเที่ยวที่นั้นที่นี่ถ้าไปประจำก็ไปทะเล นอนคืนนึงแล้วก็กลับบ้าน
ผมไม่ชอบกินเหล้าจริงๆอยากจะเลิกกินถาวรแต่ก็ต้องมีบ้างแบบพาลูกค้าไปเลี้ยงอะไรแบบเนี่ยและไม่สูบบุหรี่ ถ้าเจอคนที่ใช่ชอบดื่มผมก็ไม่อยากจะไปที่ผับหรือร้านเหล้าด้วย นอกจากแบบว่าวันพิเศษจริงๆก็อาจจะไปเป็นเพื่อน วันอื่นๆคงบอกว่าไปกับเพื่อนละกันผมไม่ว่าอะไรอยู่แล้วเพราะชีวิตของคนรักกันไม่จำเป็นว่าต้องแฟน 100% ถ้าคิดว่า 100% เดี่ยวก็มีปัญหาทะเลาะกันซะเปล่าๆ
ผมเป็นคนไม่ค่อยหึง คือชีวิตคนเรามันเป็นไปไม่ได้ที่จะเจอเพศเดียวกันตลอดอยู่แล้ว ผมมักจะไว้ใจคนที่ผมรักแต่ถ้าเขามีคนใหม่และขอเลิกผมก็จะไม่ไปรั้งนะถ้าเขาพูดแบบจริงจังไม่ใช่แบบว่าพูดเพราะโมโห เพราะผมคิดว่าถ้าใจไปแล้วรั้งไว้ไม่มีประโยชน์แต่ถ้าเขาทิ้งผมไปแล้วไม่ประสบความสำเร็จในรักแล้วคิดจะกลับมาผมไม่เอาแน่นอน
ผมชอบทำอาหาร จริงๆมีแผนจะขายอาหารและพัฒนาตัวสินค้าไปส่งขายด้วยแต่กำลังเคลียงานที่บริษัทอยู่เพื่อจะได้ออกมาทำเต็มตัว
ผมเลยชอบแบบว่าให้แฟนมาที่บ้านหรือไปบ้านหรือห้องแฟน ไปทำกับข้าวกินกันจะได้ใช้เวลาด้วยกันด้วย บางทีตอนแฟนเก่าผมเคยทำอาหารใส่กล่องแล้วนัดไปเจอกันที่สวนลุมนั้งกินข้าวนั้งคุยกันในสวนลุมยังมีเลย 555
โดยรวมจากที่เพื่อนสนิทคนนึงว่าผมเป็นคนมีเหตุผล ใจเย็น นิสัยก็ดี เก็บความรุ้สึกได้ดีไม่โวยวาย จนบางคนนินทาว่าผมมันพวกจิตรกรเป็นพวกสร้างภาพ
แกล้งทำเป็นดีอะไรแบบนั้น แต่จริงๆมันก้เป็นนิสัยส่วนตัวผมเองด้วยละ
คือแบบที่ทำงานถ้าผมเห็นน้องๆทำงานไม่ทันเงี่ย ผมก็กลัวเสียงาน
ผมก็มักจะไปถามว่ายังเหลือเยอะใหม ถ้าเยอะเกินไปผมก็จะลงไปช่วย[ถ้าว่าง]หรือบางทีผมจะไปกินข้าวเห็นน้องทำงานอยู่ผมก็จะถามว่าจะกินอะไรใหมเดี่ยวพี่ซื้อมาฝากอะไรแบบเนี่ยหรือเวลาลูกน้องมีปัญหาโดนตำหนิผมก็มักจะเข้าไปช่วยพูดกับเจ้านายและปลอบใจลูกน้องบ่อยๆว่าพยายามอีกนิดแต่ไม่เคยมาตำหนิซ้ำเลยทั้งที่เขาก็ตำหนิผมมา
เพื่อนบางคนบอกว่าที่โดนทิ้งอะเพราะนิสัยดีเกินไปเนี่ยละ มันบอกว่าถ้าเกิดเจอคนใหม่ให้หลอกไปฟันให้ได้ก่อนเดี่ยวเขาก็ไม่อยากทิ้งแล้วแต่ผมก็ไม่เคยสนใจคำพูดพวกนี้นะไม่เคยคิดจะทำอะไรขนาดนั้นเพราะผมเคยสัมผัสเหตุการณ์มาแล้วตั้งแต่ตอนแฟนตอนเรียนมหาลัยว่าถ้ารักจริงจนได้ฟัน
แล้วถ้าเข้ากันไม่ได้ยังไงก็ไปกันไปรอดอยู่ดีผมเลยไม่ทำและมันทำให้ผู้หญิงเจ็บมากกว่าเดิมเวลาที่จำเป็นต้องจบกันจริงๆ
ยอมรับว่าตอนมหาลัยมันสิ้นคิดพอสมควรแล้วแฟนคนเก่าตอนทำงานใหม่ๆผมก็ไม่เคยคิดจะทำอะไรเลยแต่ก็มีบางเวลาที่จูบกันบ้างหอมกันบ้างแต่ก็ไม่ได้เกินไปกว่านั้นแต่ก็เลิกเพราะความจู้จี้ของเธอมันเยอะจนเธอชอบเอาเรื่องไม่เป็นเรื่องมาทะเลาะอยู่เรื่อย[เธอเป็นคนบอกเลิก]
ถ้าสมมุติผมเจอรักใหม่ละ นิสัยที่ว่ามาผมควรต้องปรับปรุงอะไรบ้าง ???
ถ้าผมจะมีรักครั้งใหม่แล้วนิสัยผมเป็นแบบนี้ ถ้าสมมุติคุณเป็นแฟนผมคุณว่าอะไรที่มันดูเยอะไป ??
ในใจผมก็อยากจะคบเป็นเพื่อนกันก่อนสักระยะนึงโดยเป็นเพื่อนกันไปสักระยะนึงถ้าลงตัวกันได้จริงๆก็คบกันแบบแฟน
แล้วผมไม่ค่อยเล่นเฟซบุคจริงๆมีเฟซบุคไว้ดูแฟนซับรันนิ่งแมนกับวีก๊อตเท่านั้นเอง ไลน์ก็ไม่ได้เปิดตลอดปิดบ้างเปิดบ้าง
มันจะมีปัญหากับค่านิยมของผู้หญิงยุคนี้รึเปล่า??
นิสัยคร่าวๆ
ผมไม่ค่อยชอบคนจุ้จี้ แบบว่าถ้าผมจะไปใหนแล้วผมบอกว่าเนี่ยผมจะไปนะ อาจจะไลน์หรือโทรบอก
บอกเพื่ออะไร ?? เพื่อจะได้ไม่ต้องโทรหรือไลน์มาเพราะผมอาจจะไม่ได้รับหรือรับช้า ยิ่งไลน์ถึงจุดหมายที่ผมจะไปแล้วผมไม่เปิดไลน์มานั้งกดแน่นอน
บอกไว้เพื่อถ้าไลน์มาแล้วไม่ตอบจะได้รู้ไว้เพราะผมเองไม่ใช่พวกโกหกอยู่แล้ว นอกจากว่าผมบอกว่าจะไปหาเพื่อนสนิท ก็จะเป็นผู้ชายล้วน 3-5 คนแล้วแต่ว่าว่างครบหรือเปล่า ไปนั้งกินข้าวและไปเล่นเกมต่ออันนี้ไลน์มาได้แต่คงตอบไม่บ่อยเพราะไปเล่น lol แล้ว มันติดพันอะ เล่นกันจริงๆก็เดือนนึง 2-3ครั้ง
เรื่องเวลาผมก็งานค่อนข้างยุ่ง วันธรรมดาเนี่ยผมอาจจะไปหาคุณไม่ได้เลยเพราะเหนื่อยอาจจะต้องกลับบ้านไปพักแต่ผมสามารถคุยเฟซทามได้ในตอนกลางคืนหรือถ้าวันใหนเลิกเร็วผมก็อยากจะหาสถานที่ๆเราสามารถไปเดินเล่นด้วยกันได้ อาจจะไปหาข้าวกินแล้วก็เดินคุยกัน เดินดูของและใช้เวลาอยู่ด้วยกันแต่เสาร์อาทิตย์ว่างบ้างไม่ว่างบ้าง แต่ถ้าว่างก็สามารถให้เวลาได้ทั้งวันแต่อีกหน่อยอาจจะว่างเยอะขึ้นถ้าได้ออกไปธุรกิจส่วนตัวแล้ว
ผมไม่ค่อยชอบไปเที่ยวตามห้างยกเว้นว่าจะไปดูหนังที่ชอบหรือไปซื้อของในซุปเปอร์เยอะๆมาเก็บไว้ที่บ้าน ไม่ชอบกินข้าวในห้าง ชอบหาร้านข้างนอกกิน
กินข้าวก็ธรรมดาๆอะไรก็ได้ไม่ซีเรียส นั้งกินมาม่าหน้าเซเว่นยังกินได้เพราะจริงๆผมชอบเที่ยวแบบ backpack ไปเที่ยวที่นั้นที่นี่ถ้าไปประจำก็ไปทะเล นอนคืนนึงแล้วก็กลับบ้าน
ผมไม่ชอบกินเหล้าจริงๆอยากจะเลิกกินถาวรแต่ก็ต้องมีบ้างแบบพาลูกค้าไปเลี้ยงอะไรแบบเนี่ยและไม่สูบบุหรี่ ถ้าเจอคนที่ใช่ชอบดื่มผมก็ไม่อยากจะไปที่ผับหรือร้านเหล้าด้วย นอกจากแบบว่าวันพิเศษจริงๆก็อาจจะไปเป็นเพื่อน วันอื่นๆคงบอกว่าไปกับเพื่อนละกันผมไม่ว่าอะไรอยู่แล้วเพราะชีวิตของคนรักกันไม่จำเป็นว่าต้องแฟน 100% ถ้าคิดว่า 100% เดี่ยวก็มีปัญหาทะเลาะกันซะเปล่าๆ
ผมเป็นคนไม่ค่อยหึง คือชีวิตคนเรามันเป็นไปไม่ได้ที่จะเจอเพศเดียวกันตลอดอยู่แล้ว ผมมักจะไว้ใจคนที่ผมรักแต่ถ้าเขามีคนใหม่และขอเลิกผมก็จะไม่ไปรั้งนะถ้าเขาพูดแบบจริงจังไม่ใช่แบบว่าพูดเพราะโมโห เพราะผมคิดว่าถ้าใจไปแล้วรั้งไว้ไม่มีประโยชน์แต่ถ้าเขาทิ้งผมไปแล้วไม่ประสบความสำเร็จในรักแล้วคิดจะกลับมาผมไม่เอาแน่นอน
ผมชอบทำอาหาร จริงๆมีแผนจะขายอาหารและพัฒนาตัวสินค้าไปส่งขายด้วยแต่กำลังเคลียงานที่บริษัทอยู่เพื่อจะได้ออกมาทำเต็มตัว
ผมเลยชอบแบบว่าให้แฟนมาที่บ้านหรือไปบ้านหรือห้องแฟน ไปทำกับข้าวกินกันจะได้ใช้เวลาด้วยกันด้วย บางทีตอนแฟนเก่าผมเคยทำอาหารใส่กล่องแล้วนัดไปเจอกันที่สวนลุมนั้งกินข้าวนั้งคุยกันในสวนลุมยังมีเลย 555
โดยรวมจากที่เพื่อนสนิทคนนึงว่าผมเป็นคนมีเหตุผล ใจเย็น นิสัยก็ดี เก็บความรุ้สึกได้ดีไม่โวยวาย จนบางคนนินทาว่าผมมันพวกจิตรกรเป็นพวกสร้างภาพ
แกล้งทำเป็นดีอะไรแบบนั้น แต่จริงๆมันก้เป็นนิสัยส่วนตัวผมเองด้วยละ
คือแบบที่ทำงานถ้าผมเห็นน้องๆทำงานไม่ทันเงี่ย ผมก็กลัวเสียงาน
ผมก็มักจะไปถามว่ายังเหลือเยอะใหม ถ้าเยอะเกินไปผมก็จะลงไปช่วย[ถ้าว่าง]หรือบางทีผมจะไปกินข้าวเห็นน้องทำงานอยู่ผมก็จะถามว่าจะกินอะไรใหมเดี่ยวพี่ซื้อมาฝากอะไรแบบเนี่ยหรือเวลาลูกน้องมีปัญหาโดนตำหนิผมก็มักจะเข้าไปช่วยพูดกับเจ้านายและปลอบใจลูกน้องบ่อยๆว่าพยายามอีกนิดแต่ไม่เคยมาตำหนิซ้ำเลยทั้งที่เขาก็ตำหนิผมมา
เพื่อนบางคนบอกว่าที่โดนทิ้งอะเพราะนิสัยดีเกินไปเนี่ยละ มันบอกว่าถ้าเกิดเจอคนใหม่ให้หลอกไปฟันให้ได้ก่อนเดี่ยวเขาก็ไม่อยากทิ้งแล้วแต่ผมก็ไม่เคยสนใจคำพูดพวกนี้นะไม่เคยคิดจะทำอะไรขนาดนั้นเพราะผมเคยสัมผัสเหตุการณ์มาแล้วตั้งแต่ตอนแฟนตอนเรียนมหาลัยว่าถ้ารักจริงจนได้ฟัน
แล้วถ้าเข้ากันไม่ได้ยังไงก็ไปกันไปรอดอยู่ดีผมเลยไม่ทำและมันทำให้ผู้หญิงเจ็บมากกว่าเดิมเวลาที่จำเป็นต้องจบกันจริงๆ
ยอมรับว่าตอนมหาลัยมันสิ้นคิดพอสมควรแล้วแฟนคนเก่าตอนทำงานใหม่ๆผมก็ไม่เคยคิดจะทำอะไรเลยแต่ก็มีบางเวลาที่จูบกันบ้างหอมกันบ้างแต่ก็ไม่ได้เกินไปกว่านั้นแต่ก็เลิกเพราะความจู้จี้ของเธอมันเยอะจนเธอชอบเอาเรื่องไม่เป็นเรื่องมาทะเลาะอยู่เรื่อย[เธอเป็นคนบอกเลิก]
ถ้าสมมุติผมเจอรักใหม่ละ นิสัยที่ว่ามาผมควรต้องปรับปรุงอะไรบ้าง ???